Μνήμη εξώθησης σε αυτοκτονία (ή και όχι) του 20χρονου Βαγγέλη Γιακουμάκη στη Γαλακτοκομική Σχολή Ιωαννίνων σήμερα, 6 Φεβρουαρίου 2021. Μέρα μνήμης και οργής.

Κάποιοι έγραψαν ότι “δολοφονήθηκε από λεβέντες”. Στο λεξικό διαβάζουμε ότι λεβέντης είναι “ο άντρας που έχει αρετές όπως θάρρος και ειλικρίνεια και αντιμετωπίζει τις δυσκολίες και τους κινδύνους”. Συνώνυμο του λεβέντη είναι το παλληκάρι, που σε παλιότερη εποχή (Οθωμανική κατοχή) θεωρούνταν ως το ιδανικό για τους νέους.

Ο ιστορικός Απόστολος Βακαλόπουλος γράφει (ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ 1204-1985) ότι παλληκάρι είναι “η μορφή που ενσαρκώνει τα αισθήματα της αντρίκειας περηφάνιας, της δικαιοσύνης, της συμπάθειας προς τους αδυνάτους και της αδίστακτης αντιστάσεως εναντίον των τυράννων”.

Με άλλα λόγια, οι εκφοβιστές, τύραννοι και βασανιστές του Βαγγέλη Γιακουμάκη δεν ήταν λεβέντες ούτε παλληκάρια. Αν ήταν κάτι, ήταν το ακριβώς αντίθετο αυτών, εφόσον τα έβαλαν πολλοί με έναν, μόνο, αδύναμο λόγω χαρακτήρα να αντιδράσει και εξαρτημένο στη λυκοφιλία τους.

Είθε η αλήθεια για τον εκλιπόντα Βαγγέλη να βγει στην επιφάνεια, η μνήμη του να είναι αιώνια και ο καλός Θεός να τον αναπαύσει, τωρα και στον αιώνα…

Γ.-Ν. Π.