“Ἐχθροῦ ζοφώδους καὶ βεβορβορωμένου, Ἰὸν καθάρσει Πνεύματος λελουμένοι, νέαν προσωρμίσθημεν ἀπλανῆ τρίβον,
ἄγουσαν ἀπρόσιτον εἰς θυμηδίαν, μόνοις προσιτήν οἷς Θεὸς κατηλλάγη” (Ἀπὸ τὸν Ὄρθρο τῆς Πρωτοχρονιᾶς). [ Ἀφοῦ ξεπλυθήκαμε άπὸ τὸν Ἰὸ (=δηλητήριο ἰοβόλου φιδιοῦ) ἐχθροῦ σκοτεινοῦ καὶ βρώμικου, βρήκαμε νέο σταθερὸ δρόμο, ποὺ ὁδηγεῖ σὲ μακαριότητα άπρόσιτη, προσιτὴ μόνο σὲ ὅσους συμφιλιώθηκε μαζί τους ὁ Θεός”]
Εὐχές, κατὰ τὸ Νέο Ἔτος 2021, ἡ Οἰκουμένη νὰ ξεπλυθεῖ ἀπὸ τὸν θανατηφόρο ἰό, ζωφώδη καὶ βεβορβωρωμένο, ὅπως καὶ τὸ πνευματικὸ δηλητήριο.
Ίὸς “ζωφώδης” , σκοτεινός, ὅρος ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ χρησιμοποιηθεῖ καὶ γιὰ τὴν ἔλλειψη γνώσεων ποὺ ἔχουμε. Ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴ ζοφερὴ κατάσταση στὴν ὁποία περιέρχονται ὅσοι νοσήσουν σοβαρά. Καὶ τὴ ζοφερή κατάσταση ποὺ προκαλοῦν στὴν κοινωνία τὰ λαμβανόμενα μέτρα
Ἰὸς “βεβορβορωμενος”. Βόρβορος: λάσπη βρωμερὴ καὶ ἀκάθαρτη. Κατὰ συνέπεια, ἄκρως “βεβορβορωμένος” ὡς μολυσματικὸς ὁ ἰὸς ποὺ πλήττει τὴν ἀνθρωπότητα.
Καὶ στὴν προκειμένη περίπτωση, πέρα ἀπὸ τὴν ἐπιστημονικὴ ἔρευνα, ἀπαιτεῖται καὶ “κάθαρσις Πνεύματος”, γιὰ νὰ συνειδητοποιήσουμε ποιὲς πρέπει νὰ εἶναι οἱ προτεραιότητές μας ὡς κοινωνία: Νὰ ἀνοίξει ὁ δρόμος τῆς καταπολέμησης τῶν “ὑποκειμένων νόσων” τῆς κοινωνίας μας, ἐξαιτίας τῶν ὁποίων “θέριεψε” ἡ ἐπιδημία. Ἰδίως τὸ καθεστὼς τῆς ἀδικίας καὶ τοῦ Νεοφιλελευθερισμοῦ, ποὺ ὑπονόμευσε τὸ κοινωνικὸ Κράτος καὶ τὰ ἐθνικὰ συστήματα ὑγείας καὶ ρίχνει στὴν ἐξαθλίωση τοὺς “ἐλαχίστους” ποὺ περιγράφονται στὸ “Εὐαγγέλιο τῆς Κρίσεως”.
