ΑΠO ΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΠΙΤΡOΠΗ 28 ΜΑΡΤΙOΥ
Συνεδρίασε το Σάββατο 28 Μαρτίου η Κεντρική Επτροπή της ΧΔ.
Παρουσιάστηκαν και εγκρίθηκαν οι απολογισμοί των οικονομικών και των δραστηριοτήτων.
Ο Πρόεδρος της ΧΔ με εισήγησή του αναφέρθηκε στις πολιτικές εξελίξεις, αλλά και στις συνέπειες της μετάβασης στο απροκάλυπτα υλιστικό σύστημα του οικονομικού νεοφιλελευθερισμού το οποίο δημιουργεί ένα νέο πρότυπο ατομιστή ανθρώπου χωρίς αγάπη στον πλησίον, χωρίς ηθικές αναστολές και αναφορές στην Χριστιανική πίστη και Παράδοση.
Ακολούθησε συζήτηση.
Η Κ.Ε. εκτίμησε ότι η παλλαϊκή κινητοποίηση με αφορμή το εγκληματικό δυστύχημα των Τεμπών και αίτια τις παθογένειες που το προκάλεσαν φανέρωσε την προσδοκία του λαού αυτές να αντιμετωπιστούν. Και ότι το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα στο σύνολό του ελάχιστους πολίτες εκφράζει, αφού εκείνο ευθύνεται γι’ αυτές. Η ΧΔ μπορεί και πρέπει να αγωνιστεί για να υπάρξει διέξοδος στις προσδοκίες της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού μας.
Ἡ πορεία πρὸς τὸ 11ο Συνέδριο θὰ συνδυαστεῖ μὲ κινητοποίηση γιὰ τὴν καλύτερη συσπείρωση μελών και φίλων της ΧΔ, με την αύξηση των μελών και των κοινωνικών και πολιτικών της παρεμβάσεων. Παρακάτω δημοσιεύουμε την εισήγηση του αδελφού Προέδρου:
Ἀγαπητοὶ ἀδελφοί
Ἡ κοινωνικὴ ἀδικία πάντοτε ὑπῆρχε καὶ τὸ κοινωνικὸ σύστημα ἦταν στὸ βάθος του ὑλιστικὸ καὶ ἐκμεταλλευτικό. Τὸ ἔβλεπαν αὐτὸ ἄνθρωποι μὲ διορατικότητα, ὅπως ὁ Φώτης Κόντογλου καὶ ὁ Νίκος Ψαρουδάκης. Ὅμως, κάποια προσχήματα τηροῦνταν, ἀφοῦ ἐπιφανειακὰ οἱ δυτικὲς κοινωνίες ἐμφανίζονταν ὡς χριστιανικές. Ἐνῶ οἱ ἀνατολικὲς συγκάλυπταν τὴ δικτατορία τῶν κομμουνιστικῶν κομμάτων καὶ τὸν ταξικό τους χαρακτήρα μὲ τὸ πρόσχημα τῆς ἀποκαλούμενης «δικτατορίας τοῦ προλεταριάτου».
ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΣΥΔΟΣΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΚΑΘΕ ΗΘΙΚΗΣ ΑΝΑΣΤΟΛΗΣ
Μὲ τὸ νεοφιλελεύθερο μονόδρομο τὰ προσχήματα ἔχουν πάψει νὰ τηροῦνται. Ὁ νεοφιλελευθερισμός, τὸ οἰκονομικὸ σύστημα τοῦ ἐκτροχιασμένου καπιταλισμοῦ, φέρνει ἕνα νέο ἰδεολογικὸ ἐποικοδομημα: Τὸν ὑπερφιλελευθερισμό, γιὰ νὰ ἑδραιωθεῖ τὸ καθεστὼς τῆς οἰκονομικῆς ἀσυδοσίας καὶ τῆς ἀτομοκρατίας.
Στὴν «Πρὸς Κολασσαεῖς» ἐπιστολὴ τοῦ Παύλου καλοῦναι οἱ Χριστιανοὶ νὰ ἀπεκδυθοῦν τὸν «παλαιὸ ἄνθρωπο» μαζὶ μὲ τὶς πράξεις καὶ τὰ πάθη του καὶ νὰ ἐνδυθοῦν τὸν «νέο καὶ ἀνακαινούμενο» ἄνθρωπο, «είς ἐπίγνωσιν καὶ κατ’ εἰκόνα» τοῦ Δημιουργοῦ.
Σὲ κατεύθυνση ἀντίστροφη, τὸ σημερινὸ σύστημα τῆς Νέας Ἐποχῆς δημιουργεῖ ἕνα νέο τύπου ἀνθρώπου ποὺ ἐξωθεῖται νὰ «ἀπελευθερωθεῖ» ἀπὸ κάθε ἠθικὴ ἀναστολή, κάθε οὐσιαστικὴ σχέση μὲ τὴν χριστιανικὴ Παράδοση, κάθε μορφὴ ἀγάπης πρὸς τὸν πλησίον, γιὰ νὰ ἀφοσιωθεῖ στὸ ἀτομικό του συμφέρον.
Μὲ προφανῆ σκοπὸ τοῦ συστήματος, πίσω ἀπὸ αὐτὴ τὴν ψευδαίσθηση τῆς ἀσύδοτης καὶ ψεύτικης «ἐλευθερίας», νὰ τὸν καταστήσει ἄβουλο, ἐνεργούμενο καὶ ὑπόδουλο, ἀδιάφορο γιὰ τὰ κοινά, τὸν πλησίον καὶ τὴν κοινωνικὴ ἀδικία, έφόσον νομίζει ὅτι βολεύεται καὶ ἐπιβιώνει ὁ ἴδιος.
Ἤδη ἀπὸ τὸν 18ο αἰώνα, σύμφωμα μὲ τὸν σύγχρονο τοῦ Ἄνταμ Σμὶθ ἀγγλοολανδὸ Μπέρναρντ ντὲ Μάντεβιλ, οἱ ἠθικὲς ἀναστολὲς λογίζονταν ἀντιπαραγωγικὲς γιὰ τὴν οἰκονομικὴ ἀνάπτυξη μιᾶς κοινωνίας, ποὺ ἔχει κινητήρια δύναμη τὴν ἀνθρώπινη πλεονεξία.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΣΥΔΟΣΙΑ ΤΩΝ ΤΣΦΙΛΚΑΔΩΝ ΤΟΥ 19ΟΥ ΑΙΩΝΑ ΣΤΗΝ ΑΣΥΔΟΣΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΤΡΑΠΕΖΙΚΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ («ΦΑΝΤΣ» ΚΑΙ «ΣΕΡΒΙΣΕΡΣ»)
Μὲ αὐτὴ τὴν ἔννοια, στὴ σύγχρονη «μαντεβιλιανὴ» νεοφιλελεύθερη κοινωνία, εἶναι προσὸν ἡ πάσης φύσεως ἀσυδοσία, πνεῦμα ποὺ διαμορφώνει καὶ κώδικες συμπεριφορᾶς σὲ ὅλα τὰ κοινωνικὰ στρώματα, ἀπὸ τοὺς ὑπερπλουσίους, μέχρι καὶ τὶς συμμορίες ἀνηλίκων.
Χαρακτηριστικὸ τῆς καθεστωτικῆς αὐτῆς ἀνομίας εἶναι ἡ ἀσυδοσία ποὺ ἀπολαμβάνει τὸ τραπεζικὸ καὶ παρατραπεζικὸ κεφάλαιο τῶν «φὰντς» καὶ τῶν «σέρβισερς», ὅπως καὶ οἱ τσιφλικάδες ποὺ ἀντιμετώπισε ὁ Μαρίνος Ἀντύπας.
Τὸ ἄρθρο 405 τοῦ Ποινικοῦ Κώδικα ποὺ ποινικοποιεῖ τὴν αἰσχροκέρδεια, καταργήθηκε σιωπηρὰ μὲ νέα κωδικοποίηση τοῦ 2019, πρᾶγμα καθόλου τυχαῖο, ἀφοῦ παρὰ τὴ γενικευμένη αὐστηροποίηση ποὺ ἐπαγγέλλεται ἡ σημερινὴ κυβέρνηση, τὸ ἄρθρο δὲν ἔχει ἐπανέλθει. Ἔχει προηγηθεῖ καὶ ἠ κατάργηση τῶν ποινικῶν διατάξεων τοῦ ἀγορανομικοῦ κώδικα, προκειμένου νὰ μὴ θίγεται τὸ θέσφατο τῆς ΕΟΚ, ὁ ἐλεύθερος ἀνταγωνισμός.
Ἄλλο χαρακτηριστικὸ καθεστωτικῆς ἀνομίας καὶ ἐκβαρβαρισμοῦ τοῦ δικαίου εἶναι ἡ κατάργηση τῆς προστασίας τῆς πρώτης κατοικίας.
Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΔΙΑΣΠΑΤΑΙ ΣΕ «ΝΗΣΙΔΕΣ» ΑΛΛΗΛΟΜΙΣΟΥΜΕΝΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ
Στὸν «κατ’ εἰκόνα Θεοῦ» νέο ἄνθρωπο δὲν ὑπάρχουν διακρίσεις, «οὐκ ἔνι Ἕλλην καὶ Ἰουδαῖος, περιτομὴ καὶ ἀκροβυστία, βάρβαρος, Σκύθης, δοῦλος, ἐλεύθερος, ἀλλὰ τὰ πάντα καὶ ἐν πᾶσι Χριστός».
Στὸν μεταλλαγμένο «νέο ἄνθρωπο» τοῦ νεοφιλελευθερισμοῦ καὶ τῆς ἰδεολογίας του, τοῦ «ὑπερφιλελευθερισμοῦ», οἱ ἀτομικὲς διακρίσεις εἶναι ποὺ κυριαρχοῦν καὶ ἀπολυτοποιοῦνται, μέχρι τὸ σημεῖο νὰ μεταλλάσσουν τὴν πολιτικὴ ζωή, μεταθέτοντάς την ἀπὸ τὸ κοινωνικὸ στὸ κοινωνιακό, ἀπὸ τὰ κοινωνικὰ προβλήματα στὴ διαμάχη γύρω ἀπὸ θέματα ἀτομικῆς ἠθικῆς.
Μὲ τὴν ἔννοια αὐτή, ὁ ψευδοπαραδοσιακὸς «ἀστοχριστιανισμὸς» ποὺ κατάγγειλε ὁ Νίκος Ψαρουδάκης δὲν ἦταν ἐξαρχῆς παρὰ μιὰ ἀρχέγονη μορφὴ δικαιωματισμοῦ.
Ὁ ψευδοπροοδευτικὸς νεωτερικὸς δικαιωματισμός ἀποτελεῖ προϊὸν συμβιβασμοῦ καὶ μετάλλαξης τοῦ σοσιαλιστικοῦ κινήματος, ὅπως καὶ ὁ ἀστοχριστιανισμὸς εἶναι προϊὸν συμβιβασμοῦ καὶ μετάλλαξης τῶν Χριστιανῶν.]
Μορφὲς δικαιωματισμοῦ καὶ ἐκδηλώσεις ἀτομοκεντρικοῦ ἐγωισμοῦ εἶναι καὶ ὁ ἀκραῖος ἐθνικισμὀς, ὅπως καὶ κάθε μορφῆς λογικὲς μίσους.
Μὲ ἀποτέλεσμα ὁ κοινωνικὸς ἱστὸς νὰ ἀποσυντίθεται καὶ ἡ κοινωνία νὰ μεταβάλλεται σὲ «νησίδες» ἀλληλομισούμενων ἀτόμων καὶ ὁμάδων.
Θὰ μπορούσαμε νὰ ποῦμε, ὅτι ἀπὸ τὸν διπρόσωπο ὑλισμὸ ποὺ ξεσκέπαζε ὁ Νίκος Ψαρουδάκης, ἔχουμε μετάβαση σὲ ἕναν ἐξίσου παραπλανητικὸ δίλημμα τοῦ διπρόσωπου δικαιωματισμοῦ.
Ὁ κατὰ Χριστὸν «ἀνακαινούμενος ἄνθρωπος» καλεῖται νὰ ἀποβάλει «ὀργήν, θυμόν, κακίαν». Στὴν ἀντίθετη κατεύθυνση ἐξωθεῖται ὁ μεταλλαγμένος ἄνθρωπος τῆς ἀτομοκρατούμενης κοινωνίας, ὁ ὁποῖος κατευθύνει ὀργὴ καὶ μίσος πρὸς τὸν συνάνθρωπο, μὲ τοὺς ἀνθρώπους νὰ γίνονται «θηρία ἐναντίον τῶν ἀνθρώπων» σύμφωνα μὲ τὸν ἄγιο Κασσιανὸ τὸν Ρωμαῖο, ποὺ περιγράφει ἀκριβῶς τὴ σημερινὴ κατάσταση.
Ὁ ἀββᾶς Ἀγάθων ἔλεγε ὅτι «ἐκεῖνος ποὺ ὀργίζεται εὔκολα, καὶ νεκρὸ ἀκόμα ἂν ἀναστήσει, δὲν εἶναι δεκτὸς ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ».
Ὁ ἅγιος Κασσιανὸς ὁ Ρωμαῖος ἀποκαλεῖ «εὐλογημένο» τὸ θυμὸ ὁ ὁποῖος «ἔχει κατασπαρεῖ μέσα μας γιὰ τὴ σωτηρία μας, γιὰ νὰ θυμώνουμε ἐναντίον τῆς κακίας». Σὲ ἀντιπαράθεση μὲ τὸν θυμὸ ποὺ κάνει στόχο προσωπικὰ τοὺς συνανθρώπους μας.
Μὲ τοὺς Χριστιανοὺς ποὺ ἔχουν μεταλλάξει τὴ χριστιανικὴ διδασκαλία σὲ ἐπιλεκτικὸ ἀτομικὸ κώδικα ἠθικῆς καὶ ἀδιαφοροῦν στὴν πράξη γιὰ τὴν κοινωνικὴ ἀδικία καὶ τὸν πλησίον, ἐκπέμποντας τοξικὲς λογικὲς «ζηλωτικοῦ» μίσους, κανένα πρόβλημα δὲν ἔχουν οἱ «ἄρχοντες τοῦ κόσμου τούτου».
Ἔχουν ὅμως σοβαρὸ πρόβλημα, ὅταν στρέφουμε τὴν ὀργή μας στὴν πάσης φύσεως κακία καὶ στὰ αἴτια ποὺ τὴ συντηροῦν, ὅπως ἐξαρχῆς ἔχουν ἐπιλέξει νὰ κάνουν ἡ ΧΔ καὶ ἡ «Χ».
ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΟ ΞΕΣΠΑΣΜΑ ΟΙ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΩΝ ΤΕΜΠΩΝ
Εἶναι μεγάλη ἡ δική μας εὐθύνη, ἡ ΧΔ νὰ δώσει τὸ στίγμα της στὴν τωρινὴ συγκυρία καὶ νὰ ἀνταποκριθεῖ στὶς προσδοκίες τοῦ λαοῦ, ποὺ ἀναζητᾶ ὀξυγόνο ἀσφυκτιώντας στὸ νεοφιλελεύθερο μονόδρομο. Δὲν ζοῦμε σὲ συνθῆκες «δοκιμαστικοῦ σωλήνα» καὶ οἱ δυνατότητες γιὰ ἄμεση ἐφαρμογὴ τῶν ἀλλαγῶν ποὺ ἀπαιτοῦνται
δὲν εἶναι ἀπεριόριστες.
Πρέπει ὅμως, σὲ πρῶτο στάδιο, νὰ πάψουμε νὰ ἐθελοτυφλοῦμε καὶ νὰ ἀπαλλαγοῦμε ἀπὸ τὶς στερεότυπες ἀνακρίβειες καὶ πλάνες τῆς καθεστωτικῆς προπαγάνδας.
Νὰ συνειδητοποιήσουμε τί μᾶς συμβαίνει, μὲ ζητούμενο τὴν ἀνάκτηση τῆς κυριαρχίας τῆς χώρας. Ἀπαραίτητη προϋπόθεση προκειμένου νὰ ἀποκατασταθεῖ ἡ ὁλοκληρωμένη λειτουργία τοῦ δημοκρατικοῦ πολιτεύματος ποὺ ἔχει διασαλευθεῖ καὶ νὰ διεκδικήσουμε μιὰ ἐλεύθερη καὶ δίκαιη κοινωνία. Μὲ τὴν πνευματικὴ ἐπανάσταση ποὺ θὰ ὁδηγήσει στὴν ἀνατροπὴ τοῦ φαύλου καθεστῶτος, ὅπως διακήρυσσε ὁ Μαρίνος Ἀντύπας.
Ὁ ἀγώνας κατὰ τοῦ οἰκονομικοῦ νεοφιλελευθερισμοῦ εἶναι ἀπαραίτητη προϋπόθεση γιὰ νὰ ἀγωνιστοῦμε ἐνάντια στὴν κουλτούρα τῆς ἀνομίας, τῆς ἀσυδοσίας, τοῦ μηδενισμοῦ καὶ τῆς ἀνηθικότητας τὴν ὁποία αὐτὸς καλλιεργεῖ καὶ προάγει.
