• ΣΤΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟ ΕΞΩΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΗΣ “ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ” ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΞΑΝΤΛΗΜΕΝΟ ΚΑΙ ΔΙΑΤΙΘΕΤΑΙ ΣΕ ΨΗΦΙΑΚΗ ΜΟΡΦΗ

Για να μη “ξεχνιόμαστε” παραθέτουμε βίντεο με ελληνικούς υποτίτλους, από στο οποίο φαίνεται η διαδικασία δημιουργίας του επαχθούς, απεχθούς και παράνομου χρέους της χώρας. Με τη μετατροπή του χρέους των ελληνικών τραπεζών σε δημόσιο χρέος, το οποίο “ξεχρεώνει” ο ελληνικός λαός με τις μνημονιακές δεσμεύσεις. Τη μετατροπή της χώρας σε “εργαστήριο” επιβολής δημοσιονομικής λιτότητας, η οποία επιβάλλεται και στους άλλους λαούς.

Με τον σταδιακό ακρωτηριασμό του κοινωνικού κράτους και το ξεπούλημα των έτοιμων υποδομών στο παρασιτικό κεφάλαιο. Με αποτέλεσμα την αυξανόμενη έντονη δυσανεξία έως και ασφυξία των μεσαίων και λαϊκών στρωμάτων που οδήγησαν στην απαξίωση του πολιτικού συστήματος και άφησαν χώρο στην Ακροδεξιά. Η οποία μοιράζει υποσχέσεις αύξησης της αγοραστικής δύναμης των πολιτών. Το πρώτο πρόβλημα για τους Γάλλους ψηφοφόρους που από καιρό εκδηλώθηκε με τις κινητοποιήσεις των “κίτρινων γιλέκων”. Και όμοια μεγάλο πρόβλημα για τους Έλληνες, που είναι πια προτελευταίοι στην Ε.Ε. πριν τους Βουλγάρους.  

Αποτέλεσμα των “ευτυχών νεοφιλελεύθερων περιορισμών” του Μάαστριχτ, που καθιστούν απαγορευτική την εφαρμογή ενός προγράμματος αναδιανομής του πλούτου υπέρ των ασθενέστερων τάξεων. Ενώ ευνοούν την αναδιανομή προς την αντίθετη κατεύθυνση, τον πλουτισμό της οικονομικής ολιγαρχίας. Και στρωμάτων “πραιτωριανών” του συστήματος, που αδιαφορούν για τη δυσανεξία των υπολοίπων, σύμφωνα με τις αρχές της υλιστικής και ατομοκρατούμενης νεοφιλελεύθερης κοινωνίας. Είτε επειδή ευνοούνται προσωπικά, είτε επειδή δεν έχουν ακόμα κληθεί να σταθούν στην ουρά για το “σφαγείο” και ζουν με την ψευδαίσθηση ότι έχουν εξασφαλίσει την “ασφάλεια” και την “ησυχία” τους. Την ίδια στιγμή που το Κράτος ξεπουλά τα “ασημικά” του. Και αποδυναμώνεται όλο και περισσότερο, με απρόσμενες συνέπειες που κάποια στιγμή θα πλήξουν όλους.  

Μόνη λύση είναι η αναδιαπραγμάτευση και διαγραφή μέρους του χρέους όσο είναι καιρός. Κι αυτό δεν μπορεί να γίνει χωρίς αμφισβήτηση των αποκαλούμενων “ευρωπαϊκών συνθηκών”. Για την αποκατάσταση του κοινωνικού κράτους, την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, την ανακούφιση των πληττόμενων ομάδων του πληθυσμού.

Χωρίς αυτό το προαπαιτούμενο, οι υποσχέσεις ηχούν ευχάριστα στ’ αυτιά, αλλά είναι κενές περιεχομένου.