“Ἔχω τραυματιστεῖ ἀπὸ τὴ νομιμοποίηση τῶν ἀμβλώσεων, ἐπειδὴ τὴ θεωρῶ, ὅπως πολλοί, νομιμοποίηση δολοφονίας”. (Πιὲρ Πάολο Παζολίνι, “Corriere della Sera” 19.1.1975)
Ἀπὸ τὴν Κυριακὴ τῶν Ἁγίων Πάντων καὶ μετά, ἔχουμε περάσει στὴν περίοδο τῶν ἀναγνωσμάτων τοῦ Κατὰ Ματθαῖον Εὐαγγελίου. Ἡ περικοπὴ τῶν Ἁγίων Πάντων ξεκινᾶ μὲ τὴν διαχρονικὴ ὑπόμνηση τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ: “Πᾶς οὖν ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὁμολογήσω κἀγὼ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς· ὅστις δ᾿ ἂν ἀρνήσηταί με ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ἀρνήσομαι αὐτὸν κἀγὼ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς.” (ι’ 32-33). “Καθέναν ποὺ θὰ ὁμολογήσει πίστη σ’ ἐμένα μπροστὰ στοὺς ἀνθρώπους, θὰ τὸν παραδεχτῶ κι ἐγὼ ἄνθρωπο δικό μου μπροστὰ στὸν Πατέρα μου τὸν οὐράνιο. Ὅποιον μὲ ἀρνηθεῖ μπροστὰ στοὺς ἀνθρώπους, θὰ τὸν ἀρνηθῶ κι ἐγὼ μπροστὰ στὸν Πατέρα μου τὸν οὐράνιο”.
Μὲ βάση τὸ Κατὰ Ματθαῖον Εὐαγγέλιο, ὁ Ἰταλὸς σκηνοθέτης Πιὲρ Πάολο Παζολίνι δημιούργησε τὴν ὁμώνυμη ταινία τὸ 1964, μὲ περιεχόμενο ἄκρως ἐπαναστατικό, χωρὶς νὰ ἀλλάξει τὸ κείμενο.
Ὁ Παζολίνι κατὰ τῶν ἀμβλώσεων
Κάθε ἄλλο παρὰ θρησκευόμενος, πῆρε ἀνοιχτὰ θέση κατὰ τῆς νομιμοποίησης τῶν ἀμβλώσεων (“Corriere della Sera” 19.1.1975) :
Εἴχαμε γράψει σχετικά:
✻« Έχω τραυματιστεί από τη νομιμοποίηση των αμβλώσεων, επειδή τη θεωρώ, όπως πολλοί, νομιμοποίηση δολοφονίας.
✻» Στα όνειρα και στην καθημερινή συμπεριφορά μου – κάτι κοινό για όλους τους ανθρώπους – ζω την προγεννητική ζωή μου, τη χαρούμενη βύθιση μου στα μητρικά νερά: Ξέρω ότι εκεί υπήρχα. Και περιορίζομαι να αναφέρω τούτο μόνο, επειδή έχω πιο επείγοντα πράγματα να πω για την άμβλωση.
✻» Ότι η ζωή είναι ιερή είναι προφανές: είναι μια αρχή ισχυρότερη από κάθε αρχή της δημοκρατίας και είναι ανώφελο να το επαναλάβω».
✻ Όχι, δεν μιλάει κάποιος παπάς. Είναι άρθρο του Ιταλού σκηνοθέτη Πιέρ Πάολο Παζολίνι, (ΦΩΤΟ) που κάθε άλλο παρά συντηρητικό τον λες.
✻ Ναι, είναι ένα σοβαρό θέμα για τη γυναίκα μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη και πρέπει να το δει η Πολιτεία με σοβαρότητα. Δεν λύνεται με στοχοποίηση, ούτε με απαγορεύσεις.
✻ Αλλά και η ζωή «είναι μέγα καλό και πρώτο», κατά τον εθνικό μας ποιητή.
✻ Μέγα και πρώτο!
ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ 18.3.2021 Στήλη “Μποφόρ”
Ἡ ἴδια πλειοψηφία τάχθηκε κατὰ τῶν ἀμβλώσεων καὶ ὑπὲρ τῆς ἀνεξέλεγκτης ὁπλοφορίας
Τὸ θέμα ἔρχεται στὴν ἐπικαιρότητα μὲ τὴν περιβόητη ἀπόφαση τοῦ ἀνωτάτου Δικαστηρίου τῶν ΗΠΑ, ποὺ μὲ ἕξι ψήφους ἔναντι τριῶν, ἀνέτρεψε προηγούμενη νομολογία του δεκαετιῶν, ἡ ὁποία ἀναγνώριζε τὴν ἄμβλωση ὡς “συνταγματικὸ δικαίωμα”. Οἱ “χριστιανικοὶ” συντηρητικοὶ κύκλοι ποὺ ἀνακίνησαν τὸ θέμα στὶς ΗΠΑ, κινοῦνται ἄκρως ὑποκριτικά, ἀφοῦ ταυτόχρονα τάσσονται ὑπὲρ τῆς ποινῆς τοῦ θανάτου καὶ τῆς ἀνεξέλεγκτης ἐμπορίας καὶ χρήσης τῶν φονικῶν ὅπλων. Ὁμοίως ὑποκριτικὰ κινοῦνται καὶ οἱ “προοδευτικοί”, οἱ ὁποῖοι καταδικάζουν τὴ θανατικὴ ποινὴ καὶ τὴν ὁπλοφορία, ἐνῶ ταυτόχρονα ἀγνοοῦν ἐντελῶς τὸ δικαίωμα τοῦ ἐμβρύου στὴ ζωή. Τόσο στὸ Εὐαγγέλιο, ὅσο καὶ στοὺς Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, τὸ ἔμβρυο θεωρεῖται βρέφος. ” Καὶ ἐγένετο ὡς ἤκουσεν ἡ Ἐλισάβετ τὸν ἀσπασμὸν τῆς Μαρίας, ἐσκίρτησε τὸ βρέφος ἐν τῇ κοιλίᾳ αὐτῆς…” (Κατὰ Λουκᾶ α’ 41). ” Ὤ Ἰωάννη, μακαριστὸ βρέφος, ἀκοίμητο ἔμβρυο! Ἐνῶ ἀκόμα βρισκόσουν στὴν κοιλιὰ τῆς μητέρας σου, πῶς ἔνιωσες τί γίνεται στὸν κόσμο;”, ἀναφωνεῖ ὁ Θεόδωρος ὁ Στουδίτης («Στή Γέννηση τοῦ Ἁγίου Προφήτου Προδρόμου καί Βαπτιστοῦ Ἰωάννου»).
Ἡ ἴδια πλειοψηφία τοῦ Ἀνωτάτου Δικαστηρίου, ἡ ὁποία διαμορφώθηκε ἀπὸ τρεῖς δικαστὲς ποὺ διόρισε ὁ ἀπελθὼν Πρόεδρος Ντόναλντ Τράμπ, ἔκρινε ἀντισυνταγματικὸ νόμο τῆς Πολιτείας τῆς Νέας Ὑόρκης ποὺ περιορίζει τὴν ὁπλοφορία. Μὲ τὸν τρόπο αὐτό, ἀνοίγουν τὸ δρόμο καὶ γιὰ ἀνάλογες ἐξελίξεις σὲ ἄλλες Πολιτεῖες. Παρὰ τὸ γεγονὸς ὅτι ὅπως ἔχουμε ἀναρτήσει παλαιότερα, συνολικά, ἀπὸ τὸ 1967 ἕως τὸ 2015 οἱ νεκροί-θύματα τῆς ὁπλοκατοχῆς στὶς ΗΠΑ ἔχουν ξεπεράσει σὲ ἀριθμοὺς τὰ θύματα ὅλων τῶν πολέμων τῆς χώρας. Τὸ ἔτος 2020, ἡ ὁπλοχρησία ἦταν ἡ αἰτία γιὰ τοὺς περισσότερους θανάτους παιδιῶν στὶς ΗΠΑ.
Ἀπὸ νωρὶς ὁ ἀείμνηστος Νίκος Ψαρουδάκης ἔχει κάνει λόγο γιὰ τὴν μετάλλαξη τῆς χριστιανικῆς διδασκαλίας σὲ ἀκίνδυνη ἠθικολογία. Στὴν προκειμένη περίπτωση, προβάλλεται μιὰ ἐπιλεκτικὴ νεοσυντηρητικὴ ἠθικολογικὴ “καρικατούρα” τῆς χριστιανικῆς διδασκαλίας, ἡ ὁποία ἐπιλεκτικὰ καμώνεται πὼς ὑπερασπίζεται τὴ ζωή, ἐνῶ εἶναι πολιτικὸ στήριγμα ποικίλων μηχανισμῶν ἐπιβολῆς τοῦ θανάτου. Ἡ ἐπιλεκτική τους αὐστηρότητα στὸ θέμα τῶν ἀμβλώσεων δὲν εἶναι ἄσχετη μὲ τὸ γεγονός, ὅτι ἡ γυναίκα εἶναι ἐκείνη ποὺ φέρει πρωτίστως τὰ ποικίλα βάρη τῆς κύησης.
Πρωταρχικὴ ὑποχρέωση τῆς κοινωνίας εἶναι νὰ ἐκλείψουν οἱ αἰτίες ποὺ προκαλοῦν μαζικὲς ἐκτρώσεις καὶ νὰ συνδράμει ἀπεριόριστα μητέρες καὶ παιδιά. Ὄχι μόνο τὰ παιδιὰ νὰ γεννιοῦνται, ἀλλὰ καὶ νὰ ἀνατρέφονται σωστὰ καὶ νὰ μεγαλώνουν στὸ κατάλληλο περιβάλλον.
