Η Άνδρος φιλοξένησε με μεγάλη επιτυχία για δεύτερη συνεχή χρονιά το διήμερο Συμπόσιο του ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ, «Ο ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ», που διεξήχθη από τις 19 – 20 Σεπτεμβρίου 2020, με θέμα «Ο Ελληνισμός Παλεύει για την επιβίωσή του». Οι ομιλίες του συνεδρίου έλαβαν χώρα στο Ξενοδοχείο «ΠΕΡΡΑΚΗΣ» στο Κυπρί, με κεντρικό ομιλητή τον Μανώλη Μηλιαράκη, Δημοσιογράφο -Επίτιμο Πρόεδρο της Χριστιανικής Δημοκρατίας και ειδικό ομιλητή τον Ανδρέα Μακρογκίκα, Καθηγητή Μέσης Εκπαίδευσης – Αντιπρόεδρο του Πατριωτικού Συνδέσμου.

Χαιρετισμούς απεύθυναν ο Νίκος Βασιλειάδης Πρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής της «Ελεύθερης Πατρίδας» και ο Εμμανουήλ Κώνστας. Επίσης μήνυμα για τις εργασίες του συμποσίου απέστειλε ο Στέλιος Παπαθεμελής Πρόεδρος της «Δημοκρατικής Αναγέννησης» και ο Δημήτρης Μπακάλης, «Πρόεδρος του Ελληνορθόδοξου Κινήματος Σωτηρίας». Τον ρόλο του συντονιστή είχε ο Δημοσιογράφος Γιώργος Παπανικολάου. Τις εργασίες του Συμποσίου άνοιξε ο Πρόεδρος του Πατριωτικού Συνδέσμου και οικοδεσπότης Ιωάννης Μαλταμπές ο οποίος ευχαρίστησε τους παρευρισκόμενους για την σημαντική προσέλευσή τους, που για την τήρηση των αυστηρών μέτρων λόγω covid-19, είχαν προσέλθει με ατομική πρόσκληση. Όπως ο ίδιος τόνισε «Πέρσι όταν ξεκινήσαμε ως Πατριωτικός Σύνδεσμος να οργανώσουμε αυτό το Συμπόσιο της Άνδρου θέλαμε να γίνει θεσμός και έτσι ήταν και η αναφορά μου στο κλείσιμο του περσινού συμποσίου, θέλουμε ένα θεσμό του πατριωτικού ελληνικού ορθόδοξου χώρου, όπου επιστημονικά κάθε χρόνο θα αναλύονται και θα τίθενται οι βάσεις για το τι είναι πατριωτισμός του ελληνισμού και της ορθοδοξίας» Ο Νίκος Βασιλειάδης Καθηγητής του Τμήματος Διεθνών Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, Δικηγόρος, Πρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής της Ελεύθερης Πατρίδας αναφερόμενος στον τίτλο του Συμποσίου «Ο ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ», επεσήμανε ότι ο τίτλος του Συμποσίου μπορεί να γίνει το νέο εθνικό αφήγημα της Ελλάδας. Έχουμε δύο πολύ μεγάλες δυνάμεις «τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό» και «την βυζαντινή ελληνοχριστιανική αυτοκρατορία», την μακροβιότερη αυτοκρατορία στον κόσμο, γέφυρα του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού και του νέου ελληνισμού».Εν συνεχεία ο Εμμανουήλ Κώνστας, συνεχάρη τον Γιάννη Μαλταμπέ για την πολιτική του πρωτοβουλία, που με κύριο χαρακτηριστικό της όλης προσπάθειας την συνέπεια, κατόρθωσε να δημιουργήσει ένα θεσμό. «Το Συμπόσιο χρειάζεται για να αποδείξουμε στο δόγμα της υποτέλειας που έχει κυριαρχήσει
μεταπολιτευτικά, ότι είναι ρεαλιστικό η χώρα να ανακτήσει την κυριαρχία της».

Πηγή Ελευθερίας η Αγία Τριάδα

Ο Μανώλης Μηλιαράκης ως κεντρικός ομιλητής με θέμα «Να βάλουμε τέρμα στο Δόγμα της Υποτέλειας» ξεκίνησε την ομιλία του κάνοντας μία ιστορική
αναδρομή στο επαναστατημένο έθνος του 1821 που είχε, όπως είπε, «ως πηγή ελευθερίας την πίστη στον Χριστό και στην Αγία Τριάδα, διότι, Χριστός
και Αγία Τριάδα είναι πρώτα απ΄ όλα ελευθερία και μετά όλα τα άλλα. Ο Μάρτυρας του Χριστού είναι ο πραγματικά ελεύθερος. Γιαυτό αρνείται συνειδητά να προσκυνήσει, να υποταχθεί σε τύραννους και τυραννίες. Ο ταπεινός και ταπεινωμένος, από τη σκλαβιά, Ραγιάς πιστεύει και αγωνίζεται για να γίνει πράξη και ζωή η προφητεία της Παναγίας μας. Το «καθείλε δυνάστας από θρόνων και ύψωσε ταπεινούς…». Δεν είναι τυχαίο εξάλλου, συνέχισε ο ομιλητής, το γεγονός ότι όλο το επαναστατημένο Γένος, διακηρύσσει ότι αγωνίζεται «για του Χριστού την πίστη την αγία και της πατρίδας την Ελευθερία» και ότι σε όλα τα μεταεπαναστατικά Συντάγματα το προοίμιο αναφέρεται στην Αγία Τριάδα. Αυτή είναι μια πραγματικότητα, τόσο φανερή και αληθινή για το λαό και την ακηδεμόνευτη και ελεύθερη επιστήμη όσο και το γεγονός ότι ο Ήλιος ανατέλλει κάθε πρωί από την Ανατολή και δύει κάθε βράδι από τη Δύση».

Η μήτρα της ξενοκρατίας

Και ο ομιλητής συνέχισε:
«Όμως οι στρατευμένοι στη διαστρέβλωση της Ιστορικής αλήθειας, οι κάθε λογής εθνομηδενιστές, και αρνητές της Πίστης και των Παραδόσεων του λαού μας, όλου του πολιτικού και πνευματικού φάσματος, χτυπούν άλλοι ευθέως και άλλοι υπόγεια την καρδιά και τους πνεύμονες του Ελληνισμού, που είναι η μακραίωνα Ιστορία του, η Παιδεία του, ο Πολιτισμός του και η Ορθοδοξία με Ορθοπραξία. Το φαινόμενο αυτό, της απαξίωσης ή και της καθολικής άρνησης των διαχρονικών Αξιών και Ιδανικών του Γένους μας, από ένα μεγάλο μέρος της κυρίαρχης ελίτ στο χώρο της Επιστήμης, των Γραμμάτων, των Τεχνών, του Πολιτισμού, της Οικονομίας και φυσικά της Πολιτικής δεν είναι σημερινό. Είναι διαχρονικό. Κυοφορήθηκε και στη συνέχεια γεννήθηκε και αναπτύχθηκε στη μήτρα της ξενοκρατίας αμέσως με την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους. Τροφή του ήταν και παραμένει ότι ο Έλληνας είναι γεννημένος ραγιάς. Είναι καθυστερημένος.

Η Ελλάδα και ο Ελληνισμός, γενικότερα, δεν μπορούν να σταθούν στα πόδια τους χωρίς τα δεκανίκια της προστασίας των εκάστοτε ισχυρών της Γης. Οι προστάτες, εταίροι και σύμμαχοι, κάθε εποχής, σκέπτονται και αποφασίζουν, πριν από εμάς για εμάς. Αυτοί ξέρουν το σωστό, το προοδευτικό και το πρέπον κάθε ιστορικής συγκυρίας. Εμείς, για το καλό μας, οφείλουμε να συμμορφωνόμαστε προς τις υποδείξεις και τις επιταγές τους και όλα θα πάνε καλά.
Αυτή η νοοτροπία, αυτή η μοιρολατρική αντιμετώπιση των προβλημάτων και κυρίως αυτή η απουσία πίστης στις αστείρευτες δυνάμεις μας, ως έθνους, όπως μαρτυρεί η μακραίωνη αιμάτινη και ένδοξη Ιστορία μας, διαμόρφωσε το Δόγμα της συμμόρφωσης προς τας υποδείξεις, το Δόγμα της υποταγής και υποτέλειας στα κελεύσματα των «προστάτιδων δυνάμεων». Δόγμα που υιοθετήθηκε και εφαρμόστηκε και εφαρμόζεται, μέχρι και τη στιγμή αυτή, όχι μόνο από την πολιτική ηγεσία, αλλά και από τις διάφορες ελίτ, αλλά ακόμα και τις εκκλησιαστικές! Θυμάμαι, πριν πολλά χρόνια, πριν την κατάρρευση της Σ.Ε.,που σε μια διαδήλωση εναντίον των πυρηνικών εξοπλισμών συμμετείχαν κάποιοι ιερείς μεταξύ των οποίων και ο αείμνηστος παπά Σταμάτης Χατζηκυριάκος. Η συμμετοχή αυτή θεωρήθηκε από τον προϊστάμενό του Ιεράρχη, επιεικώς απαράδεκτη, γιατί όπως του είπε : «Δεν είναι αποδεκτό ιερέας να μετέχει σε διαδήλωση εναντίον της Ηγέτιδος και της ασπίδος του ελευθέρου Κόσμου».! Είχε ξεχάσει ο μακαριστός εκείνος Ιεράρχης ότι αυτή η ηγέτις, αυτή η ασπίς του ελεύθερου κόσμου είχε ευλογήσει τον Αττίλα και την κατοχή από αυτόν της μισής σχεδόν Κύπρου. Προείχε για τον ιεράρχη να μη στεναχωρήσουμε τον προστάτη μας, την ασπίδα μας , την ασπίδα για την άμυνα μας, όχι από τον υπαρκτό και ορατό δικό μας εχθρό, αλλά από τον εχθρό του προστάτη και ας ήταν υποστηρικτής μας, τότε, σε κρίσιμες ψηφοφορίες στον ΟΗΕ.
Αυτό το διαχρονικό Δόγμα υποταγής και υποτέλειας , το Δόγμα που επιβάλλει το ΝΑΙ σε όλες τις απαιτήσεις των εκάστοτε συμμάχων και εταίρων και την ανάθεση σε αυτούς της λύσης των καίριων προβλημάτων μας, το δόγμα που διακηρύσσει ότι η Ελλάδα είναι «δοσμένη» στους συμμάχους και «ανήκει» σε αυτούς, ενώ εκείνοι είναι προστάτες αποκλειστικά και μόνο των συμφερόντων τους, αποτελεί το θανατηφόρο καρκίνωμα στο Σώμα του Ελληνισμού, στην καρδιά της Ελλάδας.»
Στη συνέχεια ο επίτ. πρόεδρος της Χ.Δ., αναφέρθηκε, επιγραμματικά, όπως είπε, στην εφαρμογή του δόγματος αυτού σε χαρακτηριστικές μόνο περιπτώσεις , στις τελευταίες δεκαετίες, στο χώρο της Παιδείας και του Πολιτισμού, στην Κοινωνική ζωή, στην Οικονομία, στην Εξωτερική Πολιτική και στα Εθνικά Θέματα.

*Στο χώρο της Παιδείας και του Πολιτισμού. Εδώ, είπε, με σταθερά βήματα προχωρήσαμε στις βασικές επιλογές μας στις ράγες του πηθικισμού. Εξ  oρισμού θεωρήσαμε σωστό και ωφέλιμο την αντιγραφή ξένων προτύπων και προπάντων τις υποδείξεις των προστατών. Έτσι σταδιακά φθάσαμε σε σχολικά βιβλία , όλων των βαθμίδων του εκπαιδευτικού μας συστήματος, που σε σημαντικά, για τη πνευματική διαμόρφωση και ανάπτυξη της Νεολαίας, κεφάλαιά τους έχουν μια κοινή ιδιότητα: Είναι άχρωμα, άοσμα και άγευστα. Οι ήρωες μας, οι εθνομάρτυρες και ιερομάρτυρες, οι μεγάλοι διδάσκαλοι του Γένους, δεν προβάλλονται και δεν τιμούνται καθώς τους πρέπει. Γιατί; Μα γιατί η στάση ζωής τους «χαλά την πιάτσα». Αυτοί ήταν περήφανα κυπαρίσσια, ενώ για να συνεχίζεται το δόγμα της υποταγής χρειάζονται βλίτα, που με τον παραμικρό άνεμο λυγίζουν και προσκυνούν.!
Οπωσδήποτε και ευτυχώς υπήρξαν και υπάρχουν εκπαιδευτικοί και διάκονοι του πολιτισμού «που δεν συνεμορφώθηκαν προς τας υποδείξεις». Αντιστάθηκαν και αντιστέκονται.
* Στο χώρο της κοινωνικής ζωής. Το πρότυπο της ελληνικής Οικογένειας τείνει να εκλείψει. Οι όροι που μας δίδει η Φύση, Μητέρα και Πατέρας, είναι αναχρονιστικοί. Θα αντικατασταθούν από τους όρους γονέας1 και γονέας2, όπως λέμε στα μαθηματικά χ1 και χ2! Η ιερότητα της ιδιότητας του να είσαι μητέρα ή πατέρας θα αποδίδεται με αριθμούς, γιατί αυτό απαιτεί η πρόοδος…! Η πολυτεκνία, άλλοτε ευλογία της Οικογένειας, αντιμετωπίζεται από την Πολιτεία και εν πολλοίς και από την κοινωνία, ως χαρακτηριστικό άμυαλων και ανεύθυνων γονέων και όχι ηρωικών, ιδιαίτερα μητέρων. Την ίδια στιγμή η
Χώρα εδώ και πολλά χρόνια κατρακυλά στον δημογραφικό κατήφορο. Τα «Κοινά των Ελλήνων», χάριν των οποίων ο Ρωμηός κράτησε την πίστη του και την ταυτότητά του, επί 400 χρόνια σκλαβιάς, συναντώνται πια μόνο σε βιβλία. Το ΕΜΕΙΣ του Μακρυγιάννη εκτοπίζεται, από το εωσφορικό ΕΓΩ, που αποτελεί το θεμέλιο του κοινωνικού συστήματος και η κοινωνία μετατρέπεται, αργά αλλά σταθερά, σε ζούγκλα.

* Στο χώρο της Εθνικής Οικονομίας έχομε υποστεί πραγματικό βατερλώ, ιδιαίτερα μάλιστα μετά την ένταξή μας στην ΕΟΚ- Ε.Ε. Θα βρεθώ εκτός θέματος αν επιχειρήσω ανάλυση αυτού του ζητήματος. Επιγραμματικά όμως. Η Πατρίδα μας αποβιομηχανοποιήθηκε πλήρως. Ήταν περιττό για τους κρατούντες
να έχομε εγχώριες βιομηχανικές μονάδες. Οι εταίροι μας που είναι πιο οργανωμένοι και πιο ανταγωνιστικοί θα μας έφερναν ό,τι χρειαζόμασταν και μάλιστα πιο φτηνά! Με αυτό το παραμύθι έκλεισαν ΠΙΤΣΟΣ, ΠΕΙΡΑΪΚΉ ,ΧΡΩΠΗ, ΑΓΕΤ- ΗΡΑΚΛΗΣ, ΝΑΥΠΗΓΕΊΑ η πολεμική Βιομηχανία και πρωτογενής παραγωγή αποδιαρθώθηκε. Και τι έμεινε; Ο Τουρισμός! Και ήλθε η πανδημία και μας απόκαμε. Την ίδια περίοδο η πολιτική και οικονομική ηγεσία, με κάλυψη τους, δια της σιωπής, από την πνευματική, καταχρέωσαν τη Χώρα με Δάνεια, για μίζες και ρουσφέτια. Δάνεια που τα πληρώνει ο λαός και για τα οποία οι δανειστές, απαίτησαν και πήραν την υποθήκευση του δημόσιου πλούτου της πατρίδας μας, για ένα αιώνα!

Στο σημείο αυτό πρέπει να τονίσουμε μια διάσταση η οποία συνήθως αποσιωπάται. Τη μνημονιακή πολιτική της λιτότητας οι κυβερνήσεις μας την επέβαλλαν, χωρίς αντίσταση στους δανειστές, και στις Ένοπλες Δυνάμεις. Μείωσαν δραστικά τις σχετικές δαπάνες. Διέλυσαν στρατόπεδα, διέλυσαν την πολεμική Βιομηχανία και τα ναυπηγεία, μείωσαν τη στρατιωτική θητεία. Με λίγα λόγια την περίοδο που η Τουρκία υπερεξοπλιζόταν και ανέπτυσσε δική της πολεμική βιομηχανία, η Ελλάδα των μνημονιακών κυβερνήσεων αφοπλιζόταν, «γιατί έχομε, μας έλεγαν και μας λένε, ισχυρούς εταίρους και συμμάχους»!
Οι οποίοι όμως είναι όντως ισχυροί, αλλά για να υπερασπίσουν τα δικά τους συμφέροντα.
Στη συνέχεια έγινε, από τον ομιλητή, εκτενής αναφορά στην εξέλιξη των Εθνικών μας προβλημάτων με την οποία φάνηκε καθαρά η παντελής απουσία
Αδέσμευτης Εθνικής Εξωτερικής Πολιτικής και Εθνικής Στρατηγικής, σε αντίθεση με την Τουρκία που έχει ξεκάθαρη και σταθερή επεκτατική Στρατηγική Πολιτική σε βάρος της Χώρας μας, της Κύπρου και του ελληνισμού γενικότερα. Επιγραμματικά και πάλι αναφέρθηκε:
– Στην Τριμερή του Λονδίνου του 1955, που ναρκοθέτησε τον Αγώνα της ΕΟΚΑ, έδωσε διέξοδο στην Αγγλία που με τις αγχόνες που είχε στήσει στην Κύπρο, είχε προκαλέσει τη διεθνή κατακραυγή και την ηθική καταδίκη της και το κυριότερο νομιμοποίησε την Τουρκία να έχει λόγο, στα της Μεγαλονήσου, ενώ είχε παραιτηθεί κάθε δικαιώματος, επί της νήσου.
– Στις Συμφωνίες Λονδίνου- Ζυρίχης του 1959, με τις οποίες η Ελλάδα έβαλε, στην Κύπρο, το λύκο, Τουρκία και Αγγλία, να φυλάει τα πρόβατα.
– Στις ατέρμονες διακοινοτικές συνομιλίες, κατά απαίτηση εταίρων, συμμάχων και φυσικά της Τουρκίας, που ακολούθησαν τον Αττίλα το 1974, αντί του να
επιμείνουμε στην εφαρμογή των αποφάσεων του ΟΗΕ, για αποχώρηση των στρατευμάτων κατοχής, τον τερματισμό του εποικισμού και τη λύση του
προβλήματος των αγνοουμένων. Αποτέλεσμα. Η μειονότητα του 18% να εξελιχθεί σε ισότιμη και ισόκυρη «εθνότητα» και «λαότητα», με δικό της κράτος , έστω και ψευδοκράτος!
– Στην εγκατάλειψη της θέσης μας ότι «ο δρόμος που οδηγεί την Τουρκία στην Ε.Ε., περνά από την Αθήνα» και να πάμε στην άρση του σχετικού βέτο, στα Ίμια, στη Συμφωνία Μαδρίτης, στην παράδοση Οτσαλάν, να γίνουμε σημαιοφόροι του Σχεδίου Ανάν, να ακυρώσουμε τον αγωγό Μπουργκάς Αλεξανδρούπολη, να υπογράψουμε τις Πρέσπες και τώρα να συρόμαστε σε διαπραγματεύσεις με ατζέντα Άγκυρας!
Ο επιτ. Πρόεδρος της Χ.Δ. τελείωσε την ομιλία του με προτάσεις:

ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ

1) Να μη συρθούμε σε διαπραγματεύσεις με τους όρους της Τουρκίας. Η διαφορά μας, στο Αιγαίο είναι μία και μοναδική. Η οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ. Η παρουσία μας και μόνο σε ένα τέτοιο τραπέζι θα σημαίνει ότι είμαστε αποφασισμένοι να παραδώσουμε τμήματα της Επικράτειας μας στο Αιγαίο, στο Κρητικό και τη Θράκη καθώς και την Κύπρο, στην Τουρκία. Η Ελλάδα, εξ ορισμού, δεν πρόκειται να πάρει τίποτε απολύτως, από την Τουρκία, αφού δεν ζητά. Μόνο θα δώσει, θα προδώσει.
2) Να πιστεύσουμε και να επιστρατεύσουμε τις αστείρευτες δυνάμεις του όπου Γης Ελληνισμού. Υπάρχουν και σήμερα, Μπουμπουλίνες, Μαυριγένους, Κανάρηδες και Μιαούληδες, υπάρχουν και όντως Χριστιανοί και πραγματικοί Πατριώτες, έτοιμοι να ανοίξουν και την καρδιά τους και το πορτοφόλι τους. Αρκεί η πολιτική ηγεσία να τους πείσει ότι μπορούν να την εμπιστευθούν.
3) Επαναλειτουργία της Πολεμικής Βιομηχανίας και των Ναυπηγείων. Και εδώ οι έχοντες πατριώτες καλούνται να επενδύσουν.
4) Ενίσχυση των Ε.Δ. ηθικά, υλικά και μα τους κατάλληλους εξοπλισμούς. Ναυτικό και Αεροπορία δεν πρέπει να έχουν ελλείψεις , αλλά πλήρη επάρκεια.
5) Αντί να θέτουμε στο περιθώριο την εκκλησιαστική ζωή, ας θυμηθούμε ότι η Πίστη μας είναι πηγή Ελευθερίας και Δικαιοσύνης. Γιαυτό ιδιαίτερη φροντίδα και μέριμνα για τους αδύνατους, όχι μόνο στη βάση της αλληλεγγύης και φιλανθρωπίας, αλλά κυρίως στην εφαρμογή αρχών Κοινωνικής Δικαιοσύνης.
6) Συντονισμό όλων των παραγωγικών δυνάμεων, ώστε να υπάρξει παραγωγή πλούτου, για όλο το λαό και όχι μόνο για κάποιους ολιγάρχες. Ο λαός πρέπει να νιώσει την Ελλάδα μάνα του και όχι μητριά του. Έτσι και με την σωστή Παιδεία θα σφυρηλατηθεί αρραγές μέτωπο του λαού για την υπεράσπιση της πατρίδας.
7) Να θεσμοθετηθεί Εθνικό Συμβούλιο χάραξης εθνικής στρατηγικής που θα εισηγείται στην εκάστοτε κυβέρνηση.
8) Να καθιερωθεί σε σταθερή βάση ο θεσμός του Συμβουλίου των πολιτικών Αρχηγών, υπό την προεδρία του, της, ΠτΔ, ώστε να διαμορφώνεται μια σταθερή και ενιαία, ει δυνατόν, γραμμή στα εθνικά, τουλάχιστον ζητήματα. Ένα τέτοιος θεσμός θα τονώσει το ηθικό του λαού και των Ε.Δ. που δεν μπορούν να βλέπουν τα κόμματα να ερίζουν για την εθνική εξ. Πολιτική και θα μπορέσει να χαράξει, πειστικά και με συνέπεια, μια πολυδιάστατη εξωτερική Πολιτική, στη βάση της ισότιμης συνεργασίας και αμοιβαίας στήριξης και αλληλοβοήθειας.
9) Να θέσουμε τέλος στα δόγματα, της υποτέλειας, «ανήκομεν στους τάδε» ή «είμαστε δοσμένοι». Είναι αδιανόητο να έχομε γίνει, μέσω της Ε.Ε., αποικία της Γερμανίας, να μη διεκδικούμε τα δις που μας οφείλει και εκείνη να προμηθεύει υποβρύχια και άλλους σύγχρονους εξοπλισμούς στην Τουρκία που ευθέως μας απειλεί με πόλεμο και η Γερμανία να αποτρέπει κάθε φορά την επιβολή κυρώσεων στην Τουρκία, για όσα παράνομα πράττει σε βάρος της Ελλάδας, της Κύπρου, της Συρίας, της Λιβύης και αλλού. Το ίδιο απαράδεκτο είναι να έχομε μετατρέψει τη Χώρα μας σε μια απέραντη αμερικανική βάση και η ΗΠΑ να στηρίζουν την επεκτατική πολιτική της Τουρκίας παντού, και στην Ελλάδα απλώς να δίδουν, κάποτε, κάποτε, κανένα μαντηλάκι για να
σκουπίσει, αν χρειαστεί τα δάκρυα. Με τέτοιους συμμάχους τι τους θέλουμε τους εχθρούς

10) Και επί τέλους ας πούμε από καρδιάς και το «Σώσον Κύριε το λαό Σου, αν βέβαια αισθανόμαστε ότι είμαστε λαός Του.

Τέλος ο Ανδρέας Μακρογκίκας με μια πολύ ενδιαφέρουσα εισήγησή του μίλησε για την αειφορική σύνδεση παραδοσιακών καλλιεργειών με το τουριστικό εισόδημα.

Στην ιστορική Μονή Αγ. Νικολάου

Την επομένη ημέρα οι συμμετέχοντες εκκλησιάστηκαν το πρωί της Κυριακής 20 Σεπτεμβρίου στην ιστορική Ιερά Μονή Αγίου Νικολάου, όπου τελέστηκε
Αρτοκλασία υπέρ της ευοδώσεως του Ελληνορθόδοξου Έθνους.
Μετά τον εκκλησιασμό υπήρξε συνάντηση και συζήτηση με τον Γέροντα Καθηγούμενο της Ι. Μονής πατέρα Δωρόθεο, ο οποίος έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον στο έργο που επιτελεί « Η Μικρή Βιβλιοθήκη Διδασκάλων του Γένους», όπως τον ενημέρωσε ο αδ. Μαν. Μηλιαράκης . Μάλιστα ο π. Δωρόθεος ανέφερε ότι ο μοναχός Βενιαμίν ο Λέσβιος είχε στενούς πνευματικούς και εθνικούς δεσμούς με τη Μονή του Αγ. Νικολάου και στα Αρχεία της Μονής υπάρχει απόδειξη χρηματικού ποσού που είχε στον Βενιαμίν για τον Αγώνα.