«Μὴ συμμετέχετε στὰ σκοτεινὰ καὶ ἀνώφελα ἔργα τῶν ἄλλων, ἀλλά, ἀντίθετα, νὰ τὰ ξεσκεπάζετε. Γιατὶ ὅσα γίνονται ἀπ᾿ αὐτοὺς κρυφά, εἶναι ντροπὴ καὶ νὰ τὰ μνημονεύει κανείς.» (Πρὸς Ἐφεσίους Ἐπιστολή, ἀπὸ τὸ ἀνάγνωσμα τῆς Κυριακῆς 12.12.21, ε’ 8-19
Συμβιβαστικά με τις αρχές των ΗΠΑ έληξε η πολύχρονη ταλαιπωρία του Τζούλιαν Ασάνζ, του Αυστραλού δημιουργού του wikileaks, ο οποίος έβγαλε στη φόρα χιλιάδες έγγραφα τα οποία εξέθεταν την σκοτεινή και εγκληματική πλευρά της δραστηριότητας των ισχυρών και ιδίως των μηχανισμών των ΗΠΑ. Ενώ οι κατηγορίες επέσυραν ποινή φυλάκισης άνω των εκατό ετών, η εισαγγελική αρχή δέχτηκε να τις περιορίσει σε αντιστοιχούσες με ποινή φυλάκισης πέντε ετών, όσα χρόνια ο Ασάνζ εκρατείτο στις βρετανικές φυλακές υψίστης ασφαλείας εν αναμονή της εκδίκασης του αιτήματος έκδοσής του στις ΗΠΑ. Εκτός από αυτά τα πέντε χρόνια, ο Ασάνζ ήταν περιορισμένος στην πρεσβεία του Ισημερινού στο Λονδίνο, όπου είχε καταφύγει ζητώντας πολιτικό άσυλο το 2012. Ζούσε περιορισμένος σε χώρο 30 τ.μ. στην πρεσβεία χωρίς να μπορεί να μετακινηθεί, για να μη συλληφθεί.
Πράγμα που έγινε, αφού το 2017 άλλαξε ο Πρόεδρος του Ισημερινού και τον Ραφαέλ Κορέα διαδέχτηκε ο Λένιν Μορένο, πολύ πιο κοντά στις ΗΠΑ παρά το μικρό του όνομα. Η νέα ηγεσία, αφού έδωσε πρόσβαση στις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ να υποκλέπτουν ακόμα και τις απόρρητες συνομιλίες του Ασάνζ με τους δικηγόρους του, κατάργησε το πολιτικό ἀσυλο και επέτρεψε τη σύλληψή του στις 11 Απριλίου 2019.
Η ΧΔ είχε τότε εκδώσει την ακόλουθη ανακοίνωση:
Ο πρωθυπουργός του Ισημερινού Λενίν Μορένο έδωσε στις 11 Απριλίου 2019, την άδειά του στην Βρετανική Αστυνομία, η οποία έλαβε εντολή να εισβάλει στην Πρεσβεία του Ισημερινού στο Λονδίνο και να συλλάβει τον ιδρυτή και επικεφαλής δημοσιογράφο των περίφημων Wikileaks Τζούλιαν Ασάντζ.
Ο Ασάντζ, ο οποίος βρέθηκε στο στόχαστρο δυνάμεων του κατεστημένου από τότε που ξεκίνησε τη δράση του τον Απρίλιο του 2010, που δημοσίευσε οπτικό υλικό που καταδείκνυε εγκλήματα πολέμου στο Ιράκ, όπου θανατώθηκαν άοπλοι πολίτες και δημοσιογράφοι του πρακτορείου Reuters. Για τις αποκαλύψεις τις οποίες δημοσίευσε, εκκρεμούσε ένταλμα σύλληψής του στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπως και στη Σουηδία.
Ως Κίνημα της Χριστιανικής Δημοκρατίας, θεωρούμε παράνομη όπως και απολύτως απαράδεκτη την σύλληψη ενός πολυβραβευμένου δημοσιογράφου (και προταθέντος για Νόμπελ ήδη από το 2010) που προβαίνει σε αποκαλύψεις που ενοχλούν το διεθνές κατεστημένο. Το έργο του είναι τεράστιας αξίας και εφάμιλλο του Έντουαρντ Σνόουντεν, που αποκάλυψε τις σκανδαλώδεις καταχρήσεις εξουσίας της Εθνικής Υπηρεσίας Ασφάλειας των ΉΠΑ (NSA) και για τον οποίον επίσης εκκρεμεί ένταλμα σύλληψης στις ΉΠΑ.
Σε ό,τι αφορά το νομικό κομμάτι, αρκεί να αναφερθούμε στους ειδικούς εισηγητές του και την Ύπατη Αρμοστεία για τα δικαιώματα του Ανθρώπου του ΟΗΕ, που ουσιαστικά κάνουν λόγο για αυθαίρετη κράτηση και για κίνδυνο παραβίασης θεμελιωδών δικαιωμάτων του.
Σε ό,τι αφορά το ηθικό κομμάτι, συμφωνούμε απόλυτα με τη διατύπωση του πρώην πρόεδρου (2007-2017) του Εκουαδόρ, ανήκοντος στο ίδιο κόμμα με τον Μορένο και Χριστιανού ανθρωπιστή, όπως ο ίδιος αποκαλούσε τον εαυτό του, του Ραφαέλ Κορρέα:
«Ο μεγαλύτερος προδότης στην ιστορία του Εκουαδόρ και της Λατινικής Αμερικής Λένιν Μορένο επέτρεψε στην Βρετανική Αστυνομία και εισέλθει στην Πρεσβεία μας στο Λονδίνο και να συλλάβει τον Τζούλιαν Ασάντζ.
Ο Μορένο είναι ένας διεφθαρμένος άνθρωπος, αλλά αυτό που έκανε είναι ένα έγκλημα που η ανθρωπότητα ποτέ δε θα λησμονήσει».
Από την ιστοσελίδα και την εφημερίδα μας παρακολουθήσαμε αυτή την υπόθεση συνεχώς, ως έκφραση συμπαράστασης αλλά και για την ενημέρωση των αναγνωστών μας. Σε άλλη ανάρτησή μας επισημαίναμε ότι:
Η αποκάλυψη λεπτομερειών για τους πολέμους στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν για βαρβαρότητες των Δυτικών έχει κυρίως ενοχλήσει τις ΗΠΑ. Μεταξύ άλλων, κατηγορείται επειδή αποκάλυψε τον αληθινό αριθμό των χιλιάδων πολιτών που έπεσαν θύματα βομβαρδισμών, βασανιστηρίων και ακρωτηριασμών στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν. Επίσης, δημοσίευσε πληροφορίες για δημοσιογράφους που σκότωσαν οι δυτικές δυνάμεις, περιλαμβανομένου και του Χοσέ Κούσο, του Ισπανού δημοσιογράφου που σκότωσαν τα στρατεύματα των ΗΠΑ. Οι Ισπανοί πιέστηκαν από τις ΗΠΑ να μη ζητήσουν έρευνα.
“Γι’ αυτό θέλουν να φυλακίσουν τον Τζούλιαν. Για παραδειγματισμό, και για να επαναλάβουν [τα εγκλήματα] στο μέλλον χωρίς να δώσουν λόγο”, συμπεραίνει η Φελίσιτι Ρούμπι.
“Ποινικοποιούν πρακτικές συνηθισμένες στη δημοσιογραφία”, τονίστηκε στην Παγκόσμια Συνδιάσκεψη για την ελευθερία των ΜΜΕ τον περασμένο Ιούνιο στο Λονδίνο, από τον Αμάλ Κλούνι, ειδικό εντεταλμένο της Βρετανικής κυβέρνησης για την ελευθερία των ΜΜΕ.
Παρακολουθήσαμε την εξέλιξη των δικαστικών του αγώνων για να μην εκδοθεί, ενώ παρέμενε “θαμμένος ζωντανός” στις φυλακές του Μπέλμαρς, για τις συνθήκες ζωής στις οποίες γράφαμε:
Όσον αφορά στις συνθήκες κράτησής του στις φυλακές του Μπέλμαρς, ο ειδικός εισηγητής του Ο.Η.Ε. για την τρομοκρατία Nils Melzer δήλωσε ότι “ο κ. Ασάνζ έχει σκοπίμως εκτεθεί, για μια περίοδο αρκετών ετών, σε επίμονες και σταδιακά επιδεινούμενες μορφές σκληρής, απάνθρωπης και προσβλητικής μεταχείρισης ή τιμωρίας, τα σωρευτικά αποτελέσματα της οποίας θα μπορούσαν να περιγραφούν μόνον ως ψυχολογικό βασανιστήριο” . Δεν δικαιούται ούτε όσα επιτρέπονται στους άλλους κρατουμένους από τον κανονισμό της φυλακής, όπως να έχει ραδιόφωνο στο κελί του.
Κατά τη διαδικασία, περιγράφηκαν από μάρτυρες και οι συνθήκες κράτησης που τον αναμένουν αν εκδοθεί στις ΗΠΑ, τόσο κατά τη διάρκεια της δίκης του, όσο και μετά τη βέβαιη ισόβια καταδίκη του: Ζωή σ’ ένα κελί 20 τ.μ., μεγέθους θέσης στάθμευσης αυτοκινήτου, απομονωμένος 22 ώρες το εικοσιτετράωρο…
Ήδη, η υγεία του είναι κλονισμένη, ως αποτέλεσμα του πολυετούς περιορισμού του, πρώτα στην πρεσβεία του Ισημερινού και στη συνέχεια στη βρετανική φυλακή του Μπέλμαρς, με αποτέλεσμα να κινδυνεύει να αυτοκτονήσει.
Για τις εξελίξεις των δικαστικών του αγώνων είχαμε αναρτήσεις στις 4.1.2021 με την αρχική απόρριψη της αίτησης έκδοσης, με σκεπτικό όμως που άνοιξε το δρόμο η αίτηση να ευδοκιμήσει στα επόμενα στάδια, και να ληφθούν αποφάσεις υπέρ της έκδοσής του.
Στόχος: Η ποινικοποίηση της αποκάλυψης κρατικών εγκλημάτων. Όλες οι πληροφρορίες που διέδωσε ο Ασάνζ ήταν ακριβείς και τεκμηριωμένες. Έπρεπε κατά στνέπεια να τιμωρηθεί παραδειγματικά, για να αποτραπούν και άλλοι να ακολουθήσουν το παράδειγμά του.
Ευτυχώς για τον Ασάνζ, ενώ έδειχνε να κάμπτεται το κινημα συμπαράστασης, άλλαξε στο θέμα του η στάση της πατρίδας του, της Αυστραλίας. Ενώ οι συντηρητικές κυβερνήσεις στήριζαν τι κατηγορίες των ΗΠΑ, η άνοδος στην εξουσία της κυβέρνησης των Εργατικών του Άντονι Αλμπανέζε, σήμανε την αλλαγή της πολιτικής αυτής. Πολύτιμος σύμμαχος των ΗΠΑ στον Ειρηνικό, η αυστραλιανή κυβέρνηση εκδήλωσε την ενόχλησή της για την παρατεινόμενη δίωξη του Ασάνζ και εξάρτησε την καλή συνεργασία με τις ΗΠΑ με την απόσυρση των κατηγοριών εις βάρος του. Και οι αντιπολιτευόμενοι συντηρητικοί άλλαξαν θέση, υπό την πίεση της κοινής γνώμης που είχε αγανακτήσει με την παρατεινόμενη κράτησή του. Ο παράγοντας αυτός, τον οποίο είχαμε από καιρό αναδείξει, συνέβαλε στις τελευταίες εξελίξεις.
Αρνητικό είναι ότι ο Ασάνζ παραδέχτηκε ένα μέρος ενοχής.
Όμως, πέτυχε, ακόμα και η συμφωνία, να μην επικυρωθεί στις ηπειρωτικές ΗΠΑ, αλλά στις Μαριάννες νήσους, όπου τυπικά το Διαστήριο, την επικύρωσε, συμψήφισε την πενταετία της “προσωρινής” του κράτησης και τον άφησε ελέυθερο.
Είναι ήδη την πατρίδα του την Αυστραλία, όπου είδε για πρώτη φορά τα παιδιά του και συνενώθηκε με την οικογένειά του. Είναι ευχάριστο που λήγει η ταλαιπωρία ενός ανθρώπου, στον οποίο πολλά οφείλει η παγκόσμια κοινή γνώμη, για την ενημέρωση της οποίας διακινδύνευσε την ελευθερία και την ίδια του τη ζωή. Όμως και οι διώκτες του πέτυχαν εν μέρει το στόχο τους, να τρομάξουν και να αποτρέψουν επίδοξους μιμητές του.
