• Κυνική ομολογία του Πρωθυπουργού

• Στους “παγκόσμιους πρωταθλητές” πληθωρισμού τροφίμων η Ελλάδα

Η Βουλή συζητά για την ακρίβεια, ιδίως στα τρόφιμα, ο πληθωρισμός επί των οποίων είναι εξαιρετικά ανεβασμένος, πολύ πάνω από τον μέσο όρο.

Με αφορμή αυτή τη συζήτηση, θυμίζουμε ότι το περσινό καλοκαίρι, σύμφωνα με τα στοιχεία της έκθεσης της Παγκόσμιας Τράπεζας για την τροφική ασφάλεια του πλανήτη (Food Security Update – World Bank Response to Food Insecurity), η Ελλάδα καταλαμβάνει τη 10η θέση παγκοσμίως σε πραγματικό πληθωρισμό στα τρόφιμα. Ο “πραγματικός πληθωρισμός” (δεξιά στήλη πίνακα) προκύπτει από την αφαίρεση του συνολικού πληθωρισμού από την ονομαστική αύξηση του ονομαστικού δείκτη τιμών των τροφίμων (αριστερή στήλη).  Τούτο σημαίνει ότι σε σχέση με τους υπόλοιπους επιμέρους δείκτες, αυτός των τροφίμων είναι πιο υψηλός. Στις χώρες που είναι ψηλά στη δεξιά στήλη του πίνακα, ο δείκτης των Τροφίμων επιμένει περισότερο σε σχέση με τους υπόλοιπους.

   Κι αυτό παρά το γεγονός ότι σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα, είχε σημειωθεί αποκλιμάκωση των τιμών των τροφίμων, μετά την αύξηση που παρατηρήθηκε ως συνέπεια της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία. 

Στο άρθρο του Γιάννη Τόλιου που αναρτήσαμε, εντοπίζονται δύο αυτονόητες αιτίες: Η υπερφορολόγηση και η αισχροκέρδεια.

Ο εξαιρετικά υψηλός δείκτης ΦΠΑ στα τρόφιμα, που επιβλήθηκε όταν επιβλήθηκαν και τα Μνημόνια. Το πολιτικό σύστημα μας εμπαίζει προκλητικά ισχυριζόμενο ότι τα Μνημόνια έχουν τελειώσει, ενώ οι επιπτώσεις τους είναι παρούσες.

Όπως δήλωσε ο κ. Μητσοτάκης σε συνέντευξη στον “Όπεν”, “σε ένα περιβάλλον που πρέπει να παράγει πρωτογενή πλεονάσματα δεν μπορούμε να διακινδυνεύσουμε τη δημοσιονομική σταθερότητα. Όποιος εισηγείται τη μείωση του ΦΠΑ να μας πει που θα βρει τα 2,5 δισ. που φέρνει ο ΦΠΑ. Eχω ζητήσει κοστολόγηση από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους για να δούμε αν βγαίνει ο λογαριασμός, γιατί εγώ σας λέω ότι δεν βγαίνει”. 

Προκειμένου να απομειώσει τις συνέπειες της προκλητικής ανοχής της αισχροκέρδειας και της ασυδοσίας των “αεριτζήδων” εκ μέρους της κυβέρνησής του, ο κ. Μητσοτάκης συνομολογεί ότι τα Μνημόνια, που υποτόθεται ότι τελείωσαν και πέρασαν, είναι παρόντα. Διότι μνημονιακή δέσμευση αποτελούν τα θηριώδη πλεονάσματα.

Το “διάλειμμα” του κορωνοϊού τελείωσε και επανήλθαν οι δημοσιονομικοί περιορισμοί, μαζί με τον συμπληρωματικό “ζουρλομανδύα” των μνημονιακών δεσμεύσεων και των θηριωδών “πρωτογενών πλεονασμάτων”. Η άρνηση της κυβέρνησης να μειώσει τον ΦΠΑ σε είδη πρώτης ανάγκης και ιδίως στα τρόφιμα, συνδέεται αιτιωδώς με τις μνημονιακές δεσμεύσεις που φόρτωσε τη χώρα το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα.

Το ίδιο, μνημονιακό και ευρωενωσιακό “περιβάλλον” που επιβάλλει τα πλεονάσματα, και κατ’ επέκταση την ακρίβεια μέσω ΦΠΑ για την κάλυψή τους, ευνοεί και την αισχροκέρδεια.

Η κατακόρυφη άνοδος των τιμών του ηλεκτρικού ρεύματος συνδέεται άμεσα με την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ και των υποδομών της, σε συνδυασμό. Και την παροχή πρόσβασης σε ιδιώτες για τη χρήση των έτοιμων υποδομών, πολιτική που επιβάλλει συνολικά η Ευρωπαϊκή Ένωση με πρόσχημα τον “ελεύθερο ανταγωνισμό”. Ιδίως στην Ελλάδα, με πρόσθετη αιτιολογία το μνημονιακό ξεπούλημα των “ασημικών” της για την κάλυψη των επιβεβλημένων πλεονασμάτων.

Το βασικό αγαθό του ηλεκτρικού ρεύματος δεν περιλαμβάνεται στα τρόφιμα. Όμως, η ίδια τύχη με το ρεύμα επιφυλασσόταν στο νερό, αν εφαρμόζονταν οι μνημονιακές δεσμεύσεις για ιδιωτικοποίηση. Στις οποίες προς τιμή της έχει βάλει -τουλἀχιστον για την ώρα φραγμό η Δικαιοσύνη, παρά τις λυσσώδεις κυβερνητικές απόπειρες.

Θεσμοί: Για την εξυπηρέτηση του χρέους, στην Ελλάδα απαιτείται “λιτότητα χωρίς προηγούμενο”

Σε ανάρτησή μας του Αυγούστου 2022, παρουσιάσαμε την τελευταία ενισχυμένη αξιολόγηση των “Θεσμών” του Μαϊου 2022 (σελ. 27):

«Η νέα δημοσιονομική πορεία συνεπάγεται κατά μέσο όρο σημαντικά υψηλότερο πρωτογενές πλεόνασμα σε σχέση με τα δεδομένα της προηγούμενης δημοσιονομικής παραδοχής [του 2018]. Η επίτευξη και η διατήρηση ενός μέσου πρωτογενούς πλεονάσματος 2,6% για σχεδόν 40 χρόνια είναι εξαιρετικά φιλόδοξη και θα απαιτούσε δημοσιονομική πειθαρχία που δεν έχει προηγούμενο σε όλα σχεδόν τα κράτη μέλη της Ε.Ε.».
Με επίκληση της αλλαγής των δεδομένων σε σχέση με το 2018, οι εκτιμήσεις αναθεωρούνται και το ύψος του λεγόμενου «πρωτογενούς πλεονάσματος» που απαιτείται κατ’ έτος για την εξυπηρέτηση των δόσεων του ελληνικού χρέους αναπροσαρμόζεται από 2,2 σε 2,6%.
Όταν οι «Θεσμοί» δέχονται ότι τα απαιτούμενα πρωτογενή πλεονάσματα είναι στόχος «εξαιρετικά φιλόδοξος» που απαιτεί δημοσιονομική πειθαρχία χωρίς προηγούμενο, είναι σαν να παραδέχονται χωρίς να το λένε, ότι το ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο. Μπροστά σ’ αυτή την κατάσταση κι ενώ απειλείται λιτότητα «χωρίς προηγούμενο», το πολιτικό σύστημα κατά τρόπο αήθη καθησυχάζει και παραπλανεί το λαό, εμφανίζοντας ως δήθεν «τέλος των μνημονίων» το τέλος ενός σταδίου εφαρμογής τους.