• Ὁ Μανώλης Δούνιας “ἀπεβίωσεν ἐπί τῆς ψάθης…” τό 1855-

Στίς 23 Σεπτεμβρίου 1821 τό πρωί, ἡμέρα Παρασκευή, ὁ ἀγωνιστής τοῦ σώματος Τσακώνων τοῦ καπετάν Παναγιώτη Σαράντη  Μανώλης Δούνιας ἀπό τόν Πραστό τῆς Κυνουρίας, μέ δική του πρωτοβουλία, καί σέ συνεννόηση μέ Τσάκωνες ἁπλοὺς ἀγωνιστές, χωρίς νά εἰδοποιήσει τόν Κολοκοτρώνη καί τούς ὁπλαρχηγούς, ὀργάνωσε ἔφοδο κατά τῆς πολιορκημένης Τριπολιτσᾶς. Μέ τέχνασμα πλησίασε τόν Τοῦρκο φρουρό ἑνὸς προμαχώνα, μὲ τὸν ὁποῖο εἶχαν γνωριστεῖ καί τόν κατάφερε νά τοῦ ρίξει σχοινιά γιά ν’ ἀνέβει μαζί μέ ἄλλους δύο συντρόφους του, τόν Αὐραντίνη καί τόν Ρουμάνη. Ἀφοῦ τόν ἐξουδετέρωσαν, χρησιμοποίησαν τά σχοινιά γιά ν’ ἀνέβουν στό πεντέμισι μέτρων ὕψους τεῖχος, πενήντα Τσάκωνες ἀγωνιστές πού εἶχε ἐπιλέξει ὁ Δούνιας  ἀπό τά κυνουριακά σώατα τοῦ Ἀνγνώστη Κονδάκη, τοῦ Γιώργου Μιχαλάκη, τοῦ Σαράντη, τοῦ Π. Ζαφειρόπουλου, τοῦ ἀρχιμανδρίτη Ἱερόθεου Ἀθανασόπουλου καί τοῦ Π. Κεφάλα, ἐνέδρευαν κοντά στήν πύλη τοῦ Μυστρᾶ. Πρέπει νά ἦταν ναυτικοί προκειμένου νά γνωρίζουν τήν τέχνη τῆς ἀναρρίχησης. Στή συνέχεια, ὁ Αὐραντίνης ἔστρεψε τό κανόνι πρός τό μέρος τῆς πόλης, ὑψώθηκε ἡ ἐλληνική σημαία καί οἱ ὑπόλοιποι ἔσπασαν τά σίδερα τῆς πύλης τοῦ Μυστρᾶ καί τήν ἄνοιξαν. Τό γεγονός αὐτό προκάλεσε γενική έπίθεση τῶν Ἑλλήνων καί κατάρρευση τῆς τουρκικῆς ἄμυνας.        Details