
“Γυναῖκα ἀνδρείαν τίς εὑρήσει; τιμιωτέρα δέ ἐστι λίθων πολυτελῶν ἡ τοιαύτη.” (Ἀπὸ τὸ ἀνάγνωσμα τοῦ ἑσπερινοῦ τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς-Παροιμίες λα-10)
” Τὸν ὡραιότατον Χριστὸν ἀγαπήσασα, καὶ δι’ ἁγνείας τὴν ψυχὴν ὡραΐσασα, διὰ παντοίων πόνων τε καὶ θλίψεων, τούτῳ κατηγγύησαι, ὥσπερ ἄμωμος νύμφη· ὅθεν σε ἠξίωσεν, οὐρανίων θαλάμων, ὑπὲρ ἡμῶν πρεσβεύουσαν αὐτῷ, τῶν σὲ τιμώντων Παρασκευὴ πανεύφημε.”
“Ἐκ σπαργάνων μητρῴων σὺ τῷ Χριστῷ, σεαυτὴν ἀναθεῖσα διηνεκῶς, (ἀφιερωμένη στὸ Χριστὸ ἀπὸ τὰ παιδικά σου χρόνια) αὐτῷ εὐηρέστησας τῷ Σωτῆρι τῶν ὅλων, καί τυράννων θράση, στερρῶς κατεπάτησας, (ἔγινες ἀρεστὴ σ’ Αὐτὸν καὶ δὲν ὑποτάχθηκες στὸ θράσος τῶν τυράννων) καὶ βασάνους ὄντως, ἀνδρείως ὑπέμεινας· ὅθεν ὁ Χριστὸς σοι, τοῖς στεφάνοις κοσμήσας, ἐνδόξως εἰσήγαγεν, εἰς νυμφῶνα οὐράνιον, Παρασκευὴ ἀξιάγαστε, πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι, τοῖς ἑορτάζουσι πόθῳ, τὴν ἁγίαν μνήμην σου.” ( Ἀπὸ τὸν Ὄρθρο τῆς σημερινῆς γιορτῆς τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς.)
Ἡ Ἁγία Παρασκευὴ γεννήθηκε στὴ Ρώμη στὰ χρόνια τοῦ αὐτοκράτορα Αντωνίνου (138 – 160 μ.Χ.). Ἦταν κόρη τῶν εὐσεβῶν Χριστιανῶν, Ἀγάθωνα καὶ Πολιτείας, οἱ ὁποῖοι φρόντισαν γιὰ τὴν χριστιανικὴ ἀγωγή της, ὅπως εἶχαν ὑποσχεθεῖ στὸ Θεὸ στὴν περίπτωση ποὺ θὰ τοὺς ἔδινε ἕνα παιδί. Ἐπειδὴ τὸ παιδὶ γεννήθηκε ἡμέρα Παρασκευὴ ἔλαβε αὐτὸ τὸ ὄνομα.
Μετὰ τὸ θάνατο τῶν γονέων της, ἡ Παρασκευὴ μοίρασε ὅλη τὴν περιουσία της στοὺς φτωχοὺς καὶ ἀνέπτυξε ἱεραποστολικὴ δραστηριότητα στὴν Ρώμη καὶ στὰ περίχωρα τῆς πόλης, κηρύσσοντας τὸ λόγο τοῦ Χριστοῦ. Ἡ δράση τῆς προκάλεσε τὸν εἰδωλολάτρη αὐτοκράτορα Αντωνίνο, ὁ ὁποῖος τὴν συνέλαβε καὶ τῆς ὑποσχέθηκε ὑλικὰ ἀγαθὰ στὴν περίπτωση ποὺ θὰ θυσίαζε στὰ εἴδωλα. Βλέποντας ὅμως πὼς ἡ Ἁγία παρέμενε σταθερὴ στὴν πίστη της, τὴν ὑπέβαλε στὸ βασανιστήριο τῆς πυρακτωμένης περικεφαλαίας, τὸ ὁποῖο ὑπέμεινε μὲ καρτερικότητα. Τότε ὁ Αντωνίνος διέταξε καὶ τὴν ἔβαλαν σὲ ἕνα λέβητα μὲ καυτὸ λάδι καὶ πίσσα. Ἐπειδὴ ὅμως εἶδε τὴν Ἁγία ἄθικτη, πλησίασε τὸ πρόσωπό του στὸν λέβητα – καθὼς δὲν μποροῦσε νὰ ἐξηγήσει πῶς ἡ ἁγία εἶχε μείνει ἀνέπαφη – γιὰ νὰ δοκιμάσει ἂν πράγματι εἶναι καυτό, καὶ ἀμέσως τυφλώθηκε. Ἡ Ἁγία μὲ προσευχὴ ἔδωσε στὸν Ἀντωνίνο τὸ φῶς του, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ πιστέψει στὸ Χριστὸ ἢ κατ’ ἄλλους νὰ σταματήσει τοὺς διωγμοὺς ἐναντίον τῶν Χριστιανῶν. Ἐλευθέρωσε πάντως τὴν Ἁγία Παρασκευή, ἡ ὁποία συνέχισε νὰ κηρύττει τὸ Εὐαγγέλιο σὲ ἄλλα μέρη, μέχρι ποὺ ἔφτασε στὴν Ἑλλάδα.
Στὰ Τέμπη ἕνας εἰδωλολάτρης ἄρχοντας τὴν ὑπέβαλε σὲ φρικτὰ βασανιστήρια, τὰ ὁποία ὑπέμεινε καρτερικά, γιὰ νὰ τελειωθεῖ μὲ διὰ ἀποκεφαλισμοῦ θάνατο.
ΠΗΓΗ: Ἱστοσελίδα ἐνορίας Ἁγίας Παρασκευῆς Ἀττικῆς
ΦΩΤΟ: Κυπριακή εἰκόνα τοῦ 16ου αἰώνα τοῦ ἁγιογράφου Βασιλείου, ἀπὸ τὸν ἱερὸ ναὸ τῆς Παναγίας τῆς Μελίνης
ΠΗΓΗ: larnacainhistory.wordpress.com