Καὶ προσκαλεσάμενος τὸν ὄχλον σὺν τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ εἶπεν αὐτοῖς. ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι. (Ἀπὸ τὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα τῆς περασμένης Κυριακῆς μετὰ τὴν Ὕψωση τοῦ Τιμίου Σταυροῦ)
• Ὅποιος θέλει, νὰ ἀκολουθήσει: Μία ρητὴ διατύπωση καὶ ἐκδήλωση τοῦ θείου δώρου τῆς ἐλευθερίας τοῦ ἀνθρώπου. Τὸ ὁποῖο, ὁ «Μέγας Ἱεροεξεταστὴς» στὸ μυθιστόρημα τοῦ Ντοστογιέφσκι «Ἀδελφοὶ Καραμάζοφ» θεώρησε μὴ διαχειρίσιμο ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο καὶ κατηγόρησε γι’ αὐτὸ τὸν Χριστό. Μυθιστορηματικὸ τὸ περιστατικό, ἀλλὰ καὶ ἀληθινὸ ταυτόχρονα. Ἀφοῦ πολλοὶ ποὺ ἔχουν ἐμφανιστεῖ ὡς «ἐκπρόσωποι» τοῦ Χριστοῦ στὴ γῆ, καταστρατηγοῦν τὸ θεῖο δῶρο τῆς ἐλευθερίας τοῦ ἀνθρώπου καὶ μεταλλάσσουν τὴ χριστιανικὴ διδασκαλία. Καὶ θὰ ἔσπευδαν νὰ Τὸν συλλάβουν, ὅπως ὁ μυθιστορηματικὸς Ἱεροεξεταστής, ἐὰν τυχὸν ἐμφανιζόταν ξανὰ στὴ γῆ.
• Ὅποιος ὅμως θέλει νὰ ἀκολουθήσει, πρέπει νὰ ἀπαρνηθεῖ τὸν παλαιὸ ἑαυτό του καὶ νὰ σηκώσει τὸν σταυρὸ ποὺ τοῦ ἀναλογεῖ. Νὰ βαστάξει τὸ βάρος ποὺ τοῦ ἀναλογεῖ γιὰ νὰ ἀκολουθήσει τὸ παράδειγμα τοῦ Χριστοῦ καὶ νὰ στηρίξει τὸν πλησίον, τὴν εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ. Νὰ βάλει τὴ σωτηρία τῆς ψυχῆς πάνω ἀπὸ τὸ ἀτομικὸ συμφέρον.
• Ἡ ἐπιλογὴ εἶναι έλεύθερη, ἀλλὰ ἔχει καὶ τὶς συνέπειες: «ὃς γὰρ ἐὰν ἐπαισχυνθῇ με καὶ τοὺς ἐμοὺς λόγους ἐν τῇ γενεᾷ ταύτῃ τῇ μοιχαλίδι καὶ ἁμαρτωλῷ, καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπαισχυνθήσεται αὐτὸν ὅταν ἔλθῃ ἐν τῇ δόξῃ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ μετὰ τῶν ἀγγέλων τῶν ἁγίων.». Ἂν κάποιος ντραπεῖ νὰ ὁμολογήσει Χριστὸ καὶ τὴ διδασκαλία Του λόγω τῆς διάστασής της μὲ τὶς κρατοῦσες ἀντίθεες προτεραιότητες καὶ (ἀπ)αξίες στὴ σημερινὴ κοινωνία κι Ἐκεῖνος θὰ ντραπεῖ γιὰ λογαριασμό του ὅταν ἔρθει ἡ ὥρα τῆς Κρίσεως.
• Ἡ ὁμολογία Χριστοῦ καὶ τῆς διδασκαλίας Του ἔχει ὑπάρξει ἡ κινητήρια δύναμη ποὺ δραστηριοποιεῖ τὴ ΧΔ καὶ τὴ «Χ» ἀπὸ τὸ ξεκίνημά τους. Γιὰ νὰ καταδειχθεῖ, ὅτι ὅσα χρόνια καὶ ἂν περάσουν, ἡ χριστιανικὴ διδασκαλία παραμένει ἐπίκαιρη καὶ ἀποτελεῖ τὸ διαχρονικὸ πνευματικὸ θεμέλιο γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση καὶ τὴ λύση τῶν κοινωνικῶν προβλημάτων.
• Σὲ μιὰ κοινωνία ποὺ ἀπομακρύνεται ὅλο καὶ περισσότερο ἀπὸ τὴν χριστιανικὴ παράδοση, ἡ παρουσία μας δὲν εἶναι ἁπλὰ μιὰ διαφορετικὴ πολιτικὴ πρόταση. Ἀλλὰ καὶ λειτουργεῖ ὡς ἔμπρακτη μαρτυρία, ὅτι τὸ Εὐαγγέλιο θὰ εἶναι πάντα παρὸν καὶ ποτὲ παρελθόν.
• Σὲ μιὰ κοινωνία μὲ ἀνθρώπους ὅλο καὶ πιὸ ἀποξενωμένους ἀπὸ τὴ χριστιανικὴ Παράδοση, μὲ πολίτες ποὺ βομβαρδίζονται ἀπὸ τὴν πολύπλευρη προπαγάνδα ὅτι τὸ Εὐαγγέλιο εἶναι «ἀναχρονισμός».
• Σὲ μιὰ κοινωνία μὲ τὸν ἱστό της νὰ διαλύεται μὲ γοργοὺς ρυθμοὐς, ὅπου ἀκόμα καὶ ἡ ἁπλῆ δέσμευση ἀπέναντι στὸ συνάνθρωπο άποκηρύσσεται στὸ ὄνομα τῆς ἀτομοκρατίας. Πόσο μᾶλλον νὰ βαστάξουμε καὶ σταυρό…

Χριστιανική 19 Σεπτεμβρίου 2024. Στήλη “Τὰ τοῦ Καίσαρος”