• ΟΓΔΟΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΝΙΚΗ

Στὶς 8 Μαΐου ἔκλεισαν ὀγδόντα χρόνια ἀπὸ τὴ συνθηκολόγηση τῆς ναζιστικῆς Γερμανίας. Ἐὰν ὁ Ἄξονας ἐπικρατοῦσε, θὰ ζούσαμε κάτω ἀπὸ τὸ ζυγὸ μιᾶς ἀντιχριστιανικῆς νεοπαγανιστικῆς δικτατορίας. Μιᾶς δυστοπικῆς κοινωνίας, ὅπου θὰ ἦταν καθεστὼς ὁ νόμος τῆς φυλετικῆς ἀνωτερότητας. Ἕνα καθεστὼς ποὺ δὲν δίστασε, ὅπου ἐπικυρίαρχησε, νὰ καταργήσει ἐλευθερίες, νὰ ἐξευτελίσει καὶ νὰ ἐξοντώσει «κατώτερες» φυλές. Σὲ εὐθεῖα ἀντίθεση μὲ τὴ χριστιανικὴ διδασκαλία, ποὺ πρεσβεύει ὅτι κάθε ἀνθρωπος εἶναι εἰκόνα Θεοῦ.
• Τὴ θέση αὐτὴ ποὺ ἀποτελεῖ ἄρνηση τῆς βάσης τοῦ ναζισμοῦ καὶ τοῦ φασισμοῦ μὲ παρρησία διακήρυξε ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Δαμασκηνὸς τὸ Μάρτιο τοῦ 1943, σὲ κείμενο διαμαρτυρίας ποὺ συνυπέγραψαν καὶ ἄλλοι φορεῖς, κατὰ τοῦ ἐκτοπισμοῦ τῶν Ἑλλήνων Ἑβραίων: «Ἡ ἁγία Ὀρθόδοξη θρησκεία μας δὲν ἀναγνωρίζει ἀνώτερη ἢ κατώτερη ποιότητα μὲ βάση τὴ φυλὴ ἢ τὴ θρησκεία».
• Ἀπὸ τὸν Ἰούλιο τοῦ 1940, μόνη ἀντίπαλος τοῦ Ἄξονα εἶχε ἀπομείνει ἡ Μεγάλη Βρετανία μὲ τὴ Συμπολιτεία καὶ τὴν Αὐτοκρατορία της. Ἡ Γαλλία εἶχε συνθηκολογήσει, ἡ Σοβιετικὴ Ἕνωση εἶχε συνάψει μὲ τὴ Γερμανία το Σύμφωνο Ρίμπεντροπ-Μολότοφ, οἱ ΗΠΑ ἦταν ἐπίμονα ούδέτερες. Ἀπὸ τὸν Ὀκτώβριο τοῦ 1940, δεύτερη χώρα ποὺ ἀντιστάθηκε ἔγινε ἡ Ἑλλάδα, μὲ τὸ παλλαϊκὸ «ΟΧΙ». Ποὺ ἔχει τὶς ρίζες του στὴ βαρύτατη προσβολὴ τῆς γιορτῆς τῆς Παναγίας τὸ Δεκαπενταύγουστο τοῦ 1940, ἀπὸ τὴν κρατικὴ τρομοκρατία τῆς φασιστικῆς Ἰταλίας, μὲ τὸν τορπιλισμὸ σὲ καιρὸ εἰρήνης τῆς «Ἕλλης» στὴν Τῆνο καὶ τὴν ἀπόπειρα μαζικῆς δολοφονίας προσκυνητῶν μὲ τὴν ἀποτυχημένη ἀπόπειρα νὰ τορπιλιστοῦν καὶ δύο ἐπιβατικὰ πλοῖα γεμάτα κόσμο.
• Ἡ ἑλληνικὴ ἀντίσταση συνέβαλε ἀποφασιστικὰ στὴν ἐπανεκλογὴ τοῦ Φραγκλίνου Ροῦσβελτ, στὶς ἀμερικανικὲς ἐκλογὲς ποὺ ἔγιναν λίγες μέρες μετὰ τὴν ἰταλικὴ ἐπίθεση. Ὁ Ροῦσβελτ, πιὸ εὐνοϊκὸς στοὺς συμμάχους, χάρη στὴν παρατεινόμενη ἑλληνικὴ νίκη ποὺ ἔδειχνε ὅτι ἡ Βρετανία δὲν ἦταν μόνη, πέρασε το νόμο «περὶ ἐκμισθώσεως καὶ δανεισμοῦ, ποὺ ἐπέτρεπε στὴν κυβέρνησή του, χωρὶς νὰ μπαίνει ἐπίσημα στὸν πόλεμο, νὰ χορηγεῖ ἐξοπλισμὸ μὲ πίστωση στὸ ἀντιχιτλερικὸ στρατόπεδο.
• Ἴσως νὰ μὴν εἴχαμε κατοχή, ἂν ἠ Ἑλλάδα εἶχε προλάβει νὰ ἐπωφεληθεῖ. Δυστυχῶς, ἔζησε τὸ πιὸ στιγνὸ κατοχικὸ καθεστὼς στὴν Εὐρώπη. Κατὰ τὴ διάρκεια τοῦ ὁποίου, δὲν εἶναι λίγες οἱ φορὲς ποὺ ἡ Παναγία θαυματούργησε. Μὲ πιὸ γνωστὸ τὸ θαῦμα τοῦ Ὀρχομενοῦ, ὅταν ἡ Παναγία προστάτεψε τὴν κωμόπολη ἀπὸ τὴν καταστροφή. Μάρτυρας ὁ Γερμανὸς διοικητής, ποὺ δὲν παρέλειπε νὰ παρευρίσκεται μετὰ τὸν πόλεμο στοὺς ἑορτασμούς.
• Ἡ ναζιστικὴ Γερμανία, ἀφοῦ ἀναγκάστηκε νὰ ἐπέμβει γιὰ νὰ σώσει το γόητρο του ἡττημένου συνεταίρου της τὸν Ἀπρίλιο του 1941, εἰσέβαλε στὴ Σοβιετικὴ Ἕνωση. Ἡ Λευκορωσία καὶ ἡ Οὐκρανία καταλήφθηκαν ὁλοκληρωτικὰ καὶ μόνο βαθιὰ στὴ Ρωσία ἔγινε κατορθωτὸ νὰ ἀναχαιτιστοῦν οἱ εἰσβολεῖς.
• Ὁ Στάλιν, αἰφνιδιασμένος –ὡς μὴ ὄφειλε- ἀπὸ τὴν παρασπονδία τοῦ Χίτλερ, ἔκανε δέκα μέρες μετὰ τὴν ἐπίθεση νὰ ἐμφανιστεῖ δημόσια. Τὴ δεύτερη μέρα τοῦ πολέμου, ὁ τοποτηρητὴς τοῦ πατριαρχικοῦ θρόνου ἀπευθύνθηκε στοὺς πιστοὺς ἀπὸ τὸ ραδιοφωνικὸ σταθμὸ τῆς Μόσχας καὶ κάλεσε σὲ ἀντίσταση. Παρὰ τοὺς διωγμοὺς καὶ τὶς ἑκατόμβες μαρτύρων, ἡ ὀρθόδοξη Ἐκκλησία στάθηκε σὰν ἀληθινὴ μητέρα κοντὰ στὰ παιδιά της ποὺ δοκιμάζονταν.
• Οἱ διώξεις ἔπαψαν, ἡ Ἐκκλησία ἀποκαταστάθηκε καὶ συνέβαλε ἀποφασιστικὰ στὸν ὑπὲρ ἐλευθερίας ἀγώνα. Δὲν εἶναι λίγοι στὴ Ρωσία αὐτοὶ ποὺ ἀποδίδουν τὴν ἀλλαγὴ τῶν «τυχῶν» τοῦ πολέμου, ποὺ ξεκίνησε τόσο καταστρεπτικά, σὲ θεία ἐπέμβαση, μετὰ τὴν παύση τῶν διωγμῶν.
• «Ἱερὸς πόλεμος» ἀποκαλεῖται τὸ ἐμβατήριο ποὺ καλοῦσε σὲ ἀντίσταση στὴ «σκοτεινὴ φασιστικὴ δύναμη» καὶ εἶναι μέχρι σήμερα ὁ ἄτυπος δεύτερος ἐθνικὸς ὕμνος τῆς Ρωσίας.
• Στὸ 4ο φυλλάδιο τῆς γερμανικῆς ἀντιστασιακῆς ὀργάνωσης «Λευκὸ Ρόδο», ὁ ἐθνικοσοσιαλισμὸς λογίζεται ὡς δαιμονικὴ δύναμη: «Κάθε λέξη ποὺ βγαίνει ἀπό το στόμα του Χίτλερ εἶναι ψέμα. Ὅταν λέει εἰρήνη, ἐννοεῖ πόλεμο. Καὶ ὅταν κατονομάζει το ὄνομα του Παντοδύναμου μέ τον πιὸ βλάσφημο τρόπο, ἐννοεῖ ὡς παντοδύναμο τὸν Πονηρό, τὸν πεσμένο ἄγγελο, τὸν Σατανᾶ. Τὸ στόμα του εἶναι τὸ δύσοσμο στόμιο της κόλασης καὶ ἡ δύναμη του εἶναι καταραμένη.
• Βεβαίως, πρέπει νὰ μάχεται ἐνάντια στὸν Ἐθνικοσοσιαλισμὸ μὲ λογικὰ μέσα. Ἀλλὰ ὅποιος ἀκόμα δὲν πιστεύει στὴν πραγματικὴ ὕπαρξη δαιμονικῶν δυνάμεων δὲν ἔχει κατανοήσει σὲ μεγάλο βαθμό το μεταφυσικὸ ὑπόβαθρο αὐτοῦ τοῦ πολέμου. Πίσω ἀπό τὸ ἁπτό, πίσω ἀπὸ τὸ αἰσθητό, πίσω ἀπὸ ὅλες τὶς πραγματικές, λογικὲς σκέψεις βρίσκεται τὸ ὑπερφυσικό, δηλαδὴ ἡ μάχη ἐναντίον τῶν δαιμόνων, ἐναντίον τῶν ἀγγελιοφόρων τοῦ Ἀντιχρἰστου».
• Ἕνα ἄλλο ρωσικὸ τραγούδι δημοφιλὲς στὶς ἐπετείους αὐτὲς ποὺ ἀκούγεται σὲ ἐπίσημες ἐκδηλώσεις εἶναι οἱ «Γερανοί»: «Στιγμὲς στιγμὲς θαρρῶ πὼς οἱ στρατιώτες/Ποὺ πέσανε στὴ ματωμένη γῆ/Δὲν κείτονται θαρρῶ κάτω ἀπ’ τὸ χῶμα/ Ἀλλὰ ἔχουν γίνει ἄσπροι γερανοὶ….».
• Θἄλεγε κανεὶς ὅτι ἡ λαϊκὴ ψυχὴ ἀναζητοῦσε διέξοδο ἀπὸ τὰ ἀσφυκτικὰ πλαίσια τοῦ ἰδεολογικὰ κυρίαρχου ὐλισμοῦ, ποὺ δίδασκε ὅτι ὅλα τέλειωναν «κάτω ἀπ’ τὸ χῶμα», στὸν τάφο…
• Κάθε ρωσικὴ οἰκογένεια ἔχει χάσει συγγενεῖς της στὸν τιτάνιο αὐτὸ ἀγώνα, ποὺ στοίχισε περὶ τὰ εἴκοσι ἑκατομμύρια νεκροὺς στὴ Σοβιετικὴ Ἕνωση.
• Ἀποφασιστικὴ ἦταν ἡ συμβολὴ καὶ τῶν ἄλλων δύο μεγάλων συμμάχων, ὅπως καὶ τῶν λαῶν ποὺ ἀντιστάθηκαν στὴν ναζιστικὴ κατοχή, ὅπως ὁ ἐλληνικός.
• Ὅπως καὶ τῶν λίγων ἐκείνων, ὅπως οἱ νέοι τοῦ «Λευκοῦ Ρόδου», ποὺ ἔσωσαν τὴν τιμὴ τοῦ γερμανικοῦ λαοῦ.
• Τὴν αἴσθηση ὅτι προάσπιζαν τὴ χριστιανικὴ πίστη ἀπέναντι σὲ μιὰ δαιμονικὴ δύναμη εἶχαν καὶ οἱ μαχητὲς τῶν δυτικων συμμάχων, πρᾶγμα ποὺ έπιμελῶς συγκαλύπτεται σήμερα.
• Τιμοῦμε ὅλους τοὺς νέους ἀνθρώπους ποὺ ἐκεῖνα τὰ δύσκολα χρόνια ἔδωσαν τὴ ζωή τους καὶ ἀγωνίστηκαν γιὰ νὰ εἴμαστε σήμερα ἐλεύθεροι.

Τὸ ξέπλυμα τοῦ νεοναζισμοῦ

Δυστυχῶς, στὰ πλαίσια τῆς γενικευμένης ρωσοφοβίας μὲ ἀφορμὴ τὸν πόλεμο στὴν Οὐκρανία, εἴμαστε μάρτυρες μιᾶς ὀργανωμένης κακοποίησης τῆς ἱστορίας καὶ τοῦ «ξεπλύματος» τοῦ ναζισμοῦ καὶ νεοναζισμοῦ.
• Ἀφορμὴ γιὰ τὴ διαπίστωση αὐτὴ εἶναι ἡ ἐπέτειος τῶν 80 χρόνων ἀπὸ τὴ νίκη κατὰ τοῦ ναζισμοῦ καὶ τοῦ φασισμοῦ.
• Μὲ τὴν προσπάθεια ἀπαξίωσης τῆς ρωσικῆς συνεισφορᾶς στὴ νίκη καὶ τὴν πρωτοφανὴ ἀνακοίνωση τοῦ καθεστῶτος τοῦ Κιέβου ὅτι μιὰ εἰρηνικὴ ἑορταστικὴ ἐκδήλωση, ὅπως ἡ παρέλαση τῆς νίκης, θὰ εἶναι πολεμικὸς στόχος.
• Ἀφοῦ τιμοῦν ὡς ἥρωα τὸν Στεπὰν Μπαντέρα ποὺ συνέπραξε μὲ τοὺς ναζί, προφανῶς εἶχαν λόγους νὰ… στενοχωριοῦνται ἀπὸ τὴν ἐπέτειο.
• Ὅ,τι κι ἂν πιστεύει κανεὶς γιὰ τὸν Πούτιν καὶ τὴν πολιτικὴ ποὺ ἀκολουθεῖ, ἡ μεγάλη συνεισφορὰ τῆς Ρωσίας στὴ νίκη πρέπει νὰ εἶναι σεβαστή.

Χριστιανική 15 5 2025. Στήλη “Τὰ τοῦ Καίσαρος”