«Θείας πίστεως, ἀρχὴ ἁγία ἀναδέδειξαι, ἐν τῇ Ρωσία, προσελθοῦσα τοῦ Σωτῆρος τῇ χάριτι, καὶ ἐν αὑτῇ τὸν λαὸν σου προσήγαγες, ὡς ἀληθὴς βασιλὶς καὶ θεόληπτος. Ὄλγα ἔνδοξε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος».

• Ἠ βασίλισσα τῆς Ρωσίας τοῦ Κιέβου, ἡ μνήμη τῆς ὁποίας τιμᾶται σήμερα, πρώτη ξεκίνησε τὸν ἀγώνα γιὰ τὸν ἐκχριστιανισμὸ τῆς χώρας της.
• Τὸ ὄνομα «Ὄλγα» σχετίζεται μὲ τὸ σκανδιναβικὸ «Χέλγκα». Εἶναι γνωστὸ ὅτι ἡ δυναστεία τῶν ρουρικιδῶν ποὺ σχημάτισε τὴ μεσαιωνικὴ Ρωσία τοῦ Κιέβου ἦταν σκανδιναβικῆς καταγωγῆς. Μιὰ μικρὴ ἰθύνουσα τάξη ἀπὸ τοὺς «Βαράγγους», σκανδιναβοὺς μισθοφόρους ποὺ ἦταν γνωστοὶ καὶ στὸ Βυζάντιο, ἐγκαταστάθηκε στὸ Κίεβο καὶ συνένωσε τὰ σλαβικὰ κράτη. Καὶ τὸ ὄνομα «Ροὺς» θεωρεῖται σκανδιναβικῆς προέλευσης,.
• Ἡ ἰθύνουσα αὐτὴ τάξη γρήγορα ἀφομοιώθηκε ἀπὸ τοὺς πληθυσμοὺς ποὺ κυβερνοῦσε.
• Ὅμως, ἔστω καὶ ἡ ὑπόνοια ὅτι τὸ ὄνομα «Ρωσία» δὲν εἶχε σλαβικὴ προέλευση, μποροῦσε νὰ στοιχίσει τὴν ἀπόλυση σὲ
ἐκπαιδευτικό, τόσο στὴν τσαρικὴ Ρωσία ὅσο καὶ στὴν πρώην Σοβιετικὴ Ἕνωση.
• Ἡ Ὄλγα κυβέρνησε τὴ χώρα ὡς ἐπίτροπος τοῦ γιοῦ της Σβιατοσλάβου, μετὰ τὴ δολοφονία τοῦ συζύγου της Ἴγκορ. Τιμώρησε σκληρὰ τοὺς Ντρεβλιάνους, φυλὴ ποὺ εἶχε δολοφονήσει τὸν σύζυγό της.
• Πιὸ πιθανὴ ἐκδοχὴ εἶναι νὰ εἶχε ἤδη βαπτισθεῖ Χριστιανὴ τὸ 955 μ.Χ, στὸ Κίεβο, πρὶν ἐπισκεφθεῖ τὴν Κωνσταντινούπολη
ἐπὶ βασιλείας Κωνσταντίνου Ζ’ καὶ πατριαρχίας Πολυεύκτου. Ὅπου σὲ δεύτερη τελετή, ἔλαβε τὸ ὄνομα Ἑλένη.
• Ἐπιστρέφοντας στὸ Κίεβο, ἡ Ὄλγα δὲν πέτυχε νὰ πείσει τὸν γιό της Σβιατοσλάβο νὰ βαπτισθεῖ καὶ αὐτός. Παρὰ μόνο, νὰ μὴ καταδιώκει τοὺς Χριστιανούς.
• Ἡ ἴδια ἔχτισε πολλὲς ἐκκλησίες καὶ ἐργάστηκε γιὰ τὴ διάδοση τοῦ Χριστιανισμοῦ μέχρι τὴν κοίμησή της τὸ 969 μ.Χ.. Ἄσκησε μάλιστα πίεση στὴν Κωνσταντινούπολη γιὰ τὴν ἀποστολὴ ἱεραποστόλων. Γιὰ τὴ μεγάλη συμβολή της στὴν ἱεραποστολή, πρὶν ἀκόμα ἐπίσημα τὸ κράτος ἒκχριστιανισθεῖ, ἀνακηρύχθηκε «ἰσαπόστολος».
• Ὁ ἐκχριστιανισμὸς τῶν Ρώσων ἔλαβε χὠρα τελικὰ ἐπὶ τῆς βασιλείας τοῦ ἐγγονοῦ της Βλαδίμηρου.
• Τὸ ὄνομα τοῦ ὁποίου φέρουν οἱ σημερινοὶ ἐμπόλεμοι Πούτιν καὶ Ζελένσκι.
• Ὁ ἑορτασμὸς τῆς μνήμης τῆς ἁγίας εἶναι ἰδιαίτερα ἐπίκαιρος, ἀφοῦ ἡ «Ροὺς» τοῦ Κιέβου εἶναι τὸ κοινὸ λίκνο τοῦ πολιτισμοῦ γιὰ τοὺς ἀνατολικοὺς σλαβικοὺς λαούς, ποὺ σήμερα άλληλοσπαράσσονται.
• Καὶ ποὺ μὲ κοινὸ σημεῖο ἀναφορᾶς τὴν πίστη καὶ τὴν Παράδοση, θὰ μποροῦσαν καὶ ἔπρεπε νὰ συμβιώνουν εἰρηνικά.

“Χριστιανική” 11 Ιουλίου 2024. Στήλη “Τα του Καίσαρος”