• Η ΒΑΣΙΚΗ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΗΣ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΛΙΤΟΤΗΤΑΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΖΩΝΗ

Με αφορμή τη δήλωση του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη κατά την συνέντευξη τύπου στη Θεσσαλονίκη ότι «είναι κοινός τόπος στην Ευρώπη…ότι το Σύμφωνο Σταθερότητας θα αλλάξει», το Κίνημα της Χριστιανικής Δημοκρατίας εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση:

1. Κατά την καθιερωμένη συνέντευξη τύπου στα πλαίσια της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης, ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης δήλωσε μεταξύ άλλων τα εξής: «Θεωρώ όμως ότι είναι κοινός τόπος στην Ευρώπη …ότι το Σύμφωνο Σταθερότητας θα αλλάξει και ότι δεν μπορούμε πια να είμαστε δεσμευμένοι από σκληρούς ανελαστικούς στόχους τους οποίους τελικά λίγες χώρες μπορούν να υπηρετήσουν και που δημιουργούν συνθήκες αυτοτροφοδοτούμενων κρίσεων. Θα γίνει αυτή η συζήτηση. Θα είναι η επόμενη μεγάλη πολιτική συζήτηση η οποία θα γίνει το 2022… θεωρώ δεδομένο ότι το Σύμφωνο Σταθερότητας θα αλλάξει. Σε ποια κατεύθυνση; Δεν είμαι έτοιμος να σας το πω.»
2. Το λεγόμενο «Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης (ΣΣΑ)» λειτουργεί ως εφαρμοστική συμφωνία της συνθήκης του Μάαστριχτ (1992). Θεσπίστηκε το 1997 στο πλαίσιο της τρίτης φάσης της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης (ΟΝΕ), με διακηρυγμένο στόχο να διασφαλίσει ότι η προσπάθεια για υγιή δημοσιονομικά των χωρών της ΕΕ θα συνεχιστεί μετά την εισαγωγή του ενιαίου νομίσματος. Από την καθιέρωσή του αποτέλεσε το θεμέλιο της δημοσιονομικής πολιτικής λιτότητας, η οποία μέσω της Ευρωπαϊκής Ένωσης επιβάλλεται στις επιμέρους χώρες-μέλη. Συγκεκριμένα, οι στόχοι του ΣΣΑ ήταν 60% Δημόσιο Χρέος και 3% ανώτατο δημοσιονομικό έλλειμμα. Αυτοί οι στόχοι ανταποκρίνονταν πλήρως στη μονομανή αντιπληθωριστική πολιτική του νεοφιλελευθερισμού και των Reaganomics (οικονομικής πολιτικής του Αμερικανού προέδρου Ρόναλντ Ρήγκαν) και ασφαλώς δεν επέτρεπαν τις δαπάνες στη βάση δημοσιονομικού ελλείμματος σε βραχυπρόθεσμο ορίζοντα, οι οποίες αποτέλεσαν και την κινητήριο δύναμη για την έξοδο από την ύφεση των κεφαλαιοκρατικών οικονομιών μετά το τέλος του Β’ Π.Π. Με άξονα τη συμμόρφωση στο «Σύμφωνο Σταθερότητας», η «Ευρωπαϊκή Επιτροπή»(«Κομισιόν») ελέγχει αν οι εθνικοί προϋπολογισμοί είναι συμμορφωμένοι με το Σ.Σ.Α.. και επιβάλλει στις εθνικές κυβερνήσεις την εφαρμογή στόχων ανά εξάμηνο.
3. Η Χ.Δ., στα πλαίσια της συνολικής αμφισβήτησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχει καταγγείλει την πολιτική της λιτότητας, την οποία υπηρετεί το «Σύμφωνο Σταθερότητας» ως παράγοντα αποδόμησης του κοινωνικού κράτους και εξαθλίωσης του λαού. Μια πολιτική αντιαναπτυξιακή που διαιωνίζει την ύφεση και αυξάνει τις ανισότητες και τις αποκλίσεις μεταξύ των χωρών-μελών της Ευρωζώνης.
4. Χώρες που αμφισβήτησαν τη λογική της πολιτικής λιτότητας όπως η Ελλάδα, απαξιώθηκαν και έπεσαν θύματα της εκδικητικής και τιμωρητικής πολιτικής των Βρυξελλών και του Βερολίνου. Πρώτοι και καλύτεροι στην απαξίωση όσων προτείνουν διαφορετική πολιτική ή επισημαίνουν ότι «κάτι δεν πάει καλά» με την Ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή ‘Ενωση είναι οι εγχώριοι «Ευρωπαϊστές».
5. Κι έρχεται ξαφνικά ο κ. Μητσοτάκης, να παραδεχτεί ότι το «Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης» περιλαμβάνει «σκληρούς ανελαστικούς στόχους τους οποίους τελικά λίγες χώρες μπορούν να υπηρετήσουν» και ότι προκαλεί «συνθήκες αυτοτροφοδοτούμενων κρίσεων». Και ότι είναι «κοινός τόπος στην Ευρώπη» ότι «πρέπει να αλλάξει». Η διατύπωση αυτή δικαιώνει πλήρως τη θέση της Χ.Δ. όπως διατυπώθηκε από την ιστοσελίδα της στις 5.3.2021 ότι «Το Σύμφωνο, λόγω της φύσης του ως δέσμης σταθερών κανόνων, κρίνεται ως αποτυχημένο και ακατάλληλο να ανταποκρίνεται στις μεταβαλλόμενες συνθήκες της διεθνούς οικονομίας και στις ιδιαιτερότητες του κάθε Κράτους-μέλους.» Δυστυχώς, η παραδοχή αυτή γίνεται αφού οι κανόνες αυτοί κατέστησαν «ιερό ευαγγέλιο» για τους υπερεθνικούς οργανισμούς των οποίων αποτελούμε μέλος και μάλιστα σε φανατικότερη μορφή και των περίφημων «Μνημονίων Συνεννόησης» τα οποία ως γνωστόν πολλαπλά και χυδαία εκβιάστηκε η χώρα να υπογράψει και να ακολουθήσει. Μάλιστα, η μεταμνημονιακή εποπτεία περιλαμβάνει δημοσιονομικούς περιορισμούς παρόμοιους, στη μορφή των «πρωτογενών πλεονασμάτων», που είναι στην πράξη συνδυασμός του ποσοστού Χρέους και του δημοσιονομικού ελλείμματος.
6. Το Σ.Σ.Α. από τη θέσπισή του έχει ήδη τροποποιηθεί πολλές φορές, με αποτέλεσμα να έχει καταστεί σχεδόν «αγνώριστο» σε σχέση με την αρχική του μορφή. Κατά συνέπεια, όταν γίνεται λόγος για αλλαγές, σημαίνει από ριζικές μεταβολές στο περιεχόμενο και στη φιλοσοφία του, μέχρι και την κατάργησή του.
7. Είναι προφανές ότι η τάση αυτή καλλιεργείται στον ευρωπαϊκό Νότο, οι χώρες του οποίου έχουν υποστεί τεράστια ζημία από την εισαγωγή του Ευρώ. Αντίθετα, η Γερμανία και οι «δορυφόροι» της θα στηρίξουν την πολιτική αυτή, η οποία ευνοεί την μεταφορά του πλούτου στα ταμεία τους.
8. Ήδη, το Σ.Σ.Α. έχει ανασταλεί προσωρινά μέχρι και το 2022, λόγω των συνεπειών της πανδημίας του Κορονοϊού. Μαζί με αυτό έχει ανασταλεί προσωρινά και ο συμπληρωματικός μημονιακός «ζουρλομαδύας» που επιβαρύνει καταθλιπτικά την Ελλάδα. Η επαναφορά του προβλέπεται το 2023. Όμως, έστω και σε συνθήκες κρίσεις, η ζωή χωρίς το Σ.Σ.Α. ανέδειξε την αναγκαιότητα αυτό να μην επανέλθει ποτέ.
9. Το κίνημα της Χριστιανικής Δημοκρατίας έχει ταχθεί υπέρ της κατάργησης της Ευρωζώνης και της αντικατάστασης της Ευρωπαϊκής Ένωσης από άλλης μορφής πανευρωπαϊκή συνεργασία. Η άμεση κατάργηση του Σ.Σ.Α. επιβάλλεται ως ένα πρώτο βήμα στην κατεύθυνση αυτή. Κάτι τέτοιο δεν είναι πια μόνο πολιτικό αίτημα, αλλά και διαπίστωση ότι οι παθογένειές του είναι τόσες, που δεν του επιτρέπουν να λειτουργήσει.
10. Ήδη, έχουν διατυπωθεί επεξεργασμένες προτάσεις και από συστημικές «δεξαμενές σκέψεις», όπως το«Ινστιτούτο Πίτερσον για τη διεθνή οικονομία», την οποία έχουμε αναδείξει από τον περασμένο Φεβρουάριο στην ιστοσελίδα της «Χριστιανικής», για την αντικατάσταση του «Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης» από άλλου τύπου συμφωνία, που δεν θα περιλαμβάνει τους «ανελαστικούς όρους» που περιέγραψε και ο κ. Μητσοτάκης, αλλά γενικές κατευθύνσεις. Με ανεξάρτητο φορέα να κρίνει εάν υπάρχουν διαφωνίες Κυβερνήσεων-«Κομισιόν» επί της εφαρμογής του.
11. Μια τέτοια εξέλιξη θα ήταν ένα πρώτο βήμα για την ανάκτηση της εθνικής κυριαρχίας μας, αφού πλέον η εκλεγμένη κυβέρνηση δεν θα είναι αναγκασμένη να συμμορφώνεται χωρίς συζήτηση στις υποδείξεις της «Κομισιόν».
12. Σε κάθε περίπτωση, η δήλωση του κ. Μητσοτάκη για το «Σύμφωνο Σταθερότητας» αποτελεί πλήρη δικαίωση όσων αμφισβητούν την Ευρωπαϊκή Ένωση ως «μονόδρομο» και αναδεικνύουν τις παθογένειες του μορφώματος. Η πρόβλεψη του κ. Μητσοτάκη ότι οι αλλαγές στο «Σύμφωνο Σταθερότητας και ανάπτυξης» «Θα είναι η επόμενη μεγάλη πολιτική συζήτηση η οποία θα γίνει το 2022…» ενδεχομένως να συνοδευτεί από συγκλονιστικές εξελίξεις σε σχέση με το μέλλον της Ευρωζώνης συνολικά, αφού αν οι οικονομίες της Ευρωζώνης συνεχίσουν να αποκλίνουν αντί να συγκλίνουν μεταξύ τους, είναι θέμα χρόνου να πάψει να μπορεί να υπάρχει κοινό νόμισμα.
13. Σε κάθε περίπτωση, το «Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης» είναι η βάση της δημοσιονομικής πολιτικής λιτότητας, η οποία έχει καταδικάσει την Ελλάδα σε παρακμή και το λαό της σε εξαθλίωση και πρέπει να καταργηθεί το συντομότερο.
Αθήνα 23.9.2021. Από το Γραφείο Τύπου της Χ.Δ.