ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ “ΝΟΜΟΣ ΚΑΙ ΤΑΞΗ”
του Γεώργιου Νεκτάριου Παναγιωτίδη
«Έφυγα από την Αλεξάνδρεια χωρίς νάχω γνωρίσει τον Καβάφη που ζητούσα», έγραφε ο μεγάλος Νεοέλληνας ποιητής, κριτικός και λόγιος Κώστας Ουράνης σε άρθρο του στη Νέα Εστία για τον Αλεξανδρινό ποιητή. Έτσι κι όσοι παρακολούθησαν τις προγραμματικές δηλώσεις του νέου πρωθυπουργού της Χώρας κ. Μητσοτάκη την Δευτέρα 22/07.
Κατ’ αυτόν τον τρόπο, πολύφερνος μεν εμφανίστηκε ο νέος πρωθυπουργός στις προγραμματικές δηλώσεις της νέας Κυβέρνησης. Μίλησε μάλιστα για ορισμένα θέματα της πολιτικής του ατζέντας, ενώ έκανε και … «εκπλήξεις». Ταυτόχρονα όμως, δεν αναφέρθηκε σε καίρια ζητήματα, για τα οποία ψηφίστηκε από τους πολίτες: τι θα πράξει με το αφορολόγητο όριο (το οποίο ο κ. Ρέγκλινγκ του Κουαρτέτου του σύστησε να μειώσει, αν θέλει να μειώσει και τους φόρους), τι είδος αλλαγών/ καταργήσεων θα πραγματοποιηθεί σε ό,τι αφορά επιδόματα που αφορούν τις πιο ευάλωτες κοινωνικά ομάδες (ΚΕΑ, στέγασης, ανεργίας κ.λπ.), για τις προσλήψεις ή διορισμούς στο Δημόσιο, την 13η σύνταξη, τους ανασφάλιστους κ.τ.ό.
Πολλαπλές «επαγγελίες»
Ο κ. Μητσοτάκης έδωσε όντως σειρά επαγγελιών, οι οποίες όμως είναι κολοβωμένες σε σχέση με τις προεκλογικές. Συγκεκριμένα:
1) «Κατήργησε» την προγραμματισμένη από την πρ. Κυβέρνηση πρόσληψη 10500 εκπαιδευτικών γενικής αγωγής μέσω ΑΣΕΠ, εφόσον οι μόνες αναφορές του αφορούσαν στις 4500 της Ειδικής Αγωγής.
2) Επανέλαβε την υπόσχεσή του για οριζόντιες μειώσεις, ανεξαρτήτως κατηγορίας, στη φορολογία των επιχειρήσεων, όπως και την μείωση της φορολογίας των μερισμάτων των μετόχων στο μισό.
3) Διατήρησε, επίσης, τελικώς για φέτος, αν και ελαττωμένη κατά 8% και με ευνοημένα τα υψηλότατα εισοδήματα, την ψηφισμένη μείωση του ΕΝΦΙΑ.
4) Υπόσχεται μείωση των φορολογικών συντελεστών σε όλα τα φορολογικά κλιμάκια, ενώ υποσχέθηκε και «σταδιακή» κατάργηση του «Τέλους Επιτηδεύματος» και της «Εισφοράς Αλληλεγγύης».
Επίσης, ο κ. Μητσοτάκης, θέλοντας να εκφράσει μια ψευδεπίγραφη ρητορική τύπου «Νόμος και τάξη», προέβαλε έντονα, με παραπειστικό όντως και σοφιστικό τρόπο, την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου κατά το πρότυπο της σημιτικής κ. Διαμαντοπούλου του 2011 ως μέγα γεγονός, αλλά και την πρόσληψη 1500 αστυνομικών, η οποία όμως, σύμφωνα με τον αρμόδιο Υπουργό κ. Χρυσοχοΐδη, θα είναι τελικώς… πρόσληψη Ειδικών Φρουρών, με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε επίπεδο πελατειακών σχέσεων, όπως ήδη κατήγγειλε με σφοδρότητα το αρμόδιο όργανο των αστυνομικών (ΠΟΑΣΥ).
Στο σχέδιο του κ. Μητσοτάκη, επίσης, ήδη ομολογήθηκε πως βρίσκονται επιπλέον ιδιωτικοποιήσεις: μερική τουλάχιστον ιδιωτικοποίηση του ΑΔΜΗΕ, ιδιωτικοποίηση των Ελληνικών Πετρελαίων, πώληση του 30% του «Ελευθέριος Βενιζέλος». Εκτός από μια άμεσα επικείμενη (σε εντελώς εσφαλμένη κατεύθυνση) μεταρρύθμιση της Ανώτατης Εκπαίδευσης, θα καταργήσει και την Απλή Αναλογική. Ταυτόχρονα, μετά από μια …μακρά διαπραγμάτευση, κρατάει τους στόχους για τα πλεονάσματα στο 3,5%, ενώ δεν έκανε καν λόγο ούτε για την «τεχνητή» μείωσή τους στο 2,5%, για την οποία είχε (υποσχεθεί να) δεσμεύσει ποσό η προηγούμενη Κυβέρνηση, ίσως επιδιώκοντας να το διαθέσει αλλού.
Κριτική
Καταρχάς, να καταστήσουμε σαφές πως στις συγκεκριμένες προγραμματικές δηλώσεις, ανεξαρτήτως του εάν εννοούνται και πολύ περισσότερο εάν και σε ποιο βαθμό θα υλοποιηθούν, υπάρχουν και ορισμένα θετικά σημεία, όπως κάποιες υποσχέσεις που αφορούν την περιβαλλοντική πολιτική ή τη φορολόγηση και τις εισφορές μέρους χαμηλών εισοδημάτων, όπως και τη διατήρηση σημαντικού μέρους της ψηφισμένης μείωσης του αντισυνταγματικού φόρου ΕΝΦΙΑ. Θα ήμασταν κακόπιστοι και άδικοι, εάν δεν το σημειώναμε αυτό. Αναμφίβολα, ο κ. Μητσοτάκης γνωρίζει ότι μεγάλο μέρος του προγράμματός του είναι έντονα αντιδημοφιλές και δεν επιθυμεί να «αυτοκτονήσει» πολιτικά, προβάλλοντας ήδη από την πρώτη μέρα αυτά τα στοιχεία. Από την άλλη, όμως, τα αρνητικά αυτά στοιχεία, όσο και αν επιχειρείται να μείνουν αφανή, αργά ή γρήγορα, μοιραία θα πρέπει να φανερωθούν στον λαό. Έτσι, αλγεινή εντύπωση προκαλεί η σπουδή για πώληση, μάλιστα με τη δόλια μέθοδο της απαξίωσης και δυσφήμησης, του ό,τι απέμεινε από τη λαίλαπα των Μνημονίων, όπως της σημαντικότατης εθνικής και κοινωνικής περιουσίας του ΑΔΜΗΕ. Στο πλαίσιο του κρατούντος κεφαλαιοκρατικού συστήματος, οι ιδιωτικές επιχειρήσεις και τα ολιγοπώλια από θέσης αρχής δεν πρέπει να καθορίζουν τις τιμές βασικών αγαθών, όπως είναι, μεταξύ πολλών άλλων, η ενέργεια, διότι τότε δεν μιλούμε για «μικτό καπιταλιστικό σύστημα», αλλά για αχαλίνωτο Καπιταλισμό και κοινωνική ακροδεξιά- για κοινωνικό δαρβινισμό και κανιβαλισμό, καταστατικές αρχές άλλωστε του συστήματος αυτού στην «καθαρή» μορφή του. Στην ίδια κατεύθυνση κινείται η πολιτική ατζέντα του κ. Μητσοτάκη σε ό,τι αφορά τα Πανεπιστήμια (δημόσια παιδεία), με σύνδεση της «οικονομικής απόδοσης» των πανεπιστημιακών σχολών (στο πλαίσιο της «αξιολόγησης») με την χρηματοδότησή τους από το Κράτος, αλλά και βαθύτερη σύνδεση των Προγραμμάτων Σπουδών με τις «ανάγκες της αγοράς», με άλλα λόγια με την εφήμερη χρηστικότητά τους βάσει των επιθυμιών των ηγεμονικών μεγαλοεταιρειών. Επίσης, έντονο προβληματισμό προκαλεί το ζήτημα της δυνατότητα μιας Κυβέρνησης όπως του κ. Μητσοτάκη, υπουργού της εντελώς αποτυχημένης σε αυτό το πεδίο Κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου, να επιτύχει τους υψηλούς δημοσιονομικούς στόχους. Μια ενδεχόμενη αποτυχία σε αυτό το επίπεδο θα σηματοδοτούσε παραβίαση του μεταμνημονιακού πλαισίου εποπτείας των ετών 2019-2022 και την ενεργοποίηση πρόσθετων μέτρων/περικοπών.
Ευχή είναι βεβαίως να μην φτάσουμε σε αυτό το σημείο, διότι τότε η Κυβέρνηση θα συντριβεί προώρως με μεγάλο τίμημα για τον απλό άνθρωπο. Όμως, η έντονη έως φανατική προσήλωση στον θατσερισμό και τα «οικονομικά της προσφοράς» του Reagan μαζί με την προϊστορία των επιδόσεων του παλιού (και εν πολλοίς διεφθαρμένου) πολιτικού προσωπικού της Ν.Δ. δεν προοιωνίζουν δυστυχώς κάτι θετικό. Ευχόμαστε πάντως να σωφρονιστεί η Κυβέρνηση ως προς τις προαναφερόμενες έντονα αυταρχικές και ακραιφνείς νεοφιλελεύθερές της διακηρύξεις και να προχωρήσει με τους «φιλανθρωπότερους από τους νόμους της», κατά το Μ. Φώτιο. Όντας ακόμα στην πρώτη αρχή, εδώ θα είμαστε για να επαινέσουμε το όποιο καλό και, βέβαια, να στηλιτεύσουμε τα αρνητικά…
Πρωτοσέλιδο του σημερινού φύλλου 1038 της “Χ”
