“Ο πόλεμος στο Ιράκ – που στηρίχτηκε σε ψέμματα και τα θαλάσσωσε κατά τη διεξαγωγή του, έχει γίνει η ενσάρκωση της αμερικανικής ύβρεως στον 21ο αιώνα. Εκατοντάδες χιλιάδες πέθαναν, οι σύμμαχοι αποξενώθηκαν και οι ΗΠΑ εγκλωβίστηκαν σε μια απάτη για δεκαετίες, η οποία και εξακολουθεί να εκτυλίσσεται. Μέχρι το 2007, λίγα χρόνια μετά την έναρξη του πολέμου, όλοι, εκτός από τους πιο σκληροπυρηνικούς υποστηρικτές του, είχαν καταφέρει να καταλάβουν πόσο λάθος ήταν.
Σήμερα, αυτά τα ίδια σκληρά γεράκια του πολέμου – οι ίδιοι οι άνθρωποι που σχεδίασαν και πραγματοποίησαν την εισβολή στο Ιράκ – δίνουν περήφανα την πλήρη υποστήριξή τους στην αντιπρόεδρο Kamala Harris στις προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου.
Με επικεφαλής τον ο πρώην αντιπρόεδρο Ντικ Τσένι…”
Με αυτές τις σκληρές εκφράσεις ο αμερικανικός ιστοχώρος “΄Ιντερσεπτ”, που τοποθετείται αριστερά του Δημοκρατικού Κόμματος, επισημαίνει το φαινόμενο, Ρεπουμπλικάνοι που ανήκαν στα “γεράκια” και ήταν η κυρίαρχη φράξια πριν επικρατήσει ο Ντόναλντ Τραμπ, να στηρίζουν την υποψηφιότητα της Κάμαλα Χάρις για την Προεδρία των ΗΠΑ.
Ο πρώην αντιπρόεδρος του Τζωρτζ Μπους του νεώτερου, Ντικ Τσένι (ΦΩΤΟ), δεν είναι μεμονωμένο φαινόμενο. Και άλλα στελέχη της νεοσυντηρητικής τάσης των Ρεπουμπλικάνων στηρίζουν τη Χάρις, με αποτέλεσμα να μπορεί να γίνει λόγος για πολιτική συμμαχία με την επικρατούσα τάση των Δημοκρατικών που είναι και αυτή φιλοπόλεμη.
Κατά το “Ίντερσεπτ”, “Αυτοί οι εξέχοντες συντηρητικοί υποστηρίζουν την υποψήφια των Δημοκρατικών, επειδή τα οράματά τους για την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ φαίνεται να ευθυγραμμίζονται όλο και περισσότερο. Το Δημοκρατικά και το Ρεπουμπλικανικό κόμμα είναι πιο ενωμένα από ποτέ στη δέσμευσή τους να διατηρήσουν την αμερικανική ηγεμονία και να αποτρέψουν την ανάδυση του πολυπολικού κόσμου”.
Επισημαίνεται μάλιστα, ότι ακόμα και σε σχέση με τον Μπάιντεν και τον Ομπάμα, η Χάρις επιχειρεί συντηρητική στροφή, με το πρόγραμμα του 2024 να είναι χειρότερο σε σχέση το πλαίσιο με το οποίο εκλέχτηκε ο Μπάιντεν.
- Έχει απαλειφθεί από από το πρόγραμμα του 2024 η θέση αρχής του 2020 κατά των πολέμων και της ανατροπής καθεστώτων. Παράλληλα, έχει εγκαταλειφθεί η ρητή καταδίκη της εισβολής στο Ιράκ, που ήταν πάγια θέση των Δημοκρατικών, έστω και σε επίπεδο αρχών.
- Εγκαταλείφθηκε η καταδίκη του πολέμου της Σαουδικής Αραβίας στην Υεμένη, ενώ προωθείται η εξομάλυνση των σχέσεων Σαουδικής Αραβίας-Ισραήλ, με εμφανή την τάση πλήρους ταύτισης των ΗΠΑ με το τυραννικό καθεστώς της.
- Παρά το γεγονός ότι επί κυβέρνησης Ομπάμα έγινε η συμφωνία για τα πυρηνικά του Ιράν που αθέτησε ο Ντόναλντ Τραμπ κατά προτροπή των Σιωνιστών συμμάχων του, στο κυβερνητικό πρόγραμμα κατηγορείται η κυβέρνηση Τραμπ ότι είναι πολύ επιεικής με το Ιράν. Παρόλο που επί Τραμπ δολοφονήθηκε από τις ΗΠΑ ανώτατος Ιρανός στρατιωτικός διοικητής. Κατά συνέπεια, η επάνοδος της συμφωνίας από ενδεχόμενη κυβέρνηση Χάρις πρέπει να αποκλειστεί.
- Η Χάρις συναγωνιζεται τον Τραμπ στη σκληρότητα εναντίον της Κίνας.
- Στην εθνική συνδιάσκεψη του Δημοκρατικού Κόμματος δεν δόθηκε ο λόγος σε αμερικανοπαλαιστίνιους που θέλησαν να παρουσιάσουν τα δεινά του παλαιστινιακού λαού.
Κατά συνέπεια, δεν βρισκόμαστε μπροστά σε ευκαιριακές παραχωρήσεις, αλλά σε προγραμματική σύγκλιση της Χάρις με τη νεοσυντηρητική τάση των ιεράκων του Ρεπουμπλικανικού κόμματος, η οποία συμφωνεί με την ιμπεριαλιστική πολιτική κατά της Ρωσίας και τη διαιώνιση του πολέμου στην Ουκρανία, με ορατή την απειλή κατά της παγκόσμιας ειρήνης.
Σ’ ένα σημείο που ο Τραμπ είναι μετριοπαθέστερος και επισημαίνει ότι παίζουν με 3ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Χαρακτηριστικό είναι ότι στην 2η εικαζόμενη απόπειρα δολοφονίας του εμπλέκεται πρόσωπο που πρωταγωνιστούσε στὴν συγκέντρωση εθελοντών υπέρ του ουκρανικού καθεστώτος.
Ταυτόχρονα όμως, η πολιτική Τραμπ στο Μεσανατολικό είναι πιο επικίνδυνη, αφού συντάσσεται πλήρως με τον Βενιαμίν Ντανιάχου και την ακροδεξιά σιωνιστική κυβέρνηση του Ισραήλ. Ενώ πέτυχε να μπλοκάρει και το βασικότερο κοινωνικό μέτρο που επιχείρησε να εφαρμόσει ο Τζο Μπάιντεν, τη διαγραφή των χρεών από φοιτητικά δάνεια. Και επενδύει στην ανασφάλεια και στο μίσος κατά των μεταναστών. Σε μια χώρα της οποίας οι σημερινοί κάτοικοι μετανάστευσαν σχετικά πρόσφατα στην πλειοψηφία τους. Και που έχει σωρεύσει πλούτο εις βάρος του “αυλόγυρου” της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής, απ’ όπου προέρχονται στη συντριπτική τους πλειοψηφία οι εμπερίστατοι άνθρωποι που μεταναστεύουν.
ΠΗΓΗ: The Intercept
