Ὡς «περιουσία» Οὐκρανοῦ ὀλιγάρχη ἐμφανίζεται τὸ ἐργοστάσιο «Ἀζοφστὰλ» τῆς Μαριούπολης, ὅπου ἔχουν ταμπουρωθεῖ οἱ τελευταῖοι Οὐκρανοὶ ὑπερασπιστές της. Στὴν πραγματικότητα, ἡ τεραστια αὐτὴ ἐγκατάσταση, ποὺ φτάνει μέχρι καὶ ἕξι, ἴσως καὶ ὀκτὼ ἐπίπεδα κάτω ἀπὸ τὴ γῆ, ἦταν κρατικὴ περιουσία, ἡ ὁποία, ὅπως καὶ ἄλλες πολλὲς παρόμοιες μονάδες παραγωγῆς, περιῆλθαν σὲ «αὐτοδημιούργητους» ὀλιγάρχες, ποὺ κατάφεραν νὰ γίνουν ἑκατομμυριοῦχοι ἔναντι πιανκίου φακῆς στὰ πρῶτα χρόνια μετὰ τὴν κατάρρευση τῆς Σοβιετικῆς Ἕνωσης.
• Ἀκόμα καὶ ὅταν ἐπιχειρήθηκε κοινωνικοποίηση τῶν κρατικῶν μονάδων μὲ τὴ διανομὴ μετοχῶν στοὺς ἐργαζόμενους ἀπὸ τὶς μετασοβιετικὲς κυβερνήσεις, αὐτὲς ἐξαγοράστηκαν «κοψοχρονιὰ» ἀπὸ ὅσους διεθεταν λίγα μετρητά. Τίποτα πιὸ εὔκολο σὲ ἐξαθλιωμένες κοινωνίες μὲ ἀνθρώπους ἀναγκεμένους.
• Στὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση, τὸ κλειδὶ στὸ παρασιτικὸ κεφάλαιο νὰ ἀποκτήσει πρόσβαση σὲ ἕτοιμες κρατικὲς ὑποδομές, χωρὶς ἐπενδυτικὸ ρίσκο καὶ πελατεία ἐξασφαλισμένη, λέγεται «ἐλεύθερος ἀνταγωνισμός», ὁ ὁποῖος δεσπόζει ἀπὸ τὶς ἀρχικὲς «εὐρωπαϊκὲς» συνθῆκες.
• Σὲ πρώτη φάση, ἀπαγορεύτηκε στὰ Κράτη νὰ ἀσκοῦν κοινωνικὴ πολιτικὴ στηρίζοντας οἰκονομικὰ κρατικὲς κοινωφελεῖς ἑταιρίες. Στὴν πραγματικότητα, μιὰ τέτοια πολιτικὴ εἶναι ἀπόλυτα δικαιολογημένη, ἀφοῦ ἡ ἐπιδότηση αὐτὴ δὲν ἦταν προνομιακή, ἀλλὰ τὸ ἀντάλλαγμα καὶ τὸ μέσο γιὰ νὰ παρέχονται φθηνὲς καὶ ὁλοκληρωμένες ὑπηρεσίες στὸ κοινωνικὸ σύνολο.
• Ὁ τρόπος μὲ τὸν ὁποῖο ἔκλεισε ἡ «Ὀλυμπιακὴ» μὲ τὸ παγκόσμιο δίκτυο, ἀφήνοντας τὸ πεδίο τῶν άερομεταφορῶν «βορὰ» στὸν ἰδιωτικὸ τομέα εἶναι χαρακτηριστικός.
• Στὴν παροῦσα φάση, ἡ «Κομισιὸν» ἐπιβάλλει ἰδιωτικοποιήσεις κρατικῶν ὑποδομῶν μὲ τὸ στανιό. Στὴν Ἑλλάδα χρησιμοποιήθηκε γιὰ τὸ σκοπὸ αὐτὸ τὸ μνημονιακὸ πλαίσιο. Πρώτη τέτοιου εἴδους ἰδωτικοποίηση, ἦταν ἡ ἐκχώρηση δεκάδων ἀκινήτων ποὺ χρίστηκαν ἀπὸ τὸ Δημόσιο γιὰ νὰ στεγάσουν δημόσιες ὑπηρεσίες (π.χ. ΓΑΔΑ, Δ.Ο.Υ.  Α’ Ἀθηνῶν) σὲ ἰδιῶτες, χωρὶς νὰ αὐτοὶ νὰ ἀναλάβουν κανένα ρίσκο, καὶ μὲ ἐξασφαλισμένο ἔσοδο ἀπὸ τὸν ἑλληνικὸ λαό, ποὺ ἀπὸ νοικοκύρης βρέθηκε ἐνοικιαστὴς στὸ ἴδιο του τὸ σπίτι. Ἡ ληστρικότητα τοῦ πλαισίου αὐτοῦ ἦταν τόσο ἐμφανής, ποὺ ἀσκήθηκαν ποινικὲς διώξεις καὶ χρειάστηκε νὰ ζητηθεῖ ποινικὴ ἀσυλία τῶν μελῶν τῶν «Ὑπερταμείων».
• Ἀκολουθοῦν καὶ ἄλλες, πιὸ ἐπιζήμιες γιὰ τὸ κοινωνικὸ σύνολο ἐκποιήσεις «ἀσημικῶν» ποὺ βρίσκονται, δυστυχῶς, σὲ ἐξέλιξη, ἢ ἔχουν ὁλοκληρωθεῖ.
Τὸ ἴδιο γίνεται καὶ σὲ ἄλλα μέλη τῆς Εὐρωζώνης. Οἱ Ἰταλοὶ παραχώρησαν τὸ κατασκευασμένο ἀπὸ τὸ Δημόσιο ξακουστὸ δίκτυο αὐτοκινητοδρόμων τους σὲ ἰδιῶτες, μὲ πιὸ φανερὴ συνέπεια τὴν πτώση τῆς γέφυρας τῆς Γένοβας λόγω κακῆς συντήρησης. Τὰ διόδια πῆγαν κατὰ ποτεραιότητα σὲ ἄλλες κερδοφόρες ἐπενδύσεις τῶν ὁμίλων. Οἱ Γάλλοι πιέζονται νὰ ἰδιωτικοποιήσουν τὰ ὑδροηλεκτρικά τους φράγματα. Μὲ ποιὸ κοινωνικὸ ὄφελος ἄραγε;
Ὑπόδειγμα γιὰ τὸ ἑλληνικὸ ΤΑΙΠΕΔ καὶ τὸ «Ὑερταμεῖο» ἦταν τὸ ἀντίστοιχο «Ταμεῖο» γιὰ τὴν ἐκποίηση τοῦ δημόσιου πλούτου τῆς πρώην Ἀνατολικῆς Γερμανίας…

“Χριστιανική” 28.4.2022-Στήλη τὰ τοῦ Καίσαρος