Με εμπεριστατωμένη γνωμοδότηση της 19ης Ιουλίου με τίτλο “Νομικές συνέπειες από τις πολιτικές και πρακτικές του Ισραήλ στο κατεχόμενο παλαιστινιακό έδαφος, περιλαμβανομένης της Ανατολικής Ιερουσαλήμ” το ανώτατο δικαστήριο των Ηνωμένων Εθνών γνωμοδότησε ότι ότι η κατοχή από το 1967 των παλαιστινιακών εδαφών από το Ισραήλ είναι «παράνομη», σημειώνοντας ότι πρέπει να τερματιστεί «το συντομότερο δυνατό» και προσθέτοντας ότι ισραηλινοί εποικισμοί στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη είναι παράνομοι βάσει του διεθνούς δικαίου.
«Οι ισραηλινοί εποικισμοί στη Δυτική Όχθη και την Ανατολική Ιερουσαλήμ, και το καθεστώς που συνδέεται με αυτούς, έχουν ανεγερθεί και διατηρούνται κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου», δήλωσε ο πρόεδρος του Δικαστηρίου Ναουάφ Σαλάμ, αναγιγνώσκοντας τα πορίσματα μιας επιτροπής 15 δικαστών, όπως αναφέρει το ΑΠΕ-ΜΠΕ.
Αποθρασυμένη από την ατιμωρησία και την απαράδεκτη παράλειψη της ελληνικής πλευράς να διεθνοποιεί το Κυπριακό ως πρόβλημα εισβολής και κατοχής, η τουρκική πλευρά δια του κ. Ερντογάν, έφτασε στο σημείο να θεωρεί… “αγένεια” να αποκαλούνται τα στρατεύματα του “Αττίλα” κατοχικές δυνάμεις. Ζητώντας από τον κ. Μητσοτάκη να “νουθετήσει” τον υπουργό άμυνας κ. Δένδια που χρησιμοποίησε την έκφραση αυτή, ως άλλωστε όφειλε, λέγοντας τα πράγματα με το όνομά τους.
Οι υπαινιγμοί του κ. Ερντογάν ότι άλλα έχουν συμφωνήσει με τον κ. Μητσοτάκη θυμίζουν την έκρηξη θυμού του Σουλτάνου κατά του τελευταίου το 2022, με το πρόσχημα ότι ο κ. Μητσοτάκης δεν εφάρμοζε τα ιδιαιτέρως συμφωνηθεντα μεταξύ τους στην Κωνσταντινούπολη. Κατά πόσο ο κ. Μητσοτάκης εφαρμόζει προσωπική μυστική διπλωματία με υποσχέσεις παραχωρήσεων τις οποίες αγνοούμε, μένει να αποδειχθεί. Όπως άλλωστε με το μέγεθος της “βοήθειας” προς την Ουκρανία, τις λεπτομέρειες της οποίας κατά καιρούς αποσπασματικά μαθαίνουμε, είτε από τους εύγνώμονες εκπροσώπους του καθεστώτος Ζελένσκι, είτε από τα νατοϊκά “συγχαρητήρια” και τις ακριτομυθίες του περί κενών στην άμυνα κατά την πρόσφατη συνέτευξη στο κανάλι του ΝΑΤΟ στις ΗΠΑ.
Όμως, στην προκειμένη περίπτωση, η γνωμοδότηση για την Παλαιστίνη δημιουργεί προηγούμενο και για την Κύπρο. Τα χρόνια που πέρασαν δεν επιδρούν στην παρανομία της κατοχής και των εποικισμών, ούτε ακυρώνουν το αίτημα, το παράνομο αυτό καθεστώς να τερματιστεί άμεσα.
Σ’ αυτή τη βάση πρέπει να μπει το Κυπριακό. Η υπαναχώρηση της Τουρκίας από τη βάση της “διζωνικής-δικοινοτικής ομοσπονδίας” στη θέση των δύο κρατών έχει σημάνει την αποτυχία της επιδίωξης λύσης στη βάση αυτή. Το Κυπριακό πρέπει πια να διεθνοποιηθεί και να αντιμετωπιστεί ως ζήτημα εισβολής και κατοχής που άμεσα πρέπει να τερματιστεί, στη βάση της νομολογίας που σταδιακά διαμορφώνεται στο Παλαιστινιακό.
Και κατ’ επέκταση, να εξεταστεί η δυνατότητα, οι Ερντογάν, Τατάρ και λοιποί συναυτουργοί της διαιώνισης των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας στην Κύπρο, να παραπεμφθούν στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, όπως και ο κ. Νετανιάχου. Δεδομένου ότι όπως και η Παλαιστινιακή Αρχή, η Κυπριακή Δημοκρατία, τα εδάφη της οποίας κατέχονται, έχει προσχωρήσει στο Καταστατικό του Δικαστηρίου.
