Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΛΠΟΝΟΘΕΥΤΙΚΟ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ
Οι εκτεταμένες ταραχές που ξέσπασαν στο Ηνωμένο Βασίλειο αμέσως μετά την ανάληψη της εξουσίας από την κυβέρνηση Στάρμερ ύστερα από εγκληματική ενέργεια νεαρού μετανάστη αντανακλούν την κρίση νομιμοποίησης του πολιτικού συστήματος, που υποκρύπτεται πίσω από την ευρεία κοινοβουλευτική πλειοψηφία των Εργατικών- προϊόν του πλειοψηφικού-μονοεδρικού εκλογικού συστήματος, σε συνδυασμό με τη μεγάλη πτώση των Συντηρητικών που κυβερνούσαν. Αντίστοιχα στη Σκωτία, οι Εργατικοί επωφελήθηκαν με τον ίδιο τρόπο από την αντίστοιχη πτώση των σκωτσέζων Εθνικιστών.
Στην πραγματικότητα, υπό τον Κιρ Στάρμερ, οι Εργατικοί έλαβαν μειωμένο αριθμό ψήφων σε σχέση με τις επιδόσεις τους υπό την ηγεσία του Τζέρεμι Κόρμπιν. Στις εφετινές εκλογές έλαβαν 9,7 ψήφους, έναντι 12,9 εκατομμυρίων το 2017 και 10,3 εκατομμυρίων το 2019. Όμως, όπως έχουμε παρουσιάσει σε προηγούμενη ανάρτηση, επωφελήθηκαν επειδή η πτώση τους ήταν μικρή σε σχέση με την κατάρρευση των Συντηρητικών.
Συντηρητικοί και Εργατικοί μαζί έλαβαν το 57% των ψήφων το 2024, έναντι 72% το 1997. Με δεδομένο ότι το κόμμα του Νάιτζελ Φαράζ που έλαβε το 14% των ψήφων, το οποίο κατά κύριο λόγο μετακινήθηκε από το Συντηρητικό κόμμα, έλαβε μόλις 5 έδρες, το μεγαλύτερο μέρος των αντιπολιτευόμενων ψήφων δεν εκπροσωπείται στη Βουλή.
Ο Κιρ Στάρμερ, εκπρόσωπος της συστημικής πτέρυγας του Εργατικού Κόμματος, επένδυσε στην εις βάρος του Τζέρεμι Κόρμπιν συκοφαντική εκστρατεία περί δήθεν “αντισημιτισμού”. Με κύριο πρόσχημα την άρνησή του να αποδεχθεί ότι η αναφορές στο Ισραήλ και στον αντισιωνισμό συνιστούσαν “αντισημιτισμό”. Μετά την εκλογική ήττα του 2019, ο Κόρμπιν παραιτήθηκε από την ηγεσία, ενώ στη συνέχεια τον απομάκρυναν από το κόμμα.
Οι πολιτικές Στάρμερ είναι συνέχεια της μετάλλαξης του Εργατικού Κόμματος προς το νεοφιλελευθερισμό και τον θατσερισμό επί πρωθυπουργίας Μπλερ. Μια μετάλλαξη που είχε εγκαταλειφθεί υπό την ηγεσία του Κόρμπιν. Που είχε στοχοποιηθεί και ως “ακροαριστερός”, τη στιγμή που μέρος των προτάσεών του είχε γίνει αποδεκτό από την κυβέρνηση του Μπόρις Τζόνσον. Ήδη ο Στάρμερ ετοιμάζεται να συνεχίσει τη νεοφιλελεύθερη πολιτική.
Δεν είναι τυχαίο, ότι μετά το “Μπρέξιτ”, οι ηγεσίες και των δύο μεγαλύτερων βρετανικών κομμάτων δέχτηκαν επίθεση με διαφορετικά προσχήματα. Αφού και επί ηγεσίας Τερέζα Μέι και Μπόρις Τζόνσον, είχε εγκαταλειφθεί σε μεγάλο βαθμό ο θατσερικός νεοφιλελευθερισμός και είχε υιοθετηθεί πολιτική περισσότερο ευαίσθητη στην επίλυση των κοινωνικών προβλημάτων. Η νεοφιλελεύθερη στροφή των διαδόχων του Μπόρις Τζόνσον ασφαλώς συνέβαλε στην στροφή των ψηφοφόρων προς το κόμμα Φαράζ.
Κόλαφο για τον Κιρ Στάρμερ αποτελεί και η επιτυχία του Τζέρεμι Κόρμπιν (ΦΩΤΟ) να εκλεγεί θριαμβευτικά με 50% των ψήφων στην εκλογική του περιφέρεια ως ανεξάρτητος, συντρίβοντας τον επίσημο υποψήφιο του Εργατικού Κόμματος. Διαψεύδοντας το αφήγημα της μεταλλαγμένης σοσιαλδημοκρατίας ότι η αποκαλούμενη “αριστερή πτέρυγα” δεν έχει απήχηση στο εκλογικό σώμα.
