Με την υπ’ αριθμόν 424/2024 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ναυπλίου, που μάς έστειλε ο συνδρομητής μας και δικηγόρος κ. Ρήγας Αναγνωστόπουλος, δικαιώνεται από τον κτηματολογικό Δικαστή η Ιερά Μητρόπολη Αργολίδος στην αντιδικία της με το Ελληνικό Δημόσιο και τον Δήμο Άργους-Μυκηνών. Το Δικαστήριο αναγνωρίζει ότι και οι δύο εσφαλμένα αναρτήθηκαν ως δικαιούχοι της έκτασης στην οποία επί 12 αιώνες λειτουργεί η ιστρική Μονή των Εισοδίων της Θεοτόκου, γνωστή ως “Μονή Παναγίας Κατακεκρυμμένης. Κάνει δεκτή την αγωγή της Μητροπόλεως και διατάσσει τη διόρθωση των ανακριβών πρώτων εγγραφών στα Κτηματολογικά Βιβλία του Κτηματολογικού Γραφείου Ναυπλίου Άργους. Με ανάρτηση της Μητρόπολης ως κυρίας της έκτασης της Ιεράς Μονής, αντί του Ελληνικού Δημοσίου και του Δήμου οι οποίοι αναρτήθηκαν στις πρώτες εγγραφές. Την Ιερά Μητρόπολη εκπροσώπησαν οι δικηγόροι κυρίες Μαρία Αναγνωστοπούλου και Κωνσταντίνα Μποζονέλου.   

Η απόφαση έχει νομολογιακό ενδιαφέρον, αφού κρίνει αντιδικία ανάμεσα στην Διοικόύσα Εκκλησία και στο Ελληνικό Δημόσιο. Και μάλιστα μοναστηριού που δεν είναι αυτοτελές νομικό πρόσωπο, αλλά ανήκει απευθείας στην τοπική Μητρόπολη. Πιο συνηθισμένες είναι ανάλογες διαφορές του Δημοσίου και της Διοικούσας Εκκλησίας με ιδιώτες. Όμως, ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει για όλους, νομικούς και μη, η αιτιολόγηση, με την οποία θεμελιώθηκε η έκτακτη χρησικτησία της Εκκλησίας έναντι του Δημοσίου, βάσει της οποίας δικαιώθηκε η Ιερά Μητρόπολη Αργολίδος: Η εξιστόρηση της συνεχούς παρουσίας και δράσης της Ιεράς Μονής, ως πνευματικού κέντρου της περιοχής και της μεγάλης προσφοράς της στα δύσκολα χρόνια των ξένων κατοχών και κατά τον απελευθερωτικό αγώνα του 1821.

Παραθέτουμε το σχετικό απόσπασμα, χωρισμένο σε παραγράφους για ευκολότερη ανάγνωση.          

“Η ενάγουσα έχει αποκτήσει το ως άνω επίδικο ακίνητο με πρωτότυπο τρόπο και συγκεκριμένα με τα προσόντα της έκτακτης χρησικτησίας, καθώς επί τμήματος αυτού, τουλάχιστον από τα έτη 850- 925 μΧ άρχισε η τμηματική ανέγερση της Ιεράς Μονής Εισοδίων της Θεοτόκου, η οποία συνέχισε να υφίσταται μέσα στους επόμενους αιώνες, αποτελούμενη από πολυπληθή μοναστική κοινότητα, τα μέλη της οποίας καλλιεργούσαν τους περιβάλλοντες χώρους αυτής με αμπέλια και ελαιώνες,

το έτος δε 1212 μΧ υπέστη καταστροφές κατά την κατάληψη της πόλης του Άργους από τους Φράγκους από την 4η Σταυροφορία,

ενώ από τις αρχές του 18ου αιώνα η ανεύρεση της εικόνας της Παναγίας Γλυκοφυλούσας μέσα σε κρύπτη του υπογείου διαδρόμου της Μονής οδήγησε στην ονοματοδοσία αυτής σε «Παναγία Κατακεκρυμμένη», υπαγόμενη πάντα στον ιεραρχικό έλεγχο της ενάγουσας, Ιεράς Μητρόπολης Αργολίδας.

Εν συνεχεία, επί Τουρκοκρατίας, από το έτος 1798 και έπειτα, ιδρύθηκε και στεγάστηκε στην Ιερά Μονή η Σχολή του Άργους

ενώ την περίοδο της Ελληνικής Επανάστασης το μοναστήρι χρησιμοποιήθηκε και από τον Αργειακό πληθυσμό ως καταφύγιο αμάχων και αγωνιστών ενώ συνέχισε να υφίσταται έπειτα από πολλαπλές πολιορκίες και καταστροφές τις οποίες υπέστη κατά τη διάρκεια του Απελευθερωτικού αγώνα.

Ειδικότερα, επί του επίδικου ακινήτου με ΚΑΕΚ 020091405114/0/0 υφίσταται ιερός ναός, στον οποίο τελούνται ανελλιπώς θρησκευτικές τελετές κατά τα ανωτέρω αναφερόμενα τουλάχιστον από τον 9° αιώνα μ. X. καθώς και κτηριακές εγκαταστάσεις και αύλειος χώρος της Ιεράς Μονής,

ενώ μετά το έτος 1924 ανεγέρθηκαν επιπλέον κτίσματα, ήτοι το κτηριακό συγκρότημα στην σημερινή του μορφή και έκταση, αποτελούμενο από επιπλέον κελιά, αποθηκευτικούς χώρους και κωδωνωστάσιο, χώρους τους οποίους έχουν κατασκευάσει τα εκάστοτε Εκκλησιαστικά Συμβούλια της ενάγουσας και έκτοτε τους συντηρούν και τους ανακαινίζουν συνεχώς.

Η υπόλοιπη επίδικη έκταση (διεκδικούμενο τμήμα ακινήτου υπό ΚΑΕΚ 020091405114/0/0 και 020091405112/0/0) περιλαμβάνει -μεταξύ άλλων- καλλιεργούμενη από τους νόμιμους εκπρόσωπους της ενάγουσας γεωργική έκταση αποτελούμενη από ελαιόδεντρα και από πεύκα καθώς και τσιμεντένια κλίμακα πεζοπόρας ανόδου, η οποία χρησιμοποιείτο ανέκαθεν από του νόμιμους εκπροσώπους της ενάγουσας.

Συνεπώς, η ενάγουσα δια των κάθε φορά νόμιμων εκπροσώπων της, νέμεται και κατέχει το ως άνω επίδικο ακίνητο με διάνοια αποκλειστικής κυρίας, ειρηνικά, φανερά και με καλή πίστη, απορρέουσα από την πεποίθηση ότι δεν προσβάλλει κατ’ ουσίαν δικαιώματα τρίτων, ασκώντας σε αυτό όλες τις προσιδιάζουσες στη φύση και τον προορισμό του πράξεις νομής, χωρίς ποτέ κανείς να αμφισβητήσει την κυριότητα της επί αυτού, τουλάχιστον από το έτος 1541 οπότε και επήλθε τυπικά η ανασύσταση της Μητροπόλεως που ήταν σχολάζουσα από το έτος 1212, δηλαδή καθ’ όλη τη διάρκεια της φραγκοκρατίας (1212-1540), έως και το χρόνο άσκησης της αγωγής”.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *
You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>