Η άνετη νίκη του Ντόναλντ Τραμπ στις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ έπρεπε να ήταν αναμενόμενη, από τη στιγμή που οι δημοσκοπήσεις έκαναν λόγο για …αμφίρροπο εκλογικό αγώνα μεταξύ του πρώην Προέδρου και της απερχόμενης Αντιπροέδρου. Αν η έκβαση του εκλογικού αγώνα ήταν όντως αμφίρροπη, τότε θα προέβλεπαν θρίαμβο της Κάμαλα Χάρις. Με δεδομένη την εχθρότητα των συστημικών ΜΜΕ που παραγγέλλουν και χρηματοδοτούν τις δημοσκοπήσεις προς τον κ. Τραμπ, μπορούσε κανείς να διακινδυνεύσει να προβλέψει το αποτέλεσμα από τη στάση τους.
Τελικά, φαίνεται πως οι Δημοκρατικοί πλήρωσαν ακριβά την επιμονή του απερχόμενου Προέδρου Μπάιντεν να επιδιώξει δεύτερη θητεία και την “κακήν-κακώς” απόσυρσή του λόγω της κακής φυσικής του κατάστασης. Η Κάμαλα Χάρις ήταν λύση ανάγκης, αφού όταν αποσύρθηκε ο Τζο Μπάιντεν μετά την κατακραυγή που προκάλεσε στους κόλπους του κόμματός του η θλιβερή του επίδοση στην τηλεμαχία με τον Νόναλντ Τραμπ. Την προσοχή τράβηξαν τότε οι απανωτές εκκλήσεις για απόσυρσή του και όχι κάποιες φωνές που πέρα από το αίτημα της απόσυρσης, προέβλεψαν ότι η ζημιά για το Δημοκρατικό Κόμμα ήταν πια ανεπανόρθωτη και τού απέδωσαν την ευθύνη για τις συνέπειες της στάσης του, είτε να επιδιώξει επανεκλογή, είτε να μην αποσυρθεί πιο έγκαιρα.
Οι Δημοκρατικοί πλήρωσαν επίσης την ταύτισή τους με το φιλοπόλεμο “λόμπι” των συμφερόντων του “στρατιωτικο-βιομηχανικού συμπλέγματος”, το οποίο επιβάλλει την ιμπεριαλιστική πολιτική για να διαιωνίζει την ύπαρξή του και τα κέρδη του. Με κύριο χαρακτηριστικό την επιθετικότητα κατά της Ρωσίας και την πρόκληση νέου ψυχρού πολέμου. Πολιτική άκρως εγκληματική, αφού η πτώση του “υπαρκτού σοσιαλισμού” υπήρξε ευκαιρία για μόνιμη εδραίωση της παγκόσμιας ειρήνης.
Η διείσδυση στην Ουκρανία με “όχημα” τους νεοναζί επιγόνους των συνεργατών του Χίτλερ, είναι αποτέλεσμα της πολιτικής αυτής, που προκάλεσε εμφύλιο πόλεμο από το 2014 και τη ρωσική εισβολή του 2022. Και την πολυέξοδη στήριξη του ουκρανικού καθεστώτος Ζελένσκι με ποταμούς δισεκατομμυρίων δολλαρίων.
Αποξενώθηκαν και από το κίνημα κατά των ισραηλινών εγκλημάτων πολέμου στη Γάζα, με αποτέλεσμα οι πολυάριθμοι υποστηρικτές του κινήματος αυτού να μη βλέπουν ουσιαστική διαφορά ανάμεσα στην πολιτική Μπάιντεν και σε αυτή του Τραμπ άλλη, εκτός από τη διγλωσσία της απερχόμενης κυβέρνησης.
Άλλωστε, όπως έχουμε ήδη αναρτήσει μεταφέροντας τις πληροφορίες του βραβευμένου δημοσιογράφου Κρις Χέτζες και στην κυβέρνηση Μπάιντεν υπάρχουν στα πόστα θεματοφύλακες του σιωνισμού. Όπως έχουμε ήδη αναρτήσει, “ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπέντζαμιν Νετανιάχου και το υπουργικό του συμβούλιο, όπως εκείνοι που κατευθύνουν την πολιτική για τη Μέση Ανατολή στον Λευκό Οίκο – ο Άντονι Μπλίνκεν, μεγαλωμένος σε μια σταθερά σιωνιστική οικογένεια, ο Μπρετ Μακ Γκουρκ, ο Άμος Χόχσταϊν, που γεννήθηκε στο Ισραήλ και υπηρέτησε στον ισραηλινό στρατό και ο Τζέικ Sullivan — πιστεύουν αληθινά στο δόγμα ότι η βία μπορεί να διαμορφώσει τον κόσμο, ώστε να ταιριάζει με το παρανοϊκό όραμά τους”. Κατά συνέπεια, τοποτηρητές των προτεραιοτήτων του σιωνισμού και ιδίως του απροϋπόθετου εξοπλισμού του Ισραήλ υπάρχουν και στην κυβέρνηση Μπάιντεν.
Η ανάληψη της εξουσίας από τον Τραμπ θα μπορούσε να φέρει ειρήνευση στην Ουκρανία, αφού τόσο ο ίδιος όσο και ο αντιπρόεδρός του Βανς τάσσονται κατά της χρηματοδότησης του πολέμου. Ήδη ο υποτελής Ζελένσκι σπεύδει να συντονσιτεί με το νέο “αφεντικό”, αφού στο συγχαρητήριο μήνυμά του κάνει λόγο για “δίκαιη ειρήνη”.
Ταυτόχρονα όμως, μπορεί να οξύνει τα πράγματα στη Μέση Ανατολή, αφού ο Τραμπ είναι πιο εξαρτημένος από τους λεγομενους “χριστιανοσιωνιστές” ψηφοφόρους του και συνταυτίζεται με τον Βενιαμίν Νετανιάχου και την πολιτική του να εμπλέξει τη Δύση σε πόλεμο με το Ιράν. Κακό προηγούμενο είναι η αποχώρηση των ΗΠΑ από τη συμφωνία για τον έλεγχο των πυρηνικών του Ιράν μόλις ανέλαβε ο Τραμπ την πρώτη τετραετία του, καθ’ υπόδειξη του Βενιαμίν Νετανιάχου.
Οι φιλικές σχέσεις Τραμπ-Ερντογάν είναι ένας λόγος ανησυχίας για την Ελλάδα. Όπως και η μονομερής καλλιέργεια των σχέσεων με τους ηττηθέντες Δημοκρατικούς από την κυβέρνηση Μητσοτάκη, στάση που μπορεί να στοιχίσει στη χώρα όταν ο Τραμπ αναλάβει την προεδρία.
