
Στις 21 Ιουνίου φτάνουμε στο λεγόμενο «θερινό ηλιοστάσιο», τη μεγαλύτερη μέρα του χρόνου. Από τότε η ημέρα αντί να μεγαλώνει μικραίνει λίγο-λίγο μέχρι τις 21 Δεκεμβρίου, τη μικρότερη μέρα του χρόνου και «χειμερινό ηλιοστάσιο».
Οι ημερομηνίες αυτές είναι ημέρες εορτής για φαινομενικά ετερόκλητες τάσεις:
Η «Χρυσή Αυγή» υποδέχεται το «Θερινό ηλιοστάσιο» με εορταστικές εκδηλώσεις. Γράφουν σχετικά στο περιοδικό «Αντεπίθεση», με ανάρτηση στην ιστοσελίδα τους:
«21 Ιουνίου: Θερινή Τροπή του Ήλιου. Για χιλιάδες χρόνια, σε όλους τους λαούς με γνήσια ινδοευρωπαϊκή καταγωγή, η μεγαλύτερη ημέρα του έτους λατρεύεται ως γεγονός χαρμόσυνο και λυτρωτικό. Ο φωτοδότης Ήλιος επαναβεβαιώνει την βασιλεία του και δωρίζει στους ανθρώπους τύχη αγαθή και υγεία. Και όσοι άνθρωποι είναι σεβάσμιοι και υψιπετείς, για να τον τιμήσουν στήνουν μεγάλες τελετουργικές πυρές, ξορκίζοντας τα πονηρά πνεύματα.
Ο λαός μας, πρόμαχος των αρχέγονων αυτών παραδόσεων, διατήρησε μέχρι τώρα ανόθευτη την προγονική του κληρονομιά, τιμώντας το «Λιοτρόπι». Από τις καθαρτήριες πυρές της αρχαιότητας έως τις πυροβασίες του Άϊ-Γιαννιού του Κλήδονα για καλοτυχία και προκοπή, παντού επικυρώνεται ως αέναο Σύμβολο Πίστεως το ίδιο πάντα αρχέτυπο: το Ηλιακό Φως θριαμβεύει επί του σκότους. Αρχέτυπο χαραγμένο βαθιά στη φυλετική μας μνήμη, αρχέτυπο βαφτισμένο στην ακατάλυτη ροή του ελληνικού αίματος, αρχέτυπο που διασώζει την πεμπτουσία ενός ηλιοτραφούς πολιτισμού, όπως κατεξοχήν είναι ο Ελληνικός Πολιτισμός.» (Πέμτπη 21.6.2018, περιοδικό «ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ»ΚΑΙ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ)
Και οι Τέκτονες γιορτάζουν τη μέρα εκείνη.
Διαβάζουμε στο Τεκτονικό Δελτίο «Πυθαγόρας» του έτους 2015, ότι η τεκτονική Στοά «Φως» της Θεσσαλονίκης διοργάνωσε ενημερωτική ημερίδα με αφορμή τον «εορτασμό»: «Εορτασμός του Θερινού Ηλιοστασίου Στοών Βορείου Ελλάδος Θεσσαλονίκη 29-31 Μαΐου 2015- Ο Σεβ. της διοργανώτριας Στ. Φως υπ’ αρ. 88 Αν. Θεσσαλονίκης αδ. Στ. Λάμπρου στο καλωσόρισμα του υπογραμμίζει «Ο Εορτασμός αυτός που αισίως συμπληρώνει σχεδόν 30 χρόνια ζωής έχει γίνει πια θεσμός και έχει καταφέρει να φέρει πιο κοντά τους αδελφούς όχι μόνο των Στ. της Βορείου Ελλάδος αλλά και όλης της Ελλάδος.» (σελ. 292)
Από το ίδιο δελτίο πληροφορούμαστε ότι «Η Στ. Προμηθεύς διοργανώνει ανελλιπώς ανοικτή ετήσια εκδήλωση κοπής βασιλόπιτας, εορτασμό Θερινού Ηλιοστασίου, θερινές συναντήσεις», (σελ. 300)
Ο «Μέγας Διδάσκαλος» της «Ηνωμένης μεγάλης Στοάς της Ελλάδος» Π. Θαλάσσης τόνισε μιλώντας στο «συμπόσιο» του 2017, που διοργανώθηκε με ευκαιρία το θερινό ηλιοστάσιο: «Και τώρα, αφορμή για την εορτή μας – ξέρετε – ότι είναι το θερινό ηλιοστάσιο. Η κίνηση του Ήλιου, όπως οι άνθρωποι την έβλεπαν στον ουρανό, ήταν πάντα το καλεντάρι τους. Από τη θέση του και την παρουσία του καθοδηγούνταν και ζούσαν. Ζωοδότη και Ζείδωρο τον έλεγαν. Φίλο τον θεωρούσαν. Οδηγό της δραστηριότητάς τους τον είχαν. Έτσι οι «ηλιοσταθμοί» ήσαν σπουδαία, μέγιστης σημασίας σημάδια και όρια. Καθόριζαν πότε θα γίνει η μία και η άλλη δουλειά, γεωργική κτηνοτροφική, ναυτική, εμπορική, ακόμη και πολεμική. Καλλιεργούσαν το Φθινόπωρο, κατά την Φθινοπωρινή Ισημερία και θέριζαν το Καλοκαίρι, το θερινό ηλιοστάσιο. Σταματούσαν τα ταξίδια κατά τη Φθινοπωρινή Ισημερία και άρχιζαν τις πολεμικές εκστρατείες την Εαρινή Ισημερία και κατά το χειμερινό ηλιοστάσιο εόρταζαν χάριν της ελπίδας της αναγέννησης της φύσης και συνεκδοχικά της ζωής. Έτσι κι εμείς, ως απόγονοι και ζηλωτές των ανθρώπων του «κατά φύσιν ζειν», τώρα, κατά το Θερινό Ηλιοστάσιο, συγκεντρωνόμαστε για να συλλέξουμε τους καρπούς της τεκτονικής χρονιάς που άρχισε κατά την Φθινοπωρινή Ισημερία. Έτσι συνηθίζουμε να προβαίνουμε και σε ένα μικρό μεν, δημόσιο (εννοώντας τους αδδ∴, τους οικείους, και τους φίλους μας) απολογισμό δε. Για τούτο η σημερινή συνάθροιση. Βέβαια, γίνεται και για να γνωρισθούν οι οικείοι μας, να κατανοήσουν οι οικογένειες μας τι κάνουμε, αλλά και για να ακούσουν και τι πράξαμε.» (πηγή: ιστοσελίδα https://aasr-greece.gr της “ΗΝΩΜΕΝΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΣΤΟΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ”
Εκδήλωση νεοπαγανισμού
Για διάφορες αποκρυφιστικές κινήσεις και κοσμοθεωρίες, τα ηλιοστάσια, όπως και οι ισημερίες δεν είναι μόνο φυσικά αστρονομικά φαινόμενα, αλλά σταθμοί της πορείας του Ήλιου, με «ιδιαίτερους συμβολισμούς και εσωτεριστικού τύπου νοηματοδοτήσεις και ερμηνείες..όλη η κτιστή δημιουργία, των ουρανίων σωμάτων συμπεριλαμβανομένων, αποκαλύπτει την άκτιστη δόξα του Θεού (Ψαλμ. 8, 4. 148, 3. Ιώβ 9, 7-10. Α’ Κορ. 15, 41), ενισχύουν την πίστη των ανθρώπων στην ύπαρξη του Ενός άμα και Τριαδικού Θεού ως Δημιουργού και Συντηρητού της κτίσεως (Γεν. 15, 5. Δευτερ. 1, 10) και μαρτυρούν την άπειρο σοφία και παντοδυναμία Του (Ψαλμ. 146, 4. Ησ. 40, 26).» .(Τα Ηλιοστάσια Η παγανιστική και αποκρυφιστική χρήσις τους π. Βασίλειος Γεωργόπουλος, επίκουρος καθηγητής Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ., Ορθόδοξος Τύπος 27.7.2014)
Ο “εορτασμός” του ηλιοστασίου αποτελεί εκδήλωση (έμμεση ή άμεση) λατρευτικής τιμής στον ήλιο. Το δημιούργημα, ο ήλιος, μπαίνει στη θέση του Θεού-Δημιουργού, απολαμβάνοντας τιμές που μόνο σε θεότητα αρμόζουν. Κατά συνέπεια, ένας τέτοιος εορτασμός, (ισότιμα μάλιστα με τη Βασιλόπιτα), αποτελεί εκδήλωση και έκφανση νεοπαγανισμού, ασυμβίβαστη με τη χριστιανική διδασκαλία.
Το γεγονός ότι ένας τέτοιου είδους νεοπαγανισμός και αποκρυφισμός διατρέχει όλο το φάσμα της αστικής ιδεολογίας, αποτελεί αντικείμενο προς έρευνα, αλλά και επιβεβαιώνει την άποψη που προέβαλε ο αείμνηστος Νίκος Ψαρουδάκης, ότι και αυτή αποτελεί μορφή υλισμού, αφού και εδώ τη θέση του Θεού την παίρνει η ύλη.