• ΡΗΞΗ ΓΑΛΛΙΑΣ-ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ

Όπως είχαμε αναρτήσει κατά τις αγροτικές κινητοποιήσεις τον περασμένο Φεβρουάριο, ένας από τους λόγους της οργής των αγροτών της Ευρώπης που κινητοποιούνταν ήταν και το σταδιακό “ξεχαρβάλωμα” της “Κοινής Αγροτικής Πολιτικής” με τις απανωτές συμφωνίες της Ε.Ε. με τρίτες χώρες για κατάργηση της υπάρχουσας προστασίας και την ελεύθερη εισαγωγή γεωργικών προϊόντων. Με τον τρόπο αυτό πλήττεται η αγροτική εγχώρια αγροτική παραγωγή των κρατών-μελών της Ε.Ε., αφού οι αγορές πλημμυρίζουν από αδασμολόγητα και φθηνά εισαγόμενα αγροτικά προϊόντα τα οποία ανταγωνίζονται τα τοπικά. 

Είχαμε γράψει τότε ότι “με πίεση των Γάλλων αγροτών, φαίνεται πως η συμφωνία με την ομάδα κρατών “Mercosur” της Λατινικής Αμερικής δεν θα προχωρήσει, τουλάχιστον προς το παρόν”. Η ” Μερκοσούρ”, η “αγορά του νότου”, είναι η κοινή αγορά χωρών της νότιας Αμερικής που αποτελείται από τις χώρες Αργεντινή, Βολιβία, Βραζιλία, Παραγουάη και Ουρουγουάη ως τακτικά μέλη και τις χώρες Χιλή, Κολομβία, Ισημερινό Γουϊάνα.Περού και Σουρινάμ ως συνδεδεμένα. Με μια τεράστια ποικιλία αγροτικών προϊόντων.   

Όμως, αυτό το μήνα, οι διαπραγματεύσεις ξαναρχίζουν. Αν οι γεωργικές χώρες της Ε,Ε, θίγονται εφόσον η συμφωνία ευδοκιμήσει, δεν συμβαίνει το ίδιο για τις βιομηχανικές, στις οποίες ανοίγονται νέες αγορές για τα δικά τους βιομηχανικά προϊόντα. 

Κάθε κράτος-μέλος της ΕΕ πλήττεται ανάλογα με το βάρος που έχουν στην οικονομία του οι ανταγωνιστικές φθηνές εισαγωγές και επωφελείται στο βαθμό που η αγορά της “Μερκοσούρ” παρέχει ευκαιρίες αύξησης των εξαγωγών του.  Ο Γάλλος Πρόεδρος Μακρόν, του οποίου η χώρα με τη μεγάλη αγροτική παραγωγή θίγεται και είχε αναγκαστεί να μπλοκάρει τις συζητήσεις υπό την πίεση των αγροτών. Άλλωστε, γαλλική πρωτοβουλία ήταν από παλιά η προστασία του αγροτικού τομέα. 

Όμως, ο Μακρόν μετά τα δυσμενή εκλογικά αποτελέσματα του καλοκαιριού και την ατυχή διαχείρισή τους έχει αποδυναμωθεί. ‘Ετσι η Πρόεδρος της Κομισιόν φον ντερ Λάιεν απρόσκοπτα εργάζεται για τα συμφέροντα της πατρίδας της Γερμανίας, η οποία είναι κυρίως εξαγωγέας βιομηχανικών προϊόντων και προκρίνει το άνοιγμα της μεγάλης αγοράς των χωρών της “Μερκοσούρ” για τις εξαγωγές της. 

Όπως σχολιάζει το γαλλικό περιοδικό Μαριάν:   

“Ενώ η συμφωνία ελεύθερων συναλλαγών με τις χώρες της Mercosur (Βραζιλία, Ουρουγουάη, Παραγουάη, Αργεντινή και Βολιβία) βρισκόταν, μετά από είκοσι πέντε χρόνια διαπραγματεύσεων, τελικά στα πρόθυρα της υπογραφής, [ο Μακρόν] ήταν αυτός που πέτυχε την τελευταία στιγμή το μπλοκάρισμα της διαδικασίας επικύρωσης λόγω, ιδίως, της οργής των αγροτών που σαρώνει όλη την Ευρώπη.

Λίγους μήνες αργότερα, ωστόσο, η κατάσταση άλλαξε: παρά την απροθυμία, ακόμη και την ελάχιστα συγκαλυμμένη αντίσταση του Προέδρου της Δημοκρατίας σε ένα σχέδιο που προβλέπει κατάργηση της πλειοψηφίας των τελωνειακών δασμών για μια περιοχή που καλύπτει το 10% του παγκόσμιου πληθυσμού και 20 % του ΑΕΠ του πλανήτη, η Ursula von der Leyen δεν ζήτησε τη συγκατάθεσή του για να ξαναρχίσει τις διαπραγματεύσεις” .

Στο βαθμό που στα προϊόντα τα οποία θα εξάγει η “Μερκοσούρ” προς την Ελλάδα θα περιλαμβάνονται όμοια με τα παραγόμενα στην Ελλάδα, αυτά θα γίνουν ανταγωνιστικά και φθηνότερα και θα πλήξουν την ελληνική γεωργία. 

Σύμφωνα με το “Μαριάν”:

“Ενώ στην αρχή του έτους, [η φον ντερ Λάιεν] χρειαζόταν ακόμα την υποστήριξη της Γαλλίας για να κερδίσει μια δεύτερη θητεία στην κεφαλή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, τώρα επανεκλέγεται άνετα και υποστηρίζεται από την πρώτη πολιτική ομάδα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, το Λαϊκό Κόμμα. (ΕΛΚ). Από τον περασμένο Σεπτέμβριο, εκμεταλλεύτηκε το πλαίσιο της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών για να συναντήσει ορισμένους από τους ομολόγους της στη Mercosur, όπως τον Πρόεδρο της Βραζιλίας Lula και τον Javier Milei, τον Πρόεδρο της Αργεντινής.

Απροσδόκητη ευκαιρία
Ο στόχος της; Η ολοκλήρωση των συνομιλιών όσο το δυνατόν γρηγορότερα, ακόμη και μέχρι τη συνόδου κορυφής της G20 που θα διεξαχθεί στις 18 και 19 Νοεμβρίου στο Ρίο ντε Τζανέιρο της Βραζιλίας. Αρκετά σύμβολκό. Γιατί για την Ursula von der Leyen και τη χώρα καταγωγής της, τη Γερμανία, αυτή η συμφωνία είναι απόλυτη προτεραιότητα.

Η μεγαλύτερη οικονομία της Ευρωπαϊκής Ένωσης βλέπει τη βλέπει ως ευκαιρία να τονώσει τις εξαγωγές της στη Νότια Αμερική, κυρίως στην αυτοκινητοβιομηχανία, ή να αποκτήσει πρόσβαση σε ορισμένες στρατηγικές πρώτες ύλες. Είναι επίσης μια απροσδόκητη ευκαιρία να ανακτήσει την επιρροή της σε παγκόσμια κλίμακα, να κάνει την Κίνα να χάσει έδαφος.”

Όμως, σύμφωνα με το περιοδικό “Μαριάν”, η όσο το δυνατόν ταχύτερη ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων αποτελεί προτεραιότητα για τον Γερμανό Καγκελάριο Σολτς, σύμφωνα με δήλωσή του στις αρχές του μήνα. Λίγο αφού είχαν συναντηθεί στο Βερολίνο με τον Μακρόν. Αν και επίσης αποδυναμώθηκε εκλογικά στις Ευρωεκλογές, το διαχειρίστηκε καλύτερα από τον Μακρόν, ο οποίος στη δική του αποδυνάμωση συπαρασύρει και το ειδικό βάρος της χώρας του στην ΕΕ.

Έτσι, ο Μακρόν, αποδυναμωμένος και λόγω της κακής κατάστασης της οικονομίας της χώρας του, έχει αποδυναμωθεί και με την αναδιάρθρωση της “Κομισιόν”, με αποτέλεσμα, ούτε “φωτογραφικούς” περιορισμούς προς όφελος της χώρας του να είναι σε θέση να περάσει.

Έτσι, οι Μακρόν και Μπαρνιέ, αντιμέτωποι με νέο ξέσπασμα οργής των αγροτών της χώρας τους, προσανατολίζονται να συγκεντρώσουν συμμάχους γιὰ να υπάρξει ο απατούμενος αριθμός για το μπλοκάρισμα της επικύρωσης, αφού στην προκειμένη περίπτωση το “βέτο” έχει καταργηθεί. Ο νέος πρωθυπουργός της Γαλλίας Μπαρνιέ έχει ανοιχτά ταχθεί κατά της συμφωνίας.

Μια τέτοια εξέλιξη θα αναδείξει ρήξη Γερμανίας-Γαλλίας σε ένα θέμα σοβαρό και κρίσιμο για τα αντικρουόμενα συμφέροντά τους.

Σύμφωνα με το “Μαριάν”, ήδη 11 χώρες έχουν τοποθετηθεί υπέρ της επικύρωσης, χωρίς να καλύπτεται προς το παρόν η απαιτύμενη πλειοψηφία..

ΦΩΤΟ: Στη γελοιογραφία του Σωνύ (Chaunu) της “Ouest-France” επαρχιακής εφημερίδας από αγροτική περιοχή, προβάλλεται το μήνυμα, ότι ενώ η εγχώρια παραγωγή γίνεται με αυστηρές προδιαγραφές, η Ευρωπαϊκή Ένωση κλείνει τα μάτια και επιτρέπει την εισαγωγή πιο φθηνών προϊόντων, ακόμα και χωρίς έλεγχο προδιαγραφών. “Ντοπαρισμένα” με ορμόνες αμνοερίφια από τη Νέα Ζηλανδία, κοτόπουλα από την Ουκρανία, βοοειδή από τη Βραζιλία (προφανώς στα πλαίσια της υπό κατάρτιση συμφωνίας με τη “Mercosur” της Λατινικής Αμερικής), ραντισμένα κηπευτικά από την Τουρκία.