Το βίντεο της εκδήλωσης εδώ.

Δευτέρα 23 Σεπτεμβρίου ώρα 7.00 μμ:

Αγιασμός και εκδήλωση για τα 150 χρόνια της γέννησης του Νικολάου Μπερντιάγιεφ.
 Μετά τον αγιασμό στα γραφεία της ΧΔ και της «Χ», επί της οδού Ακαδημίας 78Δ (5ος όροφος-έναντι Ιερού Ναού Ζωοδόχου Πηγής) ο π. Χρίστος Χριστοδούλου που τέλεσε την ακολουθία, αναφέρθηκε στη σημασία της πολιτικής και πνευματικής παρουσίας της Χριστιανικής Δημοκρατίας, ο Δημήτρης Μπαλτάς αναφέρθηκε εισαγωγικά στα 150 χρόνια από τη γέννηση του Νικολάου Μπερντιάγιεφ. Ακολούθησε η παρουσίαση του κειμένου της πολιτικής του διαθήκης του Νικολάου Μπερντιάγιεφ, όπου αναπτύσσονται θέσεις παραπλήσιες με το πλαίσιο βάσει του οποίου ιδρύθηκαν η ΧΔ και η «Χ». από τον Γιάννη Ζερβό.

Στις παρεμβάσεις ο αδ. Ζώης Μεταξάς αναφέρθηκε στην επέτειο της ένταξής του στη ΧΔ που συμπλρώνεται σε δύο μέρες τον Σεπτέμβριο του 1960.

Αγιασμός: 0.00.00- 0.01.47
π. Χρίστος Χριστοδούλου: 0.01.47- 0.31.19
Δημήτρης Μπαλτάς: 0.31.19- 0.47.49
Γιάννης Ζερβός: 0.47.49-1.11.49
Παρεμβάσεις:
Θανάσης Κουρταλίδης: 1.11.49- 1.19.33
π. Χρίστος Χριστοδούλου: 1.19.33- 1.30.39
Κώστας Καμαριάρης: 1.32.04-1.45.21
Ζώης Μεταξάς: 1.51.12- 1.58.18
Γιώργος Νεκτάριος Παναγιωτίδης: 1.52.58- 1.58.00

Οἱ πρβληματισμοί του ἐκείνη τὴν ἐποχὴ τῆς ἀκραίας ψυχροπολεμικῆς πόλωσης ταυτίζονται σὲ μεγάλο βαθμὸ μὲ αὐτοὺς ποὺ ὁδήγησαν τὸν ἀείμνηστο Νίκο Ψαρουδάκη νὰ προχωρήσει στὴν ἵδρυση τῆς ΧΔ καὶ στὸ ξεκίνημα τῆς “Χριστιανικῆς”. Ἐνδεικτικά:

Ἡ ἀπόρριψη τοῦ διλήμματος μεταξὺ Καπιταλισμοῦ καὶ Κομμουνισμοῦ καὶ ἡ ἀποφασιστικότητά του νὰ ἐπιλέξει τρίτο δρόμο. Σθένος ποὺ μᾶς ἐμπνέει σήμερα, ποὺ δὲν ἔχουμε δίλημμα, ἀλλὰ ὑποχρεωτικὸ μονόδρομο.
Ἡ θέση ὅτι καὶ τὰ δύο συστήματα εἶναι ὑλιστικά.
Ἡ θέση ὅτι ἡ θρησκευτικὴ πίστη μπορεῖ νὰ ἀποτελέσει τὴ βάση γιὰ ἕνα θρησκευόμενο σοσιαλισμό, τὸν μόνο ποὺ μπορεῖ νὰ ἐμπνεύσει τὸ ὅραμα μιᾶς ριζικὰ καινούργιας κοινωνίας καὶ μεταμορφωμένων ἀνθρώπινων σχέσεων. Ἀντιβάνεται ὅτι αὐτὸ εἶναι περισσότερο ἕνα ὄνειρο παρὰ ἁπτὴ πραγματικότητα- ἕνα ὄνειρο ποὺ δὲν θὰ μπορεῖ νὰ γίνει κατανοητὸ παρὰ μόνον ἂν ὁ κόσμος βιώσει μιὰ πλήρη πνευματικὴ ἀναγέννηση. Ὁ Νίκος Ψαρουδάκης πέντε χρόνια ἀργότερα, ξεκίνησε ἀποφασισμένος νὰ ἀγωνιστεῖ γιὰ νὰ πειστεῖ ὁ ἕλληνικὸς λαὸς ὅτι ἕνα τέτοιο “ὄνειρο” μπορεῖ νὰ γίνει πραγματικότητα μόνο στὴ βάση τοῦ κοινωνικοῦ μηνύματος τοῦ Εὐαγγελίου. Καὶ σὲ κάθε περίπτωση ὁδοδείκτης γιὰ τὸ πῶς μπορεῖ νὰ γίνει καλύτερη ἡ κοινωνία στὴν ὁποία ζοῦμε.
Ἡ καταδίκη κάθε ἀπόπειρας νὰ χρησιμοποιεῖται ὁ Χριστιανισμὸς ὡς στήριγμα τοῦ ἀστικοῦ συστήματοςἩ θέση ὅτι κάθε πρωτοβουλία διεθνοῦς ἕνωσης χωρὶς τὴ Ρωσία εἶναι καταδικασμένη. Μὲ διορατικότητα καταλάβαινε ὅτι ὁ ἀντικομμουνισμὸς τῆς Δύσης ἦταν πρόσχημα ποὺ κάλυπτε τὴ ρωσοφοβία της, κάτι ποὺ σήμερα εἶναι παραπάνω ἀπὸ φανερό.
Ἐνῶ προκρίνει τὴ συμπάθειά του πρὸς τὰ σοσιαλιστικὰ κόμματα, ἐφιστᾶ τὴν προσοχὴ στὴν τάση τους νὰ προκρίνουν τὴ διαχείριση τῆς ἐξουσίας σὲ σχέση μὲ τὴν προτεραιότητα τῆς κοινωνικῆς δικαιοσύνης. Πρᾶγμα ποὺ ἐπίσης κάνει τὸ λόγο του διορατικὸ ἐπίκαιρο, ἀφοῦ ἡ σοσιαλδημοκρατία ἔχει πλήρως μεταλλαχθεῖ καὶ ὑποταχθεῖ στὶς προτεραιότητες τοῦ νεοφιλελευθερισμοῦ.
«Πολιτικὴ διαθήκη». Τὸ τελευταῖο ἄρθρο ποὺ ἔγραψε ὁ Νικόλαος Μπερντιάγεφ, δημοσιευμένο μὲ αὐτὸν τὸν τίτλο στὸ βρετανικὸ περιοδικὸ «World review» τοῦ Μαρτίου 1949, σσ 32-37 καὶ 80, ἐπέτειο τοῦ θανάτου του, μεταφρασμένο στὴν ἀγγλικὴ γλώσσα ἀπὸ τὸν E. Lampert. Γιὰ πρώτη φορὰ δημοσιεύτηκε λίγο μετὰ τὸν αἰφνίδιο θάνατό του τὸ 1948 στο γαλλικό περιοδικό “Le cheval Blanc”.

Η ΦΩΤΟ ἀπὸ τὸ βρετανικὸ περιοδικό.