“Ὅταν ὁ Χριστὸς, ποὺ εἶναι ἡ ζωή μας, φανερωθεῖ, τότε καὶ σεῖς θὰ φανερωθεῖτε μαζί του ἐν δόξῃ. 
Νεκρῶστε λοιπὸν τὰ μέλη σας στὴ γῆ, τὴν πορνεία, τὴν ἀκαθαρσία, τὸ πάθος, τὴν κακὴ ἐπιθυμία καὶ τὴν πλεονεξία, ἡ ὁποία εἶναι εἰδωλολατρία, γιὰ ὅλα ὅσα ἔρχεται ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ νὰ πλήξει τοὺς υἱοὺς τῆς ἀπειθείας, μὲ τοὺς ὁποίους συμπορευόσασταν κάποτε, ὅταν ζούσατε ἀνάμεσά τους.  
Τώρα ὅμως, ἀφῆστε τα καὶ σεῖς ὅλα στὴν ἄκρη, ὀργή, θυμό, κακία, βλασφημία, αἰσχρολογία ἀπὸ τὸ στόμα σας. Μὲ λέτε ὁ ἕνας ψέματα στὸν ἄλλον, ἀπεκδυθεῖτε τὸν παλαιὸ ἄνθρωπο μὲ τὶς πράξεις του καὶ ντυθεῖτε τὸν νέο, ποὺ συνειδητὰ ἀνακαινίζεται κατ’ εἰκόνα Ἐκείνου ποὺ τὸν δημιούργησε. Ὅπου δὲν ὑπάρχουν Ἕλληνας καὶ Ἰουδαῖος,  περιτομὴ καὶ ἀκροβυστία, βάρβαρος, Σκύθης, δοῦλος, ἐλεύθερος, ἀλλὰ τὰ πάντα καὶ σὲ ὅλους εἶναι ὁ Χριστός.” (Ἐπιστολὴ Ἀποστόλου Παύλου – Πρὸς Κολοσσαεῖς, γ’ 4-11-ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα τῆς Κυριακῆς 16.11.2022) Details

Στις 1 Δεκεμβρίου 1955 το απόγευμα, η 42χρονη Ρόζα Πάρκς επέστρεφε από τη δουλειά της με το λεωφορείο στο Μοντγκόμερι της Αλαμπάμα. Οι θέσεις που προορίζονταν για τους λευκούς επιβάτες είχαν γεμίσει. Όρθιοι λευκοί περίσσευαν και ως εκ τούτου, ζητήθηκε από τους μαύρους καθήμενους να παραχωρήσουν τις θέσεις τους. Η Ρόζα Παρκς αρνήθηκε να σηκωθεί. Επενέβη η αστυνομία και καταδικάστηκε από το τοπικό Δικαστήριο σε πρόστιμο για παράβαση του νόμου περί φυλετικού διαχωρισμού.  Details