Ευθεία αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας στην Κάσο

Ευθεία αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας στην Κάσο
  • ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΨΑΡΑ ΠΟΥ ΑΚΟΥΣΕ ΤΙΣ ΣΥΝΟΜΙΛΙΕΣ: “ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΕΚΑΝΑΝ ΚΟΥΜΑΝΤΟ ΣΤΗΝ ΚΑΣΟ”

Για άλλη μια φορά η Τουρκία αμφισβήτησε την ελληνική ΑΟΖ, παρεμβάλλοντας προσκόμματα με πολεμικά της πλοία σε έρευνες για πόντιση τηλεφωνικών καλωδίων μεταξύ Κάσου και Καρπάθου από το ιταλικό πλοίο  “IEVOLI RELLUME” στις 23 Ιουλίου. Η Ελλάδα αντιδρά επιεικώς υποτονικά, ανεχόμενη τις τουρκικές επεμβάσεις με το πρόσχημα της διατήρησης της ηρεμίας. Έτσι,σταδιακά να παγιώνεται η εκ μέρους της Τουρκίας αμφισβήτηση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στα νησιά του Αιγαίου και η Ελλάδα το αποδέχεται στην πράξη με την αδράνειά της και τους “χαμηλούς τόνους”. Σύμφωνα με μαρτυρία ψαρά που μπήκε στη συχνότητα των συνομιλιών, οι Τούρκοι έκαναν “κουμάντο”κατά τη διάρκεια του επεισοδίου. Η Ελλάδα έχει το διεθνές δίκαιο με το μέρος της. Όμως, το γεγονός αυτό δεν έχει αξία, εφόσον δεν έχει την πολιτική βούληση η ίδια να αγωνιστεί να το επιβάλει. Όχι αφήνονταςτηνΤουρκία να “αλωνίζει” και να επιβάλει “γκρίζες ζώνες”, επικαλούμενη το ανυπόστατο και παράνομο τουρκολυβικό μνημόνιο. Details

Αναφορά στις πρόσφατες ελληνο-τουρκικές σχέσεις

Αναφορά στις πρόσφατες ελληνο-τουρκικές σχέσεις

 Την τελευταία περίοδο παρατηρούμαι μια προσπάθεια επίπλαστης , δήθεν “νέας σελίδας” στις ελληνο-τουρκικές σχέσεις. Στην ουσία, ένα επικίνδυνο παιχνίδι από το πολιτικό προσωπικό της χώρας: κατευνασμού και ξεπλύματος της Τουρκίας. Η ανάσυρση της λεγόμενης “ελληνο-τουρκικής φιλίας” κάθε φορά που αυτή είναι χρήσιμη στους Προστάτες μας και συνταυτίζονται μαζί τους τα συμφέροντα και τα σχέδια της ντόπιας ελίτ. Πράγματι, μετά τους σεισμούς στη γειτονική χώρα, παρατηρούμε μια προσπάθεια να αναδειχθεί μια τέτοια στροφή, μια τέτοια αναβίωση, που ονομάζεται και “παράθυρο ευκαιρίας”. Οι επιστολές Ερντογάν- Τσαβούσογλου σε Μητσοτάκη- Δένδια για την επέτειο της 25ης Μαρτίου, επιχειρήθηκε να παρουσιαστούν στην Αθήνα ως μεγάλη στροφή, ως “συνθηκολόγηση” του Ερντογάν! Σε συνδυασμό με το γεγονός της μηδενικής δραστηριότητας στο Αιγαίο από την ημέρα των σεισμών, δεδομένου ότι η Τουρκία δεν μπορεί πρακτικά να προκαλέσει στο Αιγαίο, αφού εργάζεται με όλες της τις δυνάμεις για την ανακούφιση και περίθαλψη των εκατομμυρίων σεισμοπαθών της, ενώ παράλληλα: δεν θέλει να προκαλέσει τους ευρωπαίους δωρητές που έχει ανάγκη. Αυτή η προσωρινή τουρκική “απραξία” στο Αιγαίο εμφανίστηκε εδώ, από τις ψοφοδεείς ελίτ, ως κίνηση που φέρνει “αλλαγή πλεύσης” στα ελληνοτουρκικά….

 Στην συνέχεια, με διαρροές στα φιλικά της ΜΜΕ,  η κυβέρνηση έκανε λόγο για “μορατόριουμ” ασκήσεων μέχρι το καλοκαίρι, χωρίς κάποιος να μπει στον κόπο να μας εξηγήσει ποιος σύνηψε και με ποιους όρους αυτό το “μορατόριουμ¨, αν όντως υπάρχει ή απλά η Ελλάδα ανταποδίδει με ακύρωση των δικών της ασκήσεων, μιας και η Τουρκία δεν έχει διαθέσιμες δυνάμεις και πόρους γα την διενέργεια ασκήσεων.. Μην ξεχνάμε πως οι Ένοπλες δυνάμεις της Τουρκίας ασκούνται στοιχειωδώς επί του πεδίου στην Βόρεια Συρία και στο Βόρειο Ιράκ, ενώ η ακύρωση των ασκήσεων εκ μέρους της Ελλάδας απλώς υπονομεύει την επιχειρησιακή ικανότητα των Ελληνικών Ενόπλων δυνάμεων. Το να εμφανίζεται η Ελλάδα να δηλώνει ότι υπάρχει εξομάλυνση των σχέσεων με την Τουρκία και είναι πρόθυμη να περάσει την “πόρτα ευκαιρίας” που άνοιξε, υποθετικά, ο Ερντογάν, αποτελεί λάθος στρατηγικής, εκτός αν αποτελεί μέρος ενός ευρύτερου σχεδίου για έναν άνευ ορίων “διάλογο’ με την Τουρκία αμέσως μετά τις εκλογές στις δύο χώρες. Αυτός ο σχεδιασμός μάλιστα δεν φαίνεται να αφήνει απέξω και το Κυπριακό, καθώς διακαής πόθος Αμερικανών και πολλών Ευρωπαίων είναι μια συνολική “επίλυση” των θεμάτων στην περιοχή μας, προκειμένου να προσφερθεί (ξανά) η ευρωπαϊκή προοπτική αλλά και η πλήρης συμμετοχή της Τουρκίας στα ενεργειακά σχέδια στην Ν.Α. Μεσόγειο, με την ελπίδα ότι με την απελευθέρωση αγοράς των F-16 από τις ΗΠΑ θα γυρίσει αυτή στο Δυτικό στρατόπεδο και θα απομακρυνθεί από την Ρωσία. Οι σχεδιασμοί αυτοί των ΗΠΑ άλλωστε δεν είναι καινούργιοι, ανάμεσα σε άλλα προβλέπουν την μεταφορά του φυσικού αέριου της Ν.Α. Μεσογείου μέσω Τουρκίας-είτε μέσω της Κυπριακής Δημοκρατίας είτε με την παράκαμψη της. Ενισχύεται έτσι ο “Περιφερειακός” της ρόλος, που τόσο η ίδια επιθυμεί.

  Η Τουρκία φαίνεται να επιτυγχάνει κάτι πολύ σημαντικό.΄ Αφού έχει γεμίσει την “ατζέντα” των διεκδικήσεων της εναντίον της Ελλάδας με νέα ζητήματα, με μια απλή, άτυπη (και εξ ανάγκης) διακοπή των υπερπτήσεων και των παραβιάσεων του ΕΕΧ κατορθώνει να εμφανίζεται ότι κάνει παραχωρήσεις (!), απαιτώντας έτσι παραχωρήσεις και από την άλλη πλευρά.

 Υπενθυμίζω ότι, η Τουρκία προβάλλει (μονομερώς) απαιτήσεις:

-για την αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου και των Δωδεκανήσων

-“απαιτεί” την διαμοιρασμό του Αιγαίου , με πρόσχημα την διάσωση, στον 25ο παράλληλο

-αμφισβητεί τον Εναέριο Χώρο των 10 μιλίων (από το 1932 με νόμο του Ελ. Βενιζέλου)

-απαιτεί την αποδοχή των προβλέψεων του (παράνομου) Τουρκο-Λιβυκού Μνημόνιου για την Ν.Α. Μεσόγειο, το οποίο φτάνει ως τις ακτές της Ανατολικής Κρήτης, στην Κάσο, την Κάρπαθο και ακουμπά την νότια πλευρά της Ρόδου

– το σταμάτημα των ερευνών για υδρογονάνθρακες στα Ν.Δ. παράλια της Κρήτης και αντίστοιχα, σε τμήματα της Κηρυγμένης ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατία-όλα αυτά ως συμπλήρωμα και υπενθύμιση ότι η Τουρκία, κατέχει ΠΑΡΑΝΟΜΑ από το 1974, το 37% του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας, ότι συντηρεί στην Μεγαλόνησο στρατό ΚΑΤΟΧΗΣ…

 Η σιωπηλή αποδοχή κάποιων από αυτά από το πολιτικό προσωπικό της χώρας, που αποδέχεται στην ουσία μια μειωμένη κυριαρχία, κουρελιάζουν κάθε έννοια δικαίου και προάσπισης των κυριαρχικών δικαιωμάτων που απορρέουν από αυτό.

 Η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας δεν αλλάζει, οι απαιτήσεις της είναι διαχρονικές, στην “ατζέντα” των “ελληνοτουρκικών σχέσεων” προστίθενται αυθαίρετα από την πλευρά της νέες διεκδικήσεις. Συμφωνούν σε αυτό όλες οι πολιτικές δυνάμεις. Μια ανάγνωση των δηλώσεων τόσο του Ερντογάν (‘θα έλθω μια νύχτα”) όσο και του αρχηγού της τουρκικής αντιπολίτευσης Κιλιντσάρογλου …(“θα έρθω [στα ελληνικά νησιά], όπως ο Ετσεβίτ”..) θα μας πείσει για τις διαχρονικές, επεκτατικές προθέσεις της γείτονος, τόσο εναντίον της Ελλάδας όσο και εναντίον της (εναπομείνασας) Κυπριακής Δημοκρατίας (για να μην ξεχνιόμαστε).

 

Κοντολογίς: η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας δεν αλλάζει, ασχέτως του όποιου εκλογικού αποτελέσματος στις 14 Μαίου, το τουρκικό αφήγημα είναι κοινό για τις πολιτικές δυνάμεις στην Τουρκία. Όσο ποιο γρήγορα γίνει αυτό κατανοητό στην Πατρίδα μας τόσο το καλύτερο, θα έχουμε χρόνο για την κατάλληλη προετοιμασία μέχρι την επόμενη κρίση.. Χρειαζόμαστε: Αυτοπεποίθηση, Ενότητα, υψηλό φρόνημα, αμυντικό σχεδιασμό.

 

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

αρχιτέκτων – συγγραφέας

 

Η απειλή του τουρκικού επεκτατισμού και η ανάγκη ενεργοποίησης του λαϊκού παράγοντα

Η απειλή του τουρκικού επεκτατισμού και η ανάγκη ενεργοποίησης του λαϊκού παράγοντα
  • ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ “ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ” ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΜΕ ΟΜΙΛΗΤΕΣ ΤΟΝ ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΧΔ Γ.Ν. ΠΑΝΑΓΙΩΤΙΔΗ ΤΟΝ ΣΥΝΕΡΓΑΤΗ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗ ΓΚΑΖΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ ΠΑΝΤΕΛΗ ΣΑΒΒΙΔΗ
Η εφημερίδα “Δρόμος της Αριστεράς” διοργανώνει εκδήλωση στη Θεσσαλονίκη, με το ακόλουθο σκεπτικό:
Σε μια στιγμή έντασης των προκλήσεων της Τουρκίας απέναντι σε Ελλάδα και Κύπρο, που προμηνύουν ένα θερμό καλοκαίρι. Σε μια περίοδο πλανητικών γεωπολιτικών ανακατατάξεων, που αποτελούν αντανάκλαση της συνολική κρίσης του συστήματος της παγκοσμιοποίησης η χώρα μας βρίσκεται μπροστά σε ζωτικής σημασίας πρόκληση: «αντίσταση ή απώλεια κυριαρχίας»; Οι ελίτ και σύσσωμο το πολιτικό σύστημα, έχουν επιλέξει το ΝΑΤΟϊκό άρμα, ως την μόνη ομπρέλα προστασίας απέναντι στους κινδύνους, αφήνοντας πολλαπλά εκτεθειμένη τη χώρα.
Ποιος ο ρόλος του λαϊκού παράγοντα στις συνθήκες αυτές; Μπορεί η άμυνα να εξαντλείται στους εξοπλισμούς και την υψηλή διπλωματία; Τι θα σήμαινε παλλαϊκή αντίσταση απέναντι στην τουρκική απειλή; Πως συνδέεται αυτό με τον συνολικότερο αγώνα για διέξοδο στη χώρα; Τι θα σήμαινε για τους λαούς της περιοχής μας η ανάδειξη του αιτήματος για «ελεύθερους λαούς, σε ελεύθερες πατρίδες»;
Τα παραπάνω ερωτήματα θα προσπαθήσει να απαντήσει η συζήτηση με θέμα: «Η απειλή του τουρκικού επεκτατισμού και η ανάγκη ενεργοποίησης του λαϊκού παράγοντα», που θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 29 Ιουνίου, στις 19:30, στο δρόμο (Σαρανταπόρου 35).
Ομιλητές θα είναι:
Γεώργιος – Νεκτάριος Παναγιωτίδης (αντιπρόεδρος Χριστιανικής Δημοκρατίας)
Δημήτρης Γκάζης (εφημερίδα «Δρόμος της Αριστεράς»
Παντελής Σαββίδης (Δημοσιογράφος – Συγγραφέας)
Όπως είναι γνωστό στους αναγνώστες της “Χ”, τόσο το Δημήτρης Γκάζης, όσο και άλλοι συνεργάτες της εφημερίδας “Δρόμος της Αριστεράς” έχουν μετάσχει κατ’ επανάληψη σε δικές μας εκδηλώσεις.

Στην αναμπουμπούλα ο Γκρίζος Λύκος χαίρεται

Στην αναμπουμπούλα ο Γκρίζος Λύκος χαίρεται

Όλη μέρα χτες 27.4, τουρκικά αεροσκάφη F-16 πραγματοποιούσαν υπερπτήσεις πάνω από το ελληνικό έδαφος.

Στην αρχή πάνω από τη Ρω, το Καστελόριζο, τους Λειψούς, τους Αρκιούς, το Φαρμακονήσι, τους Φούρνους, τις Οινούσσες, το Αγαθονήσι και τη Σάμο. Ακολούθησε το πρώτο ελληνικό διάβημα.

Εν είδει απαντήσεως, ζεύγος τουρκικών μαχητικών αεροσκαφών F-16 πραγματοποίησε και άλλες υπερπτήσεις την ίδια μέρα πάνω από Καλόλιμνο, Ίμια, Λειψούς, Αρκιούς, Αγαθονήσι, Τέλενδο και Κάλυμνο. Συγκεκριμένα, τα τουρκικά F-16 πέταξαν πάνω από την Καλόλιμνο και τα Ίμια στις 19:58,  την Καλόλιμνο στις 20:05, τους Λειψούς στις 20:08 και πάνω τους Αρκιούς στις 20:09 στα 23.000 πόδια. Πάνω από το Αγαθονήσι στις 20:18 στα 20.000 πόδια, τους Αρκιούς στις 20:19 και τους Λειψούς στις 20:20 στα 24.000 πόδια, την Τέλενδο στις 20:27, την Κάλυμνο στις 20:28 και τα Ίμια στις 20:29 στα 23.000 πόδια. Details

Προς ελληνογαλλικό “AUKUS”

Προς ελληνογαλλικό “AUKUS”

Ανακοινώθηκε στο Παρίσι η σύναψη ελληνογαλλικού συμφώνου αμυντικής συνεργασίας συνδυαζόμενο με την προμήθεια γαλλικού εξοπλισμού (φρεγατών μετά την ήδη συμφωνηθείσα αγορά μαχητικών αεροπλάνων) εκ μέρους της Ελλάδας. Αρχικά ήταν προγραμματισμένο ο κ. Μητσοτάκης να επισκεφθεί το Παρίσι με αφορμή μία έκθεση για τα 200 χρόνια του 1821. Φαίνεται ότι οι εξελίξεις πυροδοτούνται ραγδαίες. 

Η γαλλική ιστοσελίδα της Αριστεράς Marianne σε άρθρο με τίτλο “Επιχείρηση γοητείας του Μακρόν για να αποφύγει νέα αποτυχία”, επισημαίνει τις αγωνιώδεις προσπάθειες του Γάλλου Προέδρου να εξασφαλίσει για τη χώρα του την προμήθεια των ελληνικών εξοπλισμών. Και μεταφέρει τους φόβους των Γάλλων για “διεμβολισμό” από άλλους ανταγωνιστές, κυρίως τις ΗΠΑ.Το αμυντικό σύμφωνο κάνει πιο ελκυστική την αγορά γαλλικών όπλων από την Ελλάδα.

Η τελευταία, ουσιαστικά ακάλυπτη επί δεκαετίες απέναντι στην τουρκική επιθετικότητα από την πλευρά του ΝΑΤΟ και των νατοϊκών “συμμάχων” της , βλέπει να τής προσφέρεται μια πιο χειροπιαστή κάλυψη. Οι Αμερικανοί πρότειναν όχι μόνο να προμηθεύσουν τις φρεγάτες, αλλά και αυτές να κατασκευαστούν στην Ελλάδα, με αποτέλεσμα η προσφορά τους να είναι καλύτερη από τη γαλλική. Μένει να διευκρινιστεί εάν στα πλαίσια της σχεδιαζόμενης αμυντικής συμφωνίας, οι Γάλλοι θα δεχτούν οι φρεγάτες να κατασκευαστούν στην Ελλάδα.              Details

Κατάλυση της Δημοκρατίας η “Φινλανδοποίηση”

Κατάλυση της Δημοκρατίας η “Φινλανδοποίηση”

“Μια φινλανδοποιημένη Ελλάδα θα είχε συνεχή αυτολογοκρισία, στα μέσα ενημέρωσης και στον δημόσιο λόγο. Θα είχε λιγότερη πολυφωνία και περισσότερη αναγκαστική ομοιομορφία. Θα έβλεπε μία διαίρεση μεταξύ εκείνων που είναι στη «σωστή πλευρά» ως συμπαθείς στην Τουρκία, και εκείνων που πρέπει να αποφεύγουν τη δημόσια ζωή, επειδή δεν συμφωνούν με την επίσημη πολιτική.”  Details

Ελλάδα και Τουρκία

Ελλάδα και Τουρκία

ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΘΝΙΚΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗΣ ΚΑΙ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ

Ήμασταν, είμαστε και θα είμαστε θεατές μιας μακρόχρονης, ενοχλητικής και προκλητικής πολιτικής της Τουρκίας, που απειλεί την Ελλάδα με στρατιωτικοοικονομικές ενέργειες, ώστε να μη δικαιολογείται καμμία ολιγωρία, ούτε να αρκεί ένας ρηχός πόλεμος ανακοινώσεων. Details

Τί εἶχες Ταγίπ; Τί εἶχα πάντα

Τί εἶχες Ταγίπ; Τί εἶχα πάντα

ΝΕΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΑ ΤΕΤΕΛΕΣΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟΥΡΚΙΑ

τοῦ ΚΩΣΤΑ ΚΑΜΑΡΙΑΡΗ*

Εἶναι προφανὲς ὅτι ἡ Τουρκία καὶ ὁ προεδρικὰ «δικτατορεύων» κυβερνήτης της, ὁ Ἐρντογάν, περνοῦν «κόκκινες
γραμμὲς» καὶ ἀπειλοῦν. Ἤδη στὴ Συρία καὶ στὸ Ἰρὰκ ἡ ἐπιρροὴ καὶ ἡ στρατιωτικὴ παρουσία τοῦ Ταγὶπ Ἐρντογὰν εἶναι ξεκάθαρες. Ὅλη ἡ βόρεια Συρία καὶ ἡ Μοσούλη τοῦ Ἰρὰκ (μὲ τὰ πετρέλαιά της) ἐλέγχονται μὲ τὸν ἕνα ἢ τὸν ἄλλο τρόπο ἀπὸ τὸν
στρατὸ ἢ τοὺς συμμάχους τοῦ Ταγίπ!
Μὲ μεγάλη στρατιωτικὴ βιομηχανία, μεγάλο στράτευμα (τὸ δεύτερο στὸ ΝΑΤΟ), μὲ βάσεις στὸ Κατάρ, στὴ Σομαλία καὶ μὲ ἀεροπλανοφόρο ποὺ ἑτοιμάζει, προσπαθεῖ μαζὶ μὲ νέα πλοῖα ποὺ «κτίζει» νὰ πάρει θέση τοπικῆς-περιφερειακῆς ὑπερδύναμης στὴν Ἀνατολικὴ Μεσόγειο καὶ Ἐρυθρὰ Θάλασσα!
Μετὰ τὴν κατοχὴ τῆς μισῆς Κύπρου καὶ τὸν ἔλεγχο τοῦ κυπριακοῦ βορρᾶ, ὁ Ταγὶπ καὶ ἡ Τουρκία προχωροῦν σὲ συνεχεῖς παραβιάσεις-πιέσεις τοῦ κυπριακοῦ νότου στὰ «οἰκόπεδα-Α.Ο.Ζ.» μὲ πολεμικὰ γυμνάσια, μὲ πολεμικὴ παρουσία ἐρευνητικῶν πλοίων, μὲ γεωτρύπανα, μὲ ναυτικοὺς χάρτες καὶ τόσες ἄλλες προκλητικὲς δηλώσεις καὶ κινήσεις. Βλέπουμε μιὰ κίνηση κύκλωσης τοῦ κυπριακοῦ Ἑλληνισμοῦ πλέον καὶ ἀπὸ τὰ θαλάσσια «οἰκόπεδα» ποὺ βρίσκονται στὸ νότιο τμῆμα τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας. Ἀφοῦ λοιπὸν καὶ στὴν Κύπρο, ποὺ ἀνήκει στὴν Εὐρώπη, δημιούργησε ὁ Ταγὶπ νέα «τετελεσμένα», -ἐνῶ ἤδη τὰ πολιτικοστρατιωτικὰ
τετελεσμένα σὲ Συρία καὶ Ἰρὰκ εἶναι ξεκάθαρα-τώρα στρέφεται καὶ πρὸς τὴν Ἑλλάδα.

Ἐνῶ αὐξανει τὶς ροὲς παράτυπων μεταναστῶν καὶ προσφύγων στὰ νησιὰ δίπλα του, ἐνῶ ἀφήνει νὰ γίνονται, ἐνῶ ἀφήνει νὰ γίνονται
διάφορα μικροεπεισόδια στὸν Ἕβρο, τώρα ἀνακάλυψε τὴ Λιβύη. Μὲ τὴν συμφωνία ποὺ ἔκανε πρόσφατα μὲ τὴν -ὑπό διάλυση λόγω ἐμφυλίου- λιβυκὴ κυβέρνηση τοῦ Τούρκου τὴ καταγωγὴ Ἂλ Σαράτζ, ἡ Τουρκία και ὁ Ταγὶπ προχωροῦν σὲ μεγαλύτερη καὶ πιὸ
ἐπικίνδυνη πίεση στὴ χώρα μας.
Τώρα πλέον «ἀφαιροῦν» ὁποιαδήποτε ἐπιρροὴ μπορεῖ νὰ ἔχουν στὸν θαλάσσιο χάρτη, ὄχι μόνο τὸ σύμπλεγμα Καστελόριζου, ἀλλὰ καὶ ἡ Κάσος, ἡ Κάρπαθος καὶ ἡ νοτιοανατολικὴ Κρήτη! (Ὅσο γιὰ τὴ Γαῦδο, νοτίως τῆς Κρήτης, ἀπὸ παλαιότερα τὴν ἀμφισβητοῦν!).
Ἑπόμενο βῆμα τοῦ Ταγὶπ θὰ εἶναι προφανῶς ἡ προσπάθεια μὲ γεωτρύπανα κλπ νὰ ἐγκατασταθεῖ στὶς θαλάσσιες αὐτὲς περιοχὲς ποὺ
ἡ Ἑλλάδα θεωρεῖ δικές της, ἐὰν έφάρμοζε τοὺς διεθνεῖς νόμους περὶ Α.Ο.Ζ., ὑφαλοκρηπίδας, κλπ. Βλέπουμε ἐδῶ τὴν ἐφαρμογὴ τοῦ σχεδίου περὶ «Γαλάζιας Πατρίδας»! Οἱ ἀπαιτήσεις τοῦ Ταγὶπ ποὺ ἀπὸ τηλεοράσεως ἐπιδεικνύει στοὺς ναυτικοὺς χάρτες, προχωροῦν, ὥστε ἡ Τουρκία νὰ ἐπεκταθεῖ καὶ εἰς βάρος τῆς Ἑλλάδας!
Παράλληλα, ὁ Ταγὶπ στηρίζεται στὸν Τρὰμπ ὥστε νὰ ξεπερνᾶ τὶς ἀντιρρήσεις τοῦ ἀμερικανικοῦ συστήματος παγκόσμιας διακυβέρνησης καὶ μὲ τὶς φιλίες του μὲ τὸν Πούτιν νὰ χρησιμοποιεῖ τὴν Ρωσία πρὸς ὄφελος τῆς Τουρκίας καὶ ὡς ἀντίβαρο
στὶς ἀμερικανικὲς πιέσεις.
Ἐπίσης ὁ Ταγὶπ ἀδιαφορεῖ γιὰ τὶς εὐρωπαϊκὲς πιέσεις (ἂν ὑπάρχουν) ἐπειδὴ μπορεῖ νὰ ἀπειλεῖ μὲ τὸ προσφυγικό, ἰδίως τὴν Γερμανία (τὴν «ἀτμομηχανὴ» τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης), ἡ ὁποία θέλει καλὲς σχέσεις μὲ τὴν Τουρκία γιὰ λόγους οἰκονομικούς, διπλωματικοὺς καὶ ψηφοθηρικούς: ἔχει ἐπενδύσεις στὴν Τουρκία, θέλει νὰ ἐπηρεάζει αὐτὴ τὴν Τουρκία καὶ τὴν Ἀνατολικὴ Μεσόγειο, ἔχει ἑκατομμύρια Τούρκους πολιτιγραφημένους Γερμανοὺς οἱ ὁποῖοι ψηφίζουν τὰ γερμανικὰ κόμματα.
Κατὰ συνέπεια, ἡ «ἐφεύρεση» τῶν κοινῶν τουρκολιβυκῶν ὁρίων τῶν Α.Ο.Ζ. ὁδηγεῖ στὸ ἀνώτερο στάδιο ἐπεκτατισμοῦ τοῦ τουρκικοῦ
κράτους τοῦ Ταγὶπ μὲ τὴ σύμφωνη γνώμη τῶν βασικῶν κομμάτων τῆς ἀντιπολίτευσης (πλὴν Κούρδων).
Ἡ ἐπεκτατικὴ αὐτὴ πολιτικὴ ἀμφισβητεῖ πλέον ὄχι τὴ Λέσβο, Χίο, Σάμο, ὅπου τὸ προσφυγικὸ διαλύει τὶς τοπικὲς κοινωνίες, ἀλλὰ ὅλο
τὸ νοτιοανατολικὸ Αἰγαῖο, μὲ στόχο πλέον νὰ ἀμφισβητηθεῖ ἡ κυριαρχίας τῆς χώρας στὴν Κρήτη!
Ἀνεβάζει, λοιπόν, στροφὲς καὶ ἀπαιτήσεις ὁ Ταγίπ, κλιμακώνει τὶς πιέσεις γιὰ νὰ δεῖ τὶς ἀντιδράσεις καὶ ἀνάλογα νὰ κινηθεῖ. Πρόκειται
πλέον γιὰ μιὰ κατάσταση ποὺ μοιάζει μὴ ἐλεγχόμενη καὶ θυμίζει ἀναλύσεις παλαιότερες, ὅτι δηλαδὴ γιὰ τὸ πετρέλαιο πάντα γίνονται
πόλεμοι. Ἐὰν δὲ ὅλα αὐτὰ εἶναι σκηνοθετημένα γιὰ νὰ δεχθεῖ ἡ Ἑλλάδα μικρὴ μερίδα στὴν διανομὴ τῆς πετρελαϊκῆς πίτας καὶ νὰ ὠφεληθοῦν οἱ ξένες ἑταιρεῖες-γίγαντες, ποιὸς τὸ γνωρίζει;
Συμπερασματικά, θὰ ἔλεγε κάποιος ὅτι ἡ τουρκικὴ έπιθετικότητα καὶ τὰ αὐτοκρατορικά-νέο-οθωμανικὰ σχέδια τοῦ Σουλτάνου Ταγὶπ
ὁδηγοῦν στὸ παλαιὸ ρητὸ τοῦ Γεωργίου Παπανδρέου (παπποῦ τοῦ Γ.Α.Π.), ὅτι ἂν ἡ Τουρκία ἀνοίξει τὴν πόρτα τοῦ τρελοκομείου θὰ τὴν ἀκολουθήσουμε!
Ἀρκεῖ, βέβαια, νὰ ἔχουμε τὴν ψυχραιμία γιὰ νὰ βγοῦμε κι ὄλας ἀπὸ ἐκεῖ.

* Πρωτοσέλιδο φύλλου 1047 τῆς 12.12.2019

ΕΛΛΗΝΟ-ΤΟΥΡΚΙΚΑ «Η μοίρα μας βρίσκεται στα χέρια μας»

ΕΛΛΗΝΟ-ΤΟΥΡΚΙΚΑ «Η μοίρα μας βρίσκεται στα χέρια μας»

Του Ηρακλή Κανακάκη

Η Τουρκία με σταθερότητα, συνέπεια, αποφασιστικότητα και στρατηγικό σχεδιασμό
προβάλλει τις αναθεωρητικές αξιώσεις της, με παράλληλη ανάπτυξη της στρατιωτικής της
ισχύος. Και ετοιμάζεται να δημιουργήσει τετελεσμένα εν τοις πράγμασι, περνώντας από τα
λόγια στις πράξεις.
Εμείς, ανιστόρητοι, εκτός τόπου και χρόνου και βαθιά νυχτωμένοι πολιτευόμαστε στη βάση
ψευδαισθήσεων και ευσεβοποθισμών. Ότι η επιθετική και η προσβλητική της ρητορική
είναι συγκυριακή και καθορίζεται από το εσωτερικό και κοινωνικο-πολιτικό της κλίμα. Ότι
το «θηρίο» μπορεί να εξημερωθεί με συνεχείς υποχωρήσεις και παραχωρήσεις, ενώ ο
κατευνασμός και τα «καλοπιάσματα» φέρνουν πιο κοντά τον πόλεμο ή την κυριαρχική
συρρίκνωση. Οδηγούν σε ήττες χωρίς μάχη.

Ολιγαρχικός αυταρχισμός
Η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, κατεχόμενη από ένα παρεΐστικο σεχταρισμό και από ένα
χαζοχαρούμενο αίσθημα επάρκειας, θεωρεί ότι η άσκηση εξουσίας είναι αποκλειστικό της
προνόμιο. Και ότι ο λαός είναι όχι εντολέας αλλά εντολοδόχος της, ο οποίος οφείλει να
παραιτηθεί από το δημοκρατικό δικαίωμα της διαδήλωσης, της κριτικής αντίρρησης και της
διαφωνίας, αλλιώς είναι, κατά τους «πεφωτισμένους» παγκοσμιόπληκτους, μάζα,
εθνικιστικός συρφετός ή φασιστικός ετερόκλητος όχλος.
Μετεωριζόμενη μεταξύ ενός φιλελεύθερου και κομμουνιστικού Διεθνισμού και ενός
νεφελώδους αντιϊμπεριαλισμού, αδυνατεί να επεξεργασθεί μία αξιόπιστη εθνική
στρατηγική. Αυτό την καθιστά επικίνδυνη για τα εθνικά θέματα και για τον πρόσθετο λόγο,
ότι επιδεικνύει επιζήμια «γενναιοδωρία», ωσάν ο εθνικός χώρος να είναι οικόπεδό τους.

Η ιστορία παίγνιο και παζάρι
Στο Σκοπιανό, έσπευσαν να «γκριζάρουν» αυτά που οι Σκοπιανοί σήμερα θεωρούν δικά
τους (μακεδονική εθνότητα και γλώσσα) και στο παρελθόν, πριν ανοίξει ο κύκλος των
εθνικών διολισθήσεων από μέρους μας, οι ίδιοι θεωρούσαν ότι είναι επίγονοι Βουλγάρων
και Σέρβων.

Μετατρέποντας την ιστορία μας παίγνιο και γεωπολιτικό αντάλλαγμα σε παζάρι,
απαλλοτριώσαμε με τη Συμφωνία των Πρεσπών αγαθά αδιαπραγμάτευτα. Περί αυτού
πρόκειται και ό,τι παραχωρήσαμε δεν εξισορροπείται με business.
Όσοι δεν κατανοούν, ότι η επαίσχυντη Συμφωνία οδηγεί μακροπρόθεσμα σε κλάδεμα του
Ελληνισμού, τους λέμε ότι ο κίνδυνος δεν προέρχεται από ένα λιλιπούτιο πολυεθνικό
κράτος με σαθρή οικονομία και ανύπαρκτο στρατό, αλλά από τους εταίρους και συμμάχους
μας. Από το ΝΑΤΟ, τις ΗΠΑ και την Ε.Ε. που άλλαξαν μία φορά τα σύνορα στη Βαλκανική, με
τη βίαιη αποσύνθεση της Γιουγκοσλαβίας και δεν θα διστάσουν να το ξανακάνουν, αν αυτό
υπαγορεύουν τα άνομα συμφέροντά τους.

Από κοντά και ο αρχηγός του Κράτους του Βατικανού, ο οποίος ενεργεί ως Νεοταξίτης
πολιτικός. Έσπευσε, μάλιστα, να επισκεφθεί τα Σκόπια (οι Ρωμαιοκαθολικοί εκεί είναι
ελάχιστοι) για να εκφράσει τον ενθουσιασμό του για τη Συμφωνία, που με ζήλο εργαζόταν
να πραγματοποιηθεί, πριν ακόμη πάρουν κρατική υπόσταση. Να δηλώσει τη στήριξή του
και ότι είναι παρών στα όσα τεκταίνονται για τα Δυτικά Βαλκάνια.

Ο «ηρωικός» κατήφορος
Ο κατήφορος στα θέματα εξωτερικής πολιτικής συνεχίζεται, θέτοντας σε κίνδυνο την
κρατική επικράτεια της Ελλάδας, με τις παραστάσεις αβάστακτης ελαφρότητας,
ανεπάρκειας, υποχωρητικότητας και κατευνασμού που δίνουν.
Μιλούν θολά, αλλά όποιος διαθέτει κριτική εγρήγορση, καταλαβαίνει ότι είναι έτοιμοι να
αποδεκτούν εκπτώσεις, όσον αφορά τα ελληνικά δικαιώματα που προκύπτουν από το
Διεθνές Δίκαιο στα θαλάσσιες ζώνες. Να συζητήσουν κάποιου είδους συνδιαχείριση και
συνεκμετάλλευση του Αιγαίου με την Άγκυρα.
Άλλως τε, ο σκληρός πυρήνας του ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί τη Συμφωνία των Πρεσπών επιτυχία και το
εννοεί, γιατί στη συνείδηση και στο μυαλό τους τα Σκόπια είναι Μακεδονία. Αυτό έλεγαν
νέοι, ενήλικες και τώρα γεροντονιοί. Όπως, επίσης, δεν είναι αντίθετοι με μία ελληνο-
τουρκική Συμφωνία μοιρασιάς, στη βάση μίας οριοθέτησης που θα συνδυάζει την αρχή της
μέσης γραμμής με την αρχή της αναλογικότητας. Τα αριστερο-δεξιά ιδεολογήματα που τους
καθορίζουν, δείχνουν αυτή την πορεία.
Το έναυσμα για την εφαρμογή της τακτικής της σταδιακής διολίσθησης από την εθνική
γραμμή το έδωσε ο Τσίπρας, ο οποίος, μετά τη βλαπτική για τα εθνικά συμφέροντα
Συμφωνία των Πρεσπών, δήλωσε ότι μπορεί να αποτελέσει το πρότυπο για την επίλυση των
διαφορών με τα γειτονικά κράτη.
Συνέχισε στη συνάντηση που είχε με τον Ερντογάν, μιλώντας γενικά και αόριστα για
συνεργασία των δύο χωρών στα ενεργειακά, χωρίς να διευκρινίζει σε ποιον ενεργειακό
τομέα.

Ακολούθησε ο έξυπνος, πολύπειρος, αλαζονικός και αμετροεπής Νίκος Κοτζιάς με την
περίφημη φράση του «μοναχοφάηδες», στο πλαίσιο του οικονομικού φόρουμ των Δελφών,
που εκλήφθηκε από τους Τούρκους ως σήμα για τη συνεκμετάλλευση ενεργειακών πόρων
στην ελληνική υφαλοκρηπίδα και πανηγυρίσθηκε δεόντως από τη διπλωματία και τα
Μ.Μ.Ε. τους. Προφανώς κάτι ήξερε από τις προηγηθείσες συνομιλίες Τσίπρα-Ερντογάν.
Κάποιοι ισχυρίσθηκαν ότι ήταν προσωπικές του απόψεις, αλλά η εξέλιξη τους διαψεύδει. Ο
υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Κατρούγκαλος, λίγο πριν από τη συνάντηση με τον Τούρκο
ομόλογό του Μεβλούτ Τσαβούσογλου στην Αττάλεια, δήλωσε στο τουρκικό πρακτορείο
ειδήσεων Anadolu: «…ασφαλώς βλέπουμε θετικά τη συμμετοχή της Τουρκίας στην
ενεργειακή εξίσωση της Ανατολικής Μεσογείου». Και για να μην αφήσει καμιά αμφιβολία
για την ασχετοσύνη (;) και επικινδυνότητά του για τα εθνικά μας θέματα, ζήτησε τη
συμμετοχή της Τουρκίας στην τριμερή συνεργασία Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ, τη στιγμή που:
 Κατέχει το 40% της Κύπρου και την απειλεί με τουρκοποίηση.
 Το Ισραήλ δεν επιθυμεί καμιά σχέση μαζί της.
 Αμφισβητεί την ελληνική κυριαρχία σε 18 νησιά μας και βάλε.
 Αρνείται ότι τα μικρά νησιά έχουν υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ, παρ’ ότι η Σύμβαση για το
Δίκαιο της θάλασσας έχει γίνει Διεθνές Δίκαιο και ορίζει ότι και η πιο μικρή νησίδα, που
φιλοξενεί στοιχειώδη οικονομική δραστηριότητα δικαιούται υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ.
 Η Ελλάδα έχει αναγνωρίζει τη δικαιοδοσία του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης για την
παραπομπή της διαφοράς.
Και για να καταστεί εμφανέστερη η θλιβερή κατευναστική πολιτική και διπλωματία της
Κυβέρνησης Τσίπρα, έγινε η τοποθέτηση του πρώην υπουργού Γιάννη Τσιρώνη, ότι το
Καστελόριζο δεν βρίσκεται στο Αιγαίο αλλά στην Ανατολική Μεσόγειο και άρα έχει
περιορισμένη επήρεια και χρήζει άλλης διαπραγμάτευσης.

«Ρότα» προς τετελεσμένα
Είναι περισσότερο από βέβαιο ότι η πρόθεση της Τουρκίας είναι να περάσει από τις
απειλές στην πράξη. Οι αεροναυτικές ασκήσεις, οι εκδόσεις Navtex για τη δέσμευση
μεγάλων θαλασσίων περιοχών, οι αριθμητικά αυξημένες και ποιοτικά αναβαθμισμένες
παραβιάσεις του εναέριου χώρου, εξάντλησαν τη δυναμική τους.
Η Τουρκία δεν έχει άλλη επιλογή, εκτός εάν υποχωρήσει με καταστροφικές συνέπειες για
το γόητρο και την αξιοπιστία της εξωτερικής της πολιτικής.
Εάν η Ελλάδα διαχρονικά είχε ορίσει ως κόκκινη γραμμή των θέσεών της στο Αιγαίο, στη
Θράκη και στην Κύπρο, όσα απορρέουν από το Διεθνές Δίκαιο, με ταυτόχρονη ανάπτυξη
της γεωπολιτικής, στρατιωτικής και οικονομικής της ισχύος, δεν θα είχαμε φθάσει στη
σημερινή κατάσταση.
Η τριμερής συμμαχία Ελλάδα-Κύπρος-Ισραήλ και η τετραμερής Ελλάδα-Κύπρος-Ισραήλ-
Αίγυπτος, καρπός συμπτώσεως συμφερόντων, ενισχύουν τη θέση της Ελλάδας. Όπως και οι
δηλώσεις των Η.Π.Α. και της Ε.Ε.

Όλοι, όμως, αυτοί είναι απίθανο να κινηθούν δραστικά στο στρατιωτικό επίπεδο, για να
εμποδίσουν το τουρκικό πλοίο-γεωτρύπανο να κάνει τις έρευνές του εντός της κυπριακής ή
της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, εκτός εάν απειληθούν τα συμφέροντα των εταιρειών τους
«Η μοίρα μας βρίσκεται στα χέρια μας» (Ελύτης).