«Αν λοιπόν αφαιρεθεί η δικαιοσύνη από αυτά,

 τι άλλο είναι τα βασίλεια

παρά μεγάλες συμμορίες ληστών;».

(Άγιος Αυγουστίνος Ιππώνος)

Με αφορμή την ανακοίνωση της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου σύμφωνα με την οποία από τη διενεργηθείσα προκαταρκτική εξέταση, δεν προκύπτουν ευθύνες για το σκάνδαλο των υποκλοπών  από την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών (ΕΥΠ), την Αντιτρομοκρατική (Δ.Α.Ε.Ε.Β.) και γενικότερα την ΕΛΑΣ (Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη) ή οποιονδήποτε κρατικό λειτουργό, η Χριστιανική Δημοκρατία εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση: 

  1. Σύμφωνα με έρευνες του τελευταίου «Ευρωβαρόμετρου», η έλλειψη εμπιστοσύνης στο δικαστικό σύστημα από τους Έλληνες πολίτες κυμαίνεται γύρω στο 70%, κάτι που προκύπτει και από εγχώριες έρευνες, όπως αυτή της Public Issue. Αυτό το «σκορ» βρίσκεται πολύ πάνω και από τα μνημονιακά χρόνια (2011, 56%) και συγκαταλέγεται εξ αντικειμένου στα πρωτοφανή κατορθώματα της 5ετούς διακυβέρνησης Μητσοτάκη.
  2. Ειδικότερα, το σκορ της αξιολόγησης του ελλαδικού δικαστικού συστήματος το 2022 με το δείκτη CPI (Corruption Perception Index), που αξιολογεί την εντιμότητα και τη διαφθορά των δικαστικών λειτουργών, από τη Διεθνή Διαφάνεια, ήταν 51 στα 100. Αυτή η αποτίμηση φέρνει την Ελλάδα ακριβώς δίπλα σε χώρες όπως το Μεξικό, η Κολομβία, η Αλβανία και η Τουρκία. Τούτο σημαίνει ότι η ελληνική κοινή γνώμη έχει πειστεί ότι όλο και περισσότερο η Δικαιοσύνη συμπλέει με τις επιλογές της εκάστοτε Κυβέρνησης. Μια εξαιρετικά επικίνδυνη πολιτειακή στρέβλωση, αφού όλο και περισσότερο εμπεδώνεται στη συνείδηση του ελληνικού λαού η αίσθηση ότι δεν λειτουργεί σωστά η επιβεβλημένη στις σύγχρονες ευνομούμενες κοινωνίες διάκριση εκτελεστικής, νομοθετικής και δικαστικής εξουσίας.
  3. Στο παραπάνω πλαίσιο πρέπει ασφαλώς να ειδωθεί η ανακοίνωση της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου για την εξέλιξη της προκαταρκτικής εξέτασης επί της υπόθεσης του τεράστιου σκανδάλου των Υποκλοπών, η οποία δημοσιεύτηκε στις 30 Ιουλίου 2024. Η οποία ουσιαστικά κάνει λόγο για υποκλοπές που έγιναν εν κενώ πολιτικής εξουσίας. Αποδίδει την υπαιτιότητα στον εύκολο στόχο: σε ιδιωτικές εταιρείες που συνδέθηκαν με αυτές. Δε βλέπει καμία, όπως λέει, συσχέτιση μεταξύ των δύο διαδοχικών τεχνικά ενεργειών: της «νόμιμης (με υπογραφή φίλα προσκείμενων εισαγγελέων) επισύνδεσης» και της εγκατάστασης του κακόβουλου λογισμικού Predator ούτε κατόρθωσε να δει ότι ήταν ίδιοι σε μεγάλο βαθμό οι στόχοι των δύο. Πρόκειται για απόφαση που επιχειρεί με σοφιστείες απίθανες και παραλείψεις να απαλλάξει την (έχουσα επικεφαλής τον νυν πρωθυπουργό εδώ και 5 χρόνια) ΕΥΠ., με αποτέλεσμα να καταγραφεί στη συνείδηση του ελληνικού λαού ως ανάξια της αποστολής του δικαστικού συστήματος.
  4. Η Δικαιοσύνη εκτός εξαιρέσεων δεν έβαλε φραγμό στις κατάφωρες συνταγματικές παραβιάσεις των μνημονιακών νόμων. Σε αντίθεση με τις δικαστικές αρχές χωρών όπως η Γερμανία, η Γαλλία και οι ΗΠΑ, δεν έκρινε αντισυνταγματική την κατάφωρη παραβίαση στοιχειωδών δικαιωμάτων των πολιτών ακόμα και με τα πιο παράλογα κυβερνητικά μέτρα στην περίοδο του κορωνοϊού.
  5. Στο απυρόβλητο παραμένει το πολιτικό σύστημα. Για την τραγωδία στο Μάτι, όχι μόνο δεν αναζητήθηκαν ευθύνες από πολιτικούς προϊσταμένους, αλλά η δίωξη υποβαθμίστηκε σε πλημμεληματική. Για την επικινδυνότητα του σιδηροδρομικού δικτύου που απ’ όλους είχε καταγγελθεί και οδήγησε στην τραγωδία των Τεμπών, το πολιτικό σύστημα κατηγορήθηκε μόνο με παρέμβαση της Ευρωενωσιακής Εισαγγελίας.
  6. Ασύδοτο αφέθηκε και το ξεπούλημα της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας των Ελλήνων. Με εξαίρεση την απόπειρα ιδιωτικοποίησης της ύδρευσης, την οποία έχει επανειλημμένα κρίνει αντισυνταγματική το Συμβούλιο της Επικρατείας, οι κοινωφελείς υποδομές και η περιουσία του Δημοσίου εκποιήθηκαν.
  7. Με εισηγήτρια την σημερινή Πρόεδρο της Δημοκρατίας, κρίθηκε από το ΣτΕ νόμιμη η αλλαγή χρήσης των καμμένων δασικών εκτάσεων, ενώ καμμία επίπτωση για τους υπευθύνους δεν έχει η συνεχιζόμενη καταστροφή του περιβάλλοντος.
  8. Ιδιαίτερα προκλητική ήταν η προαναγγελθείσα στη σελίδα 91 της «Έκθεσης Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας» του Νοεμβρίου 2022 της Τράπεζας της Ελλάδος ανατροπή εκ μέρους της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου της νομολογίας του Δ’ Τμήματος του Δικαστηρίου αυτού εις βάρος των εταιριών διαχείρισης κόκκινων δανείων. («σέρβισερς»). Ανατροπή που επήλθε λίγους μήνες αργότερα με συνοπτικές διαδικασίες. Ενώ κατά κανόνα οι πολίτες παραμένουν απροστάτευτοι από τις αυθαιρεσίες και την αισχροκέρδεια του τραπεζικού συστήματος.
  9. Ακόμα και στις σπάνιες περιπτώσεις που δικογραφίες φτάνουν στη Βουλή, η καταχρηστική ασυλία υπουργών και βουλευτών έχει αποβεί απλώς η δεξιά χειρ των κυβερνήσεων, αντί να λειτουργεί ως ασπίδα για τους εκλεγμένους εκπροσώπους του λαού για να εργάζονται απερίσπαστοι υπέρ της προστασίας του δημοσίου συμφέροντος, του πολίτη και της Δημοκρατίας.
  10. Ο αρχαίος σοφός Ανάχαρσις ορθά είχε πει ότι οι νόμοι προσομοιάζουν με δίχτυα αράχνης, εφόσον πιάνουν τα μικρά έντομα μόνο, με τα μεγάλα να τους σχίζουν και να διαφεύγουν της σύλληψης. Επιπλέον, εδώ ισχύει η ρήση του δυτικού διδασκάλου της Εκκλησίας Αυγουστίνου Ιππώνος: «αν λοιπόν αφαιρεθεί η δικαιοσύνη από αυτά, τι άλλο είναι τα βασίλεια παρά μεγάλες συμμορίες ληστών;».
  11. Όχι μόνο υπάρχει λοιπόν τεράστια υπόθεση και σκάνδαλο υποκλοπών, αλλά με την απόπειρα δικαστικής συγκάλυψης, διογκώνεται σε ακόμη μεγαλύτερο. Οι μέρες της βασιλείας Μητσοτάκη, όσο κι αν τώρα διαθέτει παντοκρατορία, επικοινωνιακή και άλλη, θα τελειώσουν. Το στίγμα όμως της πρωτοφανούς κακοδικίας αυτής, με τα χιλιάδες αιτήματα παρακολουθήσεων «για λόγους εθνικής ασφάλειας», θα μείνει ανεξίτηλο στις συνειδήσεις των εμπλεκόμενων και στην πολιτική Ιστορία της χώρας.
  12. Ο αείμνηστος ιδρυτής της ΧΔ Νίκος Ψαρουδάκης άσκησε σκληρή κριτική στο βούλευμα του Αρείου Πάγου που έκρινε το αδιανόητο: ότι το έγκλημα της 21ης Απριλίου είναι «στιγμιαίο» και ότι ουσιαστικά δεν υπήρξε επταετής δικτατορία. Η τεκμηριωμένη κριτική του περιεχομένου των δικαστικών αποφάσεων και των επιλογών της εισαγγελικής Αρχής είναι και θεμιτή και επιβεβλημένη.
  13. Η αναθεώρηση του Συντάγματος και η κατάργηση του διορισμού της ηγεσίας των Ανωτάτων Δικαστηρίων από την εκάστοτε Κυβέρνηση θα ήταν ένα πρώτο βήμα στη σωστή κατεύθυνση.

Από το Γραφείο Τύπου της ΧΔ

 

 

 

 

Κάθε κατηγορούμενος απολαμβάνει το τεκμήριο της αθωότητας μέχρι να ολοκληρωθεί η δίκη του, με βάση θεμελιώδη αρχή του σύγχρονου Ποινικού Δικαίου. Κατά συνέπεια,ο κανόνας είναι, η στέρηση της ελευθερίας να επέρχεται ως ποινή, εφόσον αυτό κριθεί τελεσίδικα από δικαστική απόφαση. Κατ’ εξαίρεση, πριν τη δίκη μπορεί να υπάρξει προσωρινή κράτηση εάν υπάρχουν επαρκείς ενδείξεις ενοχής και ο κατηγορούμενος είναι ύποπτος φυγής ή τέλεσης νέων αδικημάτων. Και τούτο εφόσον κριθεί ότι δεν επαρκούν, ή δεν μπορούν να επιβληθούν περιοριστικοί όροι. Κατά συνέπεια, δεν είναι ορθό η προσωρινή κράτηση (“προφυλάκιση” παλαιότερα), να αντιμετωπίζεται ως “τιμωρία” του κατηγορουμένου, αφού αυτός μόνον αφού δικαστεί μπορεί να τιμωρηθεί. Όση αγανάκτηση και αν προκαλεί στο κοινό αίσθημα η συμπεριφορά του, όπως αυτή για την οποία κατηγορείται ο προβεβλημένος ποινικολόγος. Το ζήτημα αλλάζει όμως, ιδίως εφόσον η ήδη καθ΄ ομολογία του κακοποιημένη σύζυγός του, δικαιολογημένα εξακολουθεί να τον φοβάται και έχει ανάγκη την προστασία της αστυνομίας. Αν έχουν έτσι τα πράγματα, συντρέχει λόγος προσωρινής κράτησης, που προσιδιάζει σε κατηγορούμενο ύποπτο τέλεσης νέων αδικημάτων.   

Η πολύκροτη υπόθεση ανέδειξε τη σημασία που έχει να καταγγέλλονται οι πράξεις κακοποίησης, αποτέλεσμα ενδοοικογενειακής βίας. Να μην ανακυκλώνεται και γιγαντώνεται η δυστυχία, με πράξεις ειδεχθείς πίσω ἀπὸ “κλειστά παράθυρα”. Η συγκάλυψη, πέρα από τα σωματικά και ψυχικά τραύματα, ακόμα και στο “μοιραίο” μπορεί να οδηγήσει.

  • Κυβερνητικός βουλευτής: “Δημιουργήσατε τεράστιο πρόβλημα στις τοπικές κοινωνίες”

Ψηφίστηκε το νομοσχέδιο για την  αναμόρφωση του δικαστικού χάρτη της χώρας, παρά τις έντονες αντιρρήσεις του νομικού κόσμου και όχι μόνο. Καταργούνται όλα τα Ειρηνοδικεία της χώρας και περιορίζεται ο αριθμός των Πρωτοδικείων στην περιφέρεια. Αντίθετα, στην Αθήνα και στον Πειραιά, η τοπική αρμοδιότητα των Πρωτοδικείων Αθηνών και Πειραιώς διασπάται, προκαλώντας τεράστια προβλήματα στην άσκηση του δικηγορικού λειτουργήματος.       Details

Εκδικάζεται από το Μικτό Ορκωτό Εφετείο της Αθήνας η έφεση δύο αστυνομικών καταδικασμένων πρωτόδικα το 2015 σε οκταετή κάθειρξη από το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο, για τέλεση βασανιστηρίων σε βάρος του Χρήστου Χρονόπουλου. Άλλοι δύο αστυνομικοί απαλλάχθηκαν, διότι οι πράξεις τους κρίθηκαν πλημμεληματικές με συντομότερη παραγραφή.  Details

“Η πρόβλεψη της πιλοτικής δίκης, πέραν των ζητημάτων συνταγματικότητας που εγείρονται ως προς τον διάχυτο δικαστικό έλεγχο, στερεί από τους πολίτες την κρίση και προστασία στους προβλεπόμενους βαθμούς δικαιοδοσίας και στο ρυθμιστικό της πλαίσιο είναι βέβαιο ότι θα υπαχθούν, κυρίως, υποθέσεις τραπεζικών συμβάσεων και δανείων, εργατικών διαφορών και υπερχρεωμένων νοικοκυριών (…) Είναι αδιανόητο σε μία περίοδο, όπου υπάρχουν τεράστιες καθυστερήσεις στην απονομή της Δικαιοσύνης για τις υποθέσεις των Ελλήνων πολιτών, η Κυβέρνηση να ενδιαφέρεται για την επίσπευση μόνο των δικών που αφορούν σε υποθέσεις Τραπεζών, Funds , οικονομικά ισχυρών συσσωματώσεων και του ιδίου του Δημοσίου”.

Details

Η δυναμική είσοδος του αγίου Πνεύματος, του Παράκλητου, ως Παρηγορητή και Συνήγορου του ανθρώπου, σύμφωνα με τον άγιο Γρηγόριο Νύσσης, πραγματοποιείται κατά την Πεντηκοστή. Σύμφωνα με το κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο, “Τό πνεύμα όπου θέλει πνεί, καί τήν φωνήν αυτού ακούεις, αλλ’ ουκ οίδας πόθεν έρχεται καί πού υπάγει.”  (Ιω. 3:8) Όπως ο Πατέρας, που “ουδέποτε ώφθη” και ως εκ τούτου δεν απεικονίζεται σε Ορθόδοξες αγιογραφίες, έτσι και το Άγιο Πνεύμα, με δύο εξαιρέσεις μία εκ των οποίων είναι οι πύρινες γλώσσες της Πεντηκοστής. Το Πνεύμα εκπορεύεται από τον Πατέρα, αναπαύεται στον Υιό και Τον φανερώνει. Όμως και στην κοινωνική μας ζωή, το Άγιο Πνεύμα, που χαρίτωσε τους φοβισμένους μαθητές του υπερώου, ώστε να γίνουν ατρόμητοι κήρυκες του λόγου, αλλάζει τα πράγματα ριζικά από την εποχή της Παλαιάς Διαθήκης, όπου ισχύει η κατάρα του Νόμου και η αρετή είναι πολύ δυσκολοκατόρθωτη.

Details