• +Ο αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος (Γιαννουλάτος 1929-2025). Μαρτυρίες για την ειρήνη και την ιεραποστολική παιδεία

Του Αθανασίου Κουρταλίδη
Είναι πανθομολογούμενη η ανυπολόγιστη και ιδιόμορφη, αλλά όντως ευαγγελική, προσφορά του μακαριστού Αναστασίου, πρώην Αλβανίας, στο σύγχρονο άνθρωπο, γενικά, και ιδιαίτερα στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Αλβανίας, στην εξωτερική Ιεραποστολή στην Αφρική, στην θρησκειολογική έρευνα και το πνεύμα της ειρήνης των λαών.
Είναι γνωστό λοιπόν εν πολλοίς το πλατύτατο και ουσιαστικό έργο του και πιθανότατα θα πληροφορηθούμε με το χρόνο νέα περιστατικά από τη θεοφιλή δράση του.
Με αυτό το πνεύμα, θα ήθελα να ομολογήσω και εγώ ελάχιστα περιστατικά, που τα βίωσα με μεγάλο σεβασμό προς το πρόσωπό του, ήδη από τη δεκαετία του 1960, ακόμη και πριν γίνει κληρικός.

Ήμουν τότε φοιτητής

Ήμουν φοιτητής στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών και παρακολουθούσα και τις εκδηλώσεις της Χ.Φ.Ε. (Χριστ. Φοιτητικής Ενώσεως). Εκεί ακούγαμε τον εξαιρετικό θεολόγο Ι. Κολιτσάρα και άλλους ομιλητές. Μου έκανε όμως ιδιαίτερη εντύπωση μια ομιλία του (λαϊκού) Αναστάσιου Γιαννουλάτου, ο οποίος είχε ένα θέμα κοινωνικό, που το ανέπτυξε με ύφος άνετο, απροκατάληπτο και με μια πρωτότυπη ματιά, αντικειμενική και αφανάτιστη. Ήταν κάτι καινούργιο για μένα.

Γρήγορα!

Την περίοδο εκείνη (αρχές δεκαετίας του 1960), πριν ή μετά την εμπειρία αυτή, ήλθε στην Αθήνα ένας ιερέας από την Ουγκάντα, ο Μουκάσα Σπάρτας, που θαύμαζε την ιστορία της Αρχαίας Σπάρτης και πήρε την επωνυμία αυτή. Ο Μουκάσα ήταν ζηλωτής Ορθόδοξος χριστιανός και μίλησε σε συγκέντρωση της Χ.Φ.Ε. Ανέπτυξε την προσπάθεια της Ορθόδοξης Ιεραποστολής στην Αφρική και ιδιαίτερα στην Ουγκάντα με θέρμη και πειστικότητα και ύψωσε την φωνή του για να τονίσει τις τρεις μεγαλύτερες αρετές στον αγώνα τους, δυνάμεις των Χριστιανών για το έργο της Ιεραποστολής, πίστη, ελπίς, αγάπη. Και πρόσθεσε με έμφαση και τέταρτον: ΓΡΗΓΟΡΑ! Ήταν μια συγκλονιστική εμπειρία, Θεωρώ ότι ο Αναστάσιος άκουσε άμεσα τη ΦΩΝΗ του Μουκάσα Σπάρτας: ΓΡΗΓΟΡΑ!

Για την ειρήνη και την παιδεία

Συναγωνίζονταν Δύση και Ανατολή στην κατασκευή βομβών και την αύξηση των εξοπλισμών. Η ειρήνη διακινδύνευε όλο και περισσότερο. Στην κοινωνία πλήθαιναν οι φωνές διαμαρτυρίας για τον επικίνδυνο και πολύ ολισθηρό δρόμο που επέλεξαν οι Μεγάλες Δυνάμεις. Στη Χρ. Δημοκρατία ο Νικόλαος Ψαρουδάκης τότε, μας είχε συγκινήσει, μας είχε συγκλονίσει, ασκώντας κριτική προς τις Μ. Δυνάμεις (με τις φιλοπόλεμες τάσεις τους και άσκηση της βίας και της εκμετάλλευσης), και κηρύττοντας το κοινωνικό Ευαγγέλιο της ειρήνης, ένα καινούργιο ελπιδοφόρο δρόμο!
Μέσα σ’ αυτό το κλίμα αποφασίσαμε στο Σύλλογο των φοιτητών της Φιλοσοφικής Σχολής ο «ΠΛΑΤΩΝ», με πρότασή μου, να οργανωθεί μια Εβδομάδα Παιδείας και Ειρήνης. Στο πλούσιο πρόγραμμα αυτής της εβδομάδας υπήρχαν εκλεκτές ομιλίες από ακαδημαϊκούς δασκάλους, όπως ο Ι. Θεοδωρακόπουλος, ανάγνωση κειμένων για την ειρήνη από τον Ησαΐα μέχρι σύγχρονους συγγραφείς, από κορυφαίους ηθοποιούς, παρακολούθηση θεατρικής παραστάσεως, υποδοχή πρωτοετών φοιτητών με βραβεία για τους αριστεύσαντες κ.λπ. κ.λπ.
Προ των Χριστουγέννων προβλεπόταν και ομιλία στον Ι. Ναό του Διονυσίου Αρεοπαγίτου με θέμα «Η έννοια της χριστιανικής ειρήνης». Την ομιλία αυτή θα την έκανε ο αρχιμανδρίτης τότε Αναστάσιος Γιαννουλάτος. Με την εμπειρία που είχα από το πρόσωπό του, τον είχα επισκεφθεί στα Γραφεία της ιεραποστολικής κινήσεως «Πορευθέντες», σε ένα υπόγειο της Ακαδημίας. Δέχτηκε να μιλήσει ευχαρίστως.
Από τους καθηγητές δεχτήκαμε συγχαρητήρια. Όμως, η Ασφάλεια, μέσω ενός αστυνομικού της Φιλοσοφικής Σχολής, μας πρότεινε, για να επιτραπεί η «Εβδομάδα Παιδείας και Ειρήνης» ότι πρέπει να βγάλει ο Σύλλογος μια ανακοίνωση καταδίκης των Σοβιετικών για τη βόμβα 100 μεγατόνων που τότε δοκίμασαν. Εμείς απαντήσαμε ότι «δεν κάνουμε διάκριση βομβών, Ανατολικών ή Δυτικών, αλλά καταδικάζουμε όλες τις δοκιμές και τους πολεμικούς εξοπλισμούς». Η Ασφάλεια μέσω και του Κοσμήτορα της Σχολής Ι. Παπαστάμου μας «σταμάτησε». Έγιναν μόνο μεμονωμένα κάποιες εκδηλώσεις, όπως η ομιλία του Αναστασίου στον Άγιο Διονύσιο Αρεοπαγίτη, χωρίς… φοιτητές. Μόλις τελείωσε η λειτουργία, τον πλησίασα… τον ευχαρίστησα και έπεσα σε λυγμούς.

Για την ελληνική γλώσσα και την εξωτερική ιεραποστολή

Ήδη ο Αναστάσιος, ακόμη και με κλονισμένη υγεία, ήδη καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών με θρησκειολογικές μελέτες από έρευνες στις χώρες της Αφρικής, με επισκέφθηκε στο Υπουργείο Παιδείας, όταν ήμουν διευθυντής Εκπαίδευσης Ελληνοπαίδων Εξωτερικού. Βρισκόμαστε στη δεκαετία του 1980 και το ΠΑΣΟΚ ετοιμάζεται να ψηφίσει νέο Νόμο για την Εκπαίδευση. Αυτός ήταν ο 1566/83, και προέβλεπε και μέριμνες για τον Απόδημο Ελληνισμό και την Ελληνική Παιδεία στο Εξωτερικό.
Ο Αναστάσιος μου ζήτησε να προτείνω στον Υπουργό κ. Απ. Κακλαμάνη και την Επιτροπή συντάξεως του σχετικού Νομοσχεδίου να μπορούν να αποσπαστούν φιλόλογοι στην Ιερατική Σχολή «Μακάριος» στο Ναϊρόμπι, για τη διδασκαλία των Ελληνικών. Πράγματι η πρόταση έγινε δεκτή και έτσι ενισχύθηκε η εξωτερική ιεραποστολή και η Σχολή «Μακάριος» στην Ουγκάντα της Αφρικής. Τότε του εκμυστηρεύτηκα και ένα σχέδιο προγράμματος για τους Έλληνες ιερείς του εξωτερικού.
Μετά τα γεγονότα αυτά, με τον αείμνηστο σύμβουλο των υπουργών Θεόφραστο Γέρου, που επί Δικτατορίας έφυγε στον Καναδά και τις Η.Π.Α., συνεργαζόμενοι και με την Αρχιεπισκοπή Ορθοδόξων του Οικουμενικού Πατριαρχείου, σχεδιάζαμε πλην άλλων μία «μετεκπαίδευση» των κληρικών του εξωτερικού. Πρώτον σημειώσαμε τον Αναστάσιο Γιαννουλάτο, ακαδημαϊκό δάσκαλο και ιεραπόστολο, προκειμένου να καταρτιστεί ετήσιο πρόγραμμα εκμάθησης της ελληνικής γλώσσας και ενίσχυσης της ιεραποστολικής παιδείας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, ώστε με κατάλληλα βιβλία, χρήση ύμνων και τραγουδιών για την Ορθόδοξη Νεολαία, δραστηριότητες και εκδηλώσεις, να ενισχύεται, με ζωντανό παιδαγωγικό και ευχάριστο τρόπο, τόσο η κατάρτιση των ιερέων και δασκάλων του εξωτερικού, όσο και των ελληνογενών νέων ορθοδόξων του εξωτερικού.
Οι πολιτικές αλλαγές όμως και η έλλειψη υπερκομματικής εθνικής και ορθόδοξης πολιτικής για την Ελληνική Παιδεία στο εξωτερικό, ματαίωσε το σχέδιο. Σε σχετική Έκθεσή μου προς την πολιτική ηγεσία κατέγραψα την παραπάνω πρόταση, που κοινοποίησα και στην Ο.Λ.Μ.Ε. και Δ.Ο.Ε., τις εκπαιδευτικές οργανώσεις καθηγητών και δασκάλων.

του Δασκάλου, του Ιεραποστόλου και Ποιμενάρχου Αρχιεπισκόπου Αλβανίας, αιωνία η μνήμη και χαρά εν Χώρα Ζώντων!
Χριστός Ανέστη, σεβασμιώτατε Δέσποτα και Πατέρα!

Χριστιανική 6 Φεβρουαρίου 2025

Ήδη ο Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος έχει ταφεί στην κρύπτη του καθεδρικού ναού της Αναστάσεως στα Τίρανα, όπου προηγήθηκαν το λαϊκό προσκύνημα και η εξόδιος ακολουθία, με εκπροσώπους όλων των Ορθοδόξων Εκκλησιών και των κυβερνήσεων Ελλάδας και Αλβανίας. Το σκήνωμά του είχε μετεφερθεί εκεί οδικώς από την Αθήνα, όπου την Κυριακή το πρωί μετά τη Θεία Λειτουργία τελέστηκε επιμνημόσυνη δέηση από τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, παρουσία επισήμων και πλήθους κόσμου. Παρέστη και ο Πρόεδρος της ΧΔ Γιάννης Ζερβός. 

Η Χριστιανική Δημοκρατία με αφορμή την κοίμηση του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας κυρού Αναστασίου εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση: Details

Του Απόστολου Παπαδημητρίου        

Εκοιμήθη υπέργηρος ο αρχιεπίσκοπος Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας κυρός Αναστάσιος. Πρέπει να τονιστεί το εκοιμήθη, διότι οι Νεοέλληνες, αν και η γλώσσα τους προσέφερε σε πολλούς λαούς της Ευρώπης τη λέξη κοιμητήριο, εμμένουν στη χρήση της λέξης νεκροταφείο. Ο Αναστάσιος δεν πέθανε, αλλά εκοιμήθη προσδοκών ανάστασιν νεκρών. Όλο του τον βίο αφιέρωσε στην υπηρεσία του συνανθρώπου του με άκρα συνέπεια και αυταπάρνηση, ώστε να ισχύει γι’ αυτόν το του Αποστόλου Παύλου: «Τον αγώνα τον καλόν ηγώνισμαι τον δρόμον τετέλεκα την πίστιν τετήρηκα  λοιπόν απόκειται μοι ο της δικαιοσύνης στέφανος ον αποδώσει μοι ο κύριος εν εκείνη τη ημέρα ο δίκαιος κριτής». Βέβαια ποτέ ο ίδιος δεν τόλμησε να προφέρει αυτή τη φράση, όμως πολλοί είναι εκείνοι, που την πρόφεραν για τον μακαριστό με την αγγελία της κοίμησής του. Details

Όπως ανακοίνωσε η Αυτοκέφαλη Ορθόδοξη Εκκλησία της Αλβανίας και μεταδίδεται από τα ΜΜΕ, εκοιμήθη σήμερα το πρωί στις 8.30 ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας κυρός Αναστάσιος, λόγω πολυοργανικής ανεπάρκειας στο Νοσοκομείο Ευαγγελισμός της Αθήνας όπου νοσηλευόταν.

Το Κίνημα της Χριστιανικής Δημοκρατίας και η εφημερίδα μας “Χριστιανική” εκφράζουν την βαθύτατη λύπη τους τους και τα συλλυπητήριά τους προς την Εκκλησία της Αλβανίας και στους οικείους του. Κοινοί αγώνες μας συνδέουν από τα χρόνια της δικτατορίας, όταν συμπραστάθηκε ενεργά στο αντιδικτατορικό φοιτητικό κίνημα, αλλά και στην πορεία της διορθόδοξης συνεργασίας στα Βαλκάνια μετά την πτώση των δικτατορικών καθεστώτων του “υπαρκτού σοσιαλισμού”. 

Δεν είχε είχε μόνο καλές προθέσεις, αλλά σε συνδυασμό με το κύρος του ανέδειξε και τη σπάνια ικανότητα να επιτελέσει το έργο του, αντιμετωπίζοντας ταυτόχρονα με επιτυχία τα ισχυρά κέντρα που συστηματικά τον υπονόμευαν.   

Όπως τονίζεται στην ανακοίνωση που εκδόθηκε από την Εκκλησία της Αλβανίας, της οποίας διετέλεσε Ποιμενάρχης επί 33 χρονια. ήταν “ο αναστηλωτής και ανακαινιστής” της, και την “ανέστησε κυριολεκτικώς εκ των ερειπίων μετά την πτώση του αθεϊστικού καθεστώτος”. Μια αναστήλωση, όχι μόνο σε απίστευτο επίπεδο υλικών υποδομών και κοινωνικού έργου, αλλά ίδίως σε επίπεδο πνευματικό, με στελέχη καταρτισμένα και άξια. 

Σύμφωνα με πληροφορίες, η σορός του θα μεταφερθεί για λαϊκό προσκύνημα στη Μητρόπολη Αθηνών, όπου θα παραμείνει μέχρι τη Δεύτερα. Στη συνέχεια, μεταδίδεται ότι θα μεταφερθεί οδικώς στην Αλβανία, όπου κατά πάσα πιθανότητα την ερχόμενη Πέμπτη θα τελεστεί η εξόδιος ακολουθία στον Καθεδρικό Ναό των Τιράνων.   

Η ανακοίνωση της Εκκλησίας της Αλβανίας έχει ως εξής:      Details

Λόγω της επιδείνωσης της κατάστασης της υγείας του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου, πραγματοποιήθηκε επιτυχώς εξαιρετικά δύσκολη και λεπτή χειρουργική επέμβαση στο Νοσοκομείο “Ευαγγελισμός”. Όμως, η κατάσταση της υγείας του Αρχιεπισκόπου παραμένει εύθραυστη, αφού μετά την επέμβαση παραμένει διασωληνωμένος και βρίσκεται σε εξέλιξη η σταδιακή διαδικασία αφύπνισης που ξεκίνησε την περασμένη Τρίτη. Οι γιατροί του χορηγούν μειωμένη δόση κατασταλτικών φαρμάκων για να αποσυνδεθεί από τον αναπνευστήρα.

Η διαδικασία είναι ιδιαίτερα λεπτή, πολύπλοκη και χρονοβόρα και μπορεί να διαρκέσει ακόμη και μέρες.

Προσευχόμαστε συν Θεώ, να βγει νικητής και από αυτή τη σκληρή μάχη που δίνει. 

 

  • Το ιατρικό ανακοινωθέν στις 4.1.2025: Η υγεία του σταθερή

Μόλις έγινε γνωστό ότι ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος, ο οποίος είχε προληπτικά εισαχθεί σε νοσοκομείο των Τιράνων λόγω προσβολής του από εποχική ίωση, μεταφέρεται εσπευσμένα με αεροπλάνο της ελληνικής πολεμικής αεροπορίας στην Αθήνα για νοσηλεία στον Ευαγγελισμό λογω αιφνίδιας επιδείνωσης της υγείας του. Στον Ευαγγελισμό είχε νοσηλευθεί και όταν προσεβλήθη από κορωνοϊό το 2020 και μάλιστα στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας. Από τη σκληρή αυτή δοκιμασία είχε βγει νικητής. 

Ευχόμαστε ταχεία ανάρρωση. 

Η στρατευομένη Εκκλησία έχει ανάγκη την πολύτιμη και ανεκτίμητη προσφορά του.   

Το Σάββατο 4 Ιανουαρίου, την επομένη της εισαγωγής του Αρχιεπισκόπου στον Ευαγγελισμό, εκδόθηκε το ακόλουθο ιατρικό ανακοινωθέν:

«Ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας κ.κ. Αναστάσιος εισήχθη στις 3 Ιανουαρίου 2025, κατά τη γενική εφημερία του Νοσοκομείου ¨Ευαγγελισμός”.Η κατάσταση της υγείας του, παρά το ήδη επιβαρυμένο ιατρικό ιστορικό του, κρίνεται σταθερή και παρακολουθείται στενά από την ιατρική ομάδα του Νοσοκομείου υπό την καθοδήγηση της Καθηγήτριας Πνευμονολογίας και Εντατικής Θεραπείας κας Αναστασίας Κοτανίδου.

Ο Μακαριώτατος υποβάλλεται στις απαραίτητες ιατρικές εξετάσεις και λαμβάνει την ενδεδειγμένη φροντίδα»,

  • ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΙΡΑΝΩΝ- ΡΕΘΥΜΝΗΣ: ΑΝΑΛΟΓΕΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ ΔΕΝ ΘΑ  ΓΙΝΟΥΝ ΑΝΕΚΤΕΣ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ

Όπως καταγγέλλει με ανακοίνωσή της η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Αλβανίας, κληρικός της Εκκλησίας της Κρήτης προέβη σε αναρτήσεις υβριστικές εις βάρος του Αρχιεπισκόπου Αλβανίας κ. Αναστασίου. επειδή ο τελευταίος συμπαραστάθηκε στον διωκόμενο Ουκρανό Μητροπολίτη Τούλτσιν και Μπρατσλάφ κ. Ιωνάθαν:   Details

Το χριστουγεννιάτικο μήνυμα του Αρχιεπισκόπου Τιράνων, Δυρραχίου καί πάσης Αλβανίας  κ. Αναστασίου είναι το εξής:

«Θεὸς ὢν εἰρήνης, Πατὴρ οἰκτιρμῶν,

τῆς μεγάλης βουλῆς σου τὸν Ἄγγελον,

εἰρήνην παρεχόμενον, ἀπέστειλας ἡμῖν·»

(Καταβασίες της εορτής των Χριστουγέννων)

 

Ο πόθος για ειρήνη έχει γίνει τον τελευταίο καιρό πόνος καθημερινός, κραυγή και ικεσία εκατομμυρίων ανθρώπων. Οδύνη ατέρμονη κυριαρχεί από τον ολέθριο, απαράδεκτο πόλεμο της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας. Συγχρόνως πολεμικές συγκρούσεις εξακολουθούν στη Συρία, στην Υεμένη και γενικότερα στην Ασία και την Αφρική, ενώ συχνές είναι οι τρομοκρατικές ενέργειες σε πολυπληθή δυτικά αστικά κέντρα. Δεν έπαυσαν να ταλαιπωρούν την οικουμένη και άλλης μορφής πόλεμοι, οικονομικοί, διπλωματικοί, ιδεολογικοί. Η βία και η αυθαιρεσία έφτασαν να βεβηλώνουν ακόμη και χώρους ιερούς. Τα συμφέροντα των ποικιλώνυμων ισχυρών χρησιμοποιούν ως πολεμικό όπλο την παραπληροφόρηση, για να υποδουλώσουν τη σκέψη και τη συνείδηση πολλών.

Η εορτή των Χριστουγέννων όχι μόνο τονίζει το αίτημα και τον πόθο για ειρήνη, αλλά αποκαλύπτει και πώς μπορεί να εδραιωθεί. Η έλευση του Λυτρωτού του κόσμου, του Ιησού Χριστού, η οποία χαιρετίζεται με τον αγγελικό ύμνο «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία» (Λουκ. 2:14), αποτελεί την πραγματοποίηση της προφητείας του Ησαΐου (8ος αι. π. Χ): «ὅτι παιδίον ἐγεννήθη ἡμῖν, … καὶ καλεῖται τὸ ὄνομα αὐτοῦ μεγάλης βουλῆς ἄγγελος, θαυμαστὸς σύμβουλος, Θεὸς ἰσχυρός, ἐξουσιαστής, ἄρχων εἰρήνης, πατὴρ τοῦ μέλλοντος αἰῶνος·… καὶ τῆς εἰρήνης αὐτοῦ οὐκ ἔστιν ὅριον…» (Ησ. 9:6-7).

Η ειρήνη δεν είναι απλώς ευχή, είναι θείο δώρο και επίτευγμα της συνεργίας του ανθρώπου με τον Θεό. Η ακτινοβολία της θείας χάριτος είναι δεδομένη, η ανθρώπινη προσπάθεια αναμενόμενη. Η ορθόδοξη χριστιανική εμπειρία αναφέρεται σε μια πολυεδρική ειρήνη με τον εαυτό μας, με τους συνανθρώπους μας, με τον Θεό, με την κτίση. Τα Χριστούγεννα συμπυκνώνουν εν σπέρματι σε πλαίσιο προφητικό τις μεγάλες αλήθειες, που ξετυλίγονται ολοκληρωτικά στη ζωή του Χριστού, κορυφώνονται στο Πάθος και την Ανάσταση και προβάλλονται από την Εκκλησία σε μεγάλες εορτές.

Εκ πρώτης όψεως το αντίθετο της ειρήνης θεωρείται ότι είναι ο πόλεμος. Είμαι πεπεισμένος ότι το αντίθετο της ειρήνης είναι κατά βάθος ο εγωκεντρισμός, με τις ποικίλες μορφές του, αλαζονεία, υπερηφάνεια, εγωπάθεια, μεγαλομανία⸱ αυτός καταστρέφει τις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων και των λαών και υποδαυλίζει τις μικρές και μεγάλες συγκρούσεις. Μέσα στο φως της Γεννήσεως του Χριστού διευκρινίζεται επίσης ότι ο εγωκεντρισμός υπερνικάται με την αγάπη και την ταπεινοφροσύνη, που αποτελούν θεμελιώδη    προαπαιτούμενα για την εδραίωση της ειρήνης.

Η καρδιά του χριστιανικού μηνύματος είναι ότι: «Οὕτω γὰρ ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμον, ὥστε τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται, ἀλλ’ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον» (Ιω. 3:16). Οι εκφράσεις της αγάπης που προσδιορίστηκαν από τη χριστιανική πίστη αδιάκοπα ακτινοβολούν στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού και εκείνων, που με αφοσίωση Τον ακολουθούν. Όπως ο Άγιος Μάξιμος ο ομολογητής επιμένει: «Πολλοί έχουν πει πολλά περί αγάπης, αν όμως την αναζητήσεις, θα την βρεις μόνο στους μαθητές του Χριστού, επειδή μόνον αυτοί είχαν την αληθινή Αγάπη δάσκαλο της αγάπης» (Περί ἀγάπης Δ΄ Ἑκατοντάς, 100).

Ο Υιός και Λόγος του Θεού δεν έγινε άνθρωπος, για να μας δώσει μια γενική αόριστη θεωρία περί αγάπης, αλλά για να την αποκαλύψει μένοντας ανάμεσά μας. Να καταυγάσει με το φως της θεογνωσίας την αλήθεια ότι: «Ὁ Θεὸς ἀγάπη ἐστί, καὶ ὁ μένων ἐν τῇ ἀγάπῃ ἐν τῷ Θεῷ μένει καὶ ὁ Θεὸς ἐν αὐτῷ.» (Α΄ Ιω. 4:16). Η δέσμη φωτός της αγάπης εμπεριέχει όλο το φάσμα των αρετών. Τη δικαιοσύνη, την αγαθωσύνη, τη συχωρητικότητα, την αλήθεια, βασικά προαπαιτούμενα για την στερέωση της ειρήνης.

Ο Παντοδύναμος και Απερινόητος Υιός και Λόγος του Θεού, προσλαμβάνει, κατά το άπειρο έλεός Του, την ανθρώπινη φύση, για να την εξυψώσει με τρόπο ασύλληπτο στον ανθρώπινο νου στην κατά χάριν θέωση. Ο Θεάνθρωπος ήρθε ως βρέφος, ως αθώο παιδί και με την όλη ζωή και θυσία Του, προτρέπει: «Μάθετε ἀπ᾿ ἐμοῦ, ὅτι πρᾷός εἰμι καὶ ταπεινὸς τῇ καρδίᾳ, καὶ εὑρήσετε ἀνάπαυσιν ταῖς ψυχαῖς ὑμῶν.» (Μτ 11:29).

«…Ὅθεν θεογνωσίας, πρὸς φῶς ὁδηγηθέντες…».

Με αισθήματα ευγνωμοσύνης για το εκπληκτικό φως θεογνωσίας, που μας χαρίζει με τη Γέννησή Του ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, ας Τον δοξολογήσουμε αναπτύσσοντας την ειρήνη, με τον εαυτό μας, με τους συνανθρώπους μας, με τον Θεό, και ας αγωνιζόμαστε να είμαστε συνεργοί Του, κατά την εντολή: «Μακάριοι οἱ εἰρηνοποιοί, ὅτι αὐτοὶ υἱοὶ Θεοῦ κληθήσονται». (Μτ. 5:9).

Ευλογημένα Χριστούγεννα! Ειρηνοφόρο, με ασάλευτη υγεία, το Νέο Έτος!

«Όπως είναι γνωστό την επόμενη Κυριακή θα έχουμε εκλογές εδώ στην Αλβανία. Πρέπει για μια ακόμη φορά να υπενθυμίσω ποια είναι η άποψη της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Από τον πρώτο χρόνο της παρουσίας μας στην Αλβανία τονίσαμε ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν ανακατεύεται στα πολιτικά κόμματα και δεν παίρνει τη θέση του Α΄ ή του Β΄ κόμματος. Αυτή είναι η πρώτη αρχή…Υπάρχει όμως και μια δεύτερη αρχή, πολύ σημαντική. Όλοι οι ενήλικες Ορθόδοξοι είναι υπεύθυνοι πολίτες αυτής της χώρας και έχουν υποχρέωση να ψηφίζουν. Δεν μπορούν να αδιαφορούν και να λένε εμείς δεν ασχολούμαστε με τα κόμματα. Το κριτήριο είναι πολύ συγκεκριμένο. Να ψηφίζουν ανθρώπους, που ξέρουν ότι είναι ακέραιοι και ότι δεν βάζουν πρώτα το εγώ τους και μετά το εμείς και έχουν αληθινό ενδιαφέρον και τη δυνατότητα να οδηγούν τη χώρα εκεί που είναι η αλήθεια, η αλληλοκατανόηση και η πρόοδος. Επαναλαμβάνω πρόκειται για χρέος και ένα δικαίωμα πολύ σημαντικό».

Αυτά τόνισε μεταξύ άλλων ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος, συνδέοντας το καθήκον και δικαίωμα των Ορθοδόξων Χριστιανών να συμμετέχουν στα κοινά και να είναι ενεργοί πολίτες, με το περιεχόμενο του ευαγγελικού αναγνώσματος της σημερινής Κυριακής: Details