Εάν ο Μητσοτάκης πήγαινε στο Άγιον Όρος όντως ως απλός προσκυνητής, δεν θα είχε νόημα να δημοσιοποιούνται πτυχές μιας ιδιωτικής επίσκεψης, ὀπως η ανορθόγραφη καταχώρηση στο βιβλίο επισκεπτών της Ιεράς Μονής Σίμωνος Πέτρας κι ας είναι το βιβλίο, από τη φύση του, προσιτό στον καθένα που θέλει να το συμπληρώσει και να το ξεφυλλίσει. Η φωτογραφία δημοσιοποιήθηκε μέσω του πρακτορείου “Ρομφαία” (αριστερά οι διορθώσεις του…δοκιμίου, όπως τις ανέβασε ο δημοσιογράφος Βασίλης Κοντογουλίδης στην ιστοσελίδα του στο “φέισμπουκ”)
Όμως, από τη στιγμή που έχει την ιδιότητα του Πρωθυπουργού, είναι σημαντικό αυτοί που καλούνται να τον ψηφίσουν να γνωρίζουν πόσο επαρκής είναι, ακόμα και σε θέματα που θεωρούνται αυτονόητα προσόντα για κάθε απόφοιτο Λυκείου. Ιδίως όταν ο ίδιος εμφανίζεται κήρυκας της αξιοκρατίας και επιβάλλει αυστηρή αξιολόγηση σε άλλους.
Μέ τέτοιο γραπτό, δύσκολα θα γινόταν δεκτός κάποιος σε ελληνικό Πανεπιστήμιο, ιδίως παλαιότερα, όταν αποφοίτησε ο κ. Μητσοτάκης από το Λύκειο, αφού οι κατά καιρούς εισαγωγικές εξετάσεις είναι από τους λίγους αδιάβλητους θεσμούς στη Χώρα.
Με πολλούς τρόπους το Άγιον Όρος ως φωτεινό πνευματικό κέντρο, έχει μεταδώσει σημαντικές Αλήθειες στον ελληνικό λαό, μέσω φωτεινών προσωπικοτήτων που μόνασαν και ασκήθηκαν εκεί. Δεν μπορούσαμε να φανταστούμε ότι σημαντικές αλήθειες, έστω και χωρίς κεφαλαίο το “Α”, θα μπορούσαν να αναδειχθούν και κατά τρόπο τόσο πρωτότυπο.
Ο ερευνητής δημοσιογράφος κ. Δημήτρης Ψαρράς, στο βιβλίο του «Μία Καριέρα» για την πολιτική διαδρομή του Κυριάκου Μητσοτάκη, σε ένα από τα κεφάλαια αναφέρεται με ντοκουμέντα στην πτυχιακή εργασία του Πρωθυπουργού στο Χάρβαρντ με θέμα τις ελληνοαμερικανικές σχέσεις.
Ο Πρωθυπουργός είχε αναφερθεί σε αυτή μιλώντας στη Βουλή, ενώ την έχει δημοσιεύσει μεταφρασμένη ελληνικά.
Ο κ. Δ.Ψαρράς αναζήτησε την πρωτότυπη πτυχιακή εργασία του κ. Μητσοτάκη στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ όπου σπούδασε και την είχε υποβάλει. Ενέργησε ώστε με δικά του έξοδα να ψηφιοποιηθεί το πρωτότυπο αγγλικό κείμενο. Αφού το πήρε στα χέρια του, εκτίμησε ότι αυτή θα είχε απορριφθεί και από Γυμνάσιο, δεδομένου ότι περιλαμβάνει «πολύ χοντρά λάθη, πολύ χοντρές παραχαράξεις επισήμων κειμένων». Τονίζει χαρακτηριστικά:
«Σας λέω ένα παράδειγμα: Ξεκινάει λέγοντας ότι το Σύνταγμα της Ελλάδας ψηφίστηκε το 1974 από την κυβέρνηση εθνικής ενότητας, μετά την πτώση της δικτατορίας. Είναι γνωστό ότι ψηφίστηκε το 1975 από την κυβέρνηση Κωνσταντίνου Καραμανλή».
Σύμφωνα με τον κ. Ψαρρά, ό κ. Μητσοτάκης δεν δίστασε να παραχαράξει τη ιδρυτική διακήρυξη της Νέας Δημοκρατίας, θέτοντας αντί για την αναφορά στην “Ενωμένη Ευρώπη” τον όρο “δυτικός κόσμος”, προφανώς επειδή απευθυνόταν σε Αμερικανούς. Ο ερευνητής αναφέρεται και σε παραποίηση ομιλίας του Κωνσταντίνου Καραμανλή για τις αμερικανικές Βάσεις, όπου ενώ είχε ειπωθεί ότι θέλουμε όσες αμερικανικές Βάσεις υπηρετούν τα εθνικά συμφέροντα, αποδίδεται ότι ειπώθηκε ότι θέλουμε τις Βάσεις, επειδή υπηρετούν τα ελληνικά συμφέροντα. Μάλιστα, ο κ. Ψαρράς θεωρεί τις παραχαράξεις αυτές συνειδητές, διότι στην ελληνική μετάφραση έχουν σιωπηλά διορθωθεί…
Ως προς τον πυρήνα της πολιτικής προσέγγισης του κ. Μητσοτάκη στα εθνικά θέματα, ό κ. Ψαρράς αναδεικνύει την άποψή του ότι αυτά δεν είναι πολιτικά, αλλά θέματα στρατηγικής, για τα οποία η ιθύνουσα τάξη πρέπει να αποφασίζει χωρίς να τα θέτει στο λαό. Μια άποψη άκρως αντιδημοκρατική, ολιγαρχική.
Βέβαια, στο σημείο αυτό, ο κ. Ψαρράς, ένθερμος υποστηρικτής της συμφωνίας των Πρεσπών, κατηγορεί τον κ. Μητσοτάκη, ακριβώς επειδή δεν ακολούθησε και στο θέμα αυτό τη γραμμή αυτή, επειδή διατυπώνοντας θέση για τις Πρέσπες, έλαβε υπόψη του τη λαϊκή βούληση (παρασυρόμενος από τον Σαμαρά και την “ακροδεξιά” πτέρυγα του κόμματός του, σύμφωνα με τη λογική του).
