ΕΠΙΣΚOΠOΣ ΑΣΣOΥ κ. ΤΙΜOΘΕOΣ ΑΠO KOΛOΜΒΙΑ
Απευθυνόμενος στους Έλληνες αδελφούς, «στην πατρίδα Ελλάδα», όπως λέει, ο θεοφιλέστατος επίσκοπος Άσσου κ. Τιμόθεος, με ποίμνιο στην Κολομβία και στη γειτονική Βενεζουέλα, μιλά για τις δικές του στεναχώριες, εν μέσω της προετοιμασίας για τα Χριστούγεννα. Αναπαυμένοι στα δικά μας θέματα, στην «Ορθόδοξη» χώρα μας, όπου ο πιο φτωχός μας εκεί «θα ήταν πλούσιος», όπως λέει ο θεοφιλέστατος, ξεχνάμε ότι υπάρχουν Ορθόδοξοι Χριστιανοί που αγωνίζονται, στις μακρινές «Αμερικές». Διαλέξαμε να σας παρουσιάσουμε τα κύρια σημεία του μηνύματος του επισκόπου κ. Τιμοθέου (Τόρες Εσκιβέλ), γιατί απηχεί την εν Χριστώ αγωνία του για το λαό του, που όπως λέει, ζει σε χαρτονένια σπίτια και όταν βρέχει, βρέχει πιο πολύ μέσα από έξω…
«Έλεον θέλω και ου θυσίαν»
Θέλω να στείλω αυτό το μήνυμα γιατί στ’ αλήθεια πονάω για την κατάσταση της ανθρωπότητας. Έρχομαι αυτές τις μέρες από διάφορες περιοχές της Κολομβίας και της Βενεζουέλας και βλέπω ανθρώπους που υποφέρουν πάρα πολύ. Άνθρωποι που χάσανε τα πάντα. Και σκέφτομαι κι εγώ τι σημαίνει Χριστούγεννα και πώς γιορτάζουμε τη Γέννηση του Σωτήρος, τη Γέννηση του Θεανθρώπου, τη Γέννηση του Χριστού. Πηγαίνω σε δύσκολες περιοχές και γειτονιές, όπου οι άνθρωποι δεν έχουν να φάνε, δεν έχουν να πιούν.
Και ο λόγος; Ότι χαλάσαμε το περιβάλλον. Ο λόγος; Ότι εμείς, μέσα στη δική μας ζωή, φτάσαμε σε ένα είδος Χριστιανοσύνης όπου κυριαρχεί μόνο και μόνο η συνήθεια και όχι η πράξη. Όπου, δυστυχώς, οι άνθρωποι αδιαφορούν για τους άλλους ανθρώπους.
Και σκέφτομαι:
Πώς είναι δυνατόν να στολίσουμε χριστουγεννιάτικα δένδρα και να μην στολίσουμε έναν αδελφό, ο οποίος υποφέρει. Να στολίσουμε φάτνες με φώτα και άλλα τόσα και ν’ αφήσωμε γυμνό τον Χριστό;
Πώς είναι δυνατόν να πανηγυρίσουμε την Γέννηση του Χριστού, παραβλέποντας τον ίδιο τον Χριστό που, όπως μας λέει ο ιερός Χρυσόστομος βρίσκεται σε κάθε αδελφό;
Και παραπάνω ακόμα.
Πολλές φορές στολίζουμε τις εκκλησίες μας με φώτα και άλλα τόσα, για να φανούμε, αλλά η νύχτα της καρδιάς μου δεν με αφήνει να δω τον αδελφό που υποφέρει.
Τι σημαίνει να στολίζεις ένα δένδρο, να ξοδεύεις σε φώτα για το σπίτι, για τη φάτνη, για το ένα, για το άλλο, όταν ο άλλος πεθαίνει από πείνα; Εδώ πέφτουνε σπίτια από βροχές. Εδώ πεθαίνουν οι άνθρωποι από πείνα. Εδώ που βρίσκομαι εγώ, υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι που δεν έχουν να φάνε. Υπάρχουν παιδιά που κατοικούν τους δρόμους, οικογένειες που φεύγουν, πρόσφυγες από ’δω, πρόσφυγες από ’κει.
Τι είναι η Ορθοδοξία, αν δεν είναι ορθοπραξία; Καλό είναι το δόγμα. Πολύ καλό. Και καλά είναι η διδασκαλία του Χριστού και της Ορθοδοξίας. Και καλά είναι να διδάσκουμε τι σημαίνει Αγία Τριάδα και πώς γεννιέται ο Υιός και πώς εκπορεύεται το Άγιο Πνεύμα. Όλα αυτά είναι καλά. Κανείς να μην τα αμφιβάλλει. Αλλά καλύτερα είναι να έχουμε αγάπη. «Και όταν λαλώ τας γλώσσας των ανθρώπων και των αγγέλων και αγάπη δεν έχω τίποτα δεν είμαι», λέει ο Απόστολος Παύλος. Στεναχωριέμαι. Διότι στολίζουμε μία ολόκληρη πόλη με ωραιότατα πράγματα, με φώτα, με χριστουγεννιάτικα και δεν στολίζουμε τον αδελφό. Αυτά τα φώτα, κάτω από τα φώτα αυτά που γεμίζουν, που έχουμε βάλει σε όλη την πόλη είναι άνθρωποι που υποφέρουν.
Πρόσφυγες από Βενεζουέλα, πρόσφυγες από Αφρική, πρόσφυγες από ’δω, πρόσφυγες από ’κει. Δεν ήτανε πρόσφυγας κι ο Χριστός, όταν έφτασε στην Αίγυπτο; Δεν τον είχανε διώξει, μάλιστα για πολιτικούς λόγους ή λόγω καταστάσεως; Γιατί ο άνθρωπος τείνει να γίνει λύκος για τον άνθρωπο. Δεν ακούσαμε «να αγαπάς τον πλησίον σου ως τον εαυτόν σου»; Και «να μην θέλεις για τον άλλον αυτό που δεν θέλεις για σένα»; Δεν καταλαβαίνουμε ότι πάμε με το ίδιο πλοίο και τελικά ό,τι θα γίνει σε έναν, αύριο θα γίνει και σε μας και θα γίνει σε όλους; Ότι η αδικία είναι κάτι που πρέπει να το ξεπεράσουμε; Ότι η αδιαφορία είναι κάτι που πρέπει να ξεπεράσουμε; Ότι ο άνθρωπος πρέπει να δει τον συνάνθρωπο; Η διαφθορά, αυτοί που κλέβουν, αυτοί που κλέβουν το Δημόσιο, αυτοί που κλέβουν από ’δω. από ’κει και κλέβουν την ελπίδα των άλλων. Αλλά και ο Χριστιανός που πηγαίνει στην Εκκλησία και ανάβει ένα κερί, αλλά έξω είναι λύκος για τον αδελφό.[…]
Τι σημαίνει Χριστούγεννα χωρίς Χριστό; Και έξω να γιορτάσουμε και μέσα στην Εκκλησία να δοξάσουμε, όταν κάποιος είναι έξω και πεινάει ή είναι δίπλα μας και πονάει και ζει σε μια μοναξιά μέσα σε πολλούς ανθρώπους; Τι σημαίνει Χριστούγεννα; «Χριστός γεννάται, δοξάσατε»! Αλλά τι σημαίνει να γιορτάσωμε τον Χριστό μέσα στο ναό, όταν η καρδιά μας είναι κλεισμένη για τον Χριστό; Άναψες ένα κερί. Συγχαρητήρια. Φώτισες την εικόνα του Χριστού. Συγχαρητήρια. Αλλά εγώ σας ρωτάω, φωτίσαμε την καρδιά μας με ελεημοσύνη, με αγάπη; Πιστεύω πως όχι. «Δεν είδα τίποτα»
Αυτές τις μέρες είμαι πολύ πονεμένος. Κουρασμένος. Όχι μόνο από το τρέξιμο, που πηγαίνουμε από ’δω, πηγαίνουμε από ’κει, πάμε εκεί που δεν πάει η κυβέρνηση, οι ηγέτες εδώ των διαφόρων ομολογιών κρύβονται. Και κλείνουν τα μάτια και τ’ αυτιά για να μην ακούνε και να μην βλέπουν, για να περιφρονούν τον άλλο, να κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν, «δεν είδα τίποτα», δεν είδαν τον αδελφό που υποφέρει, δεν είδαν αυτόν που σταυρώνεται, διότι η ζωή του Χριστού, από την ώρα που έγινε η Ενσάρκωση και γεννήθηκε σε
φάτνη, σε σταύλο, έως το τέλος της επίγειας ζωή του, ήτανε Σταυρός. Ένας Εσταυρωμένος Χριστός.
Λέει ο Μέγας Βασίλειος, γνωρίζω ορισμένους ανθρώπους που κάνουν οτιδήποτε θρησκευτικό, εκτός από το να βάλουν το χέρι στην τσέπη, να βοηθήσουν έναν αδελφό. […] Ο Θεός δεν θέλει να είμαστε εμείς τώρα μέσα σε μεγαλεία, ανθρώπινα μεγαλεία, που τελικά ένας τάφος θα τα πάρει. Αφήστε με να σας μιλήσω με την καρδιά. Προετοιμαζόμαστε να γιορτάσωμε τα Χριστούγεννα, αλλά πολλές φορές γιορτάζομε τα Χριστούγεννα χωρίς Χριστό. Όταν άλλος υποφέρει κι εγώ πηγαίνω και αγοράζω πέντε- έξι μπουκάλια ουίσκι, κρέατα πολλά, φαγητά πάρα πολλά, κι ό,τι περισσεύει πάει στα σκουπίδια, όταν άλλος πεινά δίπλα. Όταν άλλος υποφέρει. […]
Έχω δει τέτοια φτώχεια εδώ, στην Αφρική… Και αναρωτιέμαι, πώς θα στολίσωμε, πάλι το λέω, χριστουγεννιάτικο δένδρο, όταν αφήνωμε γυμνό τον αδελφό; Όταν πολλές φορές δεν τον πληρώνωμε σωστά. Κι αυτό δεν είναι πολιτικό, ούτε ιδεολογικό. […] Ομιλούμε για δικαιοσύνη, αλλά η δικαιοσύνη δεν είναι να την κηρύξουμε, αλλά να την πραγματοποιήσουμε εμείς οι ίδιοι. Εγώ δεν
περιμένω να μιλήσουνε ούτε αριστεροί, ούτε δεξιοί. Αυτοί μόνο ξέρουν να λένε και δεν καταλαβαίνουν ποτέ τον πόνο των άλλων. Και να σας πω κάτι; Εδώ στην Κολομβία, όσοι είναι φτωχοί… δηλαδή, όποιος είναι φτωχός στην Ελλάδα, στην Κολομβία θα ήταν πλούσιος. Και στη Βενεζουέλα. Πέφτουν σπίτια. Μένουν οι άνθρωποι κάτω από τη βροχή ολόκληρες νύχτες. Πλημμυρίζουν ακόμα κι εμείς. Δύο ναοί, δύο παροικίες, περάσανε δύσκολα. Αλλά λέμε, εντάξει. δόξα τω Θεώ, κάπου θα σταθούμε και θα βρούμε μία λύση. Αλλά, παρακαλώ, μη μιλάτε για το Θεό σε άνθρωπο ο οποίος, λέει ο Μέγας Αντώνιος, έχει το στομάχι άδειο. Διότι δεν θα σας καταλαβαίνει και δεν θα με καταλάβει.
Ελεημοσύνη και αγάπη. Αγάπη και ελεημοσύνη. Και να δούμε σε αυτόν που είναι πεταμένος και πονεμένος τη δική του αξία. Διότι ο Θεός έγινε άνθρωπος για να αξιοποιήσει την εικόνα του σε κάθε αδελφό. Σε κάθε άνθρωπο όχι μόνο στους Ορθοδόξους. Σε αυτούς που είναι έξω. Ας σταματήσωμε λίγο να λέμε συνέχεια, η Ορθοδοξία, η Ορθοδοξία, η Ορθοδοξία… όταν δεν είναι ορθοπραξία […] Λέει ο ιερός Χρυσόστομος, αν σκεπάσεις τον Χριστό με χρυσά δισκοπότηρα μέσα στο ναό και τον αφήνεις έξω γυμνό, τι σημαίνει; Και τι αξία έχει αυτό; Το ένα φέρνει το άλλο. Η Θεία Λειτουργία φέρνει τη Λειτουργία μετά τη Λειτουργία, που είναι η αγάπη. […]
Μέσα στο ναό είναι ο Χριστός. Αλλά όταν πηγαίνεις στο δρόμο είναι ο Χριστός δίπλα σου, σε αυτόν που υποφέρει, σε αυτόν που πονά. Σε αυτόν που διψά. Ας ακούμε τον Κύριο. Στη Δευτέρα Παρουσία, την Κρίση των ανθρώπων, θα θέλει δεξιά και αριστερά.
«Ελάτε, εισέλθετε να κληρονομήσετε τη Βασιλεία του Ουρανού», θα πει σε όσους είναι πρόβατα. Γιατί; Γιατί θα την κληρονομήσετε; Αυτή η Βασιλεία που ήταν προετοιμασμένη προ των αιώνων για σας, «γιατί με είδατε πεινασμένο και μου δώσατε να φάω, διψασμένο και μου δώσατε να πιω, γυμνός και με ντύσατε, στο νοσοκομείο πήγατε να με δείτε…»
Αδέρφια Θεού, Χριστούγεννα χωρίς αγάπη και χωρίς πράξη της αγάπης, Ορθοδοξία χωρίς ορθοπραξία, είναι τίποτα. Ας μη μηδενίσωμε τα Χριστούγεννα, αν μηδενίσωμε τους αδελφούς που υποφέρουν. Τι σημαίνει να δοξάσεις το Θεό και να στολίσεις δένδρο χριστουγεννιάτικο, όταν έξω τον αφήνεις γυμνό; Και τον αφήνεις πεταμένο και πονεμένο και πεινασμένο. «Να γινόμαστε εμείς
ελεήμονες, όπως και ο επουράνιος Πατέρας ελεήμων εστί» και γι’ αυτό μας έκανε το δώρο του Χριστού, ο ποιός γεννήθηκε σε φάτνη, στην κοιλιά της Παναγίας, φέρνωντας και παίρνοντας τη σάρκα και τα οστά της Παναγίας και έγινε άνθρωπος, για να σώσει και να υψώνει τον άνθρωπο.
Και ιδιαίτερα να αγαπάμε όχι μόνο αυτούς που μας αγαπάνε. Ιδιαίτερα να αγαπάμε αυτούς που δεν θέλουμε. Ακόμα και αυτόν που είναι μετανάστης, που ήρθε. Και μήπως δεν είναι σαν κι εμένα και δεν πιστεύει σαν κι εγώ. Αλλά αυτός είναι άνθρωπος και η αγάπη θα τον καταφέρει να ’ρθει και να είναι μέλος της Εκκλησίας. Ας νηστέψωμε και ό,τι δεν τρώμε στη νηστεία, να το δώσωμε σε αυτόν που υποφέρει.
Κι ας λιγοστέψουμε λίγο τα έξι μπουκάλια ουίσκι. Φέτος να πάρωμε μόνο δύο ή τρία και τα λεφτά με τα οποία ήταν να πάρωμε τα άλλα τρία μπουκάλια, να τα δώσωμε σε έναν που υποφέρει, σε έναν που έχει ανάγκη και, δυστυχώς, δεν μπορεί να βρει χώρο στα σπίτια, διότι όλα τα σπίτια είναι γεμάτα. Και να μην γιορτάσωμε τα Χριστούγεννα χωρίς Χριστό. Ο Χριστός εν τω μέσω ημών! Και από τώρα καλή προετοιμασία για την μεγάλη γιορτή.
«Χριστός γεννάται, δοξάσατε». Να είστε καλά. Και όλη την αγάπη μου. Και να σας έχει καλά ο Θεός. Να μας ελεήσει. Όλους. Το χρειαζόμαστε αυτό. […]
Προσπαθούμε να κάνωμε κάτι και προχωράμε μπροστά, με τη Χάρη του Θεού. «Δόξα σοι, ο Θεός, η ελπίς ημών δόξα σοι». Αμήν.
