ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟΣ Ο π. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΤΟΝ ΑΛΙΚΙΑΝΟ
Μέχρι και ανιχνευτής μετάλλων χρειάστηκε στον Ναό του Τιμίου Σταυρού, στο χωριό Αλικιανός Χανίων, για να γίνει την περασμένη Τρίτη (4/11) η κηδεία της αδικοχαμένης 56χρονης Ευαγγελίας Φραγκιαδάκη, που σκοτώθηκε στην ανόητη βεντέτα-φάρσα στα Βορίζια. Δρακόντεια ήταν τα μέτρα ασφαλείας της Αστυνομίας, παρ’ ότι ο Αλικιανός δεν εμπλέκεται στα όσα έγιναν στα Βορίζια. Με θλίψη, συγγενείς και φίλοι αποχαιρέτησαν την Ευαγγελία. Η ταφή της έγινε στο κοιμητήριο του Αλικιανού, δίπλα στον σύζυγό της, που είχε φύγει από τη ζωή πριν από δύο χρόνια.
Ο ιερέας του χωριού, π. Εμμανουήλ Χατζηδάκης, τελώντας τη νεκρώσιμη ακολουθία, μίλησε με τη φωνή του Ευαγγελίου, που επίσης είναι στη συγκεκριμένη περίπτωση και η φωνή της λογικής. Τα λόγια του συγκλόνισαν όταν, μιλώντας στο πλήθος των τεθλιμμένων, είπε τα παρακάτω. Δημοσιεύουμε όλη την ομιλία του, που, αν ακουστεί σοβαρά, θα είναι η μόνη λύση στην ανοησία των Βοριζίων:
«Τούτη την ώρα στεκόμαστε μπροστά σε ένα φέρετρο που δεν έπρεπε να υπάρχει. Μια νέα γυναίκα, μια μάνα φεύγει από τη ζωή με τρόπο βίαιο και άδικο. Και ο λόγος; Ένα ανθρώπινο πάθος που δεν λέει να σβήσει και να σταματήσει στον τόπο μας. Πόσο τραγικό είναι, αδελφοί μου, να οπλίζει ο άνθρωπος το χέρι του εναντίον του αδελφού του, πόσο ανόητο είναι να πιστεύουμε πως με αίμα θα έχουμε δικαίωση, ενώ στην πραγματικότητα το μόνο που γίνεται είναι να ποτίζει τη γη το αίμα και να φέρνει δάκρυα, πόνο και θλίψη. Καμιά ζωή δεν επιστρέφει με άλλο θάνατο, κανένα μίσος δεν γιατρεύεται με περισσότερο μίσος, καμιά διαφορά δεν λύνεται με τα όπλα.
»Τα όπλα δεν τα έχουμε για τους αδελφούς μας. Τα όπλα η Εκκλησία μας τα ευλόγησε και τα ευλογεί μόνο όταν επιβουλεύεται η ελευθερία και η ακεραιότητα της πατρίδας μας. Σε καμιά άλλη περίπτωση. Τέτοια γεγονότα, αδελφοί μου, δεν πληγώνουν μόνο τις οικογένειες, πληγώνουν και ντροπιάζουν τον τόπο μας, την Κρήτη μας. Η Κρήτη δεν είναι νησί εκδίκησης, αλλά νησί τιμής, φιλότιμου, ανθρωπιάς, λεβεντιάς, φιλοξενίας. Η λεβεντιά και η παλικαριά δεν είναι να σηκώνεις το όπλο, είναι να κρατάς την ψυχή σου όρθια μέσα στον πόνο, ακόμα και στην αδικία. Να έχεις δύναμη να συγχωρείς, να κάνεις πίσω, να σταματάς το κακό πριν απλωθεί. Η Εκκλησία μας σήμερα πονά, θρηνεί, αλλά και προσεύχεται. Προσεύχεται για την ψυχή της αδικοχαμένης Ευαγγελίας, για τους τραυματίες, για όσους έκαμαν ό,τι έκαμαν, για όσους θρηνούν και υποφέρουν. Ζητά από όλους ας σταματήσει επιτέλους αυτός ο ανόητος κύκλος της βίας.
»Ας γίνει τούτος ο πόνος αφορμή για μετάνοια, για συγχώρεση, για καταλλαγή, για ειρήνη. Ας το καταλάβουμε όλοι: όσο αφήνουμε το αίμα να κυλά, ο τόπος μας μαυρίζει. Μόνο όταν αφήσουμε τον Χριστό να μπει στην καρδιά μας, θα πάψει ο τόπος μας να θρηνεί νεκρούς. Ας παρακαλέσουμε τον Κύριο να αναπαύσει την ψυχή της Ευαγγελίας και να δώσει σε όλους καρδιά ειρηνική, γεμάτη αγάπη και έλεος».
Χριστιανική 6 Νοεμβρίου 2025
