«Ἀντίθετα, νὰ ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθρούς σας, νὰ ἀγαθοεργεῖτε καὶ νὰ δανείζετε χωρὶς νὰ προσδοκᾶτε ἐπιστροφή, καὶ θὰ εἶναι μεγάλη ἡ ἀνταμοιβή σας θὰ εἴσαστε παιδιὰ τοῦ Ὑψίστου, γιατὶ κι ἐκεῖνος φέρθηκε καλὰ στοὺς ἀχάριστους καὶ πονηρούς» (Λουκ. 6, 35)
Ἀπὸ τὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα τῆς Κυριακῆς (Β’ Λουκᾶ)
• Ἡ περικοπὴ γίνεται ἰδιαίτερα ἐπίκαιρη σήμερα, ποὺ ὅλο καὶ περισσότερες χῶρες γίνονται «ἀποικίες χρέους», ἰδίως στὴν Εὐρωζώνη, ὅπου οἱ Κυβερνήσεις ἔχουν ἐκχωρήσει τὴ θεμελιώδη ἁρμοδιότητά τους νὰ ἐκδίδουν νόμισμα καὶ εἶναι ἕρμαια τῶν ἀγορῶν, ἀλλὰ καὶ τῶν διαθέσεων τῶν λογιστῶν τῶν Βρυξελλῶν.
• Ἡ διαγραφή, τουλάχιστον μέρους τοῦ χρέους, δημόσιου ἢ ἰδιωτικοῦ, κατὰ καιροὺς ἐπιβλήθηκε ὄχι ὡς ἐλεημοσύνη, ἀλλὰ κοινωνικὴ ἀναγκαιότητα καὶ φαίνεται ὅτι σὲ τέτοιους καιροὺς ζοῦμε σήμερα.
• Δὲν εἶναι μακριὰ τὸ 1953, ὅταν οἱ νικητὲς τοῦ πολέμου, περιλαμβανομένης καὶ τῆς ρημαγμένης Ἑλλάδας, ἀποφάσισαν μερικὴ διαγραφὴ τοῦ γερμανικοῦ χρέους καὶ ἐξόφληση τοῦ ὑπολοίπου μὲ ρήτρα ἀνάπτυξης.
• Κάτι ποὺ δὲν παραχωρεῖται στὴν Ἑλλάδα σήμερα, ἀπὸ τοὺς λογιστὲς τῶν Βρυξελλῶν.
• Νὰ σημειωθεῖ καὶ μιὰ ἄλλη διάσταση τοῦ «ἀπελπίζοντες», ποὺ παρουσιάζει ὁ π. Θεμιστοκλῆς Μουρτζανός: «Εἶναι ἡ ἀπελπισία ποὺ προκαλοῦμε ἐμεῖς στοὺς ἄλλους. Μὲ τὸ θέλημά μας ποὺ ἀπαιτοῦμε νὰ ἐκπληρωθεῖ ἀπὸ αὐτούς. Ἀπὸ τὴν ἀδυναμία μας νὰ συγκαταβοῦμε στὶς δικές τους πτώσεις καὶ ἀδυναμίες. Μὲ τὴν ἄρνησή μας νὰ δώσουμε εὐκαιρίες. Μὲ τὸ μπέρδεμα ἀνάμεσα στὸ τί εἶναι ὅριο καὶ τί εἶναι καταδυνάστευση. Μὲ τὸ νὰ μὴ νιώθουμε τὴν ἀγάπη τους. Μὲ τὸ νὰ κλείνουμε τὰ μάτια τῆς ψυχῆς μας στὴν μόνη ἀλήθεια ποὺ εἶναι ἀδιάψευστη: ὅτι καμιὰ ἐξουσία δὲν μπορεῖ νὰ νικήσει τὸν θάνατο. ΚΙ ἔτσι, ἔχοντας ἀναγάγει τὸ νόημα τῆς ζωῆς στὴν ἐπικράτηση, ἀκόμη κι ὅταν ἀρχικὰ κάνουμε τὸ καλό, περιμένουμε τὴν ἀνταπόδοσή του μὲ τέτοιον τρόπο ποὺ πνίγουμε τοὺς ἄλλους.» («Πεμπτουσία», 3.10.2021)
• Στὴν περίπτωση τοῦ δανεισμοῦ, ἰδίως ὁ τοκισμὸς ἀπελπίζει καὶ βουλιάζει, πολιτεῖες καὶ νοικοκυριά.
• Ἐπιβάλλεται νὰ ἐπανέλθει ἄμεσα ἡ προστασία τῆς 1ης κατοικίας, γιὰ νὰ περιοριστεῖ κάπως ἡ ἀπελπισία.
“ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ” 29.9.2022. Ἀπὸ τὴ στήλη “ΤΑ ΤΟΥ ΚΑΙΣΑΡΟΣ”
