Ορκίστηκε το μεσημέρι στις 20 Ιανουαρίου ως ο 46ος Πρόεδρος των ΗΠΑ ο Τζο Μπάιντεν με Αντιπρόεδρο την Καμάλα Χάρις. Όπως λειτουργεί το αμερικανικό πολιτικό σύστημα, οι εκλογές για τον Πρόεδρο και τα νομοθετικά σώματα γίνονται σε τακτά χρονικά διαστήματα αδιατάρακτα. Ούτε πρόωρες εκλογές γίνονται, ούτε λόγω πολέμων αναβλήθηκαν ποτέ οι εκλογές. Για το λόγο αυτό, η συγκεκριμένη ημερομηνία είναι μέρα εθνικής εορτής ανά τετραετία.   

Η εφετινή εναλλαγή στην εξουσία ήταν διαφορετική από τις άλλες, καθώς χαρακτηρίστηκε από τα μέτρα κατά του ιού, αλλά και το διχαστικό κλίμα και την αμφισβήτηση του εκλογικού αποτελέσματος μέχρι την τελευταία στιγμή από τον απελθόντα Πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ. Η πρωτοφανής εισβολή των οπαδών του τελευταίου στο “Καπιτώλιο”, τον χώρο συνεδρίασης των νομοθετικών σωμάτων στις 6 Ιανουαρίου ήταν η αποκορύφωση του εμφυλιοπολεμικού κλίματος που επικρατεί. Μιας διαίρεσης που αποτυπώνεται στα αναλυτικά εκλογικά αποτελέσματα ανά κομητεία (διοικητική υποδιαίρεση των επιμέρους Πολιτειών), με τους αντιπάλους υποψηφίους να φτάνουν ποσοστά της τάξης του 70-90% ο καθένας σε διαφορετικές κομητείες, ακόμα και στην ίδια Πολιτεία. Πίσω από την εγγύτητα του αποτελέσματος σε επίπεδο Πολιτείας, κρύβεται ενίοτε η αβυσσαλέα διαφορά δύο διαφορετικών κόσμων. 

Ο Μπάιντεν ανέλαβε καθήκοντα, με την υπόσχεση να επουλώσει τον διχασμό, ενώ ο προκάτοχός του, αφού το πήρε απόφαση, δήλωσε αποχαιρετώντας ότι προσεύχεται για την  επιτυχία της νέας Κυβέρνησης. Απέφυγε να παραστεί, σπάζοντας πρωτόκολλο 150 ετών, στην ορκωμοσία του διαδόχου του.

Επιδιώχθηκε το τελετουργικό που επαναλαμβάνεται ανά τετραετία, να μην υστερεί σε τίποτα σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Όμως, πέρα από τα δρακόντεια μέτρα ασφαλείας απουσίαζε το κοινό , που ήταν ελάχιστο λόγω προστασίας από τον covid19.

Άσχετα αν λόγω των τραυματικών εξελίξεων, οι ΗΠΑ είχαν ανάγκη να δείξουν ότι το Κράτος λειτουργεί ομαλά, καλό είναι να διδαχθούμε εμείς από το παράδειγμα. Γιατί φτάνουμε στο σημείο της ολοσχερούς κατάργησης των εθνικών εορτών, που είναι σημεία αναφοράς για τη συλλογική μνήμη του λαού μας.

Πιο θεαματική ενέργεια του νέου Προέδρου μόλις ανέλαβε. είναι η επάνοδος των ΗΠΑ στη συμφωνία των Παρισίων για την προστασία του περιβάλλοντος και την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής. Υποσχέθηκε επίσης, ολοσχερή διακοπή κατασκευής του “τείχους” αποτροπής εισόδου των παράτυπων μεταναστών στα σύνορα με το Μεξικό. Δεσμεύθηκε παράλληλα, ότι τα σύνορα θα φυλάσσονται με τη βοήθεια της εξελιγμένης τεχνολογίας, ουσιαστικά με τη δημιουργία τείχους άλλου τύπου. Παράλληλα, έλαβε κάποια μέτρα για πιο ανθρώπινη αντιμετώπιση των παράτυπων μεταναστών, προκειμένου να ικανοποιήσει, σε επίπεδο συμβολικό, την αριστερή πτέρυγα του Δημοκρατικού Κόμματος, η κινητοποίηση της οποίας λόγω της αποστροφής της προς τον Τραμπ,  έκανε τη διαφορά και τού έδωσε την εκλογική νίκη. Μένει να φανεί αν θα υπάρξει και ουσιαστική στροφή στο θέμα αυτό, όπως και σε άλλα.

Από ελληνικής πλευράς, υπάρχουν προσδοκίες ότι ο κ. Μπάιντεν θα είναι φιλικότερος προς την Ελλάδα. Οι προσδοκίες αυτές ενισχύονται από την ανάδειξη του γερουσιαστή Μπομπ Μενέντεζ ως προέδρου της επιτροπής εξωτερικών σχέσεων της Γερουσίας, η οποία πέρασε στον έλεγχο των Δημοκρατικών. Μακάρι αυτές να επιβεβαιωθούν. Υπενθυμίζουμε όμως, ότι ανάλογες προσδοκίες που δημιουργήθηκαν από την ανάδειξη του Τζίμι Κάρτερ ως Προέδρου του 1976 διαψεύστηκαν παταγωγδώς.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *
You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>