Η Όλγα Μάικλ, αυτόχθων γυναίκα της Αλάσκας, γνωστή για την υποστήριξή της στις κακοποιημένες γυναίκες, είναι η πρώτη γυναίκα που αγιοκατατάχθηκε από την προσκείμενη στο Πατριαρχείο Μόσχας «Ορθόδοξη Εκκλησία της Αμερικής» (O.C.A.) με καταγωγή από τη βορειοαμερικανική υποήπειρο. Ως “Δίκαιη μητέρα Όλγα εκ Κουέθλουκ”, όπου και γεννήθηκε το 1916 και είχε ήδη ριζώσει η ορθόδοξη πίστη. Στη γλώσσα Γιούπικ το όνομά της ήταν “Arrsamquq”, που σημαίνει το ταπεινό, κρυφό, ή απέριττο.
Οι ακολουθίες για την αγιοκατάταξη ξεκίνησαν στις 19 Ιουνίου στο χωριό Κουέθλουκ της Αλάσκας με περίπου 800 κατοίκους και εκτός από τους ντόπιους, ταξίδεψαν εκεί άλλοι 100 επισκέπτες από τις ΗΠΑ και ακόμα πιο μακριά. Ολοκληρώθηκαν στην πρωτεύουσα της Αλάσκας Άνκορεϊτζ, στον καθεδρικό ναό του αγίου Ιννοκεντίου.
Η Όλγα Μάικλ, η οποία εκοιμήθη σε ηλικία 63 ετων από καρκίνο στις 8 Νοεμβρίου 1979, ήταν σύζυγος του π. Νικολάου Μάικλ, ο οποίος αρχικά ήταν καταστηματάρχης και υπεύθυνος του ταχυδρομικού γραφείου του χωριού και στη συνέχεια χειροτονήθηκε ιερέας.
Ήταν μαία και πολύτεκνη μητέρα δεκατριών παιδιών. Καταγόταν από τον αυτόχθονα λαό Γιουπίκ.
Σύμφωνα με την περιγραφή του βίου της από την ιστοσελίδα της OCA:
Το σπίτι της ήταν ανοιχτό· και η καρδιά της ήταν ακόμα περισσότερο. Προσέφερε φιλοξενία όχι ως επίδειξη, αλλά ως τρόπο ζωής. Είτε ράβοντας ζεστά ρούχα για όσους είχαν ανάγκη, είτε ψήνοντας ψωμί για την Αγία Τράπεζα, είτε παρηγορώντας έναν θλιμμένο γείτονα, έκανε τα πάντα χωρίς έπαρση. Δεν ύψωνε ποτέ τη φωνή της και δίδασκε – όπως πολλοί πρεσβύτεροι Γιουπίκ – όχι με επιπλήξεις, αλλά με το παράδειγμά της. Όσοι έρχονταν σ’ επαφή μαζί της, συχνά καθηλώνονταν, σαν από μια ήρεμη φλόγα.
Η ζωή της έμοιαζε με τις άγιες γυναίκες των Γραφών….Έντυνε τους γυμνούς, τάιζε τους πεινασμένους και βοηθούσε να έρθει καινούργια ζωή στον κόσμο. Ως μαία, παραστεκόταν στις γυναίκες στους κινδύνους και στις ευλογίες του τοκετού· ως σύμβουλος, άκουγε σιωπηλά όσους υπέφεραν, ειδικά τις γυναίκες που είχαν υποστεί κακοποίηση. Η παρουσία της ήταν μητρική, χωρίς επικρίσεις και βαθιά θεραπευτική.
Αν και ζούσε σε μια χώρα με μεγάλους χειμώνες και κακουχίες, η ίδια ήταν πηγή ζεστασιάς. Η καθημερινή της ζωή – σημαδεμένη από προσευχή, μόχθο και διακονία- έγινε μια κρυφή προσφορά στον Χριστό. Το πρόσφορό της ήταν ζυμωμένο με προσευχές, τα ρούχα της ραμμένα με φροντίδα, η σιωπή της γεμάτη φρροντίδα και αγάπη.
Όσοι τη γνώριζαν τη θυμούνται όχι για ομιίες ή δημόσιες πράξεις, αλλά για την πραγματικότητα της παρουσίας της. Ήταν πάντα εκεί – προσευχόμενη ήσυχα στην εκκλησία, ακούγοντας χωρίς διακοπή, βαστάζοντας βάρη χωρίς να χρειάζεται ευχαριστίες.
Όπως δήλωσε ο Μητροπολίτης Τύχων, Προκαθήμενος της “Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αμερικής” (OCA).«Η Εκκλησία συχνά θεωρείται ως ένας ιεραρχικός και πατριαρχικός θεσμός…Η αναγνώριση γυναικών όπως η Αγία Όλγα αποτελεί υπόμνηση ότι η ίδια πορεία προς την αγιότητα είναι προσβάσιμη σε όλους»,
Η Αλάσκα θεωρείται γη αγιασμένη για τη ρωσική Ορθοδοξία. Ήδη από τον 18ο αιώνα, όταν ήταν τμήμα της Ρωσίας [έως το 1867, οπότε πωλήθηκε στις ΗΠΑ], έφτασαν εκεί Ρώσοι Ορθόδοξοι ιεραπόστολοι για να ευαγγελίσουν τον αυτόχθονα πληθυσμό.
Η αγιοκαταταχθείσα Όλγα Μάικλ ήταν γνωστή για την υποστήριξή της σε γυναίκες που είχαν υποστεί κακοποίηση ή προσωπικό τραύμα, όπως αποβολές. Η ίδια είχε χάσει πέντε παιδιά πριν ενηλικιωθούν. «Ήταν μια γυναίκα με μεγάλη καλοσύνη, μεγάλη αυτοθυσία και μεγάλη αγάπη για την κοινότητα γύρω της. […] Τιμάται γι’ αυτό σε όλη την Αλάσκα και ακόμη και σε άλλα μέρη του κόσμου», δήλωσε ο Αρχιεπίσκοπος Αλέξιος, προκαθήμανος της Επισκοπής Αλάσκας (OCA) .
Ήδη από το 2023, ο Επίσκοπος Σίτκα και πάσης Αλάσκας είχε απευθύνει επιστολή στην Ιερά Σύνοδο των Επισκόπων της OCA για να ξεκινήσει τη διαδικασία αγιοκατάταξης, επικαλούμενος ότι «Η ταπεινότητα, η γενναιοδωρία, η ευσέβεια, η υπομονή και η ανιδιοτελής αγάπη της για τον Θεό και τον πλησίον ήταν πασίγνωστες στα χωριά του Κουσκόκβιμ κατά τη διάρκεια της επίγειας ζωής της ».
Παρά το γεγονός ότι το Νοέμβριο που εκοιμήθη, στα μέρη εκείνα ήταν βαρύς χειμώνας, μαρτυρείται ότι κατά τρόπο θαυμαστό,
Το παγωμένο ποτάμι έλιωσε και ο πάγος μαλάκωσε, επιτρέποντας την άφιξη σκαφών από κοντινά χωριά – ένα θαύμα χρόνου και θερμοκρασίας που κανείς δεν μπορούσε να εξηγήσει. Πουλιά εμφανίστηκαν στον ουρανό, αν και θα έπρεπε να είχαν πετάξει νότια από καιρό.Πετούσαν ολόγυρα πάνω από το χωριό, σαν να ήθελαν να δώσουν κάποια μαρτυρία. Οι πενθούντες συγκεντρώθηκαν όχι μόνο από το Κουέθλουκ, αλλά και από μακριά. Οι άνθρωποι γνώριζαν – χωρίς να τους το πει κάποιος – ότι ένας άγιος είχε περάσει στην αιώνια ανάπαυση.
ΠΗΓΗ: Ιστοσελίδα της OCA καιi εφημερίδα “Λα Κρουά” (La Croix)
Σημείωση: H “Ορθόδοξη Εκκλησία στην Αμερική” είναι εκκλησιαστικός οργανισμός που δημιουργήθηκε στην βόρεια Αμερική ως εξέλιξη Μητρόπολης με Επισκοπές κυρίως ρωσικής καταγωγής μεταναστών και πρόσκειται στο Πατριαρχείο της Μόσχας, με το οποίο και είχε αποκαταστήσει κανονικές σχέσεις όταν εξέλιπαν οι φραγμοί που έθετε το κομμουνιστικό καθεστώς. Ουδέποτε αναγνωρίσθηκε ως αυτοκέφαλη εκκλησιαστική δομή από το Οικουμενικό Πατριαρχείο και άλλες Εκκλησίες, διότι έλαβε την αυτοκεφαλία που επικαλείται, από το Πατριαρχείο Μόσχας το 1970. Το γεγονός αυτό δεν επηρέασε την κοινωνία με την ίδια ως τοπική Μητρόπολη και τις επιμέρους Επισκοπές που περιλαμβάνονται σε αυτήν. Κατά συνέπεια, από κανονική σκοπιά, η αγιοκατάταξή της μητέρας Όλγας θα αναγνωριστεί από όλους τους Ορθοδόξους όταν αυτή επίσημα αναγνωριστεί και από το Πατριαρχείο της Μόσχας, πράγμα που έχει γίνει για τον άγιο Αλέξανδρο Σμορέλ, ο οποίος αγιοκατατάχθηκε με πρωτοβουλία της “Υπερορίου Εκκλησίας”, δομής που απαρτιζόταν από Ρώσους πρόσφυγες οι οποίοι απέρριπταν το Πατριαρχείο Μόσχας ως φιλοκομμουνιστικό. Οι κανονικές τους σχέσεις αποκαταστάθηκαν σχετικά πρόσφατα.
