Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη για τις «άνισες ανταλλαγές εργασίας στην παγκόσμια οικονομία» που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature την οποία παρουσιάζει η γαλλική ισοσελίδα Elucid,  οι εργαζόμενοι στον «Παγκόσμιο Νότο» παρέχουν το 90% του εργατικού δυναμικού που χρειάζεται η παγκόσμια οικονομία και λαμβάνουν μόνο το 20% του παγκόσμιου εισοδήματος, σε σχέση με τον «Παγκόσμιο Βορρά».

Με γαλάζιο χρώμα οι χώρες που χαρακτηρίζονται ανεπτυγμένες με κριτήρια του ΔΝΤ και χαρακτηρίζονται ως “Παγκόσμιος Βορράς”, στο χάρτη που παρουσιάζει η γαλλική ιστοσελίδα Elucid. Παρατηρούμε ότι από τις πρώην ανατολικές χώρες-μέλη της ΕΕ περιλαμβάνονται μόνον η πρώην Τσεχοσλοβακία, Σλοβενία, η Εσθονία και η Λεττονία. Οι υπόλοιπες πρώην ανατολικές χώρες έγιναν δεκτές ως μέλη, αν και μη ανεπτυγμένες, για να παρέχουν φτηνό στελεχικό και εργατικό δυναμικό και να ανταγωνίζονται τους μισθούς του ήδη υπάρχοντος στα παλαιότερα μέλη της ΕΕ. Η Ελλάδα, αν και ανεπτυγμένη με κριτήρια ΔΝΤ, έχει πολίτες με χαμηλότερη αγοραστική δύναμη σε σχέση με πολίτες χωρών της ΕΕ που λογίζονται ως “μη αναπτυγμένες. Γεγονός που αντανακλά το μέγεθος της αφαίμαξης των πολιτών από τις μνημονιακές υποχρεώσεις με τον υψηλό ΦΠΑ και την ασυδοσία που προκαλεί την ακρίβεια.

Όπου ως «Bορράς» νοούνται οι ανεπτυγμένες οικονομίες με κριτήρια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, στις οποίες περιλαμβάνεται η Ελλάδα και ως «Nότος» οι χώρες που δεν πληρούν τα ως άνω κριτήρια.

Πυρήνας των “ανεπτυγμένων” κοινωνιών που απεικονίζονται στο χάρτη, είναι οι λεγόμενες κοινωνίες της Δύσης, (ΗΠΑ-Καναδάς-Δυτική Ευρώπη), με τις οποίες προσομοιάζουν κάποιες ασιατικές, ιδίως η Ιαπωνία, η νότια Κορέα και η Ταϊβάν και συμπεριλαμβάνονται Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία.

Όπως επισημαίνει η ιστοσελίδα «Elucid» που παρουσιάζει αναλυτικά τη μελέτη, «ό,τι αγαθό ή υπηρεσία και αν καταναλώνουμε, ένα μεγάλο μέρος του είναι καρπός της δουλειάς μικρών, φθηνών χεριών που το κάνουν προσιτό στους πληθυσμούς των χωρών του παγκόσμιου Βορρά».

Ενδιαφέρον έχει και η κατανομή ανάμεσα σε εργαζομένους με υψηλή ειδίκευση, μέση ειδίκευση και χαμηλή ειδίκευση. Στο 10% του παγκόσμιου εργατικού δυναμικού που αντιστοιχεί στον “Παγκόσμιο Βορρά”, η συντριπτική πλειοψηφία κατανέμεται σε στελέχη υψηλής και μεσαίας ειδίκευσης ενώ απειροελάχιστο είναι το ποσοστό των εργαζομένων με χαμηλή ειδίκευση. Αντίθετα, το πλέον ανειδίκευτο και κατά συνέπεια φθηνό εργατικό δυναμικό προέρχεται από τον αποκαλούμενο “Παγκόσμιο Νότο” σε αυξανόμενα ποσοστά όσο περνούν να χρόνια.

Η εξέλιξη της κατανομής των εργαζομένων ανάμεσα σε ανεπτυμένες χώρες (“Παγκόσμιο Βορρά”) και στον υπόλοιπο κόσμο (“Παγκόσμιο Νότο”) από το 1995 έως το 2021. Σε κάθε κατηγορία διακρίνονται οι τρεις υποκατηγορίες του βαθμού ειδίκευσης, με πιο σκούρα απόχρωση την υψηλή, λιγότερο σκούρα τη μεσαία και ανοιχτόχρωμη την χαμηλή. Παρατηρούμε από το 2006 και μετά διπλασιασμό του ποσοστού των ανειδίκευτων από 10% στο 20% του συνόλου στον υπόλοιπο κόσμο, που αντανακλά στη στροφή σε όλο και πιο φτηνά εργατικά χέρια από εκείνες τις χώρες. Οι ανειδίκευτοι που προέχονται από ανεπτυγμένες χώρες είναι απειροελάχιστοι.
  • Οι παραγνωρισμένες αναφορές του ΟΑΣΕ που διαψεύδουν την φιλοδυτική προπαγάνδα

Η Πρόεδρος της Μολδαβίας Μάια Σάντου ήταν στέλεχος της Παγκόσμιας Τράπεζας, η απελθούσα Πρόεδρος της Γεωργίας Σαλώμη Ζουραμπισβίλι για χρόνια ως υπάλληλος του γαλλικού Υπουργείου Εξωτερικών  “διακονούσε” τα γαλλικά συμφέροντα και μόλις το 2003αφού είχε συμπληρώσει τα 50 χρόνια της, πολιτογραφήθηκε ως Γεωργιανή για να διεκδικήσει το προεδρικό αξίωμα, ο Πρόεδρος της Ρουμανίας Κλάους Γιοχάνις διεκδίκησε επίσημα τη διαδοχή του Στόλτεμπεργκ στη Γενική Γραμματεία του ΝΑΤΟ. Τα στοιχεία αυτά αναδεικνύουν το μέγεθος της διαπλοκής της κυβερνώσας φιλοευρωενωσιακής ιθύνουσας τάξης των χωρών αυτών με τα ευρωατλαντικά κέντρα εξουσίας και τις δυτικοευρωπαϊκές κυβερνήσεις, των οποίων λειτουργούν απροκάλυπτα ως εντολοδόχοι. 

Στην περίπτωση των εκλογικών αναμετρήσεων του 2024 στη Μολδαβία, στη Γεωργία και στη Ρουμανία, η συστημική προπαγάνδα υπερτόνισε τη ρωσική ανάμιξη, η οποία υποτίθεται ότι διαμόρφωσε το αποτέλεσμα. Η πραγματικότητα είναι διαφορετική, όπως προκύπτει από τα πορίσματα των παρατηρητών του ΟΑΣΕ (Οργανισμός για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη), στο πεδίο ευθύνης του οποίου περιλαμβάνονται ο έλεγχος της διάδοσης όπλων, τα ανθρώπινα δικαιώματα, η ελευθερία του τύπου και η δίκαιη και ελεύθερη διεξαγωγή εκλογών. Είναι ο μόνος διεθνής οργανισμός όπου συμμετέχουν από κοινού οι ΗΠΑ, ο Καναδάς, χώρες της ΕΕ, η Ρωσία και οι πρώην σοβιετικές δημοκρατίες. Κατά συνέπεια, υπάρχουν οι πρϋποθέσεις σχετικής αντικειμενικότητας των πορισμάτων του και για το λόγο αυτό παραγνωρίζονται από την ξέφρενη συστημική προπαγάνδα. Η γαλλική ιστοσελίδα ELUCID  τα αναδεικνύει:

Μολδαβία: Σύμφωνα με το πόρισμα του ΟΑΣΕ, καταγράφονται όντως 350 απόπειρες εξαγοράς ψήφου από τη Ρωσία. Όμως, οι καταγγελίες προέρχονται αποκλειστικά από τη μολδαβική αστυνομία. Στο πόρισμα αμφισβητείται η αξιοπιστία της μεθοδολογίας της αστυνομίας με την οποία συλλέχθηκαν τα στοιχεία και σε κάθε περίπτωση τονίζεται ότι δεν αλλοιώθηκε για το λόγο αυτό το εκλογικό αποτέλεσμα.

Αντίθετα, παρά το γεγονός ότι η εκλογική διαδικασία ήταν κατά κανόνα ομαλή, οι παρατηρητές του ΟΑΣΕ επισημαίνουν ότι η ισοτιμία των όρων κινδύνεψε από τη μονομέρεια των ΜΜΕ, που ελέγχονται από τη φιλοδυτική μερίδα και στρατεύθηκαν στη στήριξη της απερχόμενης Προέδρου Μάια Σάντου, πρώην υπαλλήλου της Παγκόσμιας Τράπεζας και του δημοψηφίσματος να τεθεί στο Σύνταγμα της χώρας ο στόχος για ένταξη στην Ε.Ε. Όπως και από το γεγονός ότι η παράταξη της Προέδρου έλεγχε την κεντρική εκλογική επιτροπή. Να θυμίσουμε ότι παρά τις δημοσκοπήσεις, που εκ των πραγμάτων αποδείχθηκαν “στημένες”, το Δημοψήφισμα κρίθηκε υπέρ της ΕΕ για ελάχιστες ψήφους. Χωρίς τις επιστολικές ψήφους του εξωτερικού που ήταν -κατά “σύμπτωση”- ομόφωνα υπέρ του ΝΑΙ, θα είχε επικρατήσει το ΟΧΙ. Η κα Σάντου, αντί για άνετη επικράτηση, οδηγήθηκε σε 2ο γύρο για να κερδίσει την προεδρική εκλογή.

Γεωργία: Τις εκλογές κέρδισε το φιλορωσικό κόμμα “Γεωργιανό Όνειρο”. Το αντίστοιχο πόρισμα του ΟΑΣΕ επισημαίνει ότι μόνο το 6% των 2000 εκλογικών τμημάτων που ελέγχθηκαν (επί συνόλου 3000) δεν πληρούσαν τα κριτήριά του για ορθή εκλογική διαδικασία, όπως και ότι τα επεισόδια που προκλήθηκαν από την ένταση μεταξύ των αντιμαχόμενων παρατάξεων. Όμως, τα φαινόμενα αυτά είχαν παρατηρηθεί και σε προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις που δεν αμφισβητήθηκαν. Και σε κάθε περίπτωση, η διαπίστωση αυτή ουδόλως επιβεβαιώνει τους ισχυρισμούς της αντιπολίτευσης και των φιλοδυτικών ΜΜΕ για μαζική νοθεία. Οι οποίοι απορρίφθηκαν και από το συνταγματικό δικαστήριο της χώρας. Η κα Ζουραμπισβίλι, που δήλωνε ότι δεν αναγνώριζε την εκλογή του διαδόχου της από το νέο Κοινοβούλιο και ότι δεν θα παρέδιδε την Προεδρία, αποσύρθηκε τελικά στις 29 Δεκεμβρίου από το προεδρικό Μέγαρο.

Ρουμανία:  Δεν έχει ακόμα εκδοθεί πόρισμα του ΟΑΣΕ για την προεδρική εκλογή, στον 1ο γύρο της οποίας επικράτησε ο αντιδυτικός υποψήφιος Καλίν Γκεοργκιέσκου, ενώ έμεινε 3ος και αποκλείστηκε από τον 2ο γύρο ο κυβερνητικός υποψήφιος. Με βάση μόνον στοιχεία που προέρχονται από την άκρως φιλοευρωενωσιακή κυβέρνηση -που συνετρίβη στις εκλογές- περί εξαγοράς ψήφων, τα οποία έχουν να κάνουν με τη δημοτικότητα του Γκεοργκιέσκου στο διαδικτυακό “Τικ Τοκ” και καταγγελίες ότι φιλορώσος επιχιερηματίας χρηματοδότησε τον προεκλογικό του αγώνα, το Συνταγματικό Δικαστήριο ακύρωσε την εκλογή, η οποία αναβλήθηκε επ’ αόριστον. Η ενέργεια αυτή αποτελεί πρωτοφανές εκλογικό πραξικόπημα, αφού είναι κανόνας να προηγείται διερεύνηση των καταγγελιών και να διατάσσεται η επανάληψη της εκλογής στα εκλογικά τμήματα όπου παρατηρήθηκαν παραβιάσεις και όχι η συλλήβδην ακύρωση εκλογής σε πανεθνικό επίπεδο με βάση γενικόλογες καταγγελίες.

Παρά τις γενικόλογες αναφορές στη “Δημοκρατία” από τους Δυτικούς, είναι προφανές ότι όταν το αποτέλεσμα δεν εξυπηρετεί, ακολουθείται η “μέθοδος Κίσινγκερ” των στρατιωτικών πραξικοπημάτων με άλλα μέσα: Ιδίως “έγχρωμες επαναστάσεις” σε συνδυασμό με τον έλεγχο των ΜΜΕ για την ποδηγέτηση της κοινής γνώμης και την “άδηλη” συνδρομή των μυστικών υπηρεσιών. Αν στη Ρουμανία δεν τηρήθηκαν ούτε τα προσχήματα, τούτο πρέπει να συνδεθεί με τη μεγάλη στρατηγική σημασία της χώρας για το ΝΑΤΟ και την ΕΕ στα πλαίσια της κλιμάκωσης του νέου “Ψυχρού Πολέμου” με τη Ρωσία. Ένα διακύβευμα ιδιαίτερα σημαντικό για να αφεθεί στη λαϊκή βούληση, η οποία μόνο διακοσμητικά έχει κάποιο νόημα στην αντίληψη των ιθυνόντων της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.

  • Στα χέρια των διεστραμμένων οι τύχες του κόσμου

Την αντιστροφή των αξιών που επιβάλλει το κυρίαρχο οικονομικό σύστημα του νεοφιλελευθερισμού αναδεικνύει ο Γάλλος φιλόσοφος και συγγραφέας Ντανί- Ρομπέρ Ντιφούρ σε συνέντευξή του στον γαλλικό ιστοχώρο Élucid, με τίτλο “Η λατρεία του ‘εγώ’ και της αγοράς-Έχουμε εμπιστευθεί τις τύχες του κόσμου στους διεστραμμένους”.  Παραπέμπει στις αντιλήψεις του αγγλοολλανδού φιλοσόφου Μπέρναρντ ντε Μάντεβιλ  (ΦΩΤΟ, 1670-1733), σύγχρονου και ομοϊδεάτη του θεωρητικού του οικονομικού φιλελευθερισμού Άνταμ Σμιθ. Σύμφωνα με τον Μάντεβιλ, που προχώρησε παραπέρα, χωρίς ιδιωτικές κακίες δεν υπάρχει δημόσιο όφελος.

Στο έργο του “Ο θρύλος των μελισσών”, ο ντε Μάντεβιλ περιγράφει μια  κοινότητα μελισσών που άκμαζε, μέχρι που ξαφνικά οι μέλισσες που την αποτελούσαν έγιναν τίμιες και ενάρετες. Χωρίς την επιθυμία για προσωπικό όφελος, πλουτισμό και ισχύ, η οικονομία τους κατέρρευσε και οι μέλισσες που απόμειναν πήγαν να ζήσουν απλές ζωές σε ένα κούφιο δέντρο. Ο Μάντεβιλ είχε φτάσει στο σημείο να επικρίνει την ύπαρξη σχολείων για την επιμόρφωση των φτωχών (“charity schools”), επειδή η μόρφωση θα τούς δημιουργούσε περισσότερες υλικές ανάγκες. Ο Καρλ Μαρξ αναφέρεται στον Μάντεβιλ στον 1ο τόμο (κεφάλαιο 25) στο έργο του “Το Κεφάλαιο”.

Ο Ντιφούρ αποκαλεί τον οικονομικό νεοφιλελευθερισμό “μαντεβιλιανό σύστημα”, θεωρώντας ότι σε αυτή την αντιστροφή των αξιών και της πραγματικότητας βρίσκεται το θεμέλιο του σημερινού νεοφιλελευθερισμού, που μεταμορφώνει βαθιά την κοινωνία. Αφού οι ατομικές κακίες  παράγουν δημόσια αρετή, κατ’ επέκταση, πρέπει να εμπιστευτούμε την Πολιτεία στους χειρότερους ανθρώπους. Τα άτομα δεν υπάρχουν καν, είναι σκλάβοι μιας ιδεολογίας που τα κάνει καταναλωτές, εγωιστές και αγελαίους (“πρόβατα” με την κακή έννοια της αβουλίας), εγκλωβισμένους στον εαυτό τους και απελπισμένα προσκολλημένους στο πλαίσιο αναφοράς της ατομικής τους ταυτότητας. Στο τελευταίο αυτό σημείο ανάγεται προφανώς και η άνθιση του ατομικού δικαιωματισμού, που υποκαθιστά την προτεραιότητα του αγώνα για τα κοινωνικά δικαιώματα και ταυτόχρονα λειτουργεί διχαστικά στην κοινωνία.

Σε δύο βιβλία του περιγράφονται αναλυτικά οι παθογένειες του νεοφιλελευθερισμού:

Στο βιβλίο “Η αγορά-θεός -η φιλελεύθερη πολιτιστική επανάσταση”, (Le Divin Marché-La révolution culturelle libérale ), επιχειρεί να δείξει ότι οι άνθρωποι πολύ απέχουν από το να έχουν εγκαταλείψει τη θρησκεία. Αντίθετα, βρίσκονται υπό την επιρροή μιας νέας κατακτητικής θρησκείας, της θρησκείας της Αγοράς, που λειτουργεί στη βάση της θέσης του Μπέρναρντ ντε Μάντεβιλ, ότι «Οι ιδιωτικές κακίες δημιουργούν δημόσια αρετή», ένα “θαύμα” που ανάγεται στο «αόρατο χέρι» που κατά τον Άνταμ Σμιθ ρυθμίζει αυτόματα την αγορά, το οποίο εκλαμβάνεται ως ένα είδος “θείας πρόνοιας”. Στο βιλίο αναλύονται διεξοδικά οι καταστρεπτικές συνέπεις αυτής της δοξασίας που επικυριαρχεί στις μέρες μας

Στο βιβλίο “Ο απόλυτος εγωισμός – Στη διεστραμμένη Πολιτεία- φιλελευθερισμός και πορνογραφία”. (Égoïsme absolu- Dans La Cité perverse – libéralisme et pornographie) προβάλλει τη θέση ότι η οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση που ξεκίνησε τον Οκτώβριο του 2008 είχε τουλάχιστον ένα όφελος. Αποκάλυψε τους διεστραμμένους μηχανισμούς που διέπουν τη λειτουργία της Πόλιτείας σήμερα. Ζούμε σε ένα σύμπαν που έχει κάνει πρωταρχική αρχή τον εγωισμό, το προσωπικό συμφέρον, την αγάπη για τον εαυτό μας. Αυτή η αρχή διέπει πλέον κάθε συμπεριφορά, αυτή της «υπεραστικής τάξης» ή των συμμοριών νεαρών παραβατών καθώς και των μεσαίων τάξεων. Μας οδηγεί να ζήσουμε σε μια διεστραμμένη Πόλιτεία. Πορνογραφία, εγωισμός, αμφισβήτηση όλων των νόμων, αποδοχή του κοινωνικού δαρβινισμού, εργαλειοποίηση των άλλων: Ένας κόσμος που τείνει προς το σαδισμό, στη βάση μιας “συμμαχίας” του Άνταμ Σμιθ και του Μαρκήσιου ντε Σαντ, ο οποίος στα έργα του έχει προβάλει πώς θα ήταν ένας κόσμος που λειτουργεί στη βάση του απόλυτου εγωισμού.  Η παλιά ηθική τάξη που επέβαλλε σε όλους να καταστέλλουν τις παρορμήσεις και τις επιθυμίες τους, έχει αντικατασταθεί μια νέα τάξη που τους ενθαρρύνει να εκτεθούν, όποιες κι αν είναι οι συνέπειες.


Γεννημένος το 1947 ο Ντανί- Ρομπέρ Ντιφούρ δίδαξε φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού (VI) έως το 2015, ήταν διευθυντής προγράμματος στο “Διεθνές Κολλέγιο Φιλοσοφίας” από το 2004 έως το 2010, ενώ διάσκει και σε άλλες χώρες όπως η Βραζιλία,η Κολoμβία και το Μεξικό.

 

  • ΤΟ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟ ΕΠΟΙΚΟΔΟΜΗΜΑ ΤΟΥ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ ΤΩΝ ΑΓΟΡΩΝ

Σε συνέντευξή της στον ιστοχώρο Elucid, η γαλλίδα φιλόσοφος Καελά Γκιλεσπί αναφέρεται στη διαδικασία με την οποία ο νεοφιλελευθερισμός (και κατ’ επέκταση η δικτατορία των αγορών κατά τη δική μας άποψη), επιχειρεί να δικαιολογήσει την κυριαρχία του δημιουργώντας το κατάλληλο ιδεολογικό και φιλοσοφικό εποικοδόμημα. Καλλιεργώντας τη δημιουργία ενός  νεόυ τύπου ανθρώπου, την οποία συγκρίνει με προσηλυτισμό σε νέα θρησκεία, τις επιπτώσεις και την έκταση της μετάβασης που ζητείται από τον απόστολο Παύλο στην Προς Κολασσείς ἐπιστολή (γ’ 11): “ἀπεκδυσάμενοι τὸν παλαιὸν ἄνθρωπον σὺν ταῖς πράξεσιν αὐτοῦ, καὶ ἐνδυσάμενοι τὸν νέον τὸν ἀνακαινούμενον εἰς ἐπίγνωσιν κατ᾽ εἰκόνα τοῦ κτίσαντος αὐτόν, ὅπου οὐκ ἔνι Ἕλλην καὶ ᾽Ιουδαῖος, περιτομὴ καὶ ἀκροβυστία, βάρβαρος, Σκύθης, δοῦλος, ἐλεύθερος, ἀλλὰ τὰ πάντα καὶ ἐν πᾶσι Χριστός”. Ενός ανθρώπου που δεν οφείλει τίποτα στην κοινότητα, αλλά αντίθετα εκείνη του οφείλει λόγω της ιδιότητάς του ως παραγωγού πλούτου. “Μια ιστορική διαδικασία κατασκευής απολιτικού ανθρώπου, της οποίας ο σύγχρονος άνθρωπος είναι το τελικό προϊόν. Αυτός ο άνθρωπος, που απολαμβάνει μια χιμαιρική μεταπολιτική ελευθερία, είναι απαραίτητος για την ανάπτυξη του υπερφιλελευθερισμού. Έχει μάθει να πιστεύει ότι όσο κάποιος αποδεσμεύεται, τόσο η ελευθερία του αυξάνεται”.

 

Χρησιμοποιεί τον όρο “υπερφιλελευθερισμός”, ως ιδεολογικό εποικοδόμημα και μηχανισμό επιβολής του νεοφιλελευθερισμού που είναι οικονομικό σύστημα.

Εμείς θα λέγαμε, ότι ο υλισμός περνά σε νέα φάση περαιτέρω εξαχρείωσης.  Αφού ο άνθρωπος χειραγωγήθηκε να πιστεύει ότι δεν οφείλει τίποτα στο Θεό, τώρα χειραγωγείται να πιστεύει ότι δεν οφείλει τίποτα στο συνάνθρωπό του. Η μεθοδευμένη εμπέδοση εμπέδοση της α-πολιτικής ιδεολογίας και νοοτροπίας ναρκοθετεί το Κράτος Δικαίου και το κοινωνικό Κράτος. Αφού ο άνθρωπος χειραγωγείται να παραιτείται από τα δικαιώματά του ως πολίτης. Με συμπληρωματικό εποικοδόμημα τον δικαιωματισμό, ο οποίος είναι χρήσιμος στη νέα τάξη πραγμάτων γιατί διχάζει και αποπροσανατολίζει. Με όλο και μεγαλύτερη αποξένωση από τη χριστιανική διδασκαλία και παράδοση.Τη μετάβαση στη “Νέα Εποχή”,η οποία όλο και πιο απροκάλυπτα εκδηλώνεται ιδεολογικά και πολιτιστικά. Details

Σχεδόν συγχρόνως με τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, απεβίωσε σε ηλικία 98 ετών ο Γάλλος πρώην Υπουργός και Πρόεδρος της Κομισιόν Ζακ Ντελόρ. Εάν ο Σόιμπλε υπήρξε ο εκφραστής της πιο ιταμής εκδοχής της ευρωπαϊκής Χριστιανοδημοκρατίας, ο Ντελόρ εξέφρασε το πιο κοινωνικό της πρόσωπο, αφού δήλωνε μαθητής του Εμμανουέλ Μουνιέ και των Γάλλων χριστιανοσοσιαλιστών και επέλεξε να εκφραστεί πολιτικά μέσα από το Σοσιαλιστικό Κόμμα. Δυστυχώς όμως, αν και σε θέσεις ευθύνης, συνέπραξε στον εγκλωβισμό των λαών των κρατών-μελών της Ε.Ε. στο σημερινό νεοφιλελεύθερο μονόδρομο. Ο ίδιος, ενώ αναλαμβάνει την ευθύνη για τη φιλελευθεροποίηση των συναλλαγών στην πατρίδα του με νόμο που εισήγαγε ως υπουργός του Φρανσουά Μιτεράν, θεωρεί ότι η νομισματική ενοποίηση προχώρησε χωρίς να ληφθούν υπόψη οι προϋποθέσεις που ο ίδιος είχε θέσει στην “έκθεση Ντελόρ”, ως Πρόεδρος της Κομισιόν κατά την εισαγωγή του Ευρώ. Με αφορμή την εκδημία του, παραθέτουμε παλαιότερη ανάρτησή μας, με συνέντευξή του τού 2013, στην οποία εκθέτει τις απόψεις του αυτές, αφού είχε αποσυρθεί. Οι προβληματισμοί του φανερώνουν άνθρωπο πνευματικό, ο οποίος όμως δεν κατάφερε να κάνει πολιτική πράξη τις πεποιθήσεις του. Διατείνεται ότι δεν τον άκουσαν και προχώρησαν. Όμως, τέτοιες ενστάσεις δεν προβλήθηκαν από αυτόν όσο ήταν ενεργός. Ας έχουμε υπόψη μας, ότι και οι χριστιανοσοσιαλιστές πρέπει να φυλάγονται από τον πολιτικό πειρασμό της ενσωμάτωσης στο σύστημα, το οποίο αμφισβητούν.            Details

  • Πιο πολλοί σκοτώθηκαν στη Γάζα σε δυο μήνες παρά στο 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο και στον πόλεμο του Βιετνάμ!

Στη Γάζα έχουν σκοτωθεί από τον περασμένο Οκτώβριο που άρχισε η επίθεση του ισραηλινού στρατού 83 δημοσιογράφοι μέσα σε δυο μήνες. Στον πόλεμο του Ιράκ σε τρία χρόνια σκοτώθηκαν 71. Σε όλο τον Β’  Παγκόσμιο Πόλεμο σε έξι χρόνια 69 βρήκαν το θάνατο, στα είκοσι χρόνια του πολέμου του Βιετνάμ 63, στον πόλεμο της Ουκρανίας 27 τα τελευταία τρία χρόνια και 10 σε εννέα χρόνια κατά τον πόλεμο της Κορέας. Με βάση στοιχεία της αμερικανικής εφημερίδας “Νιου Γιορκ Τάιμς” και της Διεθνούς Ομοσπονδίας Δημοσιογράφων (IFJ) που παρουσιάζει η γαλλική ιστοσελίδα Elucid. Η οποία επισημαίνει και την ντροπιαστική σιωπή των συστημικών ΜΜΕ για το θέμα. Να σημειωθεί ότι μέχρι στιγμής η ιστοσελίδα της IFJ έχει 105 καταμετρημένους για το 2023 νεκρούς δημοσιογράφους και βοηθητικό προσωπικό σε όλο τον κόσμο, μόνον 22 εκτός της πολύπαθης Γάζας.   Details

Ο Γάλλος οικονομολόγος Φρεντερίκ Φαρά συνδέει την εισαγωγή του Ευρώ με την απαξίωση της εργασίας: ως προς το ύψος του μισθού και την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων. Και τούτο επειδή χάθηκε ο έλεγχος της νομισματικής πολιτικής και η λεγόμενη “εσωτερική υποτίμηση” και φτωχοποίηση της κοινωνίας αντικατέστησε την δυνατότητα υποτίμησης και διολίσθησης του εθνικού νομίσματος ως μέσου ανάπτυξης της οικονομίας. Παραθέτουμε απόσπασμα του άρθρου του με τίτλο “Το Ευρώ καταδικάζει τους μισθούς των Γάλλων” στην ιστοσελίδα Elucid.  Στην ανάλυσή του αναφέρεται και στην Ελλάδα μεταξύ των μεγαλύτερων θυμάτων του χαρακτηριστικού αυτού του Ευρώ και τη χαρακτηρίζει ως το πιο επιτυχημένο εργαστήριο μετάβασης από τη νομισματική στην εσωτερική υποτίμηση. Ο κ. Φαρά συνδέει τη μεγάλη μείωση της αγοραστικής δύναμης των Γάλλων, αφορμή συγγραφής του άρθρου, με την εισαγωγή του Ευρώ. Το ίδιο ισχύει και για τους Έλληνες. Το απόσπασμα στο οποίο αναφέρεται στην Ελλάδα είναι το εξής: Details