Ολική κατάρρευση της φοβικής και κατευναστικής ελληνικής εξωτερικής πολιτικής:
1.Ο Μπελέρης καταδικάστηκε από το Εφετείο Τιράνων, παραμένει φυλακή και δεν μπορεί να ορκιστεί κάν ευρωβουλευτής. Πλήρες ναυάγιο της κυβέρνησης στο βορειοηπειρωτικό.
2.Ο πρωθυπουργός των Σκοπίων προσέβαλε τον Γεραπετρίτη, ενώ η εκπρόσωπος της Κομισσιόν για την διεύρυνση Πισονέρο κάλεσε τα Σκόπια και… την Ελλάδα να σεβαστούν την συμφωνία. Αν δεν απατώμαι η θέση της Πισονέρο αποφασίζεται και από την Ελλάδα. Γιατί η κυβέρνηση δεν παρενέβη;
3. Ο Μπαχτσελί, πλην των νησιών του Αιγαίου και της δυτικής Θράκης, διεκδικεί και….την Θεσσαλονίκη. Ωστόσο δεν είναι κάποιος γραφικός, είναι μέρος της κυβερνητικής πλειοψηφίας στην τουρκική βουλή. Πού πήγε το “σύμφωνο των Αθηνών”, οι υποκλίσεις και οι διακηρύξεις φιλίας;
Ολόκληρη η κυβερνητική εξωτερική πολιτική καταρρέει και τα συστημικά μμε ασχολούνται με διάφορα γελοία θέματα.
Μελέτης Μελετόπουλος

Χριστιανική 27.6.2024 Details

του Γιώργου Παπαγιαννόπουλου

Να επισημάνω απ’ αρχής αυτό που γράφω εδώ και πολλά χρόνια: σταθερός και αναλλοίωτος παραμένει για την χώρα μας ο «εξ Ανατολών κίνδυνος», αυτός που προέρχεται  από την Αναθεωρητική  και επεκτατική Τουρκία. Η οποία, δεν χάνει ευκαιρία, να προσθέτει νέες διεκδικήσεις εις βάρος μας- και εις βάρος της εναπομείνασας  Κυπριακής  Δημοκρατίας- μεγαλώνοντας καθημερινά το «σεντόνι» των διεκδικήσεων της. Με οποιαδήποτε ευκαιρία, καθημερινά. Μια οι τουρκικές Navtex στο Ανατολικό Αιγαίο και στο Καρπάθια Πέλαγος, την άλλη οι δηλώσεις του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών Χακάν Φιντάν (πρώην ΜΙΤ) περί αμφισβητουμένης κυριαρχίας των Οινουσσών, Φούρνων και Φαρμακονησίου κ.α., αλλά κι η επαναπροσέγγιση Τουρκίας και Αιγύπτου, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την Ελληνική ΑΟΖ.

Όλα αυτά επιβαρύνουν το «θετικό» κλίμα που δημιούργησε η ”Διακήρυξη των Αθηνών”, της 7ης παρελθόντος Σεπτεμβρίου στις σχέσεις με την γείτονα. Μια επίπλαστη- καθ’ υπόδειξιν- ευφορία που στηρίζεται σε ξύλινα ποδάρια. Ήδη ακούγονται νέες αξιώσεις της Τουρκίας για αποστρατικοποίηση των ελληνικών νήσων – τα οποία η κυβέρνηση εξακολουθεί να απογυμνώνει από τον οπλισμό τους, στέλνοντας τα ρωσικής κατασκευής όπλα που είχαμε στην Ουκρανία … Θα έχουμε την ευκαιρία να μιλήσουμε για όλα αυτά και  την  Ελληνο-Τουρκική  «’Διακήρυξη  των  Αθηνών».

Εντούτοις σήμερα, θα αναφερθούμε στις Ελληνοαλβανικές σχέσεις και στην υπόθεση Μπελέρη.

Η κορυφή του παγόβουνου: Το Ειδικό Δικαστήριο κατά της διαφθοράς, στις 05.03.24, καταδίκασε τον εκλεγμένο δήμαρχο Χιμάρας Φρέντυ Μπελέρη (σε μια στημένη δίκη, με αβάσιμες κατηγορίες και πολιτικές σκοπιμότητες), σε 2 χρόνια φυλάκισης για εκλογική διαφθορά στις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2023. Ενώ ο Παντελής Κοκαβέσης καταδι­ κάστηκε σε φυλάκιση 1 έτος και 6 μηνών με αναστολή και περιοριστικούς όρους.

Η απόφαση είναι πρωτόδικη και όπως έχει ήδη γίνει γνωστό, οι δικηγόροι του εκλεγμένου δημάρχου Χειμάρας θα κάνουν έφεση επί της απόφασης  Το σχέδιο του Έντι Ράμα στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία, ο δήμος παραμένει στην κατοχή του παρόλο που τον έχασε στις εκλογές και ο Μπελέρης βγαίνει από την εξίσωση καθώς και όταν αποφυλακιστεί δεν θα μπορεί να πολιτευτεί εκ νέου.

Επιβράβευση της απολυταρχίας του Έντι Ράμα στην Αλβανία, κάτι που ήταν επόμενο μετά και τις δηλώσεις του Ευρωπαϊκού Επιτρόπου για τη Διερεύνηση Ολιβιέ Βαρχέλι ο οποίος ο οποίος όχι μόνο δεν άσκησε καμία κριτική στην αλβανική δικαιοσύνη, αλλά κατηγόρησε εμμέσως  και την Ελλάδα για τη στάση της ενάντια στην Αλβανία, υπονοώντας ότι η παράνομη κράτηση Μπελέρη δεν είναι σοβαρός λόγος για το ελληνικό βέτο στις ενταξιακές  διαπραγματεύσεις της Αλβανίας. Μόνοι απέμειναν να παλεύουνε οι Χειμαριώτες- δεν ξέρω πόσοι ακόμη από τους άλλους Βορειοηπειρώτες τους συμπαραστέκονται.

– Τι συμβαίνει την ίδια στιγμή στην γειτονική Αλβανία; Ας θυμηθούμε : «Πριν δυο μήνες η Γερμανία περιέγραψε τη σκευωρία της Χιμάρας ως «διμερές ζήτημα», ενώ η Αθήνα έβαζε τη θετική υπογραφή της σε ενταξιακές διαδικασίες της Αλβανίας. Πριν λίγες ημέρες  ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Άντονι Μπλίγκεν στην Αλβανία, τόνισε τον ηγετικό ρόλο της στα Βαλκάνια για τον πολιτικοστρατιωτικό σχεδιασμό του ΝΑΤΟ και συνάντησε την ηγεσία της SPAK, ευλογώντας την για τον ευαγή της ρόλο (αδιαφορώντας για τη σκευωρία που στήθηκε για τους δυο Χειμαριώτες).

Κατόπιν κι αφού πήρε το ok από τις ΗΠΑ ο πρωθυπουργός της Αλβανίας ανανέωσε εμβάθυνε τη σχέση της χώρας του με την Τουρκία του Ερντογάν διαμέσου στρατιωτικών συμφωνιών που μονιμοποιούν την Τουρκία στην Αδριατική και στην επιτήρηση των στενών της Κέρκυρας. Στις 28 Φεβρουαρίου, ανήμερα της έναρξης δίκης των Μπελέρη – Κοκαβέση, η Σύνοδος Δυτικών Βαλκανίων στα Τίρανα με επικεφαλής τον Ζελένσκι, έχρισε με νέες αρμοδιότητες «Βαλκανάρχη» τον Αλβανό πρωθυπουργό. Στις 29 Φεβρουαρίου, στην ίδια Σύνοδο, ο Ευρωπαίος Επίτροπος Διεύρυνσης, Όλιβερ Βαρχέλι δήλωσε χαρακτηριστικά για την πιθανή στάση της Ελλάδας: «Συμφωνήσαμε στις Βρυξέλλες ότι η Αλβανία είναι έτοιμη να ανοίξει το πρώτο ομαδικό κεφάλαιο και η ΕΕ πρέπει να λάβει αυτή την απόφαση. Δεν μπορείς να χτίσεις καλές σχέσεις με τους γείτονές σου αν εμποδίζεις τον άλλο να προχωρήσει»…(ανακοίνωση Πρωτοβουλίας «Οι απ’ Έξω»).

Μετά, στις 04.03.24, είχαμε τα επίσημα εγκαίνια  της αεροπορικής βάσης του ΝΑΤΟ, στην Κουτσόβα. Το γεγονός σηματοδοτεί  «κοσμογονική» αλλαγή για την άμυνα αλλά και τους συσχετισμούς στην νοτιοανατολική Ευρώπη.

Την ίδια στιγμή στην Αθήνα, δεν μας εξηγούν ότι η αφωνία της ΕΕ για το θέμα των Μπελέρη -Κοκαβέση γίνεται για την ένταξη (οικονομική αποικιοποίηση) των Βαλκανίων ως  έναν ενοποιημένο χώρο μιας νέας ψυχροπολεμικής δράσης της Δύσης απέναντι στο νέο εξ Ανατολών «εχθρό».

Δεν μιλούν για το πώς η Ελλάδα μπορεί να μπλοκάρει το τμήμα της χρηματοδότησης που θα επενδυθεί στην Αλβανία επί του συνόλου 6.000.000.000 ευρώ από την ΕΕ και 6.000.000.000  ευρώ για τα Δυτικά Βαλκάνια από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (το 2023 ήδη εγκρίθηκαν 1.200.000.000 ευρώ από τα οποία τμήμα τους επενδύθηκε στην Αλβανία). Ενδεικτικά: δεν μας λένε το ότι μπορεί να τεθεί αρνησικυρία ενταξιακές διαδικασίες της Αλβανίας στην παρουσία της Αλβανίας στις ΝΑΤΟϊκές ασκήσεις και επενδύσεις, στη Σέγκεν και σε όλους τους διεθνείς οργανισμούς που συμμετέχει. Εντέλει, και στις Ελληνο-αλβανικές σχέσεις, φαίνεται ότι προκρίνεται το αντίστοιχο μοντέλο με αυτό που ισχύει στις Ελληνο-τουρκικές. Σιωπή, πρόσδεση στο άρμα της Δύσης,(μαζί και λίγες μπίζνες…), «πάμε κι, όπου βγει»…

“Πλατεία” Νο 2, Μάρτης 2024