«Ξήλωμα» τῆς συμφωνίας τῶν Πρεσπῶν;

«Ξήλωμα» τῆς συμφωνίας τῶν Πρεσπῶν;

Εἴχαμε ἐξαρχῆς διαφωνήσει μὲ τὴ συμφωνία τῶν Πρεσπῶν. Μὲ αὐτὴν τὰ Σκόπια ἐξασφάλισαν γιὰ τὴ γλώσσα καὶ τὴν ἐθνικότητά τους τὴν ὀνομασία «μακεδονική». Ὑποχώρησαν μόνο στὴν ὀνομασία τοῦ κράτους τους ὡς «Βόρεια Μακεδονία», ὅπως καὶ σὲ διευκρινίσεις ὅτι δὲν οἰκειοποιοῦνται τὴν ἀρχαία ἑλληνικὴ ἱστορία τῆς Μακεδονίας.
• Μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ ὅμως, ἀκόμα καὶ ἂν γίνει ἀποδεκτὸ ὅτι ἡ Μακεδονία εἶναι πλέον γεωγραφικὴ ἔννοια καὶ ἀποτελεῖ περιοχὴ τὴν ὁποία κατοικοῦν διαφρετικὲς ἐθνότητες, οἱ ὅροι «μακεδονικὴ γλώσσα» καὶ «μακεδονικὴ ἐθνότητα» ὑποδηλώνουν τοὺς «γηγενεῖς» τῆς περιοχῆς, μὲ τοὺς ἄλλους, ἔστω καὶ ἔμμεσα, νὰ μεταπίπτουν στὴν κατηγορία τοῦ μεταγενέστερου κατοίκου ποὺ ἦρθε ἀπὸ ἀλλοῦ. Καὶ μὲ τὸ «βόρεια Μακεδονία» νὰ ἀφήνει ἀνοιχτὴ τὴν ἐκδήλωση ἀλυτρωτισμοῦ γιὰ τὴν ὐπόλοιπη.
• Καὶ τώρα, ἦρθαν οἱ νέοι κυβερνῆτες νὰ καταστήσουν «γράμμα νεκρὸ» καὶ τὴν ὀνομσία τοῦ κράτους. Ἡ νέα Πρόεδρος κα Γκορντάνα Σιλιανόβσκα (ΦΩΤΟ), ὑποψήφια τοῦ ἐθνικιστικοῦ κόμματος ΒΜΡΟ, ὁρκιζόμενη δὲν ἐπανέλαβε τὸ συνταγματικὸ ὄνομα τῆς χώρας. Ἰσχυρίζεται ὅτι δὲν ἀμφισβητεῖ τὰ συμφωνηθέντα ἀπὸ θεσμικὴ ἄποψη. Στὴν πράξη ὅμως δὲν θὰ τὰ ἐφαρμόζει, εἰσάγοντας μιὰ ἰδιότυπη καὶ ἄτυπη μορφὴ «διπλῆς ὀνομασίας».
• Ἡ ἀπερχόμενη κυβέρνηση τῆς χώρας τοῦ σοσιαλιστικοῦ κόμματος, ποὺ συνυπέγραψε τὴ συμφωνία, ἔχει ἀντιδράσει μὲ σφοδρότητα, ἰσχυριζόμενη ὅτι ἀκόμα καὶ ἡ ὀρκωμοσία εἶναι ἄκυρη.
• Ἡ ὀρκωμοσία τῆς Προέδρου ἦταν μόνον ἡ ἀρχή. Οἱ συνέπειες τῆς πολιτικῆς ἀλλαγῆς στὴ γειτονικὴ χώρα θὰ φανοῦν στὸ σύνολό τους μὲ τὸν σχηματισμὸ τῆς νέας κυβέρνησης τοῦ ΒΜΡΟ.

Χριστιανική 16 Μαΐου 2024. Ἀπὸ τὴ μόνιμη στήλη ΤΑ ΤΟΥ ΚΑΙΣΑΡΟΣ

Σὲ ἀνακοίνωση τοῦ Γραφείου Τύπου τῆς νέας Προέδρου, ὑποστηρίζεται ὅτι «στὶς δημόσιες ἐμφανίσεις της ἔχει τὸ δικαίωμα νὰ χρησιμοποιεῖ τὸ ὄνομα Μακεδονία, ὡς πράξη προσωπικοῦ δικαιώματος αὐτοδιάθεσης καὶ αυτοπροσδιορισμού, σεβόμενη τὰ βασικὰ ἀνθρώπινα δικαιώματα καὶ ἐλευθερίες καὶ σύμφωνα μὲ τὶς εὐρωπαϊκὲς ἀξίες καὶ ἀρχές, .(καὶ ταυτόχρονα)….θὰ τηρήσει τὴν ἐπίσημη ἐφαρμογὴ τοῦ συνταγματικοῦ ὀνόματος». Ὁ ὅρκος στὸ γραπτὸ κείμενο ὑπογράφηκε μὲ τὸ συνταγματικὸ ὄνομα τῆς χώρας.

Και εγένετο (αλυτρωτική;) «Αρχιεπισκοπή Αχρίδος»

Και εγένετο (αλυτρωτική;) «Αρχιεπισκοπή Αχρίδος»

  • ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ

Στην αναγνώριση ως κανονικής της Εκκλησίας των Σκοπίων προέβη η Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου (ΦΩΤΟ), με το όνομα «Αχρίδος», «νοουμένης της περιοχής της δικαιοδοσίας αυτής μόνον εντός των ορίων της επικρατείας του κράτους της Βορείου Μακεδονίας […] αποκλείουσα τον όρον “Μακεδονική” καί οιοδήτι άλλο παράγωγον της λέξεως “Μακεδονία”». Με την απόφαση, που αφορά μόνο στην κοινωνία της Εκκλησίας των Σκοπίων με τις λοιπές Ορθόδοξες Εκκλησίας και όχι στην αναγνώριση Αυτοκεφαλίας —αν και ντε φάκτο αυτό προοιωνίζεται—,προτείνεται, ωστόσο, η διευθέτηση των «θεμάτων» με την Εκκλησία της Σερβίας. Η δε επιλογή του ονόματος «Αχρίδος» (ή «Οχρίδος») δεν αποσοβεί τον σκοπιανό αλυτρωτισμό, όπως φαίνεται από τις αντιδράσεις της πολιτικής
ηγεσίας της γειτονικής χώρας, καθώς η πάλαι ποτέ Αρχιεπισκοπή Αχρίδος, με μητρόπολη τον Άγιο Γερμανό Πρεσπών, προεκτεινόταν και εντός των σημερινών ελληνικών συνόρων.
Συγκεκριμένα, όπως μεταδίδει το ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο πρωθυπουργός της Βόρειας Μακεδονίας Ντιμίταρ Κοβάτσεφσκι δήλωσε, «μολονότι με την ενέργεια αυτή δεν έχουν επιλυθεί το τελικό καθεστώς και το όνομα, έχει ολοκληρωθεί το πιο σημαντικό και μεγάλο βήμα. Η Ορθόδοξη εκκλησία μας ευρίσκεται πλέον σε κοινωνία με όλες τις Ορθόδοξες εκκλησίες και η σημερινή ημέρα είναι ιστορική μετά από επτά δεκαετίες πλήρους απομόνωσης. Με την απόφαση του Οικουμενικού Πατριαρχείου εισερχόμαστε σήμερα στην ορθόδοξη οικογένεια όλων των τοπικών εκκλησιών. Η εν λόγω απόφαση του Οικουμενικού Πατριαρχείου, η οποία μας αναγνωρίζει ως Αρχιεπισκοπή της Οχρίδας, σημαίνει την αναγνώριση της συνέχειας της ιστορικής εκκλησίας μας από την αρχαία Αρχιεπισκοπή της Οχρίδας».
Ολόκληρη η ανακοίνωση του Οικουμενικού Πατριαρχείου έχει ως εξής:
«Ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος, συνελθοῦσα σήμερον, Δευτέραν, 9ην Μαΐου 2022, ὑπό τήν προεδρείαν τῆς Α. Θ. Παναγιότητος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. κ. Βαρθολομαίου, συνεζήτησε διεξοδικῶς τό ἐκκλησιαστικόν θέμα τῶν Σκοπίων, καί, ἀξιολογήσασα εἰς τελικήν φάσιν τήν ὑποβληθεῖσαν τῇ Μητρί Ἐκκλησίᾳ ἔκκλητον προσφυγήν τῆς ἐκεῖσε Ἐκκλησίας, ὡς καί τάς ἀλλεπαλλήλους ἐκκλήσεις τῆς Πολιτείας τῆς Βορείου Μακεδονίας, ἀπεφάσισε τά ἑξῆς:
1) Δέχεται εἰς εὐχαριστιακήν κοινωνίαν τήν Ἱεραρχίαν, τόν κλῆρον καί τόν λαόν τῆς ὑπό τόν Ἀρχιεπίσκοπον κ. Στέφανον Ἐκκλησίας
ταύτης, θεραπεύουσα τήν πληγήν τοῦ σχίσματος, καί ἐπιχέουσα εἰς τό τραῦμα τῶν ἐκεῖσε ἀδελφῶν ἡμῶν Ὀρθοδόξων “ἔλαιον καί οἶνον”. Πρός τοῦτο ἐκδίδεται καί ἡ σχετική Πατριαρχική καί Συνοδική Πρᾶξις.
2) Ἐπαφίησιν εἰς τήν Ἁγιωτάτην Ἐκκλησίαν τῆς Σερβίας τήν ρύθμισιν τῶν μεταξύ αὐτῆς καί τῆς ἐν Βορείῳ Μακεδονίᾳ Ἐκκλησίας διοικητικῶν θεμάτων, ἐν τῷ πλαισίῳ ἀσφαλῶς τῆς ἱεροκανονικῆς τάξεως καί ἐκκλησιαστικῆς παραδόσεως.
3) Ἀναγνωρίζει ὡς ὄνομα τῆς Ἐκκλησίας ταύτης τό “Ἀχρίδος” (νοουμένης τῆς περιοχῆς τῆς δικαιοδοσίας αὐτῆς μόνον ἐντός τῶν ὁρίων τῆς ἐπικρατείας τοῦ κράτους τῆς Βορείου Μακεδονίας), ὡς ὑπεσχέθη ἐγγράφως πρός τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον καί ὁ Προκαθήμενος αὐτῆς, ἀποκλείουσα τόν ὅρον “Μακεδονική” καί οἱοδήτι ἄλλο παράγωγον τῆς λέξεως “Μακεδονία”. Τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον συνεχίζει νά ἐνδιαφέρεται διά τήν αὔξησιν, πρόοδον καί εὐστάθειαν τῆς ἐκκλησιαστικῆς ταύτης ὀντότητος τῆς Ἀχρίδος, ὡς ἔπραξε διά μέσου τῶν αἰώνων δι’ ὅλας τάς κατά τόπους Ὀρθοδόξους Ἐκκλησίας, ὡς “τό πανδοχεῖον τῆς ἀγάπης, ἡ πηγή τῆς
εὐσεβείας τοῦ Γένους τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν” (Δράμας Παῦλος). 
Ἐν τοῖς Πατριαρχείοις, τῇ 9ῃ Μαΐου 2022».   

“ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ” 12.5.2022

Χωρίς το “Βόρεια” τα Σκόπια στο πρωτάθλημα Ευρώπης

Χωρίς το “Βόρεια” τα Σκόπια στο πρωτάθλημα Ευρώπης

“Παραθυράκι” στη συμφωνία των Πρεσπών βρήκαν τα Σκόπια και κατεβάζουν την εθνική τους ομάδα στο ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα “Euro 21” με το όνομα “Μακεδονία” . Στις διαμαρτυρίες της ελληνικής πλευράς απαντούν ότι η ποδοσφαιρική ομοσπονδία τους δεν είναι νομικό πρόσωπο ελεγχόμενο από το Δημόσιο και ως εκ τούτου μπορεί να χρησιμοποιεί όποια ονομασία επιθυμεί χωρίς να δεσμεύεται από τη συμφωνία.  Details

Τον αλυτρωτισμό των Σκοπίων φοβάται η Βουλγαρία

Τον αλυτρωτισμό των Σκοπίων φοβάται η Βουλγαρία

Υποχωρούν οι Βούλγαροι στο θέμα της γλώσσας-Ο Ζάεφ μετατρέπει το “φασιστική κατοχή” σε “διοίκηση”

Η Βουλγαρία θα μπλοκάρει την έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων ανάμεσα στα Σκόπια και την Ε.Ε., μέχρι να τερματιστεί η ρητορική του μίσους για κάθε τι βουλγαρικό, δήλωσε η Υπουργός Εξωτερικών της Βουλγαρίας Αικατερίνα Ζαχαρίεβα, η οποία κατηγόρησε την πολιτική ηγεσία των Σκοπίων ότι την υπέθαλπε τα τελευταία χρόνια.

Διευκρίνισε ότι η Βουλγαρία ποτέ δεν αμφισβήτησε το δικαίωμα της ύπαρξης του κράτους, την κυριαρχία του και να αποκαλεί τη γλώσσα του όπως αυτό επιθυμεί. Όμως, ότι αυτό δεν μπορεί να γίνεται με ψεύδη σε σχέση με τον τρόπο της συγκεκριμένης εθνογένεσης και ότι ανησυχεί με τον αλυτρωτισμό των Σκοπίων, τις εδαφικές τους διεκδικήσεις και τους ισχυρισμούς τους ότι στη Βουλγαρία ζει “μακεδονική” μειονότητα.

Έθεσε τρεις όρους που επιθυμεί να συμπεριληφθούν στο διαπραγματευτικό πλαίσιο: Η “Μακεδονική” γλώσσα να διατυπωθεί αποκλειστικά ως η επίσημη του κράτους των Σκοπίων, να πάψουν οι ισχυρισμοί για την ύπαρξη “μακεδονικής μειονότητας” στη Βουλγαρία και να ξεκαθαρίσει το πλαίσιο της εφαρμογής του Συμφώνου Φιλίας που οι δύο χώρες υπέγραψαν το 2017.

Διαφαίνεται εδώ μια πρώτη υπαναχώρηση της Βουλγαρίας από τη θέση της, ότι δεν αναγνώριζε την ύπαρξη χωριστής “μακεδονικής” γλώσσας.

Από την πλευρά του, ο πρωθυπουργός των Σκοπίων κ. Ζάεφ επιχείρησε να προσεγγίσει τις βουλγαρικές θέσεις, σε συνέντευξή του σε βουλγαρικά ΜΜΕ, με αμφιλεγόμενες δηλώσεις για τη βουλγαρική Κατοχή των σημερινών εδαφών της χώρας του το 1941-44: Ότι  ότι στην αρχή της περιόδου εκείνης, η Βουλγαρία “ασκούσε διοίκηση” στην περιοχή και προς το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου συντάχθηκε με τις αντιφασιστικές δυνάμεις και συνέβαλε στην απελευθέρωση πολλών περιοχών της.

Κατηγορήθηκε ότι δεν αναφέρθηκε σε «βουλγαρική φασιστική κατοχή», ούτε στον αγώνα των παρτιζάνων για την απελευθέρωση από τις κατοχικές δυνάμεις. Έντονες ήταν οι διαμαρτυρίες όχι μόνο της αντιπολίτευσης και της ένωσης βετεράνων πολεμιστών, αλλά και από το δικό του σοσιαλιστικό κόμμα. Ο παλαίμαχος πρώην ηγέτης του, διατελέσας επί έτη πρωθυπουργός και πρόεδρος της χώρας Μπράνκο Τσερβένκοφσκι δήλωσε ότι αναστέλλει την ιδιότητα του μέλους του κόμματος, μέχρι να αποφανθούν τα συλλογικά όργανα εάν υιοθετούν τις θέσεις Ζάεφ.

Να σημειωθεί ότι η Βουλγαρία είχε ενεργήσει τότε ως σύμμαχος του Άξονα.

Στην προσπάθειά του να αντικρούσει τις διαμαρτυρίες, ὁ κ. Ζάεφ δήλωσε ότι  “Ο αντιφασιστικός αγώνας συνδέεται με την οικογένειά μου και μέρος της ιδιαίτερης πατρίδας μου. Όμως, το ιστορικό παρελθόν δεν πρέπει να μας περιορίζει να περιορίζει τη χάραξη του ευρωπαϊκού μας μέλλοντος”….

Οι πιέσεις προς τα δύο μέρη είναι τόσο μεγάλες από τις ίδιες δυνάμεις που πίεσαν και για τη Συμφωνία των Πρεσπών, που το πιθανότερο είναι να συμφωνήσουν, όπως δείχνουν οι πρώτες εκατέρωθεν υποχωρήσεις.

Η Βουλγαρία “μπλοκάρει” την ένταξη των Σκοπίων στην Ε.Ε.

Η Βουλγαρία “μπλοκάρει” την ένταξη των Σκοπίων στην Ε.Ε.

Με “βέτο”, η βουλγαρική κυβέρνηση αρνείται να συναινέσει στην ενταξιακή πορεία των Σκοπίων στην Ε.Ε.. Αρνούμενη να αναγνωρίσει την ύπαρξη της γλώσσας του κράτους ως “Μακεδονική”, αφού κατά τη βουλγαρική άποψη, αυτή είναι διάλεκτος της βουλγαρικής. Ταυτόχρονα, ζητεί να πάψουν τα Σκόπια να καπηλεύονται πτυχές της βουλγαρικής ιστορίας.

Η Βουλγαρία, πρώτη αναγνώρισε την ανεξαρτησία της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας. Όμως. την εκλαμβάνει ως δεύτερο βουλγαρικό κράτος.

Οι δύο χώρες ερίζουν για την εθνικότητα ιστορικών προσώπων όπως ο Τσάρος Σαμουήλ και ο Γκότσε Ντέλτσεφ.

Ο πρωθυπουργός των Σκοπίων Ζάεφ απέρριψε τις βουλγαρικές απαιτήσεις.

Η ελληνική πλευρά, για λόγους γεωπολιτικούς, δεν ευνόησε την ταύτιση του ιδιώματος των Σκοπίων με γλώσσα ισχυρού γείτονα. Όμως, η αναγνώριση της γλώσσας ως “μακεδονικής” με τη συμφωνία των Πρεσπών, δίνει εθνική διάσταση στη γεωγραφική περιοχή της Μακεδονίας και κατ’ επέκταση περιέχει εν δυνάμει κίνδυνο διεκδίκησης “δικαιωμάτων” επί της ελληνικής Μακεδονίας, σύμφωνα με το τιτοϊκό αφήγημα που ανέδειξε τη “μακεδονική” εθνότητα.