Μολδαβία, Ρουμανία, Γεωργία: Η Δύση καταπατά τη βούληση των λαών

Μολδαβία, Ρουμανία, Γεωργία: Η Δύση καταπατά τη βούληση των λαών

  • Οι παραγνωρισμένες αναφορές του ΟΑΣΕ που διαψεύδουν την φιλοδυτική προπαγάνδα

Η Πρόεδρος της Μολδαβίας Μάια Σάντου ήταν στέλεχος της Παγκόσμιας Τράπεζας, η απελθούσα Πρόεδρος της Γεωργίας Σαλώμη Ζουραμπισβίλι για χρόνια ως υπάλληλος του γαλλικού Υπουργείου Εξωτερικών  “διακονούσε” τα γαλλικά συμφέροντα και μόλις το 2003αφού είχε συμπληρώσει τα 50 χρόνια της, πολιτογραφήθηκε ως Γεωργιανή για να διεκδικήσει το προεδρικό αξίωμα, ο Πρόεδρος της Ρουμανίας Κλάους Γιοχάνις διεκδίκησε επίσημα τη διαδοχή του Στόλτεμπεργκ στη Γενική Γραμματεία του ΝΑΤΟ. Τα στοιχεία αυτά αναδεικνύουν το μέγεθος της διαπλοκής της κυβερνώσας φιλοευρωενωσιακής ιθύνουσας τάξης των χωρών αυτών με τα ευρωατλαντικά κέντρα εξουσίας και τις δυτικοευρωπαϊκές κυβερνήσεις, των οποίων λειτουργούν απροκάλυπτα ως εντολοδόχοι. 

Στην περίπτωση των εκλογικών αναμετρήσεων του 2024 στη Μολδαβία, στη Γεωργία και στη Ρουμανία, η συστημική προπαγάνδα υπερτόνισε τη ρωσική ανάμιξη, η οποία υποτίθεται ότι διαμόρφωσε το αποτέλεσμα. Η πραγματικότητα είναι διαφορετική, όπως προκύπτει από τα πορίσματα των παρατηρητών του ΟΑΣΕ (Οργανισμός για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη), στο πεδίο ευθύνης του οποίου περιλαμβάνονται ο έλεγχος της διάδοσης όπλων, τα ανθρώπινα δικαιώματα, η ελευθερία του τύπου και η δίκαιη και ελεύθερη διεξαγωγή εκλογών. Είναι ο μόνος διεθνής οργανισμός όπου συμμετέχουν από κοινού οι ΗΠΑ, ο Καναδάς, χώρες της ΕΕ, η Ρωσία και οι πρώην σοβιετικές δημοκρατίες. Κατά συνέπεια, υπάρχουν οι πρϋποθέσεις σχετικής αντικειμενικότητας των πορισμάτων του και για το λόγο αυτό παραγνωρίζονται από την ξέφρενη συστημική προπαγάνδα. Η γαλλική ιστοσελίδα ELUCID  τα αναδεικνύει:

Μολδαβία: Σύμφωνα με το πόρισμα του ΟΑΣΕ, καταγράφονται όντως 350 απόπειρες εξαγοράς ψήφου από τη Ρωσία. Όμως, οι καταγγελίες προέρχονται αποκλειστικά από τη μολδαβική αστυνομία. Στο πόρισμα αμφισβητείται η αξιοπιστία της μεθοδολογίας της αστυνομίας με την οποία συλλέχθηκαν τα στοιχεία και σε κάθε περίπτωση τονίζεται ότι δεν αλλοιώθηκε για το λόγο αυτό το εκλογικό αποτέλεσμα.

Αντίθετα, παρά το γεγονός ότι η εκλογική διαδικασία ήταν κατά κανόνα ομαλή, οι παρατηρητές του ΟΑΣΕ επισημαίνουν ότι η ισοτιμία των όρων κινδύνεψε από τη μονομέρεια των ΜΜΕ, που ελέγχονται από τη φιλοδυτική μερίδα και στρατεύθηκαν στη στήριξη της απερχόμενης Προέδρου Μάια Σάντου, πρώην υπαλλήλου της Παγκόσμιας Τράπεζας και του δημοψηφίσματος να τεθεί στο Σύνταγμα της χώρας ο στόχος για ένταξη στην Ε.Ε. Όπως και από το γεγονός ότι η παράταξη της Προέδρου έλεγχε την κεντρική εκλογική επιτροπή. Να θυμίσουμε ότι παρά τις δημοσκοπήσεις, που εκ των πραγμάτων αποδείχθηκαν “στημένες”, το Δημοψήφισμα κρίθηκε υπέρ της ΕΕ για ελάχιστες ψήφους. Χωρίς τις επιστολικές ψήφους του εξωτερικού που ήταν -κατά “σύμπτωση”- ομόφωνα υπέρ του ΝΑΙ, θα είχε επικρατήσει το ΟΧΙ. Η κα Σάντου, αντί για άνετη επικράτηση, οδηγήθηκε σε 2ο γύρο για να κερδίσει την προεδρική εκλογή.

Γεωργία: Τις εκλογές κέρδισε το φιλορωσικό κόμμα “Γεωργιανό Όνειρο”. Το αντίστοιχο πόρισμα του ΟΑΣΕ επισημαίνει ότι μόνο το 6% των 2000 εκλογικών τμημάτων που ελέγχθηκαν (επί συνόλου 3000) δεν πληρούσαν τα κριτήριά του για ορθή εκλογική διαδικασία, όπως και ότι τα επεισόδια που προκλήθηκαν από την ένταση μεταξύ των αντιμαχόμενων παρατάξεων. Όμως, τα φαινόμενα αυτά είχαν παρατηρηθεί και σε προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις που δεν αμφισβητήθηκαν. Και σε κάθε περίπτωση, η διαπίστωση αυτή ουδόλως επιβεβαιώνει τους ισχυρισμούς της αντιπολίτευσης και των φιλοδυτικών ΜΜΕ για μαζική νοθεία. Οι οποίοι απορρίφθηκαν και από το συνταγματικό δικαστήριο της χώρας. Η κα Ζουραμπισβίλι, που δήλωνε ότι δεν αναγνώριζε την εκλογή του διαδόχου της από το νέο Κοινοβούλιο και ότι δεν θα παρέδιδε την Προεδρία, αποσύρθηκε τελικά στις 29 Δεκεμβρίου από το προεδρικό Μέγαρο.

Ρουμανία:  Δεν έχει ακόμα εκδοθεί πόρισμα του ΟΑΣΕ για την προεδρική εκλογή, στον 1ο γύρο της οποίας επικράτησε ο αντιδυτικός υποψήφιος Καλίν Γκεοργκιέσκου, ενώ έμεινε 3ος και αποκλείστηκε από τον 2ο γύρο ο κυβερνητικός υποψήφιος. Με βάση μόνον στοιχεία που προέρχονται από την άκρως φιλοευρωενωσιακή κυβέρνηση -που συνετρίβη στις εκλογές- περί εξαγοράς ψήφων, τα οποία έχουν να κάνουν με τη δημοτικότητα του Γκεοργκιέσκου στο διαδικτυακό “Τικ Τοκ” και καταγγελίες ότι φιλορώσος επιχιερηματίας χρηματοδότησε τον προεκλογικό του αγώνα, το Συνταγματικό Δικαστήριο ακύρωσε την εκλογή, η οποία αναβλήθηκε επ’ αόριστον. Η ενέργεια αυτή αποτελεί πρωτοφανές εκλογικό πραξικόπημα, αφού είναι κανόνας να προηγείται διερεύνηση των καταγγελιών και να διατάσσεται η επανάληψη της εκλογής στα εκλογικά τμήματα όπου παρατηρήθηκαν παραβιάσεις και όχι η συλλήβδην ακύρωση εκλογής σε πανεθνικό επίπεδο με βάση γενικόλογες καταγγελίες.

Παρά τις γενικόλογες αναφορές στη “Δημοκρατία” από τους Δυτικούς, είναι προφανές ότι όταν το αποτέλεσμα δεν εξυπηρετεί, ακολουθείται η “μέθοδος Κίσινγκερ” των στρατιωτικών πραξικοπημάτων με άλλα μέσα: Ιδίως “έγχρωμες επαναστάσεις” σε συνδυασμό με τον έλεγχο των ΜΜΕ για την ποδηγέτηση της κοινής γνώμης και την “άδηλη” συνδρομή των μυστικών υπηρεσιών. Αν στη Ρουμανία δεν τηρήθηκαν ούτε τα προσχήματα, τούτο πρέπει να συνδεθεί με τη μεγάλη στρατηγική σημασία της χώρας για το ΝΑΤΟ και την ΕΕ στα πλαίσια της κλιμάκωσης του νέου “Ψυχρού Πολέμου” με τη Ρωσία. Ένα διακύβευμα ιδιαίτερα σημαντικό για να αφεθεί στη λαϊκή βούληση, η οποία μόνο διακοσμητικά έχει κάποιο νόημα στην αντίληψη των ιθυνόντων της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.

Τριάντα χρόνια από τη ανατροπή Τσαουσέσκου

Τριάντα χρόνια από τη ανατροπή Τσαουσέσκου

Τριάντα χρόνια πέρασαν από τα ταραγμένα Χριστούγεννα του 1989, ημέρα της εκτέλεσης του Ρουμάνου δικτάτορα Νικολάε Τσαουσέσκου και της συζύγου του Ελένης. Μέχρι λίγες μέρες πριν, ο Τσαουσέσκου ήταν πανίσχυρος τύραννος, τον οποίο όλοι έτρεμαν στη Ρουμανία. Είχε καθιερώσει ένα προσωποπαγές και οικογενειοκρατικό καθεστώς, στα πλαίσια του λεγόμενου υπαρκτού σοσιαλισμού, που είχε επικρατήσει στη Ρουμανία από την 1η Ιανουαρίου 1948.

Ο Τσαουσέσκου, όταν ανέλαβε την εξουσία ως Γενικός Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος το 1965, πέτυχε να αναδειχθεί ως ο εκφραστής της εθνικής ανεξαρτησίας της Ρουμανίας έναντι της Σοβιετικής Ένωσης, σε σχέση με τους προηγούμενους κομμουνιστές ιθύνοντες. Χαρακτηριστικό είναι ότι δεν μετείχε στην καταστολή της “άνοιξης της Πράγας” το 1968, πράγμα που του εξασφάλισε κύρος στη Δύση. Η Ρουμανία δεν ακολούθησε τη γραμμή των άλλων συμμάχων της για μποϊκοτάζ των Ολυμπιακών Αγώνων του 1984 στο Λος Άντζελες, που η Σοβιετική Ένωση επέβαλε ως αντίποινα για το μποϊκοτάζ των Δυτικών στην Ολυμπιάδα της Μόσχας του 1980. Διατηρούσε άριστες διμερείς σχέσεις με δυτικές χώρες.

ΤΟ “ΧΑΡΤΙ ΤΣΑΟΥΣΕΣΚΟΥ”

Χαρακτηριστικές είναι και οι καλές σχέσεις του ρουμανικού καθεστώτος με το ΚΚΕ Εσωτερικού, μετά τη διάσπαση του ΚΚΕ που είχε αφορμή την επέμβαση αυτή. Η εφημερίδα του κόμματος “Αυγή” ξεχώριζε, λόγω του ρουμανικού χαρτιού με το οποίο εκδιδόταν.

 “Αν και ο Ρήγας Φεραίος όπως και το «Εσωτερικό» ήταν συστηματικά επικριτικοί για την ΕΣΣΔ και τους δορυφόρους της, υπήρχε ένα περίεργο πέπλο σιωπής γύρω από τη Ρουμανία του Τσαουσέσκου. Το ΚΚΕ εσωτερικού υποστήριζε σχεδόν ανοικτά τον σύντροφο Τσαουσέσκου, για το καθεστώς του οποίου οι φήμες γίνονταν ολοένα και πιο τρομακτικές. Κάποιοι ρηγάδες που είχαν ζήσει ως φοιτητές στη Ρουμανία μετέφεραν έναν απερίγραπτα τρομακτικό κόσμο, τόσο τρομακτικό και εξευτελιστικό για την ανθρώπινη ύπαρξη, που προκαλούσε όχι απλώς απορία αλλά κυρίως αγανάκτηση το γεγονός πως οι «ανανεωτικοί» του υποτιθέμενου σοσιαλισμού με ανθρώπινο πρόσωπο μπορούσαν να διατηρούν σχέσεις με ένα τέτοιο καθεστώς. «Ο Τσαουσέσκου υποστηρίζει το κόμμα ενάντια στο ορθόδοξο Κ.Κ., στέλνει χαρτί για την “Αυγή” και γενικώς βοηθάει», θυμάμαι να λέει απολογητικά κάποιος γνωστός κομματικός παράγοντας όταν το θέμα ετέθη σε κομματική συνεδρίαση. Ήταν ένα σκληρό χτύπημα στον αφελή νεανικό μου ρομαντισμό. Αρκούσε, λοιπόν λίγο χαρτί για να διατηρείς σχέσεις με ένα από τα στυγνότερα καθεστώτα του κόσμου. «Και τότε σε τι διαφέρουμε από τις άλλους;» αναρωτήθηκα φωναχτά. Ποια είναι η διαφορά με το ΚΚΕ, που υποστηρίζει τον άθλιο κομμουνιστή δικτάτορα Γιαρουζέλσκι;”

Νίκου Μαραντζίδη ” Το χαρτί του Τσαουσέσκου” ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 7.5.2017  

Αν η σχετική ανεξαρτησία από τη Μόσχα βελτίωνε την εικόνα του Τσαουσέσκου στη Δύση, στο εσωτερικό, το ρουμανικό καθεστώς παρέμενε από τα πιο τυραννικά στο χώρο του “Υπαρκτού Σοσιαλισμού”. Είναι γεγονός ότι ο Τσαουσέσκου τόλμησε κάτι που λίγοι επιχείρησαν: την ολοσχερή εξόφληση του εξωτερικού χρέους της χώρας του. Όμως, το πέτυχε εξαθλιώνοντας στο έπακρο το Λαό. Τα καταστήματα ήταν άδεια, κόσμος προτιμούσε το  Χειμώνα να κοιμάται στους υπόγειους σταθμούς του Μετρό, παρά στις κατοικίες του όπου η θερμοκρασία δεν ξεπερνούσε τους 6-7 βαθμούς. Στο μεταξύ, η Ολιγαρχία του Κομμουνιστικού Κόμματος ζούσε με όλες τις ανέσεις.

Τα τελευταία χρόνια της βασιλείας του, η τυραννία Τσαουσέσκου έγινε όλο και πιο ανυπόφορη. Η αλλαγή στη Σοβιετική Ένωση με την ανάδειξη του Μιχαήλ Γκορμπατσόφ στην εξουσία έφερε την ανατροπή των σταλινικών καθεστώτων των χωρών του λεγόμενου “Υπαρκτού Σοσιαλισμού” . Ο Τσαουσέσκου είχε απομείνει ο τελευταίος της “παλιάς σχολής”. Αν και φαινόταν πανίσχυρος στο εσωτερικό, ήταν πια απομονωμένος.

Η ανατροπή του ξεκίνησε από τη βίαιη καταστολή αντικαθεστωτικής διαδήλωσης στην Τιμισοάρα, με 41 θύματα. Στις 21 Δεκεμβρίου 1989, διοργάνωσε μια μεγάλη κατευθυνόμενη συγκέντρωση, προκειμένου να επιβεβαιώσει την ισχύ του, στο Βουκουρέστι. Συνέβη το απίστευτο: ο δικτάτορας αποδοκιμάστηκε από το συγκεντρωμένο πλήθος και αναγκάστηκε να διακόψει την ομιλία του. Αντικαθεστωτικές διαδηλώσεις ξέσπασαν αυθόρμητα στο Βουκουρέστι,με πάνω από 1000 νεκρούς.

Όμως, ο στρατός που κλήθηκε να τις καταστείλει, γύρισε στους στρατώνες του με διαταγή του στρατηγού Στανκουλέσκου, που λίγες μέρες πριν είχε καταστείλει τις διαδηλώσεις στην Τιμισοάρα. Οι Τσαουσέσκου, στις 22 Δεκεμβρίου, μετά την εξέλιξη αυτή, επιβιβάστηκαν εσπευσμένα σε ελικόπτερο και εγκατέλειψαν το Προεδρικό Μέγαρο.

Το κενό εξουσίας κάλυψαν μέλη του Κομμουνιστικού Κόμματος που ήταν σε δυσμένεια, με επικεφαλής τον Ίον Ιλιέσκου.Συγκρότησαν το “Μέτωπο Εθνικής Σωτηρίας” και σχημάτισαν Κυβέρνηση, με πρόγραμμα την κατάργηση του μονοκομματικού κράτους και την εγκαθίδρυση πολυκομματικής Δημοκρατίας. Οι Τσαουσέσκου συνελήφθησαν στο Τιργοβίστι, βόρεια του Βουκουρεστίου. Δικάστηκαν από στρατοδικείο με συνοπτικές διαδικασίες, καταδικάστηκαν σε θάνατο και αμέσως εκτελέστηκαν. Προφανώς, ο Στανκουλέσκου και οι επικεφαλής της διαβόητης μυστικής υπηρεσίας “Σεκουριτάτε”, δεν ήθελαν να δοθεί στον δικτάτορα η ευκαιρία να αποκαλύψει τη δική τους συμμετοχή στα εγκλήματά του.

Ήδη όμως, ο Ιλιέσκου και άλλοι συνεργάτες του, παραπέμπονται σε δίκη κατηγορούμενοι για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας,λόγω των 800 και πλέον νεκρών από σφαίρες ελεύθερων σκοπευτών μετά την ανατροπή Τσαουσέσκου. Αν και μέχρι σήμερα δεν είναι γνωστοί οι αυτουργοί, οι φόνοι αποδίδονται στους κυβερνήτες.

Σήμερα, η τυραννία του Τσαουσέσκου είναι μια ανάμνηση. Όμως, η γενιά των νέων από τη Ρουμανία, που εξεγέρθηκε για την ανατροπή του, απογοητεύτηκε από το καθεστώς που την έχει αντικαταστήσει.