Στα νεανικά μας χρόνια γνωρίσαμε τα Τέμπη και τον Πηνειό ως κοιλάδα έξοχης ομορφιάς και εύκρατης φυσικής ζωής.

Στις τελευταίες δεκαετίες όμως, ο χαριτωμένος αυτός τύπος από τη ρομφαία πολλών θανάτων νέων υπάρξεων, μαθητών ή φοιτητών, λόγω της φρικτής αμέλειας υπαλλήλων και μακροχρόνιας αβελτηρίας των Δημόσιων Αρχών καθώς και της δουλείας των Μνημονίων, που επέβαλαν το εγκληματικό συμφέρον ξέων Εταιρειών μαζί με την πρακτόρικη πολιτική-κομματική παρέμβαση Ελλήνων μεσαζόντων. Εξ ίσου η μακροχρόνια παρασιτική στάση των Δημόσιων Αρχών και η ιδιωτική εκμετάλλευση της Γης μετέτρεψαν τον Πηνειό και τους χειμάρρους της Θεσσαλίας σε τρομακτικούς και θανατηφόρους εχθρούς των συνοικισμών και των κατοίκων της.

Τέμπη 28/2/2023

 

Έγινε ένα τρομερό δυστύχημα, μια πολύκλαυστη τραγωδία, όπου 57 νέοι κυρίως άνθρωποι σκοτώθηκαν και κατακάηκαν από τη σύγκρουση δύο αμαξοστοιχιών, μιας από τη Θεσσαλονίκη και άλλης προς Θεσσαλονίκη, γιατί κινούνταν στην ίδια σιδηροδρομική γραμμή.

Ήταν τόσο αναπάντεχη η σύγκρουση και τόσο συγκλονιστικός ο θάνατος νέων ανθρώπων που μπορούσε να αποφευχθεί, ώστε οι συγγενείς τους έμειναν απαρηγόρητοι και ο ελληνικός λαός έμεινε εμβρόντητος για την αποκαλυπτόμενη αμέλεια, εγκληματική αδιαφορία και κομματική εύνοια προς υπαλλήλους, που προκάλεσαν σωρευτικά τόσες παραλείψεως. Παράλληλα, δεκάδες τραυματίες και εκατοντάδες ψυχικά πάσχοντες έδωσαν στην 28-2-2023 ένα εθνικό χαρακτήρα στην τραγωδία.

Σήμερα 28-2-2024 σ’ όλη την Ελλάδα έγιναν εκδηλώσεις μνήμης, απεργίες, διαμαρτυρίες για την κρατική ολιγωρία, για τα τεράστια οικονομικά συμφέροντα, για την κωμωδία της Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής που δεν κάλεσε ουσιώδεις μάρτυρες και για την μη απόδοση ακόμη δικαιοσύνης από την ποινική Δικαιοσύνη.

 

Τι σημαίνουν τα Τέμπη και τα τραίνα στην Ελλάδα

 

Ποιες κρατικές και ιδιωτικές παραλείψεις έως και εγκληματικές πράξεις προκάλεσαν την τραγωδία της 28-2-2023 και έφεραν τον Ο.Σ.Ε. (Οργ. Σιδηρ. Ελλάδας) σε παρακμή, στο ξεπούλημα και το θάνατο;

  • Τις τελευταίες δεκαετίες ο Ο.Σ.Ε. έπασχε από κραυγαλέα κακοδιοίκηση.
  • Ανώτερα στελέχη του έπαιρναν υπερβολικούς μισθούς, ενώ ο Οργανισμός είχε βυθιστεί στα χρέη.
  • Μέσα στο κύμα των χρεών και ο Ο.Σ.Ε. παρασύρθηκε από την σκευωρία των Μνημονίων και άνοιξε η κερκόπορτα του ξεπουλήματός του.
  • Όπως και άλλες υποδομές και πλούτος του Δημοσίου (Ο.Τ.Ε., ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ, Αεροδρόμια, δημόσια κτίρια, ΔΕΗ) ο Ο.Σ.Ε. κατά μεγάλο μέρος πουλήθηκε σε ιταλική δημόσια εταιρεία, ασφαλώς με σκοπό το κέρδος.
  • Οι συμφωνίες ανάμεσα στο Ελληνικό Δημόσιο και την ιταλική εταιρεία είχαν πολλές περιπέτειες, καθυστερήσεις, εμπλοκές κυβερνήσεων της Ν. Δημοκρατίας, του ΣΥΡΙΖΑ και των συμμαχικών, ώστε αρκετές ανακαινίσεις και μεταρρυθμίσεις έμειναν στα χαρτιά, κρύφτηκαν κάτω από το χαλί, ενώ παράλληλα συνέβαιναν κομματικά ρουσφέτια και διορισμοί αναξίων. Έτσι εγκαταλείφθηκαν οι σιδηρόδρομοι στην παρακμή και την εγκληματική αμέλεια ως προς την ασφάλεια των πολιτών. Το ιδιωτικό συμφέρον επιδιώκει όλο και μεγαλύτερα κέρδη και όμως η κυβερνητική παράταξη της Ν. Δημοκρατίας κραυγάζει επί έτη υπέρ των ιδιωτικοποιήσεων των δημόσιων οργανισμών, που οδηγούν, όπως και στο εξωτερικό (Ιταλία, Αγγλία κ.ά.) σε εγκατάλειψη των υποδομών και θανατηφόρα δυστυχήματα, παρά τα κέρδη των ιδιωτών.
  • Το δυστύχημα στα Τέμπη δείχνει πολιτική και ιδιωτική αδιαφορία για τη ζωή των πολιτών και τον εθνικό πλούτο της χώρας. Γι’ αυτό εκτός από τη γενικότερη πνευματική και πολιτική αφύπνιση επιβάλλεται η άρση της Δικαστικής Αρχής στο ύψος του καθήκοντος και η απόδοση ευθυνών χωρίς αμφιταλαντεύσεις και προς παραδειγματισμό για το μέλλον.
  • Η συγκλονιστική έκφραση μνήμης για τους τραγικούς νεκρούς, οι απεργίες και εκδηλώσεις των εργαζομένων και των νέων, το αίτημα της απονομής δικαιοσύνης και η τιμωρία των ενόχων πρέπει να λάβει εθνικό, αντιστασιακό χαρακτήρα για να σταθούν ανάχωμα στην αθέτηση του χρέους μας προς τη νέα γενιά και όλους τους πολίτες αυτής της Χώρας.

Ο θάνατος των 57 νεκρών, ο τραυματισμός δεκάδων πολιτών και το εθνικό τραύμα χιλιάδων ανθρώπων περιμένουν Δικαιοσύνη και επαναστατική αλληλεγγύη για την ανόρθωση του ελληνικού Λαού από το ζυγό των Μνημονίων και την υποθήκευση της Ελλάδας.

Θ. Κοινωνός

Η Χριστιανική Δημοκρατία συμπαραστέκεται στις κινητοποιήσεις διαμαρτυρίας των νέων και των εργαζομένων για το τραγικό πολύνεκρο σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών. Εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση, στην οποία τονίζεται ότι οι κύριες αιτίες της υποβάθμισης του σιδηροδρόμου στην οποία οφείλεται το δυστύχημα είναι οι πολιτικές των ιδιωτικοποιήσεων και της λιτότητας που επικεντρώνει στην υποβάθμιση των δημόσιων υποδομών οι οποίες προωθούνται από την Ε.Ε. και στο πελατειακό κράτος, το οποίο εκτρέφεται από το πολιτικό σύστημα:  

  1. Εκφράζουμε τη βαθύτατη θλίψη μας για τον θάνατο τόσων ανθρώπων, νέων στην πλειοψηφία τους στο τραγικό σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη. Συλλυπούμαστε τους συγγενείς των θυμάτων και ευχόμαστε ταχεία ανάρρωση στους τραυματίες.
  2. Οι αστοχίες και οι παραλείψεις τους ελληνικούς σιδηροδρόμους είναι τόσο μεγάλες και οι ρητές προειδοποιήσεις για τους κινδύνους από την απαξίωσή τους τόσο πολλές και σαφείς, που έχει ήδη καταστεί φανερό, όπως από την πρώτη στιγμή έχει καταγγείλει η εφημερίδα μας «Χριστιανική», ότι οι υπεύθυνοι για το θάνατο τόσων συνανθρώπων μας είναι πολύ περισσότεροι και υψηλά ιστάμενοι από τον σταθμάρχη της Λάρισας ο οποίος έχει ήδη συλληφθεί και προφυλακισθεί ως βασικός ύποπτος για τη μετωπική σύγκρουση των αμαξοστοιχιών ενώ η έρευνα βρίσκεται σε εξέλιξη.
  3. Ήδη από τα χρόνια του δικομματισμού Νέας Δημοκρατίας-ΠΑΣΟΚ, ο «Οργανισμός Σιδηροδρόμων Ελλάδος» έχει γίνει, όπως και άλλες Δημόσιες Επιχειρήσεις Και Οργανισμοί (ΔΕΚΟ), πεδίο ικανοποίησης των «ορέξεων» του πελατειακού κράτους σε βάρος των παρεχόμενων υπηρεσιών προς τους πολίτες, με κομματικούς διορισμούς και ανάθεση έργων.
  4. Η κατάσταση αυτή, που έτεινε να επικρατεί στον δημόσιο τομέα όλης της Ευρώπης, έδωσε τροφή στο μύθο ότι η ιδιωτικοποίηση δήθεν συμβάλλει στην εξυγίανση της διαχείρισης. Στην πραγματικότητα, η κακοδιαχείριση με ευθύνη του κατά τόπους πολιτικού συστήματος ήταν το πρόσχημα για να εκχωρηθούν οι υποδομές κοινής ωφέλειας, που δημιουργήθηκαν με χρήματα των λαών, στο ιδιωτικό κεφάλαιο, από τη φύση του κερδοσκοπικό. Με πρωταρχικό σκοπό το κέρδος ακόμα και σε βάρος του δημοσίου συμφέροντος.
  5. Επειδή οι υποδομές είναι ήδη έτοιμες με δημόσια δαπάνη, με πρόσχημα το «θέσφατο» του ελεύθερου ανταγωνισμού, σκαρφίστηκαν τη νομική διάσπαση των δημόσιων κοινωφελών οργανισμών σε εταιρίες δικτύου και σε εταιρίες παροχής υπηρεσιών. Με τον τρόπο αυτό, ένας ή περισσότεροι ιδιώτες, χωρίς ουσιαστική συνεισφορά και επένδυση, μπορούν να κάνουν χρήση της εκ των προτέρων έτοιμης υποδομής του Δημοσίου και να κερδίζουν «με ξένα κόλλυβα».
  6. Η εκχώρηση των οργανισμών κοινής ωφέλειας στο ιδιωτικό κεφάλαιο, είναι πολιτική προτεραιότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης μέσω της αποκαλούμενης «Ευρωπαϊκής Επιτροπής» (Κομισιόν) και της γραφειοκρατίας των Βρυξελλών. Η διορισμένη αυτή γραφειοκρατία, κατόρθωσε να επιβάλει αυτή την πολιτική: είτε με την πρόθυμη συνεργασία του πολιτικού συστήματος, είτε με εκβιαστικό όπλο τα ευρωπαϊκά κεφάλαια, τα οποία έχουν μεγαλύτερη ανάγκη οι εκλεγμένες κυβερνήσεις λόγω της απώλειας της ανεξάρτητης νομισματικής πολιτικής με τη δημιουργία του Ευρώ. Παράλληλα με την ιδιωτικοποίηση, ό,τι απομένει από τον δημόσιο τομέα απαξιώνεται συστηματικά με πρόσχημα την πολιτική της λιτότητας, την οποία επίσης η «Κομισιόν» επιβάλλει.
  7. Στην περίπτωση της Ελλάδας, ο εκβιασμός της ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας πήρε την πιο άγρια μορφή των Μνημονίων, στα πλαίσια των οποίων έχει επιβληθεί στη χώρα το ξεπούλημα των υποδομών της και η ραγδαία υποβάθμιση και απαξίωση όσων από αυτές παραμείνουν στο Δημόσιο.
  8. Στα πλαίσια αυτά, επιβλήθηκε η διάσπαση του ΟΣΕ σε διαχειριστή δικτύου (ΕΡΓΟΣΕ) και πάροχο υπηρεσιών σιδηροδρομικών μεταφορών (ΤΡΑΙΝΟΣΕ). Η τελευταία αυτή επιχείρηση πουλήθηκε στην ελεγχόμενη από το ιταλικό δημόσιο εταιρία σιδηροδρόμων και μετονομάστηκε σε «Hellenic Train». Το γεγονός ότι οι ισχυροί της Ε.Ε., όχι μόνο δεν εξαναγκάζονται να ιδιωτικοποιήσουν τον δημόσιο τομέα στο βαθμό που αυτό γίνεται στην Ελλάδα, αλλά και χρησιμοποιούν την πολιτική της Ε.Ε. για να επεκτείνουν τον κύκλο εργασιών των δικών τους ΔΕΚΟ, όπως το πράττει σε μεγάλη έκταση η Γερμανία και μικρότερη η Ιταλία, αναδεικνύει και τη νεοαποικιοκρατική διάσταση της πολιτικής αυτής εις βάρος της Ελλάδας.
  9. Η διπλή αυτή απαξίωση των υπηρεσιών κοινής ωφέλειας, με την ιδιωτικοποίηση και την πολιτική των περικοπών λόγω λιτότητας των τομέων που εξακολουθεί να ελέγχει το Δημόσιο, έχει πλήξει και τον ΟΣΕ, τον οποίο συστηματικά υποστελέχωσε και αποτελεί βασική αιτία για την οποία η σιδηροδρομική γραμμή δεν ενισχύθηκε με τα απαραίτητα συστήματα ελέγχου.
  10. Η υποβάθμιση των δημόσιων υποδομών λόγω της πολιτικής που επιβάλλει η Ε.Ε. είναι ορατή και σε άλλες χώρες-μέλη, με πιο γνωστό το παράδειγμα του πολύνεκρου δυστυχήματος της κατάρρευσης της γέφυρας Μοράντι των ιταλικών αυτοκινητοδρόμων το 2018 κοντά στην πόλη της Γένοβας. Η κατάρρευση οφείλεται σε πλημμελή συντήρηση εκ μέρους της ιδιωτικής εταιρίας που είχε αναλάβει το τμήμα εκείνο των ιταλικών αυτοκινητοδρόμων. Οι πληγέντες έχουν ήδη αποζημιωθεί, με αποτέλεσμα το θέμα να μην εκκρεμεί στα πολιτικά δικαστήρια. Είναι όμως σε εξέλιξη το ποινικό Δικαστήριο και στους κατηγορούμενους περιλαμβάνονται υψηλόβαθμα στελέχη της ιδιωτικής εταιρίας. Η τελευταία, υπό την πίεση της οργής της κοινής γνώμης, έχει εκχωρήσει τη συμμετοχή της σε άλλη εταιρία ελεγχόμενη από το ιταλικό Δημόσιο, με αποτέλεσμα ήδη ο αυτοκινητόδρομος να έχει περάσει ξανά στον έλεγχο του Δημοσίου. Αλλά και στη Βρετανία μετά την πλήρη ιδιωτικοποίησή τους το 1997, μέχρι το 2002 συνέβησαν 4 αλλεπάλληλα τραγικά δυστυχήματα, ώστε παρότι δεν ακυρώθηκε πλήρως η ιδιωτικοποίηση των σιδηροδρόμων αποφασίσθηκε οι σιδηροδρομικές υποδομές να επανέλθουν στον έλεγχο του δημοσίου. Στη Σκωτία δε πρόσφατα (2022) η λειτουργία των τραίνων πέρασε εξ ολοκλήρου στο κράτος.
  11. Το ελληνικό πολιτικό σύστημα, ενώ είναι υποτελές στους ξένους, εξακολουθεί ταυτόχρονα να αναπαράγεται με βάση τις πελατειακές σχέσεις και τις επιλεκτικές παροχές μέσω των κρατικών υποδομών που ελέγχει. Ήδη μετά τον πόλεμο ο σιδηρόδρομος και τα μέσα σταθερής τροχιάς στην Ελλάδα συρρικνώθηκαν συστηματικά προς όφελος άλλων συμφερόντων στον χώρο των συγκοινωνιών. Αντί για επέκταση, σιδηροδρομικές γραμμές καταργήθηκαν σταδιακά, ενώ ξηλώθηκε το εκτεταμένο τροχιοδρομικό δίκτυο (τραμ) της Αθήνας.
  12. Ακόμα και τις τελευταίες δεκαετίες, που ο σιδηρόδρομος επιβάλλεται ως το κύριο μέσο συγκοινωνίας για την προστασία του περιβάλλοντος, η ανάπτυξη και ο εκσυγχρονισμός του υπονομεύονται και καθυστερούν συστηματικά. Η παλαιά γραμμή της Πελοποννήσου, αντί να εκσυγχρονιστεί καταργήθηκε εντελώς. Ακόμα και στο τμήμα Αθήνα-Κόρινθος-Πάτρα, η παλαιά γραμμή καταργήθηκε, ενώ ταυτόχρονα αδικαιολόγητα καθυστερεί η ολοκλήρωση της αντικατάστασής της από τη γραμμή του προαστιακού, που ήταν προγραμματισμένη από το 2009.
  13. Ταυτόχρονα, γίνεται όλο και πιο φανερό ότι ανταγωνισμός ιδιωτικών συμφερόντων έχει καθυστερήσει τον εκσυγχρονισμό της σιδηροδρομικής γραμμής τα τελευταία χρόνια και ιδίως την εγκατάσταση των συστημάτων ελέγχου και ασφάλειας, που αν λειτουργούσαν, το τραγικό δυστύχημα θα είχε αποτραπεί. Eιδικότερα, μεταξύ άλλων, έχει επισημανθεί από πρώην επικεφαλής της ασφάλειας της ΤΡΑΙΝΟΣΕ ότι από το 2020 δε λειτουργούσε το δευτεροβάθμιο σύστημα ελέγχου κυκλοφορίας των τραίνων, που υπήρχε στην Αθήνα.
  14. Αν επιβεβαιωθεί ότι ο σταθμάρχης τοποθετήθηκε με μετάταξη και μάλιστα ρουσφετολογικά, παρά το γεγονός ότι ήταν ακατάλληλος για τη θέση αυτή, φτάνουμε στο σημείο οι ζωές τόσων επιβατών να έχουν εξαρτηθεί από την κρίση και μόνο ενός και μόνο –λόγω και της υποστελέχωσης- ανθρώπου χωρίς τα απαραίτητα προσόντα.
  15. Η περαιτέρω έρευνα θα αναδείξει τις συγκεκριμένες ευθύνες όλων εκείνων που από θέσεις ευθύνης, προς χάρη ιδιοτελών συμφερόντων και προτεραιοτήτων, με συγκεκριμένες πράξεις και παραλείψεις τους, επί μακρό διάστημα αδιαφόρησαν και έθεσαν σε δεύτερη μοίρα την ασφάλεια των σιδηροδρομικών συγκοινωνιών. Πράγμα που δεν συνιστά απλή και περιστασιακή αμέλεια, αλλά συνειδητή αποδοχή του ενδεχομένου να συμβεί ανά πάσα στιγμή δυστύχημα όπως αυτό που έγινε στα Τέμπη, με αποτέλεσμα να τίθεται θέμα ευθυνών εγκληματικού χαρακτήρα.
  16. Εκείνο που προέχει, είναι να γίνει κατανοητό ότι εγκληματική είναι η πολιτική η οποία απαξιώνει και υποβαθμίζει τις θεμελιώδεις υποδομές της κοινής ωφέλειας και του κοινωνικού Κράτους. Οι «οικονομίες» που επιβάλλουν οι λογιστές των Βρυξελλών στοιχίζουν στο πολλαπλάσιο, σε ζωές και χρήμα. Συμπαραστεκόμαστε στις κινητοποιήσεις της νεολαίας και των εργαζομένων που επιδιώκουν να αναδείξουν την πραγματικότητα αυτή.
  17. Η ιδιωτική επιχειρηματικότητα, η οποία από τη φύση της έχει πρώτη προτεραιότητα το κέρδος, είναι ασύμβατη με την παροχή κοινωφελών υπηρεσιών, όπου προτεραιότητα έχει το δημόσιο συμφέρον.
  18. Για το λόγο αυτό πρέπει άμεσα να καταργηθεί η εκτρωματική διάσπαση των οργανισμών κοινής ωφέλειας και να αποκατασταθεί πλήρως ο δημόσιος χαρακτήρας τους. Ό,τι έπραξε η ιταλική κυβέρνηση στην περίπτωση των αυτοκινητοδρόμων, να το πράξει η ελληνική στην περίπτωση των σιδηροδρόμων, με την απομάκρυνση του «ιδιώτη-επενδυτή» (ο οποίος στην προκειμένη περίπτωση είναι ιταλική κρατική εταιρία). Να αποκατασταθεί η ενότητα του ΟΣΕ, με τον απαραίτητο έλεγχο για τη νοικοκυρεμένη διαχείριση της περιουσίας του ελληνικού λαού.

Αθήνα 7.3.2023. Από το Γραφείο τύπου της Χ.Δ.