• ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΚΛΕΙΣΤΕΣ ΠΟΡΤΕΣ

Του Κωνσταντίνου Μπλάθρα

Χωρίς είδηση φαίνεται να έληξε η συνάντηση της Δευτέρας 13ης Μαΐου στην Άγκυρα, μεταξύ του προέδρου της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν και του πρωθυπουργού της Ελλάδας Κυριάκου Μητσοτάκη. Ήταν, λοιπόν, μια συνάντηση ρουτίνας, με τους δύο ηγέτες να εξαγγέλλουν τρεις νέες συναντήσεις τους μέσα στο 2024; Έχουν οι ελληνοτουρκικές σχέσεις ρουτινιάσει; Πολύ αμφιβάλω. Και μόνη ισχυρή διαφωνία μεταξύ των δύο χωρών είναι πλέον η Χαμάς; Κάτι σε σύντομο ανέκδοτο μου ακούγεται αυτό. Γιατί, κατά πως οι σχέσεις των δύο χωρών μας δείχνουν, τουλάχιστον τα τελευταία πενήντα χρόνια, από την εισβολή στην Κύπρο δηλαδή, ο μόνος τρόπος να έχουμε ελληνοτουρκική ρουτίνα είναι να παραιτηθεί η Ελλάδα των κυριαρχικών της δικαιωμάτων στο Αιγαίο και την Κύπρο τουλάχιστον. Και ως προς την τελευταία, ο Ερντογάν ήταν σαφής: η τουρκική αξίωση παραμένει απαράλλακτη και είναι η διχοτόμηση του νησιού με δεδομένα τα σύνορα της κατοχής! Μοιάζει, άρα, οι δύο ηγέτες να συμφώνησαν να διατηρήσουν χαμηλούς τόνους μπροστά στις κάμερες και να εμφανιστούν μασώντας κλάδους ελαίας στην κοινή συνέντευξη τύπου, προσδοκώντας ίσως να μασήσουμε κι εμείς ότι η εμπόλεμη κατάσταση στο Αιγαίο έχει λήξει. Αλλ’ όπως ο διευθυντής της «Καθημερινής» Αλέξης Παπαχελάς είπε, ξεκινώντας το σχόλιό του για τη συνάντηση, «δεν ξέρουμε τι έχει λεχθεί πίσω από κλειστές πόρτες», μισανοίγοντας ίσως τις υποψίες μας για το τι ακριβώς αυτή τη στιγμή συμβαίνει. Θυμίζω ότι μόλις προ λίγων ημερών η Τουρκία αντέδρασε βίαια στην οριοθέτηση θαλασσίων πάρκων στο Αιγαίο από την Ελλάδα, με τη χώρα μας να απαντά με σχεδόν υψηλούς τόνους. Τι έγινε εν τω μεταξύ και ησύχασαν οι Τούρκοι Από τα Εφ16 στα αιολικά πάρκα; Details

ΠΙΣΩ ΑΠO ΚΛΕΙΣΤΕΣ ΠOΡΤΕΣ

Μοιράζουν το Αιγαίο;

Κυκλοφορεῖ μὲ τὸν παραπάνω τίτλο τὸ νέο φύλλο τῆς Πέμπτης 16ης Μαΐου 2024 τῆς «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ». Στὸ κύριο ἄρθρο  τοῦ Κωνσταντίνου Μπλάθρα μὲ τὸν τὸν παραπάνω τίτλο, τονίζεται, μεταξὺ ἄλλων:

«…Τι γίνεται εδώ; Διαφαίνεται, και ας ελπίσω ότι τα πράγματα και οι εξελίξεις θα με διαψεύσουν, ότι οι σχέσεις των δύο χορών, με την «Ελλάδα να πετάει τη μπάλα στην κερκίδα», πάλι κατά τον κ. Παπαχελά, από την εποχή των υπερπτήσεων έχουν περάσει στον καλαματιανό της «οικονομικής συνεργασίας». Με δεδομένη όμως την παραγωγική υπεροπλία της γείτονος αφ’ ενός, με τον αντίστοιχο μαρασμό της ελληνικής οικονομίας μετά τα Μνημόνια, και, την οικονομική-γεωστρατηγική ισχύ που η Άγκυρα ξέρει να εκμεταλλεύεται με κάθε τρόπο όχι μόνο στην εγγύς Ασία αλλά μέχρι και την Αφρική αφ’ ετέρου, με αντίστοιχη υποχώρηση της ελληνικής επιρροής στη Μέση Ανατολή και στη Βαλκανική, με έσχατο σκαλοπάτι την άνευ όρων συστράτευση στη «σωστή πλευρά της Ιστορίας» στους υπό εξέλιξη πολέμους στην Ουκρανία και τη Γάζα, το αποτέλεσμα μιας τέτοιας αλλαγής ατζέντας, από τη στρατιωτική αντιπαράθεση στην οικονομική «συνεργασία», προοιωνίζεται αρνητικό για τη χώρα μας. Η συνεκμετάλλευση του Αιγαίου, μ’ άλλα λόγια, που χρόνια τώρα αρνούμαστε, θα γίνει πραγματικότητα, αν τα σχέδια που περιγράφει ο κ. Πολάτ εξελιχθούν, μάλιστα τόσο σύντομα, έως το 2030!…. »

Όλο το άρθρο εδώ

Γραφτείτε συνδρομητές

ΤΑ ΠΛΗΡΗ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Details