• Ενδιαφέρει κανέναν το διακύβευμα για την Ελλάδα;

Επιτέλους, τα ελληνικά ΜΜΕ ασχολούνται με την επιχειρούμενη επικύρωση της συμφωνίας ελεύθερου εμπορίου ΕΕ- Μερκοσούρ, λόγω των αγροτικών κινητοποιήσεων που κλιμακώνονται και πάλι στις Βρυξέλλες. Η συμφωνία, που συζητείται εδώ και είκοσι χρόνια, μπλοκαρίστηκε από τις δυναμικές κινητοποιήσεις του περασμένου Ιανουαρίου, ανακινείται μετά από πρωτοβουλία της Προέδρου της Κομισιόν φον ντερ Λάιεν, η οποία εξυπηρετεί το έντονο ενδιαφέρον της πατρίδας της Γερμανίας. Η οποία ως εξαγωγική δύναμη επείγεται να αποκτήσει πρόσβαση στην εκτετεμένη αγορά των χωρών της Νότιας Αμερικής. Και η Ισπανία, για λόγους ευνόητους, έχει συμφέρον να εφαρμοστεί η συμφωνία με τις χώρες αυτές, ισπανόφωνες πρώην αποικίες της, με τις οποίες διατηρεί στενούς δεσμούς. Αντίθετη είναι η γαλλική κυβέρνηση, υπό την πίεση των αγροτών που φοβούνται τον ανταγωνισμό μεγάλης ποικιλίας προϊόντων, που θα εισάγονται φθηνά, όχι μόνον επειδή θα είναι αδασμολόγητα, αλλά και δεν θα πληρούν το ίδιο αυστηρές παραγραφές. 

Μένει να δούμε εάν η Γαλλία θα καταφέρει να συγκεντρώσει τους απαραίτητους συμμάχους για να ανακόψει την επικύρωση της συνθήκης. Προς το παρόν, επιχειρεί να καθυστερήσει την υπογραφή της και ταυτόχρονα να επιφέρει ουσιώδεις τροποποιήσεις. Ο πρωθυπουργός Μπαρνιέ τη χαρακτήρισε  «καταστροφική» για την ευρωπαϊκή γεωργία και τις τοπικές αγορές. Όλο το πολιτικό σύστημα και η κοινή γνώμη, με πρωτεργάτες τους αγρότες είναι αντίθετοι. Με εξαίρεση την αντιστοιχο ΣΕΒ (MEDEF) που επιθυμεί το άνοιγμα νέων αγορών με κάθε τίμημα. Όμως, αν τα συμφέροντα των βιομηχάνων στήριξαν τη διαπραγμάτευση αυτή και πίεσαν επί εικοσαετία να πετύχει, οι συσχετισμοί ανατράπηκαν από τον περασμένο Φβρουάριο με τις κινητοποιήσεις των αγροτών. Οι οποίοι φοβούνται τον ανταγωνισμό προϊόντων πιο φθηνών, όχι μόνο λόγω φθηνότερου εργατικού δυναμικού, αλλά και υστέρησης προδιαγραφών, οι οποίες στη χώρα τους είναι αυστηρές και επιβαρύνουν την τιμή του προϊόντος. Επιπρόσθετη επιβάρυνση είναι η εφαρμογή της λεγόμενης “πράσινης” πολιτικής στην Ευρώπη, πράγμα που δεν συμβαίνει στις χώρες της Μερκοσούρ.    

Η Βραζιλία που προεδρεύει στους G-20 πιέζει να υπογραφεί η συμφωνία μέχρι τέλους Νοεμβρίου, όπως άλλωστε και η Γερμανία.

Η “Χ” έχει αναδείξει το θέμα επανειλημμένα, ήδη από τις αγροτικές κινητοποιήσεις του Ιανουαρίου.    

Η θέση της ελληνικής κυβέρνησης και του λοιπού πολιτικού συστήματος, σε ζήτημα τόσο σοβαρό, προς το παρόν αγνοείται. Ούτε αναλύσεις υπάρχουν για τις συνέπειες της εφαρμογής της συμφωνίας στην Ελλάδα.

Ας μας διαφωτίσει όποιος αναγνώστης μας έχει κάποιο στοιχείο.              

Το θέμα είχε πάρει κάποια δημοσιότητα στην Ελλάδα το 2019, επειδή επί προεδρίας Μπολσονάρο στη Βραζιλία καταστρεφόταν το δάσος του Αμαζονίου με μαζική εκχέρσωση προς όφελος των μεγαλοαγροτών. Για το λόγο αυτό για πρώτη φόρα τέθηκε θέμα αμφισβήτησης της συμφωνίας και στην Ελλάδα, χωρίς ωστόσο να έχει υπάρξει η παραμικρή αποτίμηση των συνεπειών της για την εγχώρια παραγωγή.

• ΡΗΞΗ ΓΑΛΛΙΑΣ-ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ

Όπως είχαμε αναρτήσει κατά τις αγροτικές κινητοποιήσεις τον περασμένο Φεβρουάριο, ένας από τους λόγους της οργής των αγροτών της Ευρώπης που κινητοποιούνταν ήταν και το σταδιακό “ξεχαρβάλωμα” της “Κοινής Αγροτικής Πολιτικής” με τις απανωτές συμφωνίες της Ε.Ε. με τρίτες χώρες για κατάργηση της υπάρχουσας προστασίας και την ελεύθερη εισαγωγή γεωργικών προϊόντων. Με τον τρόπο αυτό πλήττεται η αγροτική εγχώρια αγροτική παραγωγή των κρατών-μελών της Ε.Ε., αφού οι αγορές πλημμυρίζουν από αδασμολόγητα και φθηνά εισαγόμενα αγροτικά προϊόντα τα οποία ανταγωνίζονται τα τοπικά. 

Είχαμε γράψει τότε ότι “με πίεση των Γάλλων αγροτών, φαίνεται πως η συμφωνία με την ομάδα κρατών “Mercosur” της Λατινικής Αμερικής δεν θα προχωρήσει, τουλάχιστον προς το παρόν”. Η ” Μερκοσούρ”, η “αγορά του νότου”, είναι η κοινή αγορά χωρών της νότιας Αμερικής που αποτελείται από τις χώρες Αργεντινή, Βολιβία, Βραζιλία, Παραγουάη και Ουρουγουάη ως τακτικά μέλη και τις χώρες Χιλή, Κολομβία, Ισημερινό Γουϊάνα.Περού και Σουρινάμ ως συνδεδεμένα. Με μια τεράστια ποικιλία αγροτικών προϊόντων.   

Όμως, αυτό το μήνα, οι διαπραγματεύσεις ξαναρχίζουν. Αν οι γεωργικές χώρες της Ε,Ε, θίγονται εφόσον η συμφωνία ευδοκιμήσει, δεν συμβαίνει το ίδιο για τις βιομηχανικές, στις οποίες ανοίγονται νέες αγορές για τα δικά τους βιομηχανικά προϊόντα. 

Κάθε κράτος-μέλος της ΕΕ πλήττεται ανάλογα με το βάρος που έχουν στην οικονομία του οι ανταγωνιστικές φθηνές εισαγωγές και επωφελείται στο βαθμό που η αγορά της “Μερκοσούρ” παρέχει ευκαιρίες αύξησης των εξαγωγών του.  Ο Γάλλος Πρόεδρος Μακρόν, του οποίου η χώρα με τη μεγάλη αγροτική παραγωγή θίγεται και είχε αναγκαστεί να μπλοκάρει τις συζητήσεις υπό την πίεση των αγροτών. Άλλωστε, γαλλική πρωτοβουλία ήταν από παλιά η προστασία του αγροτικού τομέα. 

Όμως, ο Μακρόν μετά τα δυσμενή εκλογικά αποτελέσματα του καλοκαιριού και την ατυχή διαχείρισή τους έχει αποδυναμωθεί. ‘Ετσι η Πρόεδρος της Κομισιόν φον ντερ Λάιεν απρόσκοπτα εργάζεται για τα συμφέροντα της πατρίδας της Γερμανίας, η οποία είναι κυρίως εξαγωγέας βιομηχανικών προϊόντων και προκρίνει το άνοιγμα της μεγάλης αγοράς των χωρών της “Μερκοσούρ” για τις εξαγωγές της. 

Όπως σχολιάζει το γαλλικό περιοδικό Μαριάν:    Details