«Λευκό Ρόδο» σε πείσμα του Χειμώνα!

«Λευκό Ρόδο» σε πείσμα του Χειμώνα!

του Αριστομένη Συγγελάκη

«Πρέπει να αντιστρέψουμε την κοινή αντίληψη και να αναγνωρίσουμε ότι δεν είναι η σκληρότητα μιας κατάστασης ή οι οδύνες που επιφέρει που οδηγούν τους ανθρώπους να συλλάβουν μια άλλη κατάσταση πραγμάτων, όπου όλα θα είναι καλύτερα για όλους. Αντίθετα, τη στιγμή που μπορούμε να συλλάβουμε μια άλλη κατάσταση πραγμάτων, βλέπουμε υπό νέο φως τα βάσανα και τις οδύνες μας και αποφασίζουμε ότι είναι ανυπόφορες» (Jean – Paul Sartre, 1943).
Στις 22 Φλεβάρη του 1943 δολοφονούνται διά αποκεφαλισμού από το Γ’ Ράιχ, τα αδέλφια Σοφία και Χανς Σολ και ο συναγωνιστής τους Κρίστοφ Προμπστ, μέλη της αντιναζιστικής οργάνωσης «Λευκό Ρόδο». Οι θαρραλέοι νέοι του Λευκού Ρόδου ανέπτυξαν μία αξιοθαύμαστη δράση στο Μόναχο, μέσα στο προπύργιο των ναζί, γράφοντας ιστορία. Από τον Ιούνιο του 1942 μέχρι τον Φεβρουάριο του 1943 κατόρθωσαν μόνοι τους, χωρίς ευρύτερη υποστήριξη, να συντάξουν, τυπώσουν και διανείμουν έξι προκηρύξεις σε χιλιάδες αντίτυπα, προσπαθώντας να ξεσηκώσουν το γερμανικό λαό κατά του ναζιστικού καθεστώτος: «Ποιος από εμάς μπορεί να φανταστεί την ντροπή που θα πέσει επάνω μας και επάνω στα παιδιά μας όταν θα βγουν στο φως τα τρομερά εγκλήματα που ξεπερνούν την ανθρώπινη φαντασία;» έγραφαν χαρακτηριστικά στην πρώτη προκήρυξή τους.
Η δράση τους ήταν παράτολμη, απρόσμενη και μη ανεκτή από το χιτλερικό καθεστώς. Σε μια περίοδο που βασίλευε ο φόβος, οι ιδεολόγοι νέοι επαναστάτησαν και δεν δίστασαν να συγκρουστούν κατά μέτωπο με το ναζιστικό καθεστώς. Χτύπησαν τον Χίτλερ εκεί που πονούσε:
ανέδειξαν με τα κείμενά τους τον απάνθρωπο, ανήθικο και φρικαλέο χαρακτήρα του εθνικοσοσιαλισμού αλλά και επεσήμαναν το μάταιο της μαζικής ανθρωποθυσίας, καθώς η νίκη είχε ήδη χαθεί! Τα μέλη του «Λευκού Ρόδου» θυσίασαν τη νιότη τους και τη ζωή τους για τις ιδέες τους, ενώ η ατρόμητη Σοφία Σολ αρνήθηκε με πείσμα κάθε πρόταση να δείξει μεταμέλεια για να σωθεί. Μπορεί να μην κατάφεραν να σταματήσουν τον Χίτλερ, έσωσαν όμως την τιμή της Γερμανίας, καθώς ήταν από τους ελάχιστους Γερμανούς που αντιστάθηκαν στη βαρβαρότητα!
Σαν ένα παιχνίδι της μοίρας, όταν έσβηνε το «Λευκό Ρόδο» γεννιόταν η ΕΠΟΝ, θαρρείς για να κρατήσει το νήμα του αγώνα ενάντια στο βαρύ χειμώνα του ναζισμού.
Στις 23 Φλεβάρη 1943, την επομένη της εκτέλεσης των νεαρών Γερμανών αγωνιστών, ιδρύθηκε στην Αθήνα η Ενιαία Πανελλαδική Οργάνωση Νέων, η οποία ήταν, σύμφωνα με το καταστατικό της, οργάνωση «εθνικοαπελευθερωτική, αντιφασιστική-προοδευτική, αντιπολεμική-φιλειρηνική».
Κινητήρια δύναμή της το όραμα για την οικοδόμηση «μιας άλλης κατάστασης πραγμάτων» με θεμέλια την εθνική και κοινωνική απελευθέρωση, τη λαϊκή κυριαρχία, την απόκρουση του φασισμού και του ιμπεριαλισμού, την εδραίωση της ειρήνης, την υπεράσπιση των δικαιωμάτων της νέας γενιάς. Είναι χαρακτηριστικά για τον ηρωισμό των μελών της όσα αναφέρει ο πεζογράφος Γιώργος Θεοτοκάς: «Αγόρια και κορίτσια ανάκατα» … με «ένα θάρρος καταπληκτικό. Ενώ τον καιρό της ειρήνης μερικοί πυροβολισμοί στον αέρα έφταναν για να διαλύσουν μια διαδήλωση… τώρα τα παιδιά αυτά δε διαλύονται ούτε από ομοβροντίες ούτε από πυροβολισμούς στο ψαχνό
ούτε από άρματα και επελάσεις ιππικού». Δεν είναι τυχαίο ότι χάρη στις συγκλονιστικές διαδηλώσεις, με πρωταγωνιστή τη νεολαία, ματαιώθηκε η πολιτική επιστράτευση και αποτράπηκε η επέκταση της βουλγαρικής ζώνης κατοχής, ενώ παράλληλα υφάνθηκε ένα ισχυρό
δίκτυο αλληλεγγύης.
Σήμερα, 70 χρόνια μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας από τις δυνάμεις του Άξονα, ο ελληνικός λαός αγωνίζεται να βγει από το χειμώνα του μνημονίου. Νέα επίδικα είναι στο προσκήνιο: η απαλλαγή από το ζυγό των δανειστών, πρωταρχική προϋπόθεση για τη βελτίωση της ζωής του λαού και την ανάκαμψη της χώρας, η αλληλεγγύη στους συνανθρώπους μας που υποφέρουν, η απόκρουση του φασισμού, που μοιάζει να επωφελείται της κρίσης και της δυστυχίας, αλλά και η διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων: μία οφειλόμενη πράξη δικαιοσύνης και έμπρακτης μεταμέλειας της σύγχρονης, δημοκρατικής Γερμανίας για τα πρωτοφανή δεινά που προξένησε στην Ελλάδα το Γ’ Ράιχ. Ένας αγώνας που ενώνει τους Έλληνες και φέρνει μαζί μας Γερμανούς διεθνιστές και πατριώτες, όπως τον Καθηγητή Κριστόφ Σμινκ Γουσταύους, την ομάδα «ΑΚ Δίστομο» από το Αμβούργο, τον Μάρτιν Ζέκεντορφ, συνδικαλιστές, πολιτικές οργανώσεις και πολλούς ακόμη.
«Δικαιοσύνη και αποζημίωση!» το σύνθημα της ομάδας «ΑΚ Δίστομο» στη Χάγη: οι Γερμανοί δημοκράτες, ακριβώς επειδή αγαπούν την πατρίδα τους, την θέλουν οριστικά απαλλαγμένη από το ναζισμό, με εκκαθαρισμένες τις υποχρεώσεις της, λυτρωμένη από το παρελθόν της. «Διεκδίκηση! Όχι εκδίκηση» το δικό μας σύνθημα.
Αλήθεια, ο Γερμανός Πρόεδρος κ. Γκάουκ, που έρχεται σε λίγες μέρες για προσκύνημα στους μαρτυρικούς Λυγκιάδες και στην εβραϊκή κοινότητα των Ιωαννίνων, ποια θέση παίρνει επί του φλέγοντος αυτού ζητήματος;
«Δεν θα σωπάσουμε. Είμαστε η συνείδησή σας. Ποτέ δεν θα κάνουμε ειρήνη μαζί σας», δήλωναν με έμφαση στην τέταρτη προκήρυξή τους τα μέλη του Λευκού Ρόδου.
«Υπομονή κι υπομονή, καρτέρι και καρτέρι, και τούτος ο Σεπτέμβρης τη Λευτεριά θα φέρει», έγραφε στους τελευταίους στίχους της, λίγο πριν την εκτέλεσή της, η ατρόμητη ΕΠΟΝίτισσα Ηρώ Κωνσταντοπούλου. Ένα διαχρονικό μήνυμα αγώνα, πίστης στο δίκαιο, θάρρους κι ελπίδας, που τόσο πολύ έχουμε ανάγκη σήμερα!

Ο Αριστομένης Συγγελάκης είναι μέλος της Σ.Ε. του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα
Το παραπάνω άρθρο γράφτηκε στο TVXS στις 2/3/2014 και δόθηκε από τον αρθρογράφο για αναδημοσίευση στη “Χριστιανική” της 17.10.2024

Μνήμη νεομάρτυρα Αλέξανδρου Σμορέλ

Μνήμη νεομάρτυρα Αλέξανδρου Σμορέλ

Σήμερα, 13 Ιουλίου, είναι η μνήμη του νεομάρτυρα Αλέξανδρου Σμορέλ. Συμπληρώνονται 91 χρόνια από τη μαρτυρική κοίμησή του δι’ αποκεφαλισμού.

Ο άγιος Αλέξανδρος υπήρξε φοιτητής Ιατρικής και νους -μαζί με το Χανς Σολ- της αντιστασιακής οργάνωσης “Λευκό Ρόδο”. Το “Λευκό Ρόδο” ήταν εν πολλοίς η μόνη αντιστασιακή οργάνωση που υπήρχε και δρούσε εντός της Γερμανίας. Συνέταξε ένα σύνολο 6 φυλλαδίων μέσα σε ένα μικρό διάστημα μετά την έναρξη του Β’ Π.Π., με ένα λόγο συνδυαστικά μεταφυσικής -Χριστιανικής- βάσης και κοινωνικό.

Σε ένα από τα φυλλάδια λέγονταν τα ακόλουθα:

«Γερμανοί! Eπιθυμείτε εσείς και τα παιδιά σας να υποφέρετε από την ίδια μοίρα όπως οι Eβραίοι; Eπιθυμείτε να μετρηθείτε με το ίδιο μέτρο όπως οι αποπλανητές σας; Πρόκειται να είμαστε για πάντα το πιο μισητό και απορριφθέν έθνος σε όλο τον κόσμο; Όχι! Άρα, διαχωρίστε τους εαυτούς σας από την εθνικοσοσιαλιστική υπανθρωπία! Aποδείξτε με τις πράξεις σας ότι σκεπτόσαστε διαφορετικά!(…) Tο καλύτερο μέρος του έθνους μάχεται μαζί με εμάς! Kατατεμαχίστε τον μανδύα της απάθειας που έχετε τυλίξει γύρω από τις καρδιές σας!»

Οι κύριοι συντελεστές του “Λευκού Ρόδου” συνελήφθησαν σταδιακά και οδηγήθηκαν μετά από δίκες-παρωδία στην λαιμητόμο. Πρώτοι συνελήφθησαν οι Σόφι, Χανς Σολ, Κρίστοφ Προμπστ. Αργότερα, συνελήφθηκε και ο ρωσογερμανικής καταγωγής και Ορθόδοξος Χριστιανός Αλέξανδρος.

Η σκέψη του ήταν μια πολιτική θεολογία γνήσια χριστιανική. Μέσα σε ένα καθεστώς που έκρινε με βάση επιστημονικά κριτήρια και τις αξίες (Υπουργείο Προπαγάνδας), ο νεομάρτυρας Αλέξανδρος μίλησε για “τη συμπόνια, τη συνείδηση, το Θεό” και βέβαια τις πολιτικές ελευθερίες, οι οποίες θα συνυπήρχαν με ένα σύστημα “πρακτικού σοσιαλισμού” που θα “απελευθέρωνε τους ανθρώπους από τη δουλεία της χειρωνακτικής εργασίας”.

Απόσπασμα 1ου φυλλαδίου:

«Tίποτα δεν είναι τόσο ανάξιο ενός πολιτισμένου έθνους όσο το να επιτρέπει στον εαυτό του να «κυβερνάται» χωρίς εναντίωση από μία ανεύθυνη κλίκα που έχει δώσει προτεραιότητα στα χαμηλότερα ένστικτα. Eίναι βέβαιο ότι κάθε έντιμος άνθρωπος ντρέπεται για την κυβέρνησή του. Ποιος μεταξύ μας έχει οποιαδήποτε σύλληψη των διαστάσεων της ντροπής που θα επιπέσει πάνω σε εμάς και τα παιδιά μας, όταν μια μέρα το πέπλο θα έχει αποσυρθεί από τα μάτια μας και το πιο φρικιαστικό από τα εγκλήματα -εγκλήματα που απείρως υπερβαίνουν κάθε ανθρώπινο μέτρο- θα φτάσουν το φως της μέρας;»

Απόσπασμα 2ου φυλλαδίου:

«Σε αυτήν ταύτη την εκκίνησή του, το κίνημα (του Eθνικοσοσιαλισμού) βασίστηκε στην απάτη και την προδοσία του συνανθρώπου: ακόμη και εκείνο τον καιρό, ήταν ενδογενώς διεφθαρμένο και μπορούσε να υποστηρίξει τον εαυτό του μόνο με συνεχή ψέματα. O Xίτλερ διακηρύσσει σε μια αρχική έκδοση του «δικού του» βιβλίου [εδώ φαίνεται ότι εννοεί το «O αγών μου»](ένα βιβλίο γραμμένο στα χειρότερα γερμανικά που έχω ποτέ διαβάσει, παρά το γεγονός ότι έχει εξυψωθεί στην θέση της Bίβλου μέσα σε αυτό το έθνος των ποιητών και των στοχαστών): «Eίναι απίστευτο το σε τι έκταση κάποιος πρέπει να προδώσει ένα λαό, προκειμένου να έρθει να εξουσιάσει».

Μάρτυρα του Θεού Αλέξανδρε, πρέσβευε υπέρ ημών…

Το “Λευκό Ρόδο” για την ευθύνη του κάθε Χριστιανού να αγωνίζεται κατά της τυραννίας

Το “Λευκό Ρόδο” για την ευθύνη του κάθε Χριστιανού να αγωνίζεται κατά της τυραννίας

  • ΟΓΔΟΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΘΑΝΑΤΩΣΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΣΜΟΡΕΛ

Μνήμη αγίου Αλεξάνδρου Σμορέλ σήμερα, επέτειο του μαρτυρικού του θανάτου με αποκεφαλισμό. Ο άγιος Αλέξανδρος γεννήθηκε το 1917 στη Ρωσία, από πατέρα Γερμανό και μητέρα Ρωσίδα, την οποία έχασε πρόωρα. Για το λόγο αυτό διατήρησε το ορθόδοξο δόγμα, στο οποίο τον γαλούχησε η Ρωσίδα παραμάνα του, η οποία ακολούθησε την οικογένεια Σμορέλ όταν μετακόμισε στη Γερμανία. Μαζί με τον συμφοιτητή του στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Μονάχου Χανς Σόλ, είναι οι συνιδρυτές της αντιστασιακής ομάδας “Λευκό Ρόδο” και βασικοί συντάκτες των πρώτων τεσσάρων φυλλαδίων. Από στενή παρέα φίλων που συζητούσαν και προβληματίζονταν μεταξύ τους, η οργάνωση εξαπλώθηκε σε όλη τη Γερμανία,  και πέρασε σε νέα φάση αγώνα από τον Φεβρουάριο του 1943, μετά τη συντριβή στο Στάλινγκραντ, η οποία διέλυσε το μύθο της δήθεν στρατιωτικής ιδιοφυΐας του Αδόλφου Χίτλερ. Στο 5ο και στο 6ο φυλλάδιο επισημαίνεται η ανάγκη τερματισμού του πολέμου και αναπτύσσεται το όραμα των νέων για ένα κόσμο ειρηνικό, όπου θα κυριαρχούν η ελευθερία του λόγου και η κοινωνική δικαιοσύνη, ένας “καλώς νοούμενος σοσιαλισμός”. 

Όμως, η οργάνωση εξαρθρώθηκε όταν η αστυνομία συνέλαβε τα αδέλφια Χανς και Σοφία Σολ, την ώρα που μοίραζαν το φυλλάδιο τον Φεβρουάριο του 1943. Τα δύο αδέλφια, μαζί με το μέλος του στενού πυρήνα της οργάνωσης Κρίστοφ Προμπστ, δικάστηκαν με συνοπτικές διαδικασίες, καταδικάστηκαν σε θάνατο με αποκεφαλισμό και εκτελέστηκαν αμέσως. Με θάρρος αντιμετώπισαν την ιταμότητα του Φράισλερ.

Ο άγιος Αλέξανδρος συνελήφθη αργότερα και καταδικάστηκε και αυτός σε αποκεφαλισμό, μαζί με τον καθηγητή Χούμπερ και το άλλο μέλος του στενού πυρήνα Βίλι Γκραφ και εκτελέστηκε στις 13 Ιουλίου 1943. Η ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία αγιοκατάταξε τον Αλέξανδρο Σμορέλ από το 2012, ενώ ανάλογη διαδικασία έχει ξεκινήσει από τη Ρωμαιοκαθολική για τον Βίλι Γκραφ.                Details

“Λευκό Ρόδο” : Η αδράνεια είναι συνενοχή

“Λευκό Ρόδο” : Η αδράνεια είναι συνενοχή

Κλείνουν 80 χρόνια από την περικύκλωση και συντριβή των χιτλερικών στρατευμάτων στη μάχη του Στάλινγκραντ τον Φεβρουάριο του 1943. Μια εξέλιξη που ενθάρρυνε την αντιναζιστική οργάνωση «Λευκό Ρόδο» που ίδρυσαν ο άγιος Αλέξανδρος Σμορέλ και ο Χανς Σολ να αμφισβητήσει ανοιχτά το μύθο της «στρατιωτικής ιδιοφυϊας» του Χίτλερ που καλλιεργούσε το καθεστώς και να μετεξελιχθεί
σε κίνημα αντίστασης.
Δυστυχώς, στο τέλος του μήνα, τα αδέλφια Χανς και Σοφία Σολ συνελήφθησαν ενώ μοίραζαν προκηρύξεις στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου και η οργάνωση εξαρθρώθηκε. Μαζί με τον Κρίστοφ Πρόμπστ δικάστηκαν με συνοπτικές διαδικασίες και εκτελέστηκαν στις
22 Φεβρουαρίου με αποκεφαλισμό. Ο άγιος Αλέξανδρος Σμορέλ συνελήφθη αργότερα και εκτελέστηκε στις 13 Ιουλίου.
Τόνιζαν στο 3ο φυλλάδιο, την προσωπική ευθύνη του καθενός να αντιστέκεται στο τυραννικό καθεστώς: «Όσο παραλείπετε να αντισταθείτε σ’ αυτό το δημιούργημα της Κόλασης κάνετε την ενοχή σας όλο και μεγαλύτερη…. Ο καθένας μπορεί να συμβάλει στην ανατροπή αυτού του συστήματος. Η μοναχική απόσυρση, σαν τους πικραμένους ερημίτες, δεν μπορεί να ετοιμάσει το έδαφος για την ανατροπή αυτής της «κυβέρνησης» ή να προκαλέσει επανάσταση το ταχύτερο.»

Χριστιανική 16.2.2023. Από τη μόνιμη στήλη “9 Μποφόρ”

Όταν οι Ναζί μιλούν για τον Παντοδύναμο και οι Νεοναζί για την Ορθοδοξία

Όταν οι Ναζί μιλούν για τον Παντοδύναμο και οι Νεοναζί για την Ορθοδοξία

“Είμαι σε Βελγικό περιπολικό. Οι κλέφτες, άθεο και ανθέλληνες με πάνε φυλακή. Μένω πιστός για Χριστό και Ελλάδα. Είμαι περήφανος που δεν προσκύνησα ποτέ. ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΣ ΖΗΤΩ Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ.” Αυτά διεμήνυσε μέσω του “twitter” ο κ. Ιωάννης Λαγός, ευρωβουλευτής εκλεγμένος με τη “Χρυσή Αυγή”, μόλις είχε συλληφθεί μετά την άρση της ευρω-βουλευτικής του ασυλίας, κατόπιν επτάμηνης διαδικασίας.

Στην ανακοίνωση αποχώρησής από τη “Χρυσή Αυγή” που τον ανέδειξε, ο κ. Λαγός, τονίζει μεταξύ ἄλλων:

“…Αποφάσισα να ανεξαρτητοποιηθώ από τη Χρυσή Αυγή, όχι γιατί υπάρχει κάποιο μίσος ή κάποια κόντρα με την ηγεσία και τη Χρυσή Αυγή, αλλά γιατί θεωρώ ότι κάνουμε λάθος πολιτικές κινήσεις, πράγματα τα οποία εγώ τουλάχιστον δεν συμφωνώ. Εύχομαι καλή επιτυχία σε όλους τους πρώην συναγωνιστές μου, να πάνε όλα καλά. Η Χρυσή Αυγή δεν ήταν ούτε πρόκειται να υπάρξει μια εγκληματική οργάνωση. Ήμασταν πάντα άνθρωποι που μιλούσαμε για πατρίδα και για έθνος (…) Θέλω να υποσχεθώ ότι εγώ και οι υπόλοιποι συναγωνιστές μου οι οποίοι με ακολουθούν στον αγώνα τον οποίο θα κάνουμε, θα αγωνιστούμε για τιμή, για Ελλάδα, για ορθοδοξία. Δεν θα φοβηθούμε, δε θα υποκύψουμε, και δεν θα γονατίσουμε μπροστά σε οποιαδήποτε πίεση. Ανακοινώνω ενδεικτικά κάποια από τα ονόματα τα οποία θα είναι μαζί: Ο συναγωνιστής μου Γιώργος Γερμενής….”

Από το κείμενο σαφώς προκύπτει ότι ουδόλως διαφοροποιείται από την ιδεολογία, το παρελθόν [περιλαμβανομένου και του ανοιχτά νεοπαγανιστικού προσανατολισμού]  και το ποιόν της οργάνωσης, πέρα από “λάθος πολιτικές κινήσεις” τις οποίες δεν διευκρινίζει…Στους συναγωνιστές του, με τους οποίους προτίθεται να αγωνισθεί για την Ελλάδα και την Ορθοδοξία,  περιλαμβάνει και τον κ. Γεώργιο Γερμενή, επίσης πρώην βουλευτή και στέλεχος της “Χρυσής Αυγής”, καλλιτεχνικώς γνωστό ως “Καιάδα”.

Απολαύστε στίχους:  [Στο σύνδεσμο αναζητείστε το πλήρες κείμενο, το οποίο εμείς αδυνατούμε να αρθρώσουμε]

«(….) Για μισό εκατομμύριο χρόνια ο Θεός καθότανε και έβλεπε τον έναν να βγάζει το μάτι του αλλουνού

Και μόνο τότε είχε τη λαμπρή ιδέα να στείλει τον μπ…. γιο του, τον γ… Ιησού Χριστό

Αλλά τώρα θριαμβεύει ο Διάβολος

Θ’ αφήσουμε την εκκλησία να σαπίσει και θα σφάξουμε στην αγία τράπεζα τους ηλιθίους (…)

Θα εκδικηθούμε… διψάμε για αίμα!»…

Φαίνεται πως η διγλωσσία είναι κοινό σημείο ναζί και νεοναζί, όπως τονίζεται στο 2ο φυλλάδιο του “Λευκού Ρόδου”:

«Κάθε λέξη που προέρχεται από το στόμα του Χίτλερ είναι ένα ψέμμα: όταν μιλά για ειρήνη, εννοεί τον πόλεμο και όταν προφέρει το όνομα του Υψίστου κατά τρόπο ιερόσυλο, εννοεί τη δύναμη του κακού, τον εκπεσόντα άγγελο, τον Σατανά. Το στόμα του είναι τα δυσώδη σαγόνια της κολάσεως …”

Οι αναφορές του κ. Λαγού στην Ορθοδοξία, έχουν την ίδια “αξία” με τις περί “Ελλάδος Ελλήνων Χριστιανών” ασυναρτησίες της δικτατορίας των Συνταγματαρχών.

Ο καθένας μπορεί να δηλώνει ο,τι θέλει. Όμως, τα τυραννικά δόγματα είναι ασυμβίβαστα με τον Χριστιανισμό και την Ορθοδοξία.

 

Το “Λευκό Ρόδο” για τη σημερινή Ημέρα Μνήμης Ελλήνων Εβραίων

Το “Λευκό Ρόδο” για τη σημερινή Ημέρα Μνήμης Ελλήνων Εβραίων

“Κάθε λέξη από το στόμα του Χίτλερ είναι ένα ψέμα. Όταν μιλά για ειρήνη, εννοεί τον πόλεμο και όταν κατά τρόπο βλάσφημο χρησιμοποιεί το όνομα του Παντοδύναμου, εννοεί τη δύναμη του κακού, τον εκπεσόντα άγγελο, το Σατανά. Το στόμα του είναι το δύσοσμο στόμιο της Κολάσεως και η ισχύς του εκ βάθρων καταραμένη.

Είναι αλήθεια ότι πρέπει να αγωνιστούμε κατά του εθνικοσοσιαλιστικού τρομοκρατικού κράτους με ορθολογικά μέσα. Όμως, οποιοσδήποτε εξακολουθεί να αμφισβητεί την πραγματικότητα, την ύπαρξη δαιμονικών δυνάμεων, θα έχει αποτύχει σε μεγάλο βαθμό να αντιληφθεί τη μεταφυσική διάσταση αυτού του πολέμου”.

(Από το 4ο Φυλλάδιο της κορυφαίας αντιναζιστικής οργάνωσης “Λευκό Ρόδο”)

Να θυμίσουμε με την ευκαιρία αυτή ότι πρώτος που μίλησε δημόσια ενάντια στη ναζιστική πολιτική μέσα στη Γερμανία ήταν ένας Καθολικός Επίσκοπος, ο Κλήμης Αύγουστος φον Γκάλεν, που αγιοκατατάχθηκε το 2005 από το Βατικανό. Ο φον Γκάλεν μίλησε δημόσια ενάντια στη ναζιστική πολιτική υποχρεωτικής ευθανασίας για τους αναπήρους, τους ανίατους και τους ψυχικά ασθενείς το 1939. Στην εποχή μας, θεωρήθηκε πιο κομψό την ευθανασία των “αδυνάτων” να την αναλαμβάνει εκ νέου η ελεύθερη αγορά με βάση τις απαράγραπτες αστικές αρχές του Κοινωνικού Δαρβινισμού και ειδικότερα την “επιβίωση του καλύτερα προσαρμοσμένου” (survival of the fittest).

O ίδιος ο Χίτλερ ανέβαλε για λόγους διπλωματίας άλλωστε τη θανάτωση του φον Γκάλεν για μετά το τέλος του Ολοκληρωτικού Πολέμου και τη νίκη της Γερμανίας σε αυτόν.

Επιστρέφοντας στη σημερινή μέρα μνήμης, να σημειώσουμε ως κατακλείδα πως ένα εξαιρετικό λογοτεχνικό κείμενο για αυτήν έχει γράψει ο μεγάλος Έλληνας λογοτέχνης Γιώργος Θεοτοκάς, που γνώρισε πολύ καλά τη διαπόμπευση και τελικά θανάτωση των Θεσσαλονικέων Εβραίων στην Πλ. Ελευθερίας, την 11/07/1942.

 

“Πρέπει νὰ κάνεις κι ἐσὺ κάτι. Τὸ ζητάει ἡ ὥρα… “

“Πρέπει νὰ κάνεις κι ἐσὺ κάτι. Τὸ ζητάει ἡ ὥρα… “

Μὲ ἀφορρμὴ τὴν τιμὴ στὴ μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἀλεξάνδρου Σμορέλ στὶς 13 Ἰουλίου, στεκόμαστε σ’ ἕνα σημεῖο τοῦ 1ου φυλλαδίου τῆς ἀντιστασιακῆς ὀργάνωσης «Λευκὸ Ρόδο»:

«Ἐὰν οἰ Γερμανοὶ ἔχουν τόσο πολὺ διαφθαρεῖ καὶ συντριβεῖ πνευματικά, ποὺ δὲν σηκώνουν ἕνα χέρι, δείχνοντας ἐπιπόλαιη ἐμπιστοσύνη σὲ ἀμφιλεγόμενη νομιμοφροσύνη στὴ νομοταγῆ τάξη τῆς Ἱστορίας. Ἐφόσον ἔχουν παραιτηθεῖ ἀπὸ τὴν ὑπέρτατη ἀρχή, ἡ ὁποία θέτει τὸν ἄνθρωπο ὑπεράνω τῶν ἄλλων δημιουργημέτων τοῦ Θεοῦ, τὴν ἐλεύθερη βούλησή του. Ἐὰν παραιτοῦνται ἀπὸ τὴ βούληση νὰ ἀναλάβουν ἀποφασιστικὴ δράση, νὰ γυρίσουν τὸ πηδάλιο τῆς Ἱστορίας καὶ νὰ τὸ κατευθύνουν μὲ τὴ δική τους λογικὴ κρίση….τότε εἶναι ἄξιοι τῆς πτώσης τους.»

Σ’  αὐτὸ τὸ πνεῦμα, ἡ ἑλληνίδα ἡρωίδα τῆς Ἀντίστασης, ἡ νεαρὴ κατηχήτρια Ἰουλία Μπἰμπα, ποὺ ἀποκεφαλίστηκε μὲ λαιμητόμο ὅπως καὶ ἡ ἡγεσία τοῦ Λευκοῦ Ρόδου, γράφει ἀπὸ τὴ φυλακὴ τὸ Δεκέμβριο τοῦ 1942:

“Πολλὲς φορὲς μὲ ρωτᾶνε ἐδῶ στὴ φυλακὴ πῶς βρῆκα τὴ δύναμη ἐγώ, ἕνα ἄβγαλτο κορίτσι ἀπ’ τὴ Σάμο ν’ ἀνακατευτῶ στὴν Ἀντίσταση. Οὔτε κι ἐγὼ ξέρω νὰ σοῦ πῶ. Κάτι μέσα μου μ’ ἔτρωγε. Κάτι μοῦ ‘λεγε «Πρέπει νὰ κάνεις κι ἐσὺ κάτι. Τὸ ζητάει ἡ ὥρα». Μπορεῖ νὰ μ’ ἔβαλαν στὰ αἵματα κι ἐκεῖνα τὰ παλικάρια ποὺ κατέβασαν τὴ γερμανικὴ σημαία ἀπ’ τὴν Ἀκρόπολη τὸν Μάιο τοῦ ’41. Δὲν μάθαμε ἀκόμα τ’ ὄνομά τους. Ἴσως νὰ μὴν τὸ μάθουμε ποτέ. Θυμᾶμαι ὅτι ἐκείνη τὴ μέρα, ἐκεῖνο τὸ σούρουπο, ἀνέβηκα πάνω στοῦ Φιλοπάππου καὶ κοίταζα τὸν βράχο ἀπέναντι. Κοίταζα τὸν Παρθενώνα καὶ σκεφτόμουνα «Ἄραγε θὰ μπορέσω ποτὲ νὰ κάνω κι ἐγὼ κάτι;»

Καὶ στὴ σημερινὴ Ἑλλάδα, μετὰ τὸ βάαναυσο ἐκβιασμὸ τοῦ 2015, ἔχει ἐπιβληθεῖ ὁ εὐρωμονόδρομος τῆς νεοφιλελεύθερης λιτότητας, ποὺ μᾶς ὁδηγεῖ σὲ αὐξανόμενη ἐξαθλίωση καὶ παρακμή. Μὲ βάση τὸ δόγμα Γιοῦνκερ, οἱ ‘λεγόμενες εὐρωπαϊκὲς συνθῆκες εἶναι ὑπέρτερες τῆς λαϊκῆς βούλησης καὶ οἱ κυβερνήσεις μας λειτουργοῦν ὡς ἐντολοδόχοι ξένων κέντρων λήψης ἀποφάσεων.

Τί κάνουμε γιὰ ὅλα αὐτά; Θὰ παρακολουθοῦμε τὴν παρακμὴ καὶ τὴν ἐξαθλίωση ὡς ἁπλοὶ θεατές, ἢ θὰ σηκωθοῦμε ὅλοι μαζὶ γιὰ νὰ δώσουμε τὴ σωστὴ κατεύθυνση στὴν Ἱστορία, στὴ βάση τοῦ θείου δώρου τῆς ἐλευθερίας καὶ τοῦ αὐτεξούσιου τοῦ κάθε ἀνθρωπου;

Οἱ συσχετισμοὶ εἶναι δυσμενεῖς. Ὅπως ἄλλωστε ἦταν τὸ 1821. Ὅταν ὁ ἑλληνικὸς λαὸς ἀποφάσισε πάρει στὰ χέρια του τὸ τιμόνι τῆς Ἱστορίας καὶ νὰ τὸ στρέψει στὸ δύσκλο δρόμο τῆς ἐλευθερίας.

Ἂς κάνουμε τὸ ἴδιο σήμερα. «Τὸ ζητἀει ἡ ὥρα»…

Καλοῦμε ὅποιον καὶ ὅποια ἐπιλέγει τὴν κατεύθυνση αὐτή, νὰ βοηθήσει.

75 χρόνια ἀπὸ τὴν ἥττα τοῦ Ναζισμοῦ

75 χρόνια ἀπὸ τὴν ἥττα τοῦ Ναζισμοῦ

-“ΛΕΥΚΟ ΡΟΔΟ” : ΜΙΑ ΣΥΜΜΟΡΙΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΩΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΕΤΥΧΕΙ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΝΙΚΗ-

Λίγο μετὰ τὰ μεσάνυχτα τῆς 8ης πρὸς τὴν 9η Μαΐου 1945, ἡ ναζιστικὴ Γερμανία, ἐκπροσωπούμενη ἀπὸ τὴν ἡγεσία τῶν ἐνόπλων δυναμεών της, ὑπέγραφε τὴν ἄνευ ὅρων συθηκολόγησή της στὸ Βερολίνο, ἐνώπιον τῶν ἐκπροσώπων τῶν Συμμάχων χωρῶν: Τῆς Σοβιετικῆς Ἕνωσης, τῶν Η.Π.Α., τοῦ Ἡνωμένου Βασιλείου καὶ τῆς Γαλλικῆς Δημοκρατίας.

Μία μέρα ἀργότερα, στὶς 10 Μαΐου 1945, συνθηκολόγησε ἡ γερμανικὴ φρουρὰ τῆς Κρήτης. Μετὰ τὴν ἐκκένωση τῆς χερσαίας Ἑλλάδας, οἱ Γερμανοὶ τῆς Κρήτης ἀποσύρθηκαν καὶ ὀχυρώθηκαν στὴν περιοχὴ τῶν Χανίων. Παραδόθηκαν ἐπισήμως στὴν Κνωσό, στὸ σπίτι τοῦ Σλήμαν, μιὰ μέρα μετὰ τὴ συνθηκολόγηση τῆς ἡγεσίας τους. Μέσα στὴν παραφροσύνη του ὁ Χίτλερ, διατηροῦσε, ἐκτὸς ἀπὸ τὴν Κρήτη, σημαντικὲς δυνάμεις γιὰ νὰ ὑπερασπίζονται ἀπομακρυσμένες περιοχὲς ὅπως ἡ Νορβηγία, καὶ τμῆμα τῶν Βαλτικῶν χωρῶν, ἐνῶ ἡ ἴδια ἡ Γερμανία εἶχε ὑποστεῖ εἰσβολή. 

Ἡ ἥττα τοῦ Ναζισμοῦ σήμανε τὴν ἀπελευθέρωση τῆς Εὐρώπης ἀπὸ τὸν ἐφιάλτη τῆς ναζιστικῆς τρομοκρατίας, τοῦ διαχωρισμοῦ τῶν ἀνρθώπων σὲ “ἀνώτερες” και “κατώτερες” φυλές, τῆς ἀναγωγῆς τῆς κτηνώδους δύναμης σὲ ἰδεολογία, τῆς ἀμφισβήτησης τῶν ἀξιῶν τοῦ χριστιανικοῦ ἀνθρωισμοῦ, οἱ ὁποῖες ἔχουν καταστεῖ παναθρώπινες: ἰδίως τῆς ἀξίας τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς, τῆς ἰσοτιμίας ὅλων τῶν ἀνθρώπων ἄσχετα ἀπὸ φυλή, καὶ τῆς ἐλευθερίας.       

Ὅπως τονίζει ὁ Ἰταλὸς σκηνοθέτης Ρομπέρτο Ροσελίνι, σὲ προλιγικό του σημείωμα στὴν ταινία του “Γερμανία ὥρα μηδέν” (1948), “Ὅταν οἱ ἰδεολογίες ἀπομακρύνονται ἀπὸ τοὺς αἰώνιους νόμους τῆς χριστιανικῆς εὐσέβειας καὶ ἠθικῆς, ποὺ εἶναι στὴ βάση τῆς ζωῆς των ἀνθρώπων, καταλήγουν νὰ γίνονται ἐγκληματικὴ παραφροσύνη.”

Λίγοι στὴ Γερμανία ἀντιλαμβάνονταν ὅτι ἡ ἐγκληματικὴ πολιτικὴ τοῦ Ναζισμού ὁδηγοῦσε τὴ χώρα πρὸς τὸν ὄλεθρο, ἀλλὰ καὶ τὸ στίγμα τῆς ἠθικῆς απαξίωσης ποὺ βαστᾶ δεκαετίες. Ανάμεσα σ’ αὐτοὺς ἦταν καὶ οἱ Χριστιανοὶ νέοι τοῦ “Λευκοῦ Ρόδου”, τῆς ἀντιναζιστικῆς ὀργάνωσης ποὺ συνίδρυσαν ὁ Ἅγιος Ἀλέξανδρος Σμορὲλ καὶ ὁ Χὰνς Σόλ.

Παραθέτουμε ὁλόκληρο τὸ 5ο φυλλάδιο τῆς ὀργάνωσης, στὸ ὁποῖο ἔδωσε τὴν τελικὴ μορφὴ ὁ καθηγητής τους στὸ Πανεπιστήμιο τοῦ Μονάχου Κοὺρτ Χοῦμπερ. Συντάχθηκε τὸν Ἰανουάριο τοῦ 1943. Χαρακτηριστικὸ εἶναι ὅτι στὸ γερμανικὸ πρωτότυπο, χρησιμοποιεἶται ὁ ὅρος “Φερφύρερ” (Verführer) γιὰ νὰ ὑποδείξει τοὺς Ναζὶ ποὺ ὄχι ἁπλῶς παρασὐρουν, ἀλλὰ διαφθείρουν καὶ ἀποπλανοῦν τὸ Λαό. Ἕνας ὅρος πολὺ πιὸ ἀπαξιωτικὸς ἀπὸ τοὺς ἑλληνικοὺς “δημαγωγός” καὶ “λαοπλάνος”, ἡχητικὰ καὶ λεξιλογικὰ κοντινὸς μὲ τὸν ὅρο “Φύρερ”, ποὺ σημαίνει “ἡγέτης”, ἐπίσημο τίτλο ποὺ εἶχε ὁ Χίτλερ.

  Φυλλάδια τοῦ Κινήματος Ἀντίστασης στὴ Γερμανία.
      Ἔκκληση πρὸς ὅλους τοὺς Γερμανούς!

Ὁ πόλεμος πλησιάζει στὸ τέλος του. Ὅπως τὸ 1918, ἡ γερμανικὴ κυβέρνηση προσπαθεῖ νὰ τραβήξει τὴν προσοχὴ στὸν αὐξανόμενο κίνδυνο τῶν [γερμανικῶν] ὑποβρυχίων [γιὰ τοὺς Συμμάχους], ἐνῶ στὴν Ἀνατολὴ οἱ στρατιὲς ὑποχωροῦν άσταμάτητα, ἐνῶ ἀναμένεται εἰσβολὴ στὴ Δύση. Ἂν καὶ ἡ κινητοποίηση τῆς Ἀμερικῆς δὲν ἔχει φτάσει ἀκόμη στὸ αποκορύφωμα τῶν δυνατοτήτων της, ἀκόμη καὶ τώρα δὲν ἔχει προηγούμενο στὴν Ἱστορία. Μὲ μαθηματικὴ βεβαιότητα, ὁ Χίτλερ ὁδηγεῖ τὸ γερμανικὸ ἔθνος στὴν καταστροφή. Ὁ Χίτλερ δὲν μπορεῖ νὰ κερδίσει τὸν πόλεμο, μόνο νὰ τὸν παρατείνει μπορεῖ! Ἡ ἐνοχή του καὶ ἡ ἐνοχὴ τῶν συνεργατῶν του ἔχουν ξεπεράσει ἀπεριόριστα κάθε μέτρο. Μιὰ δίκαιη τιμωρία ὅλο καὶ πλησιάζει!
Καὶ τί κάνει τὸ γερμανικὸ ἔθνος; Τίποτα δὲν βλέπει, τίποτα δὲν ἀκούει. Ἀκολουθεῖ τυφλὰ αὐτοὺς ποὺ τὸ ἀποπλανοῦν πρὸς τὴν καταστροφή. Νίκη μὲ κάθε τίμημα, αὐτὰ γράψανε στὶς σημαῖες τους. Θὰ ἀγωνιστῶ μέχρι τὸν τελευταῖο ἄνδρα, λέει ο Χίτλερ, ἐνῶ ὁ πόλεμος ἔχει ἤδη χαθεῖ.
Γερμανοί! Θέλετε, ἐσεῖς καὶ τὰ παιδιά σας νὰ ὑποφέρετε τὴν ἴδια μοίρα μὲ τοὺς Ἑβραίους; Θέλετε νὰ μετρηθεῖτε μὲ τὸ ἴδιο μέτρο μὲ αὐτοὺς ποὺ σᾶς ἀποπλανοῦν; Νὰ εἴμαστε γιὰ πάντα τὸ πιὸ μισητὸ καὶ ἀπόβλητο ἔθνος σὲ ὅλο τὸν κόσμο; Ὄχι! Ἑπομένως, διαφοροποιηθεῖτε ἀπὸ τὴν ὑπάνθρωπο Ἐθνικοσοσιαλισμό! Ἀποδεῖξτε μὲ τὶς πράξεις σας ὅτι σκέφτεστε διαφορετικά! Ξεκινᾶ ἕνας νέος πόλεμος τῆς ἀνεξαρτησίας. Τὸ καλύτερο μέρος τοῦ Ἔθνους μάχεται μαζί μας. Παρατῆστε τὸν μανδύα τῆς ἀπάθειας ποὺ τυλίγει τὶς καρδιές σας! Ἀποφασίστε, προτοῦ νὰ εἶναι πολὺ ἀργά!

Μὴ πιστεύετε τὴν ἐθνικοσοσιαλιστικὴ προπαγάνδα ποὺ ἔχει σταλάξει τὸν φόβο τοῦ Μπολσεβικισμοῦ στὴν ἴδια σας τὴν ὕπαρξη! Μὴ πιστεύετε ὅτι ἡ σωτηρία τῆς Γερμανίας εἶναι δεμένη μὲ τὴ νίκη τοῦ Ἐθνικοσοσιαλισμοῦ γιὰ τὸ καλύτερο ἢ γιὰ τὸ χειρότερο! Μιὰ συμμορία ἐγκληματιῶν δὲν μπορεῖ νὰ ἐπιτύχει μιὰ γερμανικὴ νίκη. Διαχωριστεῖτε ἀπ’ ὅλα ὅσα συνδέονται μὲ τὸν Ἐθνικοσοσιαλισμό, ὅσο εἶναι ἀκόμα καιρός! Ὅταν θὰ εἶναι ἀργά, ὅλοι ὅσοι κρύβονταν, δειλοὶ καὶ ἀναποφάσιστοι, θὰ κληθοῦν νὰ δώσουν λόγο σ’ἕνα τρομερὸ καὶ δίκαιο δικαστήριο.

Τί μποροῦμε νὰ διδαχθοῦμε ἀπὸ τὴν ἔκβαση αὐτοῦ τοῦ πολέμου, ὁ ὁποῖος δὲν ἦταν ποτὲ ἐθνικός πόλεμος;
Ἡ ἰμπεριαλιστικὴ ἰδεολογία τῆς ἰσχύος, ἀπ’ ὅπου κι ἂν προέρχεται, πρέπει νὰ ἐκλείψει γιὰ πάντα. Ὁ μονόπλευρος πρωσικὸς μιλιταρισμὸς δὲν πρέπει νὰ ἀφεθεῖ νὰ ξαναπάρει τὴν ἐξουσία. Μόνον στὰ πλαίσια μιᾶς εὑρείας κλίμακας συνεργασίας ἀνάμεσα στὰ ἔθνη τῆς Εὐρώπης μπορεῖ νὰ προετοιμαστεῖ τὸ ἔδαφος, ὅπου κάτι καινούργιο θὰ μπορεῖ χτιστεῖ. Κάθε συγεντρωτικὴ βία, ὅπως αὐτὴ ποὺ τὸ πρωσικὸ κράτος ἐπιχείρησε νὰ ἀσκήσει στὴ Γερμανία καὶ στὴν Εὐρώπη, πρέπει νὰ καταπολεμηθεῖ στὴ γένεσή της. Ἡ Γερμανία μπορεῖ νὰ διοικηθεῖ μόνο μὲ ὁμοσπονδιακὸ σύστημα. Ἕνα ὑγιὲς ὁμοσπονδιακὸ σύστημα μπορεῖ νὰ δώσει ζωὴ στὴν ἀποδυναμωμένη Εὐρώπη. Ἡ ἐργατικὴ τάξη πρέπει νὰ ἀπελευθερωθεῖ ἀπὸ τὴν κατάσταση ἐσχάτης δουλείας στὴν ὁποία βρίσκεται, μὲ ἕναν καλῶς νοούμενο Σοσιαλισμό. Ἡ ἀπατηλὴ δομὴ τῆς αὐτόνομης ἐθνικῆς οἰκονομίας πρέπει νὰ ἐξαφανιστεῖ στὴν Εὐρώπη. Κάθε ἔθνος καὶ κάθε ἀνθρωπος πρέπει νὰ δικαιοῦται πρόσβαση στὰ ἀγαθὰ ὅλου τοῦ κόσμου! Ἐλευθερία τοῦ λόγου, ἐλευθερία τῆς θρησκείας, προστασία τοῦ κάθε πολίτη ἀπὸ τὴν αὐθαίρετη βούληση τῶν ἐγκληματικῶν καθεστώτων τῆς βίας, αὐτὲς θὰ εἶναι οἱ βάσεις τῆς νέας Εὐρώπης.

ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΩΣ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ-Σχόλια στην πρώτη ελληνική έκδοση των Προκηρύξεων του Λευκού Ρόδου

ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΩΣ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ-Σχόλια στην πρώτη ελληνική έκδοση των Προκηρύξεων του Λευκού Ρόδου

ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΩΣ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ- Σχόλια στην πρώτη ελληνική έκδοση των Προκηρύξεων του Λευκού Ρόδου

Του Νίκου Γκούνα

 

«Δε θα σιωπήσουμε ποτέ»,

Οι Προκηρύξεις του Λευκού Ρόδου (1942-1943)

Πρόλογος: Θανάσης Τριαρίδης

Μετάφραση- Χρονολόγιο: Θοδωρής Τσομίδης

Εκδόσεις Πατάκη, Μάϊος 2019

Σελ: 80

Τιμή: 5.40

 

Την νέα τους εκδοτική σειρά με τον τίτλο «Για έναν νέο Ανθρωπισμό» εγκαινίασαν πρόσφατα οι εκδόσεις Πατάκη με το βιβλίο  «Δε θα σιωπήσουμε ποτέ» Οι Προκηρύξεις του Λευκού Ρόδου (1942-1943). Πρόκειται για την πρώτη ελληνική έκδοση των Προκηρύξεων της αντιναζιστικής οργάνωσης Λευκό Ρόδο, βασικό μέλος της οποία υπήρξε ο Ορθόδοξος Νεομάρτυρας Άγιος Αλέξανδρος Σμόρελ, ο οποίος μαρτύρησε μαζί με τα υπόλοιπα μέλη το 1943 (τον Σεπτέμβρη αναμένεται από τις εκδόσεις Πορφύρα μετάφραση βιβλίου για την ζωή του Αγίου).

Θα περίμενε κανείς σειρά με το όνομα «Για έναν νέο Ανθρωπισμό» να αποτελείται από σύγχρονα κείμενα περί Ανθρωπισμού. Ίσως σε επόμενα βιβλία της σειράς να υπάρξουν και σύγχρονα έργα, όμως κατά την γνώμη μου η έναρξη με ένα ιστορικό κείμενο από την μαύρη εποχή του ναζισμού και του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, και μάλιστα άγνωστου στο ευρύ ελληνικό αναγνωστικό κοινό, μόνο τυχαία δεν μπορεί να είναι. Και αυτό γιατί τα κείμενα του παρελθόντος, οποιουδήποτε φιλολογικού είδους, έχουν έντονο παιδαγωγικό χαρακτήρα.

Details