Ὁ Κολοκοτρώνης καὶ τὸ δέντρο
Καθώς πιὰ εἶχε τελειώσει ἀπὸ χρόνια ὁ ἀγώνας τοῦ 1821 καὶ τὸ Νεοελληνικὸ κρατίδιο πάλευε νὰ σταθεῖ στὰ πόδια του μέσα ἀπὸ διαμάχες, πολιτικοὺς ἀνταγωνισμοὺς βίαιους, στάσεις, συγκρούσεις, παρεμβάσεις ξένων δυνάμεων καὶ χίλιες δυὸ ἀντενέργειες πολιτικῶν, στρατιωτικῶν, τοπικῶν παραγόντων, νὰ τί «ὁμολογοῦσε» ὁ γέρος τοῦ Μωρηᾶ, μὲ τὴ σοφία ποὺ «μάζεψε» σὲ ὅλα τὰ πολλὰ καὶ δύσκολα χρόνια τῆς ζωῆς του:
-«Ἐμεῖς φυτέψαμε τὸ δέντρο τῆς λευτεριᾶς, μὰ σὰν ἀπαίδευτοι ποὺ εἴμαστε, δὲν εἴμαστε ἄξιοι νὰ τὸ καλλιεργήσουμε».
Ἴσως καὶ νὰ ἄλλαζε γνώμη, ἂν εβλεπε καὶ πῶς τὸ ἔχουν κάνει οἱ «πεπαιδευμένοι» τῆς σήμερον!
ΝΑΤΑΝΕ ΤΟ ’21 Απρόοπτα και περίεργα περιστατικά στα χρόνια της Επανάστασης και όχι μόνο
ΓΡΑΦΕΙ Ο Κ.Κ. ΒΛΟΧΑΪΤΗΣ (Μόνιμη στήλη-“Χ” 9.7.2020)