Στα νεανικά μας χρόνια γνωρίσαμε τα Τέμπη και τον Πηνειό ως κοιλάδα έξοχης ομορφιάς και εύκρατης φυσικής ζωής.

Στις τελευταίες δεκαετίες όμως, ο χαριτωμένος αυτός τύπος από τη ρομφαία πολλών θανάτων νέων υπάρξεων, μαθητών ή φοιτητών, λόγω της φρικτής αμέλειας υπαλλήλων και μακροχρόνιας αβελτηρίας των Δημόσιων Αρχών καθώς και της δουλείας των Μνημονίων, που επέβαλαν το εγκληματικό συμφέρον ξέων Εταιρειών μαζί με την πρακτόρικη πολιτική-κομματική παρέμβαση Ελλήνων μεσαζόντων. Εξ ίσου η μακροχρόνια παρασιτική στάση των Δημόσιων Αρχών και η ιδιωτική εκμετάλλευση της Γης μετέτρεψαν τον Πηνειό και τους χειμάρρους της Θεσσαλίας σε τρομακτικούς και θανατηφόρους εχθρούς των συνοικισμών και των κατοίκων της.

Τέμπη 28/2/2023

Έγινε ένα τρομερό δυστύχημα, μια πολύκλαυστη τραγωδία, όπου 57 νέοι κυρίως άνθρωποι σκοτώθηκαν και κατακάηκαν από τη σύγκρουση δύο αμαξοστοιχιών, μιας από τη Θεσσαλονίκη και άλλης προς Θεσσαλονίκη, γιατί κινούνταν στην ίδια σιδηροδρομική γραμμή.

Ήταν τόσο αναπάντεχη η σύγκρουση και τόσο συγκλονιστικός ο θάνατος νέων ανθρώπων που μπορούσε να αποφευχθεί, ώστε οι συγγενείς τους έμειναν απαρηγόρητοι και ο ελληνικός λαός έμεινε εμβρόντητος για την αποκαλυπτόμενη αμέλεια, εγκληματική αδιαφορία και κομματική εύνοια προς υπαλλήλους, που προκάλεσαν σωρευτικά τόσες παραλείψεως. Παράλληλα, δεκάδες τραυματίες και εκατοντάδες ψυχικά πάσχοντες έδωσαν στην 28-2-2023 ένα εθνικό χαρακτήρα στην τραγωδία.

Σήμερα 28-2-2024 σ’ όλη την Ελλάδα έγιναν εκδηλώσεις μνήμης, απεργίες, διαμαρτυρίες για την κρατική ολιγωρία, για τα τεράστια οικονομικά συμφέροντα, για την κωμωδία της Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής που δεν κάλεσε ουσιώδεις μάρτυρες και για την μη απόδοση ακόμη δικαιοσύνης από την ποινική Δικαιοσύνη.

Τι σημαίνουν τα Τέμπη και τα τραίνα στην Ελλάδα

Ποιες κρατικές και ιδιωτικές παραλείψεις έως και εγκληματικές πράξεις προκάλεσαν την τραγωδία της 28-2-2023 και έφεραν τον Ο.Σ.Ε. (Οργ. Σιδηρ. Ελλάδας) σε παρακμή, στο ξεπούλημα και το θάνατο;

• Τις τελευταίες δεκαετίες ο Ο.Σ.Ε. έπασχε από κραυγαλέα κακοδιοίκηση.
• Ανώτερα στελέχη του έπαιρναν υπερβολικούς μισθούς, ενώ ο Οργανισμός είχε βυθιστεί στα χρέη.
• Μέσα στο κύμα των χρεών και ο Ο.Σ.Ε. παρασύρθηκε από την σκευωρία των Μνημονίων και άνοιξε η κερκόπορτα του ξεπουλήματός του.
• Όπως και άλλες υποδομές και πλούτος του Δημοσίου (Ο.Τ.Ε., ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ, Αεροδρόμια, δημόσια κτίρια, ΔΕΗ) ο Ο.Σ.Ε. κατά μεγάλο μέρος πουλήθηκε σε ιταλική δημόσια εταιρεία, ασφαλώς με σκοπό το κέρδος.
• Οι συμφωνίες ανάμεσα στο Ελληνικό Δημόσιο και την ιταλική εταιρεία είχαν πολλές περιπέτειες, καθυστερήσεις, εμπλοκές κυβερνήσεων της Ν. Δημοκρατίας, του ΣΥΡΙΖΑ και των συμμαχικών, ώστε αρκετές ανακαινίσεις και μεταρρυθμίσεις έμειναν στα χαρτιά, κρύφτηκαν κάτω από το χαλί, ενώ παράλληλα συνέβαιναν κομματικά ρουσφέτια και διορισμοί αναξίων. Έτσι εγκαταλείφθηκαν οι σιδηρόδρομοι στην παρακμή και την εγκληματική αμέλεια ως προς την ασφάλεια των πολιτών. Το ιδιωτικό συμφέρον επιδιώκει όλο και μεγαλύτερα κέρδη και όμως η κυβερνητική παράταξη της Ν. Δημοκρατίας κραυγάζει επί έτη υπέρ των ιδιωτικοποιήσεων των δημόσιων οργανισμών, που οδηγούν, όπως και στο εξωτερικό (Ιταλία, Αγγλία κ.ά.) σε εγκατάλειψη των υποδομών και θανατηφόρα δυστυχήματα, παρά τα κέρδη των ιδιωτών.
• Το δυστύχημα στα Τέμπη δείχνει πολιτική και ιδιωτική αδιαφορία για τη ζωή των πολιτών και τον εθνικό πλούτο της χώρας. Γι’ αυτό εκτός από τη γενικότερη πνευματική και πολιτική αφύπνιση επιβάλλεται η άρση της Δικαστικής Αρχής στο ύψος του καθήκοντος και η απόδοση ευθυνών χωρίς αμφιταλαντεύσεις και προς παραδειγματισμό για το μέλλον.
• Η συγκλονιστική έκφραση μνήμης για τους τραγικούς νεκρούς, οι απεργίες και εκδηλώσεις των εργαζομένων και των νέων, το αίτημα της απονομής δικαιοσύνης και η τιμωρία των ενόχων πρέπει να λάβει εθνικό, αντιστασιακό χαρακτήρα για να σταθούν ανάχωμα στην αθέτηση του χρέους μας προς τη νέα γενιά και όλους τους πολίτες αυτής της Χώρας.

Ο θάνατος των 57 νεκρών, ο τραυματισμός δεκάδων πολιτών και το εθνικό τραύμα χιλιάδων ανθρώπων περιμένουν Δικαιοσύνη και επαναστατική αλληλεγγύη για την ανόρθωση του ελληνικού Λαού από το ζυγό των Μνημονίων και την υποθήκευση της Ελλάδας.

Θ. Κοινωνός