Κυπριακές ψηφίδες για τα Φώτα

Κυπριακές ψηφίδες για τα Φώτα

Με χαρά βρίσκουμε την ευκαιρία να παραθέσουμε το κείμενο του Γιάννη Πεγειώτη στην κυπριακή διάλεκτο για τον εορτασμό των Φώτων στη Λεμεσσό. Σε αγκύλες η δική μας συνεισφορά στην κατανόηση ορισμένων όρων. Η πανάρχαιη αυτή διάλεκτος, κοντινή στην ομιλουμένη των βυζαντινών χρόνων, έχει διατηρήσει την αρχαία προφορά του –η- και του –υ- σε ορισμένες λέξεις και το τελικό –ν- το οποίο την χαρακτηρίζει, όπως και η προφορά των διπλών συμφώνων, ο «τσιτακισμός» με τροπή του –κ- σε –τσ  ή -τζ πριν από τους φθόγγους –ε ή –ι και του ημιφωνικού –ι σε –κ.

Να ‘ναι καλά και οι δάσκαλοι εκείνοι που ενσταλάζουν το φως στις καρδιές των παιδιών, το οποίο μένει και όταν ασπρίσουν οι κράταφοί τους…      Details

Μὲ τὸ βάπτισμα ἦρθε γιὰ νὰ ἐνωθεῖ μαζί μας…

Μὲ τὸ βάπτισμα ἦρθε γιὰ νὰ ἐνωθεῖ μαζί μας…

Ὁ Χριστὸς δεχόμενος τὸ βάπτισμα ταυτίζεται μὲ τοὺς ἀνθρώπους, μὲ ὅλους τούς ἁμαρτωλοὺς ἀνεξαιρέτως. Ταυτίζεται μὲ κάθε ἁμαρτωλὸ ποὺ χρειάζεται συγχώρηση, σωτηρία καὶ ἀναγέννηση… Ταυτίζεται μὲ ὅλους καὶ μὲ τὸν καθένα μας. Μὲ τὸ Βάπτισμά Του δείχνει πὼς δὲν ἦρθε γιὰ νὰ κρίνει ἢ νὰ καταδικάσει, οὔτε γιὰ νὰ φέρει ἀντικειμενικοὺς νόμους καὶ κανόνες, ἀπὸ τὸ ὕψος τῆς τελειότητας καὶ Θεότητάς Του, ἀλλὰ γιὰ νὰ ἑνωθεῖ μαζί μας ἔτσι, ὥστε γινόμενος ἕνας ἀπὸ μᾶς νὰ μᾶς καταστήσει μετόχους τῆς τέλειας καὶ ἀναμάρτητης ζωῆς Του. Ὁ Ἰωάννης ὁ Βαπτιστὴς ἔλεγε γι’ Αὐτόν, “ἴδε ὁ ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ ὁ αἴρων τὴν ἁμαρτία τοῦ κόσμου!” (Ἰωάν. 1,29) . Ὁ Χριστὸς εἰσῆλθε στὸν κόσμο μας ὡς παιδί, καὶ μὲ τὴ γέννησή Του ἀνέλαβε καὶ οἰκειώθηκε τὴν ἀνθρώπινη φύση. Ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ ἔγινε Υἱὸς τοῦ Ἀνθρώπου. Καὶ τὸ ἔκανε αὐτὸ ὄχι γιὰ τοὺς δικαίους, ἀλλὰ γιὰ τοὺς ἁμαρτωλούς, γιὰ τοὺς ἀπολωλότες. Τοὺς ἀγαπᾶ μὲ θυσιαστικὴ ἀγάπη, τοὺς προσφέρει τὸν Ἑαυτό Του καὶ ὁλόκληρη τὴ ζωή Του. Ἐδῶ στὸ βάπτισμα τοῦ Ἰωάννου, Αὐτός, ὁ ἀναμάρτητος ἑνώνεται μὲ τοὺς χαμένους, ἐπειδὴ δὲν ὑπάρχει καμιὰ ἁμαρτία ποὺ μπορεῖ νὰ ὑπερβεῖ τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ γιά μᾶς. Μὲ τὸ βάπτισμά Του ἑνώνεται μὲ τὴ ζωὴ τῶν ἁμαρτωλῶν ἀνθρώπων, ὅπως ἀκριβῶς ἀργότερα, στὸ τέλος Αὐτός, ὁ ἀθάνατος, ἑνώνεται ἐπίσης ἐλεύθερα μὲ τοὺς ἀνθρώπους στὸ θάνατο. Ὅλα αὐτὰ μαρτυροῦν πὼς ὁ Χριστὸς ἐπιθυμεῖ νὰ μᾶς σώσει μὲ τὴν ἀγάπη· ἀγάπη ὅμως πάνω ἀπὸ ὅλα σημαίνει ἕνωση μ’ αὐτὸν ποὺ ἀγαπᾶς. Σύμφωνα μὲ τὸν προφήτη Ἡσαΐα, “οὗτος τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν φέρει καὶ περὶ ἡμῶν ὀδυνᾶται… τῷ μώλωπι αὐτοῦ ἡμεῖς ἰάθημεν” (Ἡσ. 53, 4-5) .

+ π. Ἀλέξανδρος Σμέμαν

ΠΗΓΗ: Ἱερὰ Μονὴ Τιμίου Προδρόμου Καρέα

ΦΩΤΟ: Τοιχογραφία στὴν ἐκκλησία τοῦ ἁγίου Νικολάου τοῦ Ὀρφανοῦ στὴ Θεσσαλονίκη (14ος αἰώνας). Τόμος “Ἅγιος Νικόλαος Ὀρφανός, Οἱ τοιχογραφίες“. Ἐπιμέλεια Χαρ. Μπακιρτζῆ (συλλογικό ἔργο), φωτογραφίες Βασίλη Τσώνη. Ὑπουργεῖο Πολιτισμοῦ – Ἐφορεία Βυζαντινῶν Ἀρχαιοτήτων Θεσσαλονίκης, ἐκδ. Ἀκρίτας, Ἀθήνα 2003.

Δὲν ἀρκεῖ ἡ ἐθιμικὴ ὑπενθύμιση τοῦ βαπτίσματος…

 Τοῦ π. Βασιλείου Καλλιακμάνη

1. Τό Εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα (Ματθ. 4, 12-17).”Tῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἀκούσας ὁ Ἰησοῦς ὅτι ὁ Ἰωάννης παρεδόθη, ἀνεχώρησεν εἰς τὴν Γαλιλαίαν, καὶ καταλιπὼν τὴν Ναζαρὲτ ἐλθὼν κατῴκησεν εἰς Καπερναοὺμ τὴν παραθαλασσίαν ἐν ὁρίοις Ζαβουλὼν καὶ Νεφθαλείμ, ἵνα πληρωθῇ τὸ ῥηθὲν διὰ Ἠσαΐου τοῦ προφήτου λέγοντος· «Γῆ Ζαβουλὼν καὶ γῆ Νεφθαλείμ, ὁδὸν θαλάσσης, πέραν τοῦ Ἰορδάνου, Γαλιλαία τῶν ἐθνῶν, ὁ λαὸς ὁ καθήμενος ἐν σκότει εἶδε φῶς μέγα, καὶ τοῖς καθημένοις ἐν χώρᾳ καὶ σκιᾷ θανάτου φῶς ἀνέτειλεν αὐτοῖς». Ἀπὸ τότε ἤρ ξατο ὁ Ἰησοῦς κηρύσσειν καὶ λέγειν· μετανοεῖτε· ἤγγικε γὰρ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν” .

2. Νεοελληνική ἀπόδοση Τότε ἄκουσε ὁ Ἰησοῦς ὅτι ὁ Ἰωάννης συνελήφθη καί φυλακίστηκε καί ἔφυγε καί πῆγε στή Γαλιλαία. Ἀλλά ἐκεῖ, ἄφησε τή Ναζαρέτ καί πῆγε καί ἐγκαταστάθηκε στήν Καπερναούμ, πόλη παραθαλάσσια, στά ὅρια μεταξύ τῶν φυλῶν Ζαβουλών καί Νεφθαλείμ. Ἔτσι ἐκπληρώθηκε αὐτό πού εἶπε ὁ Θεός διά τοῦ προφήτου Ἡσαΐου, πού λέγει: “Γῆ Ζαβουλών καί γῆ Νεφθαλείμ, περιοχές παραθαλάσσιες, πέραν τοῦ Ἰορδάνου, Γαλιλαία τῶν ἐθνῶν! Ὁ λαός σας, πού μέχρι τώρα ζοῦσε στό σκοτάδι, εἶδε ἕνα φῶς μεγάλο! Σ’ αὐτούς πού ζοῦσαν σέ χώρα, ἐπάνω στήν ὁποία ἁπλωνόταν ἡ σκιά τοῦ θανάτου, σ’ αὐτούς ἀνέτειλε τό Φῶς!”. Ἀπό τότε ἄρχισε ὁ Ἰησοῦς νά κηρύττει καί νά λέγει: “Μετανοεῖτε. Ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν εἶναι πιά κοντά σας!”.

3. Θεολογική καί κοινωνική προσέγγιση:

α) Μετά τή βάπτιση στόν Ἰορδάνη ποταμό ὁ Ἰησοῦς ἀναχώρησε στήν ἔρημο, ὅπου πειράσθηκε ἀπό τό διάβολο. Ὕστερα ἀπό νηστεία σαράντα ἡμερῶν, κι ἀφοῦ πείνασε, παρουσιάζεται ὁ διάβολος λέγοντας: «Ἄν εἶσαι Υἱός τοῦ Θεοῦ, πές νά γίνουν αὐτές οἱ πέτρες ψωμιά». Κι Ἐκεῖνος ἀπαντᾶ: «Ὁ ἄνθρωπος δέ ζεῖ μόνο μέ ψωμί, ἀλλά μέ κάθε λόγο τοῦ Θεοῦ». Τόν ὁδηγεῖ ἐν συνεχείᾳ στά Ἱεροσόλυμα καί στό πιό ψηλό μέρος τοῦ ναοῦ καί τοῦ λέει: «Πέσε κάτω, θά σέ σηκώσουν ἄγγελοι στά χέρια τους». Καί πάλι ὁ Ἰησοῦς ἀπαντᾶ μέ βιβλικούς στίχους: «Δέν πρέπει νά βάλεις σέ δοκιμασία Κύριο τό Θεό σου». Τέλος, ὁ διάβολος τόν ὁδηγεῖ σέ ψηλό βουνό καί τοῦ δείχνει ὅλα τά βασίλεια τοῦ κόσμου καί τοῦ προτείνει: «Ὅλα αὐτά θά σοῦ τά δώσω, ἄν πέσεις νά μέ προσκυνήσεις». Τότε ὁ Χριστός τοῦ λέει: «Φύγε ἀπό μπροστά μου σατανά! Κύριο τόν Θεό σου θά προσκυνᾶς καί αὐτόν μόνο θά λατρεύεις». Καί μόνη ἡ ἀναγωγή τῶν πειρασμῶν στή σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα ἀναδεικνύει τήν ἐπικαιρότητα τοῦ εὐαγγελικοῦ μηνύματος καί τήν ἀνάγκη ἀλλαγῆς τρόπου σκέψης.

β) Ὁ ἐρχομός τοῦ Χριστοῦ στόν κόσμο συνδέεται μέ τό σωτηριῶδες μήνυμα τῆς μετάνοιας τόσο σέ προσωπικό ὅσο καί σέ συλλογικό ἐπίπεδο. Στό σημερινό εὐαγγέλιο (Ματθ. 4, 12-17) ἡ μετάνοια συνδέεται μέ τήν ἔλευση τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ. «Μετανοεῖτε, γιατί ἔφτασε ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν» εἶναι τά λόγια τοῦ Χριστοῦ ἀλλά  καί τοῦ Προδρόμου. Τό κήρυγμα τῆς μετάνοιας υἱοθέτησαν διαμιᾶς οἱ μαθητές τοῦ Χριστοῦ, οἱ ὁποῖοι συγκρότησαν τόν πρῶτο πυρήνα τῆς χριστιανικῆς Ἐκκλησίας. Ἄφησαν τόν πρότερο βίο τους καί ἀκολούθησαν μέ ἄδολη καρδιά τόν Χριστό.

γ) Μέ τή μετάνοια ὁριοθετεῖται ἀπό τή μία μεριά ἡ ζωή πού ἐμπνέεται ἀπό τήν πίστη στό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ καί ἀπό τήν ἄλλη ἡ ζωή τῆς ἁμαρτίας. Ἡ ἔνταξη στό σῶμα τοῦ Χριστοῦ, τήν Ἐκκλησία, ἁγιάζει τόν ἄν- θρωπο καί τόν καθιστᾶ μέτοχο τῶν θείων δωρεῶν. Μέλος τῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινότητας καί ὑποψήφιος πολίτης τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν γίνεται κάποιος, ὅταν μετανοήσει, πιστέψει στόν Χριστό, ἀποδεχθεῖ τό εὐαγγέλιό του καί βαπτισθεῖ. Μέ τό βάπτισμα ἀλλοιώνεται ὀντολογικά ὁ ἄνθρωπος. Μπολιάζεται μέ τά χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τά ὁποῖα στή βιβλική παράδοση παρουσιάζονται κυρίως ὡς σοφία καί σύνεση, γνώση καί εὐσέβεια, φόβος Θεοῦ καί χαρά, εἰρήνη καί δικαιοσύνη, χρηστότητα καί ἀγαθοσύνη, πίστη, ἐλπίδα καί ἀγάπη. Μέ τήν ἐλεύθερη βούληση καλεῖται ὁ χριστιανός νά ἀναδείξει τά χαρίσματα αὐτά στή ζωή του, συνεργώντας στό ἔργο τῆς χάριτος.

δ) Στίς μέρες μας ἐπικρατεῖ ὁ νηπιοβαπτισμός καί ὅλα τά παραπάνω γίνονται δυσδιάκριτα. Τό βάπτισμα συχνά μετατρέπεται σέ κοινωνική τελετή, πού χάνει τήν ἱερότητά του καί τό βαθύ ἐκκλησιολογικό του περιεχόμενο. Θεωρεῖται ὡς μιά καλή συνήθεια καί πολιτιστικό αὐτονόητο. Ἔτσι, ὅταν δέν ὑπάρχει ἰδιαίτερο ἐνδιαφέρον ἐκ μέρους τῶν γονέων, τῶν ἀναδόχων, ἀλλά καί τῶν κληρικῶν γιά οὐσιαστική πνευματική καρποφορία τῶν παιδιῶν πού σταδιακά ἐνηλικιώνονται, τό βάπτισμα καί οἱ εὐεργετικές του συνέπειες λησμονοῦνται. Κι ἐνῶ  ἡ χριστιανική ζωή παραπέμπει στή ζωή τοῦ φωτός, τῆς πραγματικῆς ἐλευθερίας καί τῆς χάριτος, οἱ ἄνθρωποι ἀγαποῦν μᾶλλον τό σκοτάδι παρά τό φῶς. Γι’ αὐτό καί τό μήνυμα τῆς μετάνοιας εἶναι πάντοτε ἐπίκαιρο, ἀφοῦ συμβάλλει στήν ἀνάκτηση τῆς χάριτος τοῦ βαπτίσματος καί τήν ἀποκατάσταση τῆς κοινωνίας τοῦ ἀνθρώπου μέ τήν πηγή τοῦ φωτός, τόν Τριαδικό Θεό.

ε) Πάντως δέν εἶναι τυχαῖο ὅτι στή λαϊκή παράδοση καί στό συλλογικό ὑποσυνείδητο τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ τό χριστιανικό βάπτισμα δέ λησμονεῖται ἐντελῶς. Εἶναι χαρακτηριστικό ὅτι κατά τήν ἑορτή τῶν Θεοφανείων πλήθη λαοῦ προσέρχονται στούς ναούς, γιά νά ἁγιασθοῦν καί νά μεταλάβουν τοῦ μεγάλου ἁγιασμοῦ. Τά Θεοφάνεια, πού λέγονται καί Φῶτα, θυμίζουν στόν καθένα τήν ἡμέρα τοῦ θείου φωτισμοῦ καί τῆς εἰσόδου του στήν Ἐκκλησία. Δέν ἀρκεῖ ὅμως ἡ ἐθιμική ὑπενθύμιση τοῦ βαπτίσματος, χρειάζεται καί ὑπαρξιακή μετοχή στή ζωή τοῦ φωτός.

στ) Οἱ ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας γεύθηκαν ἐμπειρικά τοῦ θείου φωτισμοῦ καί βίωσαν στό παρόν τή βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Γι’ αὐτό ἔχουν ἀπόλυτη ἐμπιστοσύνη στό Σωτήρα Χριστό καί γίνονται φορεῖς τῆς γνήσιας ἀγάπης του. Ἀντιμετωπίζουν τούς πειρασμούς ὅπως ὁ Χριστός καί ἀναπαύουν πνευματικά τούς ἀνθρώπους. Μεταγγίζουν θεῖο φῶς καί ἀγάπη αὐθεντική. Κοντά τους ἐλευθερώνεσαι καί νιώθεις τήν αὔρα τῆς θείας παρουσίας. Ἐκεῖνοι συμβάλλουν στή διάλυση τοῦ σκότους, τῆς πλάνης καί τῆς εἰδωλολατρίας καί ὁ λαός «ὁ καθήμενος ἐν σκότει» μπορεῖ νά ἀντικρίζει τό Φῶς τοῦ Χριστοῦ.

ζ) Ὁ Ἰανουάριος εἶναι γεμάτος ἀπό μνῆμες ἁγίων πού ἀποτελοῦν πραγματικά φῶτα στό σύγχρονο κόσμο. Τό πῶς βέβαια ἔχουν ἀνατραπεῖ τά πράγματα, καί ἡ Ἐκκλησία ἀπό κατεξοχήν χῶρος τῆς χάριτος καί τοῦ φωτός παρουσιάζεται συχνά ὡς φορέας σκοταδιστικῶν ἀντιλήψεων, εἶναι μεγάλο θέμα πού δέν μπορεῖ νά ἀναλυθεῖ στήν παρούσα συνάφεια. Ὑπάρχουν ἱστορικές εὐθύνες γι’ αὐτό, ἀλλά σέ κάθε περίπτωση ὅποιος θέλει προσωπικά νά μεταλάβει τοῦ θείου φωτισμοῦ, μπορεῖ νά ἀναδείξει τά χαρίσματα τοῦ βαπτίσματός του διά τῆς μετανοίας στήν Ἐκκλησία.

  ΠΗΓΗ: Ἱστοσελίδα Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγιου Ἰωάννου Καρέα

 

Εκτός Ελλάδος γιόρτασαν Θεοφάνεια…

Εκτός Ελλάδος γιόρτασαν Θεοφάνεια…

Στην Πόλη, ο κ. Ερντογάν δεν επέβαλε πρόστιμο στους δύο βουτηχτές που έπεσαν στα κρύα νερά του Κερατίου, και  έλαβαν ευλογία από τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο. Προηγουμένως, είχε τελεσθεί η ιερά ακολουθία με λαμπρότητα, σε συνδυασμό με τα δέοντα μέτρα προστασίας της δημόσιας υγείας  Στην Αλβανία, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Ιλίρ Μέτα, όχι μόνο δεν επέβαλε πρόστιμα στους δεκάδες νέους που βούτηξαν στο ποτάμι για να πιάσουν τον Σταυρό, (ΦΩΤΟ κορυφής),     αλλά και ηγήθηκε ο ίδιος της πομπής του εορτασμού στο Βεράτι, (3η ΦΩΤΟ από πάνω αριστερά) αφού η ιερά ακολουθία τελέσθηκε στις εκκλησίες με παρουσία πιστών ( 2η ΦΩΤΟ από πάνω αριστερά- στη Μητρόπολη Τιράνων), όπως άλλωστε και στην Πόλη(4η ΦΩΤΟ από πάνω αριστερά). 

Στην Ελλάδα, για μια ακόμα φορά, ο κυβερνητικός αυταρχισμός και ο πρακτικός υλισμός του πολιτικού συστήματος υποβάθμισαν ένα σημαντικό εορτασμό, αυτόν των Θεοφανείων και της κατάδυσης του Τιμίου Σταυρού, που θα μπορούσε να είχε προβλεφθεί να γίνει έστω και λιτά, με τα δέοντα μέτρα προστασίας. Στο Αίγιο επιβλήθηκε πρόστιμο στους δύο βουτηχτές που έπεσαν για να πιάσουν το σταυρό, προφανώς διότι κινδύνευσαν να μεταδώσουν τον ιό στα ψάρια και στη λοιπή θαλάσσια πανίδα του Κορινθιακού…

Δημοσιεύουμε χαρακτηριστικά, την ανάρτηση στην ιστοσελίδα του Οικουμενικού Πατριαρχείου  και το άρθρο του κ. Νικολάου Κεμεντζετζίδη, Προέδρου της ΣΦΕΒΑ Θεσσαλονίκης με 

τίτλο:  Στην Αλβανία του Ράμα ή στην Ελλάδα του Μητσοτάκη, απ’ όπου και οι φωτογραφίες… Φαίνεται  ότι το “πνεύμα” του Ενβέρ Χότζα αισθάνεται πλέον πιο άνετα στη χώρα μας και μετανάστευσε προς νότον…

Κωνσταντινούπολη

Με κάθε μεγαλοπρέπεια και λαμπρότητα εορτάστηκαν τα Άγια Θεοφάνεια  στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, σήμερα, Τετάρτη, 6 Ιανουαρίου 2021.

Ο Παναγιώτατος, μετά τον Όρθρο, κατά τον οποίο χοροστάτησε, τέλεσε τον Μεγάλο Αγιασμό, και στη συνέχεια προέστη της Θείας Λειτουργίας, συλλειτουργούντων των Σεβ. Αρχιερέων Φιλαδελφείας κ. Μελίτωνος,

Ανθηδώνος κ.  Νεκταρίου, Επιτρόπου του Παναγίου Τάφου στην Πόλη, Μύρων κ. Χρυσοστόμου, Καλλιουπόλεως και Μαδύτου κ.

Στεφάνου, και Κυδωνιών κ. Αθηναγόρα.

Εκκλησιάστηκαν ο Θεοφιλ. Επίσκοπος Αλικαρνασσού κ. Αδριανός, ο Πρέσβης της Ουκρανίας στην Άγκυρα, Εξοχ. κ. Andrii Sybiha και ο Γενικός Πρόξενος της ίδιας χώρας στην Πόλη, Εντιμ. κ. Oleksandr Gaman, με τους οικείους τους, η Πρόξενος της Ελλάδος κ.Δανάη Βασιλάκη, Άρχοντες Οφφικιάλιοι της Μ.τ.Χ.Ε. και πλήθος πιστών από την Πόλη, τηρουμένων των μέτρων προστασίας από την πανδημία.

Μετά το τέλος της Θείας Λειτουργίας ο Οικουμενικός Πατριάρχης, οι Αρχιερείς, οι επίσημοι και ο πιστός λαός εν πομπή μετέβησαν στην προκυμαία του Φαναρίου όπου ο Παναγιώτατος προεξήρχε της τελετής του Αγιασμού των υδάτων και της καταδύσεως του Τιμίου Σταυρού στον Κεράτιο Κόλπο.

Στα κρύα νερά του Κερατίου, βούτηξαν δύο νέοι από την Πόλη, και τον Τίμιο Σταυρό έπιασε ο κ. Βασίλειος Κιουρκτσού, εργαζόμενος στο Πατριαρχείο, στον οποίο ο Οικουμενικός Πατριάρχης προσέφερε ως ευλογία χρυσό επιστήθιο σταυρό, ενώ ευλόγησε και τον δεύτερο κολυμβητή, ευχαριστώντας αμφοτέρους που, παρά τις δυσκολίες που προκαλεί η πανδημία και τους περιορισμούς που έχει φέρει στη ζωή μας, τήρησαν το έθιμο. (Ανάρτηση της ιστοσελίδας του Πατριαρχείου)

Αλβανία

Ν. Κεμεντζετζίδης: Στην Αλβανία του Ράμα ή στην Ελλάδα του Μητσοτάκη; 

Από την “ΕΝΩΜΕΝΗ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ”

Ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τῆς κρίσης τοῦ κορωνοϊοῦ, τὸν περασμένο Μάρτιο, μοῦ προξένησε μεγάλη ἀπορία, τὸ γεγονὸς τῆς πολεμικῆς ἐκ μέρους τῆς κυβέρνησης καὶ τῶν μεγάλων συστημικῶν ΜΜΕ, ἐναντίον τῆς ἐκκλησίας καὶ τοῦ μυστηρίου τῆς Θείας Εὐχαριστίας ποὺ ὁδήγησε σὲ πολλαπλὸ κλείσιμο τῶν ἱερῶν ναῶν ἀλλὰ καὶ ἀπαγόρευση τέλεσης κάθε ἀκολουθίας σὲ ὅλους τούς ναοὺς τουλάχιστον ὡς τὴν Μεγάλη Ἑβδομάδα.
Τὸ γεγονὸς αὐτὸ δὲν θὰ μοῦ δημιουργοῦσε τόσο μεγάλη ἐντύπωση ἂν ἀφοροῦσε ὅλες τὶς χῶρες. Δὲν συνέβη ὅμως ἔτσι. Σὲ πολλὲς δυτικὲς χῶρες, ἀλλὰ καὶ στὴν Ἀφρική, οἱ ναοὶ δὲν ἔκλεισαν καθόλου καὶ ἁπλὰ τέθηκαν κάποιοι περιορισμοὶ… στὸν ἀνώτατο ἀριθμὸ ἀτόμων, (Γερμανία, Σουηδία, ΗΠΑ, Λατινικὴ Ἀμερικὴ κ.α.). Σὲ ἄλλες οἱ ναοὶ ἔκλεισαν γιὰ λίγο ἀλλὰ μετὰ ἀπὸ δικαστικὲς προσφυγές, ἄνοιξαν ξανά, καθὼς τὸ δικαίωμα ἐλεύθερης τελέσεως τῆς λατρείας θεωρήθηκε μεῖζον (Γαλλία, ὁρισμένες πολιτεῖες τῶν ΗΠΑ). Σὲ ὀρθόδοξες χῶρες ὅπως στὴν Ἀνατολικὴ Εὐρώπη οἱ ναοὶ παρέμειναν ΠΑΝΤΟΥ ἀνοιχτοὶ μὲ τὶς κυβερνήσεις καὶ τὰ ΜΜΕ νὰ σέβονται σχεδὸν ἀπόλυτα (ἴσως μὲ κάποιες ἐξαιρέσεις στὴ Ρουμανία) τὸ δικαίωμα τῆς Ἐκκλησίας νὰ συνεχίσει νὰ τελεῖ τὴ Θεία Λατρεία. Στὸ πλαίσιο αὐτὸ τόσο ἡ μεγάλη ἑορτὴ τοῦ Πάσχα ὅσο καὶ οἱ ἑορτὲς τοῦ Ἁγίου Δωδεκαημέρου τελέστηκαν κανονικὰ χωρὶς κανένα πρόβλημα. Στὴν Κύπρο ἐπίσης οἱ ναοὶ ἔκλεισαν, ἀλλὰ ὅταν ἄνοιξαν ὁ ἀριθμὸς τῶν πιστῶν δὲν ἔπεσε κάτω ἀπὸ 75 ποὺ εἶναι ἕνα πιὸ λογικὸ νούμερο σὲ σχέση μὲ τὰ 25 ἄτομα ποὺ ἐπιτρέπουν π.χ. οἱ «εἰδικοὶ» στὸν Ἅγιο Δημήτριο Θεσσαλονίκης. Ἄρα οἱ «φωτισμένες» ἀποφάσεις τῶν ἐδῶ εἰδικῶν, τόσο ὁρισμένων ἐπιστημόνων ὅσο καὶ κυβερνητικῶν στελεχῶν, σχετικὰ μὲ τὴ λειτουργία τῶν ναῶν δὲν ἀκολουθοῦσαν κάποιο παγκόσμιο «τυφλοσούρτη» ἀλλὰ ἀπετέλεσαν ἑλλαδικὴ πρωτοτυπία, ἰδιαίτερα στὴν ὀξύτητα μὲ τὴν ὁποία στοχοποιήθηκε ἐξ ἀρχῆς ἡ Θεία Κοινωνία.

Μὲ ἰδιαίτερο ἐνδιαφέρον παρακολούθησα ὅλη αὐτὴν τὴν περίοδο καὶ τὸ τί ἀκριβῶς συνέβη στὴ γειτονικὴ Ἀλβανία, καθὼς λόγω τῆς ἰδιότητάς μου ὡς μέλους τῆς ΣΦΕΒΑ, ἐπισκεπτόμαστε τὰ τελευταία 30 χρόνια τόσο τὴ Βόρειο Ἤπειρο ἀλλὰ καὶ ἄλλες περιοχὲς στὴν Ἀλβανία,  πολλὲς φορὲς σὲ ἐτήσια βάση. Στὸ ὑποσυνείδητό μας ἔχει μείνει ἡ φράση «Στὴν Ἀλβανία τοῦ Χότζα…» ὅταν θέλουμε νὰ ἀναφερθοῦμε στὴν περίοδο κατὰ τὴν ὁποία εἶχε ἀπαγορευθεῖ ἡ τέλεση κάθε λατρείας, κατὰ τὴν ἀλήστου μνήμης περίοδο τοῦ δικτάτορα Ἐνβὲρ Χότζα (1967-1990). Μίλησα μὲ ἀρκετοὺς ἱερεῖς ἐκεῖ, τόσο Βορειοηπειρῶτες ὅσο καὶ Ἀλβανοὺς καὶ τώρα, μετὰ καὶ τὴν ἑορτὴ τῶν Θεοφανείων καὶ τὴν φανέρωση τῶν ἄγριων  διαθέσεων τῆς πολιτείας ἀπέναντι στὴν Ἐκκλησία, μπορεῖ νὰ γίνει νομίζω μία δίκαιη  σύγκριση τοῦ πῶς ἀντιμετώπισε τὴν Ἐκκλησία, ἡ «ὀρθόδοξη»  (τουλάχιστον στὸ Σύνταγμα) Ἑλλάδα καὶ πῶς ἡ Ἀλβανία τοῦ Ράμα.

1. Στὴν Ἀλβανία οἱ ἐκκλησίες δὲν ἔκλεισαν ποτέ! Εἶναι ἀλήθεια ὅτι 3-4 Κυριακὲς συνολικά τοῦ Μαρτίου καὶ τοῦ Ἀπριλίου δὲν τελέστηκε Θεία Λειτουργία, κυρίως στὶς μεγάλες πόλεις, καθὼς εἶχε ἐπιβληθεῖ αὐστηρὴ ἀπαγόρευση κυκλοφορίας ἀπὸ τὸ Σάββατο τὸ ἀπόγευμα ὡς τὴν Δευτέρα τὸ πρωϊ. Στὴν ἐπαρχία ὅμως καὶ ἰδίως στὰ χωριά, ἡ Θεία Λατρεία συνεχίστηκε κανονικά. Ἡ κυβέρνηση δηλαδὴ τοῦ Ράμα δὲν ἀσχολήθηκε νὰ βγάλει νόμους καὶ ἀποφάσεις εἰδικὰ ἐναντίον τῆς Ἐκκλησίας, οὔτε ξόδεψε δημοσιογραφικὸ κεφάλαιο γιὰ νὰ θέσει στὸ στόχαστρο τὴν Ἐκκλησία. Ἀκόμη καὶ ΜΜΕ ἐχθρικὰ διακείμενα πρὸς τὸν Ἀρχιεπίσκοπο, δὲν ἀσχολήθηκαν καθόλου μὲ τὴν Ἐκκλησία, ἢ ὅταν τὸ ἔκαναν, ἔδειξαν σεβασμὸ, στὴ βάση του ὅτι αὐτὲς τὶς δύσκολες ἐποχὲς ὁ πολίτης ἔχει ἀνάγκη τὴν ἐλπίδα ἀλλὰ καὶ τὴν καταφυγὴ σὲ μία ἀνώτερη δύναμη.

2. Ἡ στάση τῆς ἀστυνομίας πρὸς τὴν Ἐκκλησία, ὑπῆρξε ἄψογη! Εἶναι ἀλήθεια ὅτι καὶ ἐδῶ ἡ πλειοψηφία τῶν ἀστυνομικῶν μας σεβάστηκε τὴν Ἐκκλησία, ὅταν ὅμως μετέφερα κάποια περιστατικὰ συλλήψεων καὶ προσαγωγῶν, σὲ γνωστὸ ἱερέα στὸ Ἀργυροκάστρο ἔμεινε μὲ τὸ στόμα ἀνοιχτό. «Τί λὲς παιδάκι μου; Ἐμεῖς ἐδῶ τούς εἴχαμε καὶ τὸ Πάσχα καὶ τώρα, νὰ ἔρχονται καὶ νὰ ἀνάβουν ἕνα κερί, ὄχι μόνο οἱ Χριστιανοὶ ἀλλὰ καὶ οἱ Μουσουλμάνοι!. Μόνο τὴν Μεγάλη Παρασκευὴ μᾶς πλησίασε ἕνας ἀξιωματικὸς μὲ πολὺ σεβασμὸ καὶ μᾶς παρακάλεσε νὰ κρατήσουμε  ἀποστάσεις. Τίποτε ἄλλο! Νὰ συλλάβουν ἀρχιερεῖς καὶ νὰ βάλουν πρόστιμα στὴν Ὀρθόδοξη Ἑλλάδα! Φοβερό… Ἀπίστευτο!»

3. Ἡ ἀλήθεια εἶναι ὅτι ἡ στάση αὐτὴ δὲν ὑπῆρξε ἀποτέλεσμα κάποιου ἰδιαίτερου ἀγώνα ἀπὸ τὴν πλευρὰ τῆς Ἐκκλησίας. Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος καὶ ἡ Ἱερὰ Σύνοδος δέχθηκαν καὶ ὑποστήριξαν τὰ μέτρα τῆς κυβερνήσεως. Αὐτὸ ποὺ ἀνέφερε σὲ συνέντευξή του ὁ Ἀρχιεπίσκοπος κ. Ἀναστάσιος εἶναι ὅτι στὴ συνάντησή του μὲ τὸν κ. Ράμα, συμφώνησε νὰ περιοριστεῖ ὁ ἀριθμὸς τῶν παρόντων πιστῶν ἀλλὰ ἐπεσήμανε ὅτι ἡ Θεία Εὐχαριστία εἶναι ἡ καρδιὰ τῆς Ἐκκλησίας καὶ χωρὶς αὐτὴν ἡ Ἐκκλησία δὲν μπορεῖ νὰ πορευθεῖ. Ὁ Ράμα λοιπόν, αὐτὸ τὸ σεβάστηκε!

4. Δὲν ὑπῆρξε κανένας πόλεμος ἀπὸ τὴν πλευρὰ τῶν ΜΜΕ γιὰ τὴ Θεία Κοινωνία!. Οἱ καταιγιστικὲς δηλώσεις ἀλιβάνιστων «εἰδικῶν» (εἴτε ἐπιστημόνων, εἴτε πολιτικῶν, εἴτε δημοσιογράφων) γιὰ «ποτήρια, κουταλάκια, σάλια καὶ πετσέτες» (συγχώρεσέ μας Θεέ μου!), πολὺ ἁπλὰ δὲν ὑπῆρξαν στὴν Ἀλβανία.! Στὶς ἀρχὲς Αὐγούστου μὲ πῆρε ἐξοργισμένος γνωστὸς ἱερέας ἀπὸ τὴν Κορυτσά, γιὰ νὰ μοῦ παραπονεθεῖ: «Τί κατάντια εἶναι αὐτὴ Φιλόθεε; Μέχρι τώρα οἱ πιστοὶ ἐδῶ, ὅσοι εἴμαστε ἕτοιμοι, κοινωνούσαμε κανονικά!. Ἦλθαν ὅμως τώρα γιὰ διακοπὲς ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα, καὶ Βορειοηπειρῶτες καὶ Ἀλβανοὶ καὶ μᾶς ἔκαναν παρατήρηση: Καλὰ ἐδῶ κοινωνᾶτε κανονικά; Στὴν Ἑλλάδα τὸ ἀποφεύγουνε γιατί εἶναι ἐπικίνδυνο! Ἀντὶ δηλαδὴ νὰ περιμένουμε ἀπὸ σᾶς στήριξη, μᾶς ξαναφέρνετε τὸν ἀθεϊσμὸ στὴ χώρα μας! Εἶναι ντροπὴ γιὰ τὴν Ἑλλάδα αὐτό!»

5. Γιὰ τὸ  ζήτημα τῆς μασκοφορίας στοὺς ἱεροὺς ναοὺς σὲ ἐρώτησή μου σὲ ἱερεῖς σὲ διάφορα μέρη τῆς Ἀλβανίας γιὰ τὴ στάση ποὺ κρατοῦν στὸ θέμα αὐτό, μοῦ ἀπάντησαν ὅτι οἱ περισσότεροι πιστοὶ φοροῦν. Γιὰ τοὺς ὑπόλοιπους γίνονται κάποιες συστάσεις, ἀλλὰ μέχρι ἐκεῖ. Ὅταν ἀνέφερα σὲ ἱερέα στὴν κεντρικὴ Ἀλβανία, τὸ περιστατικὸ στὴν Καλαμάτα μὲ τὸν ἱερέα ποὺ ἀπειλοῦσε τοὺς πιστοὺς μὲ διώξιμο ἀπὸ τὴν ἐκκλησία καὶ καταγγελία στὴν Ἀστυνομία, δὲν μποροῦσε νὰ τὸ πιστέψει. Μοῦ εἶπε: «Παιδί μου ἐμεῖς ἐδῶ στὴν Ἀλβανία πολλὰ γράμματα δὲν ξέρουμε σὰν  ἐσᾶς. Αὐτὸ ποὺ ξέρω ὅμως ἐγώ, ὁ ἀγράμματος παπαΚώστας εἶναι ὅτι τὸ μαῦρο αὐτὸ ράσο τὸ ἔβαλα γιὰ νὰ φέρνω τὸν κόσμο στὴν ἐκκλησία καὶ ὄχι γιὰ νὰ τὸν διώχνω. Ἂν παιδί μου κάτι εἶναι ἀντίθετο μὲ τὸ νόμο τοῦ κράτους, ἂς ἔλθει ἡ ἀστυνομία γιὰ νὰ ἐπιβάλλει τιμωρία. Θὰ πέσει φωτιὰ νὰ μὲ κάψει, ἂν διώξω χριστιανὸ ἀπὸ τὸ σπίτι τοῦ Θεοῦ! Καὶ τὶς εἰκόνες καὶ τὰ λείψανα τὰ προσκυνᾶμε, ἐδῶ,  παιδί μου καὶ τὸ ἀντίδωρο παίρνουμε μαζὶ μὲ τὴν εὐχὴ τοῦ λειτουργοῦ ἱερέα! Τί κάνετε ἐκεῖ στὴν Ἑλλάδα δὲν ξέρω!»

6. Ἀνέφερα τὸ σύνθημα «Ἡ ὑγεία εἶναι τὸ ὑπέρτατο ἀγαθὸ καὶ πρέπει νὰ διαφυλαχθεῖ μὲ κάθε θυσία» σὲ ἄλλο ἱερέα, σημειώνοντας ὅτι αὐτὰ τὰ λένε καὶ ὑψηλόβαθμα στελέχη τῆς Ἐκκλησίας. Σοβάρεψε ἀμέσως καὶ μοῦ ἀπάντησε: «Κοίτα παιδί μου δὲν ἔχω θεολογικὲς γνώσεις ἐγώ, ἀγρότης εἶμαι. Σέβομαι τοὺς ποιμενάρχες μας καὶ δὲν ξέρω τί πόλεμο μπορεῖ νὰ περνᾶνε! Δὲν συμφωνῶ ὅμως παιδί μου! Ξέρω ὅτι μετράει καὶ ἡ ψυχικὴ ὑγεία καὶ αὐτὴν μόνο ἡ Ἐκκλησία στὴν ἐξασφαλίζει! Ξέρω ἐπίσης ὅτι ἡ ὑγεία ἀπὸ μόνη της δὲν εἶναι αὐτοτελὲς ἀγαθό. Ἄντε καὶ εἶχες τὴν ὑγεία σου στὴν ἐποχὴ τοῦ Χότζα! Ποιὸ τὸ κέρδος παιδί μου, ἀφοῦ ἡ ζωὴ ἦταν μαύρη, εἴμασταν σὰν ζόμπι καὶ ἡ ὑγεία καταστρεφόταν ἔτσι κι ἀλλιῶς ἀπὸ τὸν φόβο καὶ τὴν ἀνασφάλεια! Ἂν ἐμεῖς τόσο ἡ πολιτεία ὅσο καὶ ἡ Ἐκκλησία δὲν μεταδίδουμε χαρὰ καὶ ἐλπίδα ἀλλὰ ἀντίθετα φόβο καὶ καχυποψία, τότε ἔχουμε ἀποτύχει στὸν σκοπό μας! Γιὰ αὐτὸ προσέξτε καὶ ἐσεῖς ἐκεῖ στὴν Ἑλλάδα μὴ θυσιάσετε τὴν ἐλευθερία σας γιὰ λίγα ψίχουλα ψεύτικης ἀσφάλειας!»
Τὰ τελευταία αὐτὰ λόγια, ἔδωσαν μία πιθανὴ ἀπάντηση στὸ ἐρώτημα ποὺ μὲ ἀπασχολεῖ, πῶς δηλαδὴ στὴν κοσμικὴ Ἀλβανία οἱ ναοὶ παρέμειναν ἀνοιχτοί, χωρὶς ἰδιαίτερη μάλιστα προσπάθεια ἀπὸ τὴν πλευρὰ τῆς Ἐκκλησίας. Ἴσως, καὶ τὸ λέω μὲ κάθε ἐπιφύλαξη καθὼς δὲν διεκδικῶ τὸ ἀλάθητο, οἱ ἀδελφοί μας ἐκεῖ, Βορειοηπειρῶτες καὶ Ἀλβανοί, ὅπως καὶ στὶς ἄλλες χῶρες τῆς Ἀνατολικῆς Εὐρώπης, νὰ ἔχουν πληρώσει ἤδη μεγάλο ἐπιτίμιο μὲ τὴν ὑποδούλωσή τους γιὰ 50 ὡς 80 χρόνια σὲ ἄθεα καθεστῶτα καὶ ὁ Ἅγιος Θεὸς νὰ μὴν ἐπέτρεψε μεγαλύτερο πειρασμό. Σὲ μᾶς ὅμως ποὺ δὲν ζήσαμε τίποτα ἀπὸ τὰ δικά τους μαρτύρια, ἐπέτρεψε ὁ Θεὸς γιὰ νὰ μᾶς δοκιμάσει, λυσσώδη πόλεμο ὄχι μόνο ἀπὸ τοὺς ἀντίθεους καὶ ἐθνομηδενιστὲς τοῦ ΣΥΡΙΖΑ, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὴν «θρησκευόμενη δεξιά». Στὴν πατρίδα μας, ἡ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας, ὁ Πρωθυπουργός, οἱ πολιτικοὶ ἀρχηγοί, ἐξαφανίστηκαν ἀπὸ τὶς ἐθνικὲς ἐπετείους καὶ ἀπὸ τὶς μεγάλες ἐκκλησιαστικὲς ἑορτὲς γιὰ νὰ δώσουν δῆθεν τὸ καλὸ παράδειγμα! Στὴν Ἀλβανία ὅμως τοῦ ὄντως «μαφιόζου» (κατὰ τὰ ἑλληνικὰ ΜΜΕ), Ράμα, ὁ Μέτα ὡς πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας πῆγε στὴν ἐκκλησία καὶ τὸ Πάσχα καὶ τὰ Χριστούγεννα, ἀλλὰ καὶ στὰ Θεοφάνεια, ὅπου παρέστη στὴ Θεία Λειτουργία στὸ Βεράτι καὶ στὴν κατάδυση τοῦ Σταυροῦ ποὺ ἔγινε μὲ κάθε ἐπισημότητα στὸ ποτάμι τῆς πόλης. Ναί, μιλᾶμε γιὰ τὴν ἴδια «ἐπικίνδυνη τελετή», γιὰ τὴν ὁποία ἐδῶ, τὰ συστημικὰ ΜΜΕ καὶ ὁ πολιτικὸς κόσμος, δαιμονίστηκαν, στὴ θέα κληρικῶν ποὺ «ἐγκλημάτησαν» ρίχνοντας τὸν Τίμιο Σταυρὸ στὴ θάλασσα.

Τὸ ἄρθρο αὐτὸ ἀπευθύνεται στοὺς θρησκευόμενους βουλευτὲς τῆς Νέας Δημοκρατίας ποὺ διάγουν ἐν σιωπῇ ἀπὸ τὸν περασμένο Μάρτιο. Ἂν ἔχετε κάποια ψιχία σεβασμοῦ πρὸς τὴν τροφὸ τοῦ Γένους Ἐκκλησία, σηκῶστε τὸ ἀνάστημά σας καὶ σταματῆστε τὸν πόλεμο! Ἐπίσης ἀπευθύνεται στοὺς πιστοὺς Χριστιανούς, κληρικοὺς καὶ λαϊκούς, ποὺ εἴτε ἀπὸ ἀφέλεια εἴτε ἀπὸ κομματικὲς παρωπίδες ἐξακολουθοῦν νὰ λένε ὅτι καλῶς ἔκλεισαν οἱ ἐκκλησίες καὶ ὅτι δὲν ὑφίσταται  κάποιος ἰδιαίτερος διωγμὸς εἰς βάρος τῆς ἐκκλησίας! Ἂς βάλουμε ἀδελφοί,  ὅλοι τὸ χέρι στὴν καρδιὰ καὶ βλέποντας καὶ τὶς φωτογραφίες, ἂς ἀπαντήσουμε, ὅσο καὶ ἂν μᾶς πονάει, στὸ ἐρώτημα «Ποῦ εὐαρεστήθηκε φέτος ὁ Θεός; Στὶς κλειστὲς ἐκκλησίες τῆς Ἑλλάδας τοῦ Μητσοτάκη καὶ τῆς Σακελλαροπούλου (ποὺ δὲν ἀξιώθηκε οὔτε τὸ σταυρό της νὰ κάνει τὴν Πρωτοχρονιὰ) ἢ στὴν Ἀλβανία τοῦ Ράμα καὶ τοῦ Μετά;»

Φιλόθεος Κεμεντζετζίδης
Φιλόλογος, πρόεδρος ΣΦΕΒΑ Θεσσαλονίκης

“Ἡ ἁλμυρὰ τῆς ἀπίστίας θάλασσα ἔφυγε”

“Ἡ ἁλμυρὰ τῆς ἀπίστίας θάλασσα ἔφυγε”

Ὅτε τῇ Ἐπιφανείᾳ σου ἐφώτισας τὰ σύμπαντα, τότε ἡ ἁλμυρὰ τῆς ἀπιστίας θάλασσα ἔφυγε, καὶ ὁ Ἰορδάνης κάτω ῥέων ἐστράφη, πρὸς οὐρανὸν ἀνυψῶν ἡμᾶς, ἀλλὰ τῷ ὕψει τῶν θείων ἐντολῶν σου, συντήρησον Χριστὲ ὁ Θεός, πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου.(Ἀπὸ τὸν Ὄρθρο τῆς ἑορτῆς) Details