του Ηρακλή Κανακάκη
Η εικόνα του Κυριάκου Μητσοτάκη στη Δ.Ε.Θ. και η ομιλία του άφησαν τη στυφή γεύση ενός θεσμικού παράγοντα των Βρυξελλών, που τυχαίνει να είναι Πρωθυπουργός της Ελλάδας. Το ” τυχαίνει” σημαίνει ότι δεν είναι αποδεκτός από την πλειονότητα του «δήμου» αλλά από μικρό μέρος του, όπως φάνηκε τόσο στις εθνικές εκλογές όσο και στις ευρωεκλογές με την απόχη.
-Του Ηρακλή Κανακάκη-
Η Κυβέρνηση, βοηθούσης και της θερινής ραστώνης, παραλυμένη και καταδιωκόμενη από τις ατελέσφορες πολιτικές και επί μέρους κρίσεις, έχει ξεμείνει από… καύσιμα και κυριολεκτικά «έκατσε», έχει προσαράξει στ’ αβαθή.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα επιχειρήσει, με αφετηρία τη Δ.Ε.Θ., να την αποκολλήσει, να την επαναφέρει στην καθημερινότητα, κηρύσσοντας νέο κύκλο δυναμικής επανεκκίνησης, αλλά το αποτέλεσμα είναι προδιαγεγραμμένο από ανάλογες… σταυροφορίες.
Το καλάθι που κομίζει είναι μισοάδειο, γιατί θα είναι προσαρμοσμένο στα όρια του Συμφώνου Σταθερότητας, γεγονός που δεν αφήνει περιθώρια για πανηγυρισμούς και ενθουσιασμούς.
Θα μιλήσει για καινούργιες μεταρρυθμίσεις και θα εστιάσει στη ζώνη της οικονομίας, την οποία θεωρεί προνομιακό του πεδίο, καυχώμενος για την πορεία και τις προοπτικές της, μία και η χιλιοτραγουδισμένη «στροφή στην καθημερινότητα» δεν έφερε καμιά ανακούφιση.
ΚΥΒΈΡΝΗΣΗ ΠΑΡΑΛΥΜΈΝΗ, ΚΑΤΑΔΙΩΚOΜΕΝΗ ΑΠO ΤΑ ΠΡOΒΛΉΜΑΤΑ
Κρίση χωρίς τέλος
Κυκλοφορεῖ τὸ νέο φύλλο τῆς Πέμπτης 5ης Σεπτεμβρίου 2024 τῆς «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ». Στὸ κύριο ἄρθρο τοῦ Ἡρακλῆ Κανκάκη μὲ τὸν τὸν παραπάνω τίτλο, τονίζεται, μεταξὺ ἄλλων:
«…Θα αποπειραθούμε, χαρτογραφώντας την καθημερινότητα και διεισδύοντας στο βάθος της ελληνικής οικονομίας, να φιλοτεχνήσουμε την πραγματική της εικόνα, προσφεύγοντας σε στοιχεία της ΕΛ.ΣΤΑΤ., EUROSTAT και της Τράπεζας Ελλάδας.
Είναι κοινό το αίσθημα από τις διευρυνόμενες ανισότητες, ότι οεφαρμοζόμενες πολιτικές είναι για τους λίγους και εκλεκτούς, οι οποίοι θησαυρίζουν συσσωρεύοντας υπερκέρδη…».
Εδώ ολόκληρο το άρθρο
Ο ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΜΕ ΤΑ ΠΛΗΡΗ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΤΟΥ ΦΥΛΛΟΥ
του Ηρακλή Κανακάκη
Οι Ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου ήρθαν να επιβεβαιώσουν αυτό που τα τελευταία χρόνια μαρτυρείται όλο και πιο έντονα, όλο και πιο εμφατικά. Ότι η Ε.Ε. βρίσκεται σε κρίση ταυτότητας, στόχων και προσανατολισμού. Σε αποσυνθετική και παρακμιακή πορεία που οδηγεί στον εγκεφαλικό της θάνατο.
Θάνατος εκ των έσω
Οι φιλοσοφικές και θρησκευτικές πεποιθήσεις που διαμόρφωσαν την Ε.Ε. αμφισβητούνται και εγκαταλείπονται, μέσα σε μία περιδίνηση που προκαλούν οι οξείς εθνικοί ανταγωνισμοί και η δημογραφική γήρανση. Φαινόμενα ακραίου πολιτισμικού και πολιτικού διχασμού, όπως ο ηθικός σχετικισμός και εκφυλιστικές συμπεριφορές σε ό,τι αφορά τον ταυτοτικό και έμφυλο προσδιορισμό. Το νεοφιλελεύθερο πλαίσιο οικοδόμησής της και η αγκίστρωση των θεσμών της στη λογική τής αέναης προσαρμογής στη χρηματιστική παγκοσμιοποίηση και μεγέθυνση της οικονομίας. Η αποξένωση των λαών από τα κέντρα άσκησης της εξουσίας της Ε.Ε., τα οποία ούτε εκλέγονται, ούτε λογοδοτούν.
Κοινωνίες που δεν μοιράζονται τις ίδιες αξίες. Δεν σέβονται τους ίδιους θεσμούς και δεν έχουν κοινό κώδικα επικοινωνίας, δεν μπορούν να έχουν συνοχή, ισχύ και πρόοδο. Κοινωνίες που αυτοκτονικά και παρανοϊκά επιστρέφουν στον πρωτογονισμό της ατομοκρατίας, του ενστίκτου και των ορμών. Που υποτάσσονται, με το στανιό, στην ισοπεδωτική ομοιομορφοποίηση των «Αγορών», άγονται στον κατακερματισμό και στη διάλυση.
Σήμερα, ο κύριος εχθρός της Ε.Ε. είναι οι πολιτικές, θεσμικές και οικονομικές πρακτικές της, που προωθούν τη νεοφιλελεύθερη καπιταλιστική ολοκλήρωση των ευρωπαϊκών οικονομιών, η οποία δεν αφήνει περιθώρια βελτίωσης του βιοτικού επιπέδου. Δημιουργεί τρομακτικές ανισότητες, πολιτικές ανισορροπίες και εθνικές αντιθέσεις, που έχουν φέρει τις ευρωπαϊκές κοινωνίες στα προ του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου επίπεδα ανισότητας.
Στα χρόνια του θριάμβου της νεοφιλελεύθερης καπιταλιστικής κυριαρχίας βρίσκεται σε υποχώρηση και η ποιότητα της Δημοκρατίας, παγκοσμίως αλλά και στην Ε.Ε.
Η ετήσια έρευνα του Economist Intelligence Unit για την ποιότητα της Δημοκρατίας το 2020 διαπιστώνει, ότι μόλις το 8,4% του παγκόσμιου πληθυσμού ζει σε πλήρη Δημοκρατία. Η δε παγκόσμια βαθμολογία 5,37 στα 10 είναι η χαμηλότερη που καταγράφεται από τότε που ξεκίνησε να διεξάγεται η έρευνα, το 2006. Τα κριτήρια που χρησιμοποιούνται είναι: η εκλογική διαδικασία και ο πλουραλισμός, λειτουργία της κυβέρνησης, πολιτική συμμετοχή, πολιτική κουλτούρα και πολιτικές ελευθερίες.
Το 2021, σύμφωνα με την έκθεση, μόνο 64 χώρες στον κόσμο από τις 167 έχουν «κάποιου είδους Δημοκρατία». Σ’ αυτές ζει το 45,7% του παγκόσμιου πληθυσμού. Από τις 64 μόλις 21 χαρακτηρίζονται ως πλήρεις Δημοκρατίες με το 6,4% του παγκόσμιου πληθυσμού.
Η Ε.Ε. ξεχωρίζει για τη δημοκρατικότητά της αλλά κι εδώ υπάρχει σοβαρό έλλειμμα Δημοκρατίας. (Για περισσότερα παραπέμπουμε στο βιβλίο του Χρήστου Α. Φραγκονικολόπουλου «Ευρωπαϊκή Ένωση. Από την παγκόσμια υγειονομική κρίση στον πόλεμο της Ουκρανίας», Εκδόσεις ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ, 2022).
Το «λίπασμα» ανόδου της ακροδεξιάς
Η αρχιτεκτονική της Ε.Ε. και οι πολιτικές που απορρέουν απ’ αυτήν δεν έχουν καμιά σχέση με τα φληναφήματα περί ισοτιμίας των εταίρων, περί αλληλεγγύης και συναλληλίας των μελών. Περί ισοτίμων και ισοβαρών εταίρων.
Η δομή της, που ευνοεί την ανισομετρία και γεννά τις αποκλίσεις και τις αντιθέσεις, είναι το καύσιμο συντήρησης και ανόδου της ευρωπαϊκής ακροδεξιάς, η οποία δεν εκφράζεται κατά τρόπο ενιαίο και συμπαγή.
Στην ακροδεξιά αθροίζονται, εκτός από νεοφασιστικά μορφώματα, ποικίλες δυνάμεις με βάση τον εθνικισμό, το λαϊκισμό, το μεταναστευτικό, την απέχθεια στις πράσινες πολιτικές, τον ευρωσκεπτικισμό. Διαφορές καταγράφονται και στα θέματα ΝΑΤΟ, Ρωσίας και Κίνας.
Αν δεν ήταν πολυδιασπασμένη και συγκροτούσε ενιαία ομάδα θα ήταν η δεύτερη μεγαλύτερη δύναμη στο Ευρωκοινοβούλιο.
Προαπαιτούμενα για μία επανεκκίνηση
Χωρίς πραγματική δημοκρατική αναμόρφωση της Ε.Ε., με πρωταρχικά στοιχεία την κοινωνική αλληλεγγύη και δικαιοσύνη, την πολιτική ενοποίηση, την οικονομική σύγκλιση, την ισότητα των λαών, η Ε.Ε. δεν έχει μέλλον. Ολοένα και περισσότεροι θα προσχωρούν στην ιδέα, πως οι λαοί μόνοι τους μπορούν να τα καταφέρουν καλύτερα. Ολοένα, θα γίνεται λιγότερο σημαντική και θα ξεπέφτει στα μάτια των Ευρωπαίων πολιτών.
Το φάντασμα της αποσύνθεσης που πλανάται πάνω της μπορεί, με αλλαγή πορείας, να αποσκορακισθεί;
Μεταξύ των βημάτων, για μία δυναμική ευρωενωσιακή επανεκκίνηση, είναι και τα ακόλουθα:
1. Να τεθεί πλαίσιο ρύθμισης των αγορών και αυστηρού ελέγχου του ανεξέλεγκτου χρηματιστικού καπιταλιστικού τομέα με τον έντονο κερδοσκοπικό χαρακτήρα.
2. Το Σύμφωνο Σταθερότητας να μετατραπεί σε Σύμφωνο Σύγκλισης και βιώσιμης Ανάπτυξης, με περισσότερη Δημοκρατία και κράτος δικαίου. Με διαφορετικά παραδείγματα ανάπτυξης προσαρμοσμένα σε περιβαλλοντικούς και κοινωνικούς στόχους.
3. Το μεταναστευτικό-προσφυγικό να αντιμετωπισθεί στις ρίζες του. Οι χθεσινοί άποικοι που αποικίζουν τη Δύση πρέπει να μείνουν στον τόπο τους. Αυτό σημαίνει βελτίωση των συνθηκών ζωής στον αναπτυσσόμενο κόσμο. Σημαίνει ακύρωση των αιτίων που προκαλούν τις μετακινήσεις: πόλεμος, φτώχεια, εμφύλιες συγκρούσεις, οικολογικά προβλήματα εξαιτίας της κλιματικής κρίσης.
4. Στη θέση του μονοπολικού κόσμου που προέκυψε από την αυτοκατάρρευση της ΕΣΣΔ, έχει αναδυθεί ένας νέος κόσμος, ο οποίος αντιδρά στην αμερικανοκεντρική παγκόσμια ηγεμονία. Η πρόσδεση της Ε.Ε. στο ατλαντικό άρμα, με σχέση υποταγής, έχει βλάψει καίρια τα συμφέροντά της. Οι οικονομικές κυρώσεις στην Ρωσία διεύρυναν το οικονομικό χάσμα Ε.Ε. και Η.Π.Α.
Η ρωσική οικονομία βρήκε άλλες διεξόδους για τα πετρελαιοειδή της. Η Αμερική κατέκλυσε την Ευρώπη με πανάκριβο υγροποιημένο φυσικό αέριο και πετρέλαιο από σχιστολιθικά πετρώματα. Και η θέση της ευρωπαϊκής οικονομίας στην παγκόσμια κατάταξη υποχώρησε.
Το 1980 οι οικονομίες των χωρών της Ε.Ε. αποτελούσαν το 25% του παγκόσμιου ΑΕΠ, το 2022 το 15% και το 2023 το 12%. Στη δυσμενή εξέλιξη επέδρασε και η αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου.
5. Να ενισχύσει το ρόλο της, ο οποίος σήμερα είναι ισχνός και επικουρικός, στη γεωπολιτική σκακιέρα. Να καταστεί παραγωγός και πάροχος ασφαλείας, διαμορφώνοντας πολιτική ασφάλειας ξεχωριστή από το ΝΑΤΟ και επενδύοντας στην αμυντική βιομηχανία και στην κοινή άμυνα.
6. Να στειρωθεί η μήτρα που γεννά το χαλασμένο και το άρρωστο. Το σημερινό πολιτισμικό μοντέλο, το οποίο έχει ως κύρια γνωρίσματα την ομοιογενοποίηση, την αλλοίωση των δημογραφικών χαρακτηριστικών, το θρησκευτικό αποχρωματισμό, την κοινωνική απορρύθμιση.
Όλα αυτά, όμως, προϋποθέτουν αναδόμηση και αναμόρφωση του ευρωενωσιακού οικοδομήματος. Πόσο εφικτό είναι, ιδιαίτερα σήμερα, με ευρωπαϊκές ηγεσίες ληθαργικές και ολίγιστες, υποτελείς στον οικονομικό παράγοντα;
“Χριστιανική” 27 Ιουνίου 2024
Η Ε.Ε. ΣΕ ΚΡΊΣΗ ΤΑΥΤOΤΗΤΑΣ, ΣΤOΧΩΝ ΚΑΙ ΠΡOΣΑΝΑΤOΛΙΣΜOΎ
Ανισότητες και ανισορροπίες
Κυκλοφορεῖ μὲ τὸν παραπάνω τίτλο τὸ νέο φύλλο τῆς Πέμπτης 27ης Ἰουνίου 2024 τῆς «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ». Στὸ κύριο ἄρθρο τοῦ Ἡρακλῆ Κανακάκη μὲ τὸν τὸν παραπάνω τίτλο, τονίζεται, μεταξὺ ἄλλων:
«…Σήμερα, ο κύριος εχθρός της Ε.Ε. είναι οι πολιτικές, θεσμικές και οικονομικές πρακτικές της, που προωθούν τη νεοφιλελεύθερη καπιταλιστική ολοκλήρωση των ευρωπαϊκών οικονομιών, η οποία δεν αφήνει περιθώρια βελτίωσης του βιοτικού επιπέδου. Δημιουργεί τρομακτικές ανισότητες, πολιτικές ανισορροπίες και εθνικές αντιθέσεις, που έχουν φέρει τις ευρωπαϊκές κοινωνίες στα προ του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου επίπεδα ανισότητας.».
Όλο το κύριο άρθρο εδώ
Γραφτείτε συνδρομητές ενισχύστε τη ΧΔ και τη “Χ”
ΤΑ ΠΛΗΡΗ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
Διαβάστε στο νέο φύλλο 1149 της Πέμπτης 13 Ιουνίου το αφιέρωμα για την αντιμετώπιση τηου φαινομένου της νεανικής βίας.
ΓΡΑΦΟΥΝ:
Ένα άλλο πεδίο, στο οποίο ο Κυριάκος Μητσοτάκης θεωρεί ότι έχει το προβάδισμα και γι’ αυτό δίνει έμφαση, είναι αυτό της τάξης, της ασφάλειας και της νομιμότητας.
Αλλά και εδώ τα πράγματα δείχνουν ότι τα… έκανε μούσκεμα. Ότι έπαψε να είναι προνομιακός του χώρος. Συγκλονίζουν τα στατιστικά στοιχεία της ΕΛ.ΑΣ για την εγκληματικότητα στην Ελλάδα, που παρουσίασε «Το Βήμα της Κυριακής» 5-5-2024.
Κάθε πέντε ημέρες σημειώνεται μία δολοφονία. Κάθε δύο ημέρες μία απόπειρα ανθρωποκτονίας. Και κάθε μέρα καταγράφονται 242 κλοπές και διαρρήξεις, εννέα ληστείες, ένας βιασμός, 2,3 επιθέσεις με σωματικές βλάβες, τέσσερις περιπτώσεις αυτοδικιών, 39 περιπτώσεις εξυβρίσεων, 16 απάτες σε βάρος, συνήθως, ηλικιωμένων και τέσσερις αυτοκτονίες ή απόπειρες αυτοχειρίας.
Ακόμη και επίσημα πρόσωπα της Πολιτείας, ως πρώτες αντιδράσεις στα φαινόμενα αυτά, εξαγγέλλουν ενέργειες καταστολής ή μάλλον ενός άλλου εκφοβισμού με
καταγγελίες, αποβολές, αστυνομικές και νομικές παρεμβάσεις, με απειλές πάταξης του φαινομένου. Ίσως κάποιες ενέργειες από τις παραπάνω σε κάποιο στάδιο των
κοινωνικοπολιτικών παρεμβάσεων κρίνονται απαραίτητες. Δεν είναι όμως οι σημαντικότερες για την αντιμετώπιση του παιδαγωγικού και κοινωνικού αυτού φαινομένου.
Το όλο πρόβλημα πρέπει να το αντιμετωπίσουμε με τη ματιά της παιδείας και του πολιτισμού, που αφορά ολόκληρη την κοινωνία και αντανακλά το επίπεδο της ηθικής
ευαισθησίας των «ωρίμων» πολιτών και του σεβασμού του δικαίου από την ίδια την κυβέρνηση, τα κόμματα, τις οργανωμένες ομάδες και την πνευματική ηγεσία, Εκκλησία και επιστήμονες, ιδιαίτερα τους δασκάλους.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα στο σχολείο, στην οικογένεια και στην κοινωνία είναι ότι υπάρχουν δύο εντελώς ασύμβατοι κόσμοι. Τόσο στεγανοί μεταξύ τους και με άλλες προδιαγραφές, που όταν συμβαίνει κάποιο θλιβερό περιστατικό, όπως η πρόσφατη αυτοκτονία της μαθήτριας, όλοι πέφτουμε από τα σύννεφα (κοινώς, βγαίνουμε
στο ελάχιστο από τον κόσμο μας για να ξαναμπούμε το συντομότερο) κι όλοι λέμε ότι κάτι πρέπει να γίνει (κοινώς, κάποιοι άλλοι, κάπου αλλού, κάτι ας κάνουν…).
ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ. ΠΕΜΠΤΗ 13 ΙΟΥΝΙΟΥ 2024.
ΓΡΑΦΤΕΙΤΕ ΣΥΝΔΡΟΜΗΤΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΤΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΟΥ ΦΥΛΛΟΥ
ΜΟΝΟ ΜΕ 20 ΕΥΡΩ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΣΥΝΔΡΟΜΗ ΓΙΑ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ. ΜΕ ΤΟ PDF ΤΟΥ ΦΥΛΛΟΥ ΣΤΗΝ ΗΕΛΚΤΡΟΝΙΚΗ ΣΑΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΜΟΛΙΣ ΚΥΚΛΛΟΦΟΡΉΣΕΙ.
του Ηρακλή Κανακάκη
Εδώ και επτά μήνες δονούνται τα αμερικανικά Πανεπιστήμια από τις διαμαρτυρίες των φοιτητών τους. Οι εξεγερμένοι διαδηλώνουν κατά τής αδικίας και της συντελούμενης γενοκτονίας του παλαιστινιακού λαού.
Ζητούν από την αμερικανική Κυβέρνηση να πάψει να στηρίζει το καθεστώς Νετανιάχου και την πολεμική του μηχανή, το οποίο από τη θεμιτή αυτοάμυνα εξέπεσε στον κυνισμό, στις φρικαλεότητες και εντέλει στην εθνοκάθαρση. Από την αμερικανική κοινή γνώμη να αναστοχαστεί τις ευθύνες της και να δείξει έμπρακτα την απαρέσκεια και την αντίθεσή της στην πολιτική Μπάιντεν. Και από τα Πανεπιστήμιά τους να σταματήσουν να επενδύουν στο Ισραήλ σε εταιρείες που υποστηρίζουν τις ισραηλινές εκκαθαριστικές επιχειρήσεις. Να υπάρξει διαφάνεια και ενημέρωση τί χρήματα έχουν δεχθεί τα Πανεπιστήμια από το Ισραήλ και ισραηλινούς χορηγούς και πώς έχουν αξιοποιηθεί.
Η διαμαρτυρία τους δεν θυμίζει σε τίποτα την ελληνική πανεπιστημιακή πραγματικότητα.
Στα Α.Ε.Ι. μας μειοψηφίες ασκούν απροσχημάτιστη βία για να «περιφρουρήσουν» απεργίες, καταλήψεις, αυθαιρεσίες. Διατηρούν ανεξέλεγκτα «άβατα». Παρεμποδίζουν λειτουργίες. Διαλύουν συνεδριάσεις και απαγορεύουν εκδηλώσεις που δεν συμφωνούν με την ιδεολογία τους.
Με δύο λόγια, ακυρώνουν με τις αυταρχικές πρακτικές τους την ουσία των δημοκρατικών διαδικασιών. Καταργούν το Πανεπιστήμιο ως χώρο ελευθερίας της γνώμης, της κριτικής σκέψης και της διακίνησης ιδεών.
Στις αμερικανικές πανεπιστημιουπόλεις διαμαρτύρονται χωρίς βία ή ακρότητες, μέσα στο πλαίσιο του νόμου και του κράτους δικαίου και με σεβασμό στον πανεπιστημιακό θεσμό. Αυτά σημαίνουν ότι το Πανεπιστήμιο λειτουργεί. Μαθήματα, εκδηλώσεις, εξετάσεις, εργαστήρια διεξάγονται κανονικά για όσους απέχουν από τις διαδηλώσεις, δείχνοντας ανοχή και κατανόηση στην ακατανόητη γενοκτονία, αντίδραση του Ισραήλ.
Οι εναντιόφρονες φοιτητές και ακαδημαϊκοί κατηγορούνται ως αντισημίτες, ενώ το σωστό είναι αντι-σιωνιστές. Οι κυβερνήσεις του Ισραήλ έχουν καταφέρει, με τη σύμπραξη των Μ.Μ.Ε., στο δημόσιο λόγο να παγιωθεί η εννοιολογική ταύτιση του αντισημιτισμού, του αντιεβραϊσμού με τον αντισιωνισμό.
Αυτή η στρέβλωση, η γλωσσική κακοποίηση, παραπέμπει στην Απριλιανή χούντα των συνταγματαρχών του 1967, η οποία ταυτιζόταν με τον Ελληνισμό, χαρακτηρίζοντας ως ανθελληνική κάθε αντίσταση.
Ο αναβρασμός στα Πανεπιστήμια βγάζει στον αφρό το διχασμό και την πόλωση της αμερικανικής κοινωνίας.
Η εμπλοκή του πανεπιστημιακού χώρου σε πολιτικά ζητήματα έχει ξεσηκώσει τους συντηρητικούς, οι οποίοι χρησιμοποιούν το παλαιστινιακό για να προωθήσουν τη δική τους ατζέντα, που είναι η κατάργηση όλων των κατακτήσεων των τελευταίων ετών. Η αμφισβήτηση του Πανεπιστημίου ως χώρου ανάπτυξης της κριτικής διαδικασίας, της ελευθερίας του λόγου, της παραγωγής ενεργών πολιτών με κοινωνική συνείδηση.
Υπό την πίεση των ακροδεξιών τραμπιστών της αμερικανικής Βουλής των Αντιπροσώπων η Πρόεδρος του Κολούμπια, παρ’ ότι η Γερουσία του Πανεπιστημίου ήταν αντίθετη, κάλεσε την αστυνομία της Νέας Υόρκης να επιβάλλει την τάξη της κανονικότητας, διαλύοντας τις συγκεντρώσεις και τους καταυλισμούς.
Οι προνομιούχοι φοιτητές των αμερικανικών Πανεπιστημίων, υπερβαίνοντας την καθημερινότητά τους και τα στενά ιδιωτικά τους συμφέροντα, αντιπροσωπεύουν την ηθική συνείδηση της ανθρωπότητας.
Με τον κίνδυνο να στιγματισθούν ηθικά ως αντισημίτες, να περάσουν από πειθαρχικό, να υποστούν σύλληψη ή αποβολή από στέγαση και σίτιση ή και από τα Πανεπιστήμια, στηρίζουν ένα αίτημα δικαίου και ηθικής: τερματισμός, εδώ και τώρα, του πολέμου στη Γάζα.
Μας πηγαίνουν στη δεκαετία του ’60, στο μεγαλειώδες κίνημα των φοιτητικών κινητοποιήσεων ενάντια στον πόλεμο του Βιετνάμ. Και δείχνουν το δρόμο τού αγώνα, που πρέπει να ακολουθήσουν οι νέοι, αν θέλουν να λειτουργήσουν ως παράγοντας ανανέωσης και αλλαγής των κοινωνιών.
Χριστιανική 16 Μαΐου 2024
Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ & η εφημερίδα ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ παρουσίασαν το βιβλίο του Ηρακλή Κανακάκη: «Μαρίνος Αντύπας: Ο Επαναστάτης της Αγάπης»
Ομιλητές:
●Καρανικόλας Παύλος, Καθηγητής του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών
●Κανακάκης Ηρακλής, Συγγραφέας – Εκπαιδευτικός
Συντόνισε ο Γιάννης Ζερβός, Νομικός και Πρόεδρος της «Χριστιανικής Δημοκρατίας»
Η παρουσίαση έγινε το απόγευμα της Δευτέρας 13 Μαΐου 2024 στα γραφεία της ΧΔ & της εφημερίδας “Χριστιανική”. Details
OΤΑΝ Η KOMMATIKH ΜΑΦΙΑ ΕΙΣΒΆΛΛΕΙ ΣΤO ΔΗΜOΣΙO ΒΙO
Διεφθαρμένοι και λίγοι
Κυκλοφορεῖ μὲ τὸν παραπάνω τίτλο τὸ νέο φύλλο τῆς Πέμπτης 28ης Μαρτίου 2024 τῆς «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ». Στὸ κύριο ἄρθρο τοῦ Ἡρακλῆ Κανακάκη μὲ τὸν τὸν παραπάνω τίτλο, τονίζεται, μεταξὺ ἄλλων:
«…Με τον Κυριάκο Μητσοτάκη η καταβαράθρωση της ελληνικής δικαιοσύνης στη διεθνή κλίμακα αξιολόγησης συνεχίζεται και είναι η αντικειμενική αποτύπωση μίας θλιβερής πραγματικότητας. Με κριτήριο την ανεξαρτησία της από Κυβερνήσεις και εταιρικά συμφέροντα κατατάσσεται στην 83η θέση μεταξύ 141χωρών της υφηλίου, σύμφωνα με την αξιολόγηση του World Economic Forum (στοιχεία έτους 2019).
Στη μετέπειτα αξιολόγηση υπήρξε περαιτέρω υποβάθμιση 12 θέσεων έναντι της προηγουμένης. Δηλαδή βρίσκεται κάτω από χώρες της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής…. »
ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ
ΤΑ ΠΛΗΡΗ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
Του Ηρακλή Κανακάκη
Επί των ημερών του Κυριάκου Μητσοτάκη εκφυλίστηκε περαιτέρω, η πολιτική σε θέαμα, επικοινωνιακή διαχείριση και νομή εξουσίας. Εισέβαλλε η «κομματίλα» σε κάθε πτυχή του δημόσιου βίου και μόλυνε θεσμούς και αρχές, που είναι ταγμένοι να θωρακίζουν το κράτος δικαίου και τη δημοκρατία.
Εγκαλούσε την Κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για πρωτοφανή αύξηση του αριθμού των μετακλητών υπαλλήλων και για καταιγισμό διατάξεων, με τις οποίες νομιμοποιούνται εκ των υστέρων παράνομες δαπάνες του δημοσίου.
Το ρεκόρ καταρρίφθηκε και στις δύο περιπτώσεις, όταν η Ν.Δ. έγινε Κυβέρνηση. Τον Ιούνιο του 2019, επί ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ οι μετακλητοί υπάλληλοι ήταν 2.024. Το Μάιο του 2022 ο αριθμός τους ανήλθε στους 3.625 και σήμερα …Κύριος οίδε πόσοι είναι.
