Αναλγησία “θεσμών” για πρώτη κατοικία

Αναλγησία “θεσμών” για πρώτη κατοικία

Τα προβλήματα που προκαλεί η πανδημία του κοροναϊού και το “πάγωμα” των πιο πολλών δραστηριοτήτων λόγω της “καραντίνας” δεν φαίνεται να “συγκινεί” τους λεγόμενους θεσμούς που επιτηρούν την τήρηση των όρων του 3ου Μνημονίου. Έτσι, δεν έγινε δεκτό το αίτημα της ελληνικής κυβέρνησης για παράταση της προθεσμίας της υπαγωγής στην προστασία πέραν της 30ής Απριλίου, συμφωνημένη καταληκτική ημερομηνία.

Σύμφωνα με ΤΟ ΒΗΜΑ    οι διαπραγματεύσεις θα συνεχιστούν, με την κυβέρνηση να ελπίζει σε έστω και σύντομη παράταση. Σύμφωνα με το Capital     επειδή μόνο στην Ελλάδα υφίσταται ο θεσμός της προστασίας αυτής, επείγονται για την άμεση κατάργηση όλων των σχετικών νόμων (ν. 4605/2019), εξωδικαστικός μηχανισμός (ν. 4469/2017) και νόμος Κατσέλη (ν. 3869/2010), προκειμένου να μην επιβαρύνονται οι ισολογισμοί των Τραπεζών από τα “κόκκινα δάνεια” και για τον σκοπό αυτό, να αποδεισμευθεί η ταχεία εκπλειστηρίαση των κατοικιών.

Για να έλθει και η Ελλάδα, το ταχύτερο στην “κανονικότητα”, όπως αυτοί την αντιλαμβάνονται. Και παρά το γεγονός ότι οι Τράπεζες έχουν λάβει δισεκατομμύρια από τα χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων.

 

Κόντε: Αλληλεγγύη, αλλιώς ξεγράφουμε την “Ευρώπη”

Κόντε: Αλληλεγγύη, αλλιώς ξεγράφουμε την “Ευρώπη”

Αδιέξοδο και ρήξη στο λεγόμενο “Γιούρογκρουπ”, ανάμεσα στις χώρες του Νότου με ἐπικεφαλής την Ιταλία και σ’ αυτές του Βορρά με επικεφαλής της Ολλανδία, για τον τρόπο αντιμετώπισης της πρωτοφανούς οικονομικής κρίσης που προκαλεί η πανδημία του κοροναϊού. Οι χώρες του Νότου, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, ζητούν να υπάρξουν νέα εργαλεία αντιμετώπισης της της πανδημίας σε σχέση με τα υπάρχοντα που κρίνονται ανεπαρκή. Οι χώρες του Βορρά οχυρώνονται πίσω από το υπάρχον πλαίσιο, κομμένο και ραμμένο στα μέτρα τους, το οποίο έχει οικοδομηθεί στη βάση της εξυπηρέτησης συνθηκών απρόσκοπτου ελεύθερου “ανταγωνισμού” και όχι της αλληλεγγύης, που εκ των πραγμάτων δεν είναι κεντρικός σκοπός του υπάρχοντος μορφώματος.   

Η Ιταλία και οι νότιες χώρες επιδιώκουν την “αμοιβαιοποίηση” του χρέους με την έκδοση “ευρω-ομολόγων”, που απορρίπτει ο Βορράς και οριστική αλλαγή της δημοσιονομικής πολιτικής χωρίς όρους.

Οἱ βόρειες, ακόμα και αν δεχτούν κάποιας μορφής βοήθεια, επιδιώκουν αυτή να εξαρτηθεί από καταθλιπτικά μνημόνια.

Εκτός από τα “ευρω-ομόλογα”, υπάρχει η εναλλακτική γαλλική πρόταση δημιουργίας Ταμείου Αλληλεγγύης, όπως και άλλες προτάσεις για επιπλέον εγγυήσεις και πιστώσεις, χωρίς να καταφέρνουν οι Υπουργοί, που συνεδρίαζαν όλη νύχτα, να συμφωνήσουν.  Η συνεδρίαση επαναλαμβάνεται την Πέμπτη. Ο Γάλλος υπουργός Μπρυνό Λεμέρ φέρεται να είπε σε κάποια φάση:  «Ντροπή σας, ντροπή στην Ευρώπη. Σταματήστε αυτό το τσίρκο τώρα».

Ο Ιταλός πρωθυπουργός Τζουζέπε Κόντε δήλωσε χαρακτηριστικά σε συνέντευξή του στη γερμανική εφημερίδα “Μπιλντ”: 

«Πρέπει να αναπτύξουμε χρηματοπιστωτικά εργαλεία και να αποκτήσουμε ικανότητες αντίδρασης. Δεν ζητάμε από την Γερμανία και την Ολλανδία να υποχρεωθούν να πληρώσουν τα χρέη μας. Ζητάμε την χαλάρωση των δημοσιονομικών κανόνων. Διαφορετικά θα πρέπει να ξεγράψουμε την Ευρώπη και ο καθένας θα κάνει αυτό που νομίζει σωστό. Μια ταχεία ανάκαμψη είναι θετική για όλους».

Μένει να φανεί αν ο Κόντε θα μπορέσει να επιβάλει τη θέση του, ή θα συμβιβαστεί ταπεινωτικά.

 

 

“Φτάνει πιὰ μὲ τὸ ἀστεῖο τῆς Ε.Ε.”

“Φτάνει πιὰ μὲ τὸ ἀστεῖο τῆς Ε.Ε.”

Ἡ διαφαινόμενη χρεωκοπία τῆς “Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης” ὡς πρὸς τὴν ἀντιμετώπιση τῶν συνεπειῶν τῆς πανδημίας τοῦ “κοροναϊοῦ”, ἀναδεικνύει τὴν πραγματικότητα ὅτι τὸ σημερινὸ ὑπερεθνικὸ μόρφωμα, ἐνῶ ὑποκαθιστᾶ καὶ περιορίζει τὴν ἐθνικὴ κυριαρχία τῶν κρατῶν-μελῶν, δὲν ἀνταποκρίνεται στὶς ἀνάγκες ποὺ πρέπει νὰ καλύπτει ἡ ἐπιβαλλόμενη διεθνὴς συνεργασία καὶ ἀλληλεγγύη τῶν λαῶν.   

Γράφει σχετικά, σὲ ἄρθρο μὲ τίτλο “Φτἀνει πιὰ μὲ τὸ ἀστεῖο τῆς Ε.Ε.” ὀ διεθνολόγος καὶ δημοσιογράφος Δημήτρης Ἀπόκης:

 “Η σημερινή ΕΕ, είναι όχι απλά ανεπαρκής, αλλά ανύπαρκτη και απλά δεν μπορεί να υπηρετήσει τις ανάγκες των κοινωνιών της Ευρώπης, ειδικά στη μετά Covid19 εποχή. Αυτό το αστείο πρέπει ή να περιοριστεί σε μια σοβαρή όχι δικτατορική ένωση ελεύθερου εμπορίου και συνεργασίας στην οικονομία ή να διαλυθεί για να μπορέσουν οι χώρες και οι λαοί τους να ανακτήσουν την εθνική τους αξιοπρέπεια και την εθνική τους κυριαρχία.”

Τὸ 9ο Συνέδριο τῆς ΧΔ πέρσι τὸν Φεβρουάριο εἶχε ἐκτιμήσει, μεταξὺ ἄλλων, ὅτι “ Τὸ ὅραμά μας εἶναι μιὰ νέα μορφὴ πανευρωπαϊκῆς συνεργασίας στὴ θέση τῆς σημερινῆς Ε.Ε. ἀπὸ τὸν Ἀτλαντικὸ ἕως τὰ Οὐράλια, στὴ βάση τῆς ἐθνικῆς κυριαρχίας, τῆς κοινωνικῆς δικαιοσύνης καὶ τῆς διεθνοῦς ἀλληλεγγύης τῶν λαῶν.”

Μιὰ συνεργασία, ποὺ οὔτε θὰ καταργεῖ, οὔτε θὰ ὑποκαθιστᾶ τὴν ἐθνικὴ κυριαρχία, ἀλλὰ θὰ τὴ συμπληρώνει: Γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση θεμάτων ποὺ ἀπαιτοῦν διεθνῆ συνεργασία καὶ δὲν μπορεῖ μιὰ χώρα μόνη της νὰ ἀντιμετωπίσει, ὅπως ἡ τωρινὴ πανδημία. Ὑπάρχουν καὶ ἄλλα οὐσιαστικὰ ἀντικείμενα μιᾶς νέας μορφῆς πανευρωπαϊκῆς συνεργασίας, ποὺ δὲν χρειάζονται τὴν ὕπαρξη τῆς Ε.Ε. καὶ τοῦ “ζουρλομανδύα” τοῦ Εὐρώ. Ποὺ καὶ τὴν ἐθνικὴ κυριαρχία καταργοῦν καὶ τὴν ἐθνικὴ ἀξιοπρέπεια βάναυσα προσβάλλουν.

Η πανδημία απομυθοποιεί Ε.Ε. και Ευρώ

Η πανδημία απομυθοποιεί Ε.Ε. και Ευρώ

Στην κρίση του 2008, το ιερατείο των Βρυξελλών μπόρεσε να συγκαλύψει τα δομικά προβλήματα της “Ευρωπαϊκής Ένωσης”, αποδίδοντας τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν στις οικονομίες του ευρωπαϊκού νότου σε δική τους ευθύνη. Ότι δήθεν οι λαοί των χωρών αυτών ευθύνονται, επειδή δεν τηρούν τους “κανόνες”. Και επιβλήθηκαν τα επαχθή μνημόνια. Συγκαλύφθηκε η πραγματικότητα, ότι η Ευρωζώνη και το Ευρώ έχουν δομηθεί στα μέτρα της Γερμανίας και των δορυφόρων της. Οι μάσκες πέφτουν τώρα, που η Γερμανία μπλοκάρει την έκδοση Ευρω-ομολόγου για την αντιμετώπιση των συνεπειών της πανδημίας, για την οποία είναι δύσκολο να αποδώσει ευθύνες σε “ανεπρόκοπους” λαούς. 

 

Για να λέμε και “του στραβού το δίκιο”, δεν ήταν οι Γερμανοί που επεδίωξαν το κοινό νόμισμα. Το ισχυρό Μάρκο τούς ήταν αρκετό. Όμως, μετά την ένωση των δύο Γερμανιών, οι υπόλοιποι ευρωκράτες φοβήθηκαν ότι η Γερμανία, ενισχυμένη και διευρυμένη, θα μπορούσε να αυτονομηθεί από την Ε.Ε.. Νόμισαν, λοιπόν, ότι θα την δεσμεύσουν με τη δημιουργία του Ευρώ.

Ο τότε διοικητής της “Μπούντεσμπανκ” Καρλ Όττο Πελ είχε διαφωνήσει με το Ευρώ, όπως και πολλοί άλλοι Γερμανοί οικονομολόγοι. Όμως οι Γερμανοί κυβερνήτες παζάρεψαν σκληρά το Μάρκο τους. Και πέτυχαν, το νέο κοινό νόμισμα, το Ευρώ, να γίνει στα μέτρα τους, κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση του Μάρκου. Ευνοϊκό για τις οικονομίες που βασίζονταν στο σκληρό νόμισμα, καταστρεπτικό για τις οικονομίες που πετύχαιναν ανάπτυξη με τη διολίσθηση του νομίσματος. Και με “δικλείδες ασφαλείας” που επέτρεπαν τη μονοπώληση του οφέλους, χωρίς αναδιανομή και πραγματική αλληλεγγύη. Η Κεντρική Τράπεζα δεν επιτρέπεται να δανείζει τις κυβερνήσεις. Η Γερμανία αυτοεξαιρείται από την εφαρμογή των “κανόνων”, αφού το εμπορικό της πλεόνασμα είναι πάντοτε ανεξέλεγκτο και μεγαλύτερο από το επιτρεπόμενο.

Υπό την πίεση των περιστάσεων, ανεστάλη η ισχύς του συμφώνου δημοσιονομικής σταθερότητας.

Όμως, η Γερμανία και οι δορυφόροι της, με προεξάρχουσα την Ολλανδία, αρνούνται να προχωρήσουν στην έκδοση ευρω-ομολογου για τη στήριξη των δεινά πληττόμενων οικονομιών. Και αρχίζουν οι θιασώτες της λεγόμενης “ευρωπαϊκής ιδέας” να ξεφεύγουν από τις ψευδαισθήσεις τους.

Ο κ. Μητσοτάκης εκπροσωπεί τη μερίδα του πολιτικού συστήματος που πρεσβεύει την άνευ όρων υποταγή στο Ευρώ. Που αποδέχθηκε και ψήφισε επαχθή μνημόνια. Που νομίζει ότι ως δεδομένος σύμμαχος των ισχυρών θα έχει το κεφάλι του ήσυχο. Και προσγειώνεται στην πραγματικότητα. Οι προνομιούχοι “εταίροι” που επωφελήθηκαν από τον συνεταιρισμό του Ευρώ, αρνούνται να συνδράμουν τους υπόλοιπους.

Δήλωσε ο κ. Μητσοτάκης: «Ο κορωνοϊός αποτελεί ένα συμμετρικό σοκ για όλους. Άρα, χρειάζεται μια κοινή απάντηση η οποία θα επιτρέψει στην Ευρωπαϊκή Ένωση να δανειστεί φτηνά, μεγάλα ποσά για λογαριασμό όλων των κρατών-μελών. Εδώ δεν υπάρχουν «καλοί» και «κακοί» ούτε υπεύθυνοι και ανεύθυνοι. Όλοι δεχόμαστε την ίδια απειλή, «βράζουμε στο ίδιο καζάνι». Το 2020 δεν είναι 2010…»

Η διαφορά μας με τον κ. Μητσοτάκη είναι ότι ούτε το 2010 υπήρχαν “καλοί και κακοί”, “ανεύθυνοι και υπεύθυνοι”. Το νεοαποικιοκρατικό αυτό αφήγημα είχε δεχθεί το πολιτικό σύστημα με αποτέλεσμα την καταστροφή της χώρας. Παρόμοιες είναι οι συνέπειες για την Ιταλία, που διασώζεται λόγω της ισχυρής οικονομίας της.Για ναμη δεχτούν ότι πάσχει το σύστημα. πουλάνε το “παραμύθι” ότι πάσχουν οι χώρες.

Έτσι, μαζί με άλλους οκτώ ηγέτες χωρών, ζήτησε και ο κ. Μητσοτάκης την έκδοση ευρω-ομολόγου, για να εισπράξουν την ολλανδογερμανική άρνηση.  “Κατώτερη των περιστάσεων” χαρακτήρισε την σύνοδο κορυφής ο κ. Μητσοτάκης. Και είναι πολλοί οι “άνευ όρων” υποστηρικτές του Ευρώ, που φοβούνται ότι η κρίση που προκαλεί ο “κοροναϊός” θα φέρει και το τέλος της λεγόμενης “Ευρωπαϊκής Ιδέας”.

Ανάλογες ήταν οι αντιδράσεις και του Ιταλού Πρωθυπουργού Κόντε, αλλά και του Γάλλου Προέδρου Μακρόν.

Η Γερμανίδα Πρόεδρος της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν δεν άφησε περιθώρια για αμφιβολίες: “Όχι, επ’αυτού υπάρχουν πολύ σαφή νομικά όρια, δεν είναι αυτό το σχέδιο. Δεν δουλεύουμε πάνω σε αυτό.”

 

 

 

Τυραννικά καθεστῶτα χρησιμοποιοῦν ἀνθρώπους ὡς ὅπλα

Τυραννικά καθεστῶτα χρησιμοποιοῦν ἀνθρώπους ὡς ὅπλα

-Ασύμμετρος πόλεμος-

του Γιάννη Ζερβοῦ* –

Δὲν εἶναι ἁπλὰ καὶ αὐτονόητα τὰ πράγματα μὲ τὴν κατάσταση ποὺ δημιουργεῖται στὰ ἑλληνοτουρκικὰ σύνορα. Τὸ τουρκικὸ Κράτος χειραγωγεῖ τοὺς πρόσφυγες καὶ μετανάστες ποὺ βρίσκονται στὸ ἔδαφός του καὶ τοὺς κατευθύνει ἐπιλεκτικὰ νὰ παραβιάσουν τὰ σύνορά μας, ὅπως πανηγυρικὰ διακηρύσσει.

Ὑποτίθεται ὅτι ἐνεργεῖ μὲ τὸν τρόπο αὐτό, διότι ἡ «Εὐρώπη» ἀθέτησε τὶς ὑποσχέσεις της ἀπέναντι στὴ χώρα του. Ὅμως, ἡ δίοδος πρὸς τὴ Βουλγαρία ἐξακολουθεῖ νὰ εἶναι κλειστή, σύφωνα μὲ τὴ μαρτυρία μεταναστῶν. Πρὸς τὴν Ἑλλάδα ἀποστέλλονται κατὰ χιλιάδες, εἴτε ἀναγκαστικά, εἴτε μὲ παραπληροφόρηση ὅτι τὰ σύνορα θὰ ἀνοίξουν, εἴτε μὲ τὴν καλλιέργεια τῆς προσδοκίας ὅτι τοῦτο θὰ γίνει κατόπιν πιέσεως.

Εἶναι χαρακτηριστικὸ τῶν τυραννικῶν καθεστώτων καὶ τῶν ληστρικῶν «ἐννόμων τάξεων», νὰ χρησιμοποιοῦν ἀνθρώπους ὡς ὅπλα. Ἔτσι ἀκριβῶς ἐνεργεῖ ὁ κακὸς γείτονας, προκειμένου νὰ ἐκβιάσει καὶ νὰ προωθήσει τὰ ἰμπεριαλιστικά του σχέδια.

Δὲν διστάζει νὰ ἀναδειχθεῖ ἐπίσημα καὶ πανηγυρικὰ σὲ θεσμικὸ δουλέμπορα καὶ κρατικὸ διακινητὴ ἀνθρώπων.

Μὲ αὐτὸ τὸ δεδομένο, μπροστὰ σὲ αὐτὴ τὴν ὀργανωμένη ἀμφισβήτηση τῆς ἐθνικῆς της κυριαρχίας, τὸν ἀσύμμετρο αὐτὸ πόλεμο, ἡ χώρα μας ὑποχρεοῦται καὶ δικαιοῦται νὰ κλείσει τὰ σύνορά της.

Πολλαπλοὶ εἶναι οἱ στόχοι τοῦ Τούρκου Προέδρου: Ὁ ἐκβιασμὸς πρὸς τὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση εἶναι ὁ πλέον διακηρυγμένος καὶ ἀπροκάλυπτος, ἀφοῦ ὡς δικαιολογία χρησιμοποιεῖ ὅτι ἡ «Εὐρώπη» δὲν τήρησε τὶς ὑποσχέσεις της ἀπέναντι στὴ χώρα του.

Πέρα ἀπὸ συμπληρωματικὰ οἰκονομικὰ ὀφέλη, προσδοκᾶ πολιτικὴ καὶ οἰκονομικὴ στήριξη στὸν πόλεμο τῆς Συρίας ποὺ χάνει.
Τὸ τουρκικὸ καθεστὼς βρίσκεται σὲ κρίση, πολιτικὴ καὶ οἰκονομική. Καὶ τὴν κρίση αὐτὴ τὴν ἐξάγει. Μαζὶ μὲ χιλιάδες ἀνθρώπους,
τῶν ὁποίων γιὰ χρόνια ἀξιοποιοῦσε τὸ φθηνὸ ἐργατικὸ δυναμικό καὶ προφανῶς δὲν μπορεῖ πιὰ νὰ ἀπορροφήσει.

Παράλληλα, εἶναι προφανὲς ὅτι ἐπιθυμεῖ νὰ ἐξαντλήσει τὶς ἑλληνικὲς ἀντοχὲς γιὰ νὰ πετύχει ἐκβιαστικὰ παραχωρήσεις, ἰδίως στὴν κατεύθυνση τῆς ΑΟΖ καὶ τῆς συνεκμετάλλευσης τοῦ Αἰγαίου. Νὰ καταστήσει τὴν Ἑλλάδα φόρου ὑποτελῆ.

Τὸ μήνυμα εἶναι σαφές, ἂν γίνει σύγκριση μὲ τὴ στάση του ἀπέναντι στὴ γειτονικὴ Βουλγαρία, μὲ τὴν ὁποία φαίνεται νὰ ἔχει κλείσει ἄτυπη συμφωνία. Ὁ Βούλγαρος Πρωθυπουργὸς Μπορίσοφ, ἔχει συμμορφωθεῖ πλήρως μὲ τὶς τουρκικὲς ἐπιδιώξεις, τὶς ὁποῖες ὑπηρετεῖ στὰ πλαίσια τοῦ ΝΑΤΟ καὶ τῆς ΕΕ. Καὶ ἀπολαμβάνει «ἀσυλία» στὰ σύνορά του.

Ἡ κατάσταση ποὺ ἔχει δημιουργηθεῖ θέλει μεγάλη προσοχή. Ὁ ἔλεγχος δὲν πρέπει νὰ χαθεῖ. Διότι ταυτόχρονα μὲ τὸ ρόλο τοῦ διακινητῆ καὶ τοῦ δουλέμπορα, τὸ τουρκικὸ καθεστὼς δὲν διστάζει να φορέσει καὶ τὴ μάσκα τοῦ «ἀνθρωπιστῆ». Ἤδη, διαδίδουν ἀνυπόστατες φῆμες γιὰ τὸ φόνο δύο μεταναστῶν ἀπὸ τὶς ἑλληνικὲς ἀρχές. Ἐὰν ἡ κατάσταση τεθεῖ ἐκτὸς ἐλέγχου καὶ ὄντως χαθοῦν ἀνθρώπινες ζωές, δὲν ἀποκλείεται τοῦτο, πέρα ἀπὸ τὴν ἀνθρωπιστικὴ διάσταση τοῦ θέματος, ἀλλὰ καὶ τὸ μεθοδευμένο διασυρμὸ τῆς χώρας μας, νὰ ἀποτελέσει καὶ πρόσχημα γιὰ ἔνοπλη ἐπέμβαση.

Ὑποτίθεται, βέβαια, ὅτι ὡς μέλος τοῦ ΝΑΤΟ καὶ τῆς Ε.Ε., ἡ χώρα μας θὰ εἶχε λύσει τὸ πρόβλημα ἀσφαλείας, ὅπως διακήρυσσε ὁ
Κωνσταντίνος Καραμανλῆς ὁ πρεσβύτερος, κατὰ τὶς συζητἠσεις γιὰ τὴν ἔνταξη στὴν τότε ΕΟΚ.

Ὅμως, γίνεται ὅλο καὶ πιὸ φανερὸ ὅτι ἡ Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση οὔτε θέλει, οὔτε καὶ μπορεῖ νὰ ἐξασφαλίσει τὴν Ἑλλάδα ἀπέναντι στὴν ἐξωτερικὴ ἀπειλή. Κι αὐτὸ διότι ἡ Γερμανία καὶ ἄλλες εὐρωπαϊκὲς χῶρες, ἐπιθυμοῦν νὰ διατηροῦν καλὲς σχέσεις μὲ τὴν Τουρκία καὶ ἀρνοῦνται νὰ πράξουν τὸ αὐτονόητο, πρὸς κάθε κράτος ποὺ παραβιάζει τὸ διεθνὲς Δίκαιο: τὴν ἐπιβολὴ κυρώσεων.

Ἡ Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση, δὲν δίστασε νὰ δείξει τὸ ἀληθινό της πρόσωπο πρὸς τὴ χώρα μας τὸ 2015, ἐπιβάλλοντας τὰ καταστρεπτικὰ καὶ τιμωρητικὰ Μνημόνια. Τὸ πέτυχε, διότι ἀπὸ τὴν ἀρχὴ οἱ κ.κ. Τσίπρας καὶ Βαρουφάκης ἐμφανίζονταν ὡς «δεδομένοι» γιὰ λύση ἐντὸς συστήματος εὐρώ.

Ὁ κ. Μητσοτάκης, θεώρησε ὅτι θὰ λύσει τὰ προβλήματα τῆς χώρας ἐμφανιζόμενος ὡς ἀπολύτως νομοταγὴς καὶ δεδομένος σύμμαχος ποὺ ἐπιστρέφει στὴν «κανονικότητα». Κι ὅμως, οἱ «μεγάλοι μας σύμμαχοι» εἶναι ἕτοιμοι νὰ «πουλήσουν» τὴν Ἑλλάδα, προκειμένου ἡ Τουρκία νὰ ἐπανέλθει στὴ νατοϊκὴ κανονικότητα, πρὸς ἀντιμετώπιση Ρωσίας καὶ Κίνας.

Γίνεται φανερὸ ὅτι ἡ «δεδομένη» καὶ ὑποτελὴς πολιτικὴ καμμία ἐξασφάλιση δὲν παρέχει στὴ χώρα μας. Κι ἀρχίζει ἡ Κυβέρνηση νὰ τρέχει καὶ νὰ μὴ φτάνει, στὴ μόνη σωστὴ κατεύθυνση: Τὴ διεθνοποίηση τοῦ ζητήματος, μὲ τὴν καταγγελία τοῦ τουρκικοῦ ἰμπεριαλισμοῦ. Τὸ βέτο τῆς Ἑλλάδας στὸ σχέδιο κοινοῦ ἀνακοινωθέντος τοῦ ΝΑΤΟ ὑπὲρ τῆς Τουρκίας ἦταν πρὸς τὴ σωστὴ κατεύθυνση.

Ὅμως, χρειάζεται πολλὴ καὶ ὀργανωμένη δουλειὰ στὴν κατεύθυνση τῆς διεθνοποίησης τῆς καταγγελίας τῆς τουρκικῆς πολιτικῆς μὲ τὴν ἐπιβολὴ οὐσιαστικῶν κυρώσεων, ποὺ θὰ πιέσουν τὴν Ἄγκυρα νὰ συμμορφωθεῖ στὸ διεθνὲς δίκαιο.

Πρέπει ἐπίσης ἐνόψει τῆς διάψευσης τοῦ μύθου ὅτι ἡ Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση ἐξασφαλίζει τὰ σύνορα καὶ τὴν ἐθνική μας ἀκεραιότητα, νὰ ἀναδειχθεῖ τὸ ζήτημα, τὸ ὁποῖο ἐμεῖς ἔχουμε θέσει ἀπὸ τὴ δεκαετία τοῦ ’80: Κατὰ πόσο εἶναι ἐπωφελὴς ἡ συμμετοχή μας σὲ αὐτὸ τὸν ὀργανισμό.

Δὲν πρέπει νὰ ξεχνᾶμε ὅτι ἡ Ἑλλάδα εἶναι πέρασμα καὶ ὄχι προορισμὸς ὅλων αὐτῶν τῶν προσφύγων καὶ μεταναστῶν. Παρ’ ὅλα αὐτά, οἱ χῶρες προορισμοῦ τῆς Ε.Ε., ἀντὶ νὰ ἀναλάβουν τὶς εύθύνες τους, ἐπιδιώκουν νὰ τὴ μετατρέψουν σὲ «ἀποθήκη ψυχῶν»,
κάτι ποὺ δὲν πρέπει νὰ ἀνεχθοῦμε καὶ νὰ ἐπιτρέψουμε.

Ἐδῶ «πληρώνουμε» τὴν παρασιτικὴ λογικὴ καὶ τὴν κουτοπονηριὰ τῆς ἰθύνουσας τάξης τῆς χώρας. Νομίσανε, ὅτι ἐντασσόμενοι σὲ μιὰ λέσχη «ἰσχυρῶν», θὰ ἀποκτήσουμε κι ἐμεῖς «ἰσχὺ» αὐτομάτως. Τὸ ἔλεγε χαρακτηριστικὰ ὁ ἀείμνηστος Νίκος Ψαρουδάκης, ὅτι
δὲν μπορεῖ νὰ σταθεῖ ἰσότιμος συνεταιρισμὸς ἑνὸς ἐφοπλιστῆ μὲ ἕνα περίπτερο. Καὶ νὰ ποὺ στὰ πλαίσια τοῦ «καταμερισμοῦ» μὲ βάση τὸ συσχετισμὸ δυνάμεων, ἀναλογοῦν στὴ χώρα μας οἱ «βρωμοδουλειὲς» τῶν ἰσχυρῶν καὶ τὸ δυσανάλογο τίμημα γιὰ ξένες ἁμαρτίες.

Ἡ κατεστραμμένη Ἑλλάδα τῶν Μηνονίων ἔχει ἤδη προσφέρει πολὺ περισσότερα ἀπ’ ὅσα τῆς ἀναλογοῦν καὶ θέλουν νὰ τῆς φορτώσουν οἱ «ἑταῖροι».

Πρῶτα βήματα ἀλλαγῆς πολιτικῆς πρέπει νὰ εἶναι ἡ μονομερὴς ἀναστολὴ τῶν κανονισμῶν τοῦ Δουβλίνου, ἀλλὰ καὶ ἡ ἐξέταση
τῆς ἀποχώρησης ἀπὸ τὴ συνθήκη Σένκεν, τὴν ὁποία ἔχουν ἀτύπως καταργήσει εἰς βάρος μας ὁρισμένοι «ἑταῖροι». Τὸ καθεστὼς
Σένγκεν εἶναι καὶ βασικὴ αἰτία ποὺ κάνει τὴν Ἑλλάδα «πέρασμα» μεταναστῶν.

Ἀπὸ τὴ στιγμὴ ποὺ ἡ ρίζα τῶν προβλημάτων μας εἶναι ἡ πολιτικὴ τῶν ἰσχυρῶν, ἐπιβεβλημένη εἶναι ἡ πολιτικὴ πυγμῆς ἀπέναντί τους
καὶ ὄχι ἡ εὔκολη λύση τῆς καλλιέργειας μίσους πρὸς τὸν ἀδύναμο, ποὺ μόνο δεινὰ ἐπισύρει.

Οἱ κατατρεγμένοι ἀπὸ τοὺς τοπικοὺς πολέμους, τυραννικὰ καθεστῶτα καὶ τὴν ἀνέχεια ποὺ προκαλεῖ ἡ συσσώρευση πλούτου στοὺς ἰσχυροὺς τοῦ κόσμου, δὲν εἶναι ἐχθροί μας. Καὶ πρέπει νὰ καταπολεμηθοῦν στὴ γένεσή τους φαινόμενα μίσους καὶ ρατσισμοῦ. Μποροῦμε καὶ πρέπει, διαφυλάσσοντας τὴν ἐθνικὴ ἀκεραιότητα καὶ τὴν κοινωνικὴ συνοχὴ τῆς χώρας, νὰ διατηρήσουμε πρωτίστως
τὴν ἀνθρωπιά μας.

Τὸ «Εὐαγγέλιο τῆς Κρίσεως» δὲν ἐπιδέχεται παρερμηνεῖες, σὲ σχἐση μὲ τὴν ὀφειλόμενη συμπεριφορὰ πρὸς τοὺς «ἐλαχίστους» ἀδελφούς.

Ὅσο καὶ ἂν ἐμπλέκεται μὲ τὰ ἐθνικά μας θέματα, τὸ μεταναστευτικὸ εἶναι πρόβλημα πρωτίστως ἀνθρώπινο καὶ διεθνές. Καὶ θὰ ἐπιλυθεῖ σταδιακά, μὲ διεθνεῖς πρωτοβουλίες ἄρσης τῶν αἰτιῶν ποὺ προκαλοῦν τὸν ξεριζωμὸ τόσων ἀνθρώπων.

* Πρωτοσέλιδο ἄρθρο τοῦ φύλλου τῆς 5ης Μαρτίου 2020 τῆς “Χριστιανικῆς”

“Για μια Ευρώπη δικαιοσύνης” στη Θεσσαλονίκη (27/01/2020)

“Για μια Ευρώπη δικαιοσύνης” στη Θεσσαλονίκη (27/01/2020)

Η Εφημερίδα ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ οργανώνει εκδήλωση την Δευτέρα   27  Ιανουαρίου  2020  στις 7 μ.μ.  στο Δημαρχείο Θεσσαλονίκης – αίθουσα Μανώλης Αναγνωστάκης,  με θέμα:

«Ευρωπαϊκή Ένωση:

μύθοι και  πραγματικότητα.

Παρουσίαση βιβλίου με τις θέσεις της Χριστιανικής Δημοκρατίας για την Ευρώπη»

  Details

Πολωνία: Επωφελείται από την Ε.Ε. χωρίς να μπαίνει στον Ευρώ

Πολωνία: Επωφελείται από την Ε.Ε. χωρίς να μπαίνει στον Ευρώ

“Η στάθμιση των πλεονεκτημάτων, των ευκαιριών και των κινδύνων” πρέπει να είναι η βάση για οποιαδήποτε συζήτηση σε σχέση με την υιοθέτηση του Ευρώ, έχει δηλώσει στη πολωνική Βουλή (“Σέιμ”) ο υφυπουργός οικονομικών Λέσεκ Σκίμπα τον Απρίλιο του 2018. Διευκρινίζοντας σαφώς ότι “Η Πολωνία θα έπρεπε να εισέλθει στην Ευρωζώνη, όχι όμως προς το παρόν”. 

Καμμία τέτοια συζήτηση δεν έγινε στην Ελλάδα, ούτε καν λήφθηκε υπόψη αν η χώρα πληρούσε τις απαραίτητες προϋποθέσεις. επί Κυβερνήσεων Σημίτη στα τέλη της δεκαετίας του 1990. Η ένταξη στο Ευρώ είχε θεωρηθεί μονόδρομος χωρίς προϋποθέσεις. Έτσι, η περίοδος της ένταξης στην Ευρωζώνη ξεκίνησε με εντυπωσιακά αποτελέσματα, τα οποία αποδείχθηκαν εξίσου εντυπωσιακή “φούσκα”.

Η Πολωνία επωφελήθηκε όχι μόνον από τα ευρωπαϊκά κονδύλια, αλλά και τις μετακινήσεις βιομηχανιών από τη Δυτική Ευρώπη, προσφέροντας φθηνότερη εργασία. Όπως και από την ελεύθερη διακίνηση των εργαζομένων και τα εμβάσματα που στέλνουν. Έτσι, πετυχαίνει ρυθμούς ανάπτυξης 4-5%, με αποτέλεσμα να έχει περιθώρια να εφαρμόζει κοινωνική πολιτική. Μένοντας εκτός Ευρωζώνης, ΄μεγιστοποιεί τα οφέλη από αυτήν.  Ο πληθωρισμός κυμαίνεται στο 3,5%, η ανεργία στο 3% και το δημόσιο χρέος στο 50% του ΑΕΠ.

Το 2017, σε αντίθεση με όσα επιβάλλονται στην Ε.Ε. και στην Ευρωζώνη, μείωσε τα όρια ηλικίας της συνταξιοδότησης από το 67ο έτος για όλους, στο 65ο για τους άνδρες και το 60ό για τις γυναίκες. Ο κατώτερος μισθός στην Πολωνία ήταν 158 ευρώ το 1999 και ήδη έχει φτάσει τα 523 τον Ιούλιο του 2019, μετά την τελευταία αύξηση κατά 7,1%, ανταγωνιζόμενος αυτόν της Ελλάδας και ξεπερνώντας τον, αν υπολογιστεί η αγοραστική δύναμη.

Η πολωνική κυβέρνηση προβάλλεται ως “υπερσυντηρητική” από τα ΜΜΕ. Όμως, δεν κατέφυγε στη σώρευση πλεονασμάτων, αλλά πήρε μέτρα στην κατεύθυνση της κοινωνικής δικαιοσύνης, σε αντίθεση με τους Γερμανούς Χριστιανοδημοκράτες και Σοσιαλδημοκράτες, που ακολουθούν πολιτική σώρευσης πλούτου χωρίς να τον ανακατανέμουν στο Λαό.

Θα μπορούσε να αντικρούσει κανείς ότι σε μεγάλο βαθμό, η Πολωνία έχει επωφεληθεί από το κλείσιμο βιομηχανιών στη Δυτική Ευρώπη και τη μετεγκατάστασή τους στο έδαφός της. Τούτο δεν συνιστά αναδιανομή του πλούτου εις βάρος των ισχυρών, αλλά όφελος και πλουτισμό από την ανεργία και την σταδιακή εξαθλίωση των εργαζομένων της πρώην Δυτικής Ευρώπης. Που βλέπουν κατακτήσεις δεκαετιών να εξανεμίζονται εξαιτίας της προσφοράς φθηνής εργασίας στις πρώην ανατολικές χώρες.

Αν, όμως οι πολωνικές κυβερνήσεις ορθώς επωφελούνται από την Ε.Ε. με βάση το εθνικό συμφέρον της ΄χώρας τους, είναι αξιοκατάκριτες όταν ενσυνείδητα συντελούν στην άδικη επιβάρυνση άλλων λαών. Για το μεταναστευτικό- προσφυγικό ο λόγος και με την άρνησή τους να αναλάβουν ακόμα και ελάχιστο από το βάρος που σηκώνουν οι χώρες υποδοχής και διέλευσης των προσφυγικών./μεταναστευτικών ροών. Χώρες που – όπως η Ελλάδα-  δεν αποτελούν τον τελικό προορισμό όλων αυτών των ανθρώπων.

Ήδη, οι σχέσεις Πολωνίας -Ε.Ε. περνάνε κρίση, εξαιτίας θεσμικών αλλαγών που πραγματοποίησε η Πολωνία, με τις οποίες διαφωνεί η Ε.Ε.

Χ.Δ.:Το Brexit να οδηγήσει σε νέα δομή πανευρωπαϊκής συνεργασίας

Χ.Δ.:Το Brexit να οδηγήσει σε νέα δομή πανευρωπαϊκής συνεργασίας

To Κίνημα της Χριστιανικής Δημοκρατίας, εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση για το αποτέλεσμα των βρετανικών εκλογών της 12ης Δεκεμβρίου:

  1. Ο βρετανικός λαός, δίνοντας μεγάλη νίκη στον απερχόμενο Πρωθυπουργό Μπόρις Τζόνσον και ευρεία πλειοψηφία στο νέο Κοινοβούλιο, επιβεβαίωσε τη βούλησή του η Χώρα να αποχωρήσει οριστικά από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Έναν οργανισμό γερμανοκρατούμενο, ο οποίος, με βάση το περιεχόμενο των λεγόμενων «ευρωπαϊκών συνθηκών» επιβάλλει την πολιτική του νεοφιλελευθερισμού, της συρρίκνωσης του κοινωνικού Κράτους, της συσσώρευσης του πλούτου στους ολίγους και της εξαθλίωσης όλο και ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων. Έναν γραφειοκρατικό μηχανισμό τεχνοκρατών που καταργεί τη λαϊκή κυριαρχία στις χώρες μέλη.
  2. Με το αποτέλεσμα των βρετανικών εκλογών διαψεύδεται η διατεταγμένη προπαγάνδα ότι δήθεν οι παλινωδίες που ακολούθησαν το δημοψήφισμα του 2016, στο οποίο αποφασίστηκε η έξοδος από την Ε.Ε., οφείλονταν στους δισταγμούς λόγω επαπειλούμενης οικονομικής καταστροφής και στην αλλαγή της γνώμης του εκλογικού σώματος. Στην πραγματικότητα, αποδείχθηκε ότι επρόκειτο για «τρικλοποδιές» τμήματος των βρετανικών ελίτ που λυσσαλέα καταπολεμούσαν το Brexit.
  3. Διαψεύδεται επίσης η καταστροφολογία, αγαπημένη μέθοδος των ευρωκρατών, για να τρομοκρατούν τους λαούς και να τους κρατούν κλεισμένους στο «μαντρί» των δικών τους κατευθύνσεων. Να τους εκβιάζουν να δέχονται να χάσουν ένα μέρος των δικαιωμάτων τους, υπό την απειλή ότι θα τα χάσουν όλα. Τα μεγέθη της βρετανικής οικονομίας βγαίνουν ενισχυμένα, με την επιβεβαίωση της προοπτικής του Brexit.
  4. Ο ηγέτης του Εργατικού Κόμματος Τζέρεμι Κόρμπιν, παρά το γεγονός ότι ο ίδιος είχε καταψηφίσει την ένταξη της Μ. Βρετανίας στην τότε ΕΟΚ, δεν αντιλήφθηκε ότι η αποχώρηση από τη σημερινή Ε.Ε. ήταν η αναγκαία προϋπόθεση για την εφαρμογή του προχωρημένου ριζοσπαστικού προγράμματος που ο ίδιος εισηγήθηκε στο κόμμα του, του στην κατεύθυνση της κοινωνικής δικαιοσύνης. Δεν στήριξε ανεπιφύλακτα την εφαρμογή της λαϊκής ετυμηγορίας του 2016, αλλά κράτησε στάση ασαφή και επαμφοτερίζουσα, η οποία του στοίχισε την εκλογική ήττα. Επέτρεψε παράλληλα στους Συντηρητικούς να μονοπωλήσουν και να επιβάλουν τη δικιά τους συλλογιστική στην καταγγελία του ρόλου και της λειτουργίας της Ε.Ε..
  5. Η βάση του Εργατικού Κόμματος είχε μαζικά στηρίξει τον Τζέρεμι Κόρμπιν στην προσπάθειά του να δώσει ξανά φιλολαϊκό και κοινωνικό πρόσωπο στο κόμμα αυτό και να απομονώσει τους μεταλλαγμένους σοσιαλδημοκράτες που επικυριαρχούσαν. Τον εγκατέλειψε όμως από τη στιγμή που δεν στήριξε ανεπιφύλακτα το Brexit, παίζοντας, συνειδητά ή ανεπίγνωστα, το παιχνίδι των βρετανικών ελίτ.
  6. Είναι αξιοπρόσεκτο πόσο προβάλλουν τα συστημικά ΜΜΕ την μεγάλη εκλογική άνοδο των Σκωτσέζων εθνικιστών του SNP, που θα αποτελέσουν τον επόμενο μοχλό πίεσης του Συστήματος. Από αντίδραση στους Άγγλους, οι Σκωτσέζοι ψήφισαν παραμονή στην Ε.Ε., παραγνωρίζοντας ότι ο νεοφιλελεύθερος χαρακτήρας της έχει τα ίδια γνωρίσματα με τον θατσερικό νεοφιλελευθερισμό που ερήμωσε οικονομικά τη Σκωτία και έδωσε τροφή στο κίνημα για την ανεξαρτησία της, που ήταν αμελητέα δύναμη πριν ανέβει η Θάτσερ στην εξουσία.
  7. Όμως, προϋπόθεση για να φέρει βελτίωση το Brexit, είναι η επούλωση των πληγών που έφερε ο Θατσερισμός στη Χώρα, με την εξαθλίωση ευρύτατων λαϊκών στρωμάτων, αλλά και περιφερειών της Αγγλίας, όπως και της Σκωτίας. Με την καταπολέμηση της ανισότητας, την αποκατάσταση του κοινωνικού κράτους και την ουσιαστική ανακούφιση των αδικημένων λαϊκών στρωμάτων και περιφερειών. Όλα αυτά τα υποσχέθηκε ο νικητής των εκλογών Μπόρις Τζόνσον, αλλά ταυτόχρονα υπόσχεται επιπλέον παροχές και στην οικονομική Ολιγαρχία. Θα κληθεί να επιλέξει ανάμεσα στην εύνοια προς την Ολιγαρχία και στην κοινωνική συνοχή. Εάν δεν δώσει το βάρος στη τελευταία, τότε θα κινδυνεύσει άμεσα και η εθνική συνοχή της χώρας του, από τις αποσχιστικές τάσεις στη Σκωτία, στη Βόρειο Ιρλανδία και στην Ουαλία. Και θα δοθεί η ευκαιρία στην Ευρωπαϊκή Ένωση να τρομοκρατεί όσους θέλουν να την εγκαταλείψουν.
  8. Η Χ.Δ. είναι αντίθετη με την Ευρωπαϊκή Ένωση, διότι, αυτή, όπως έχει εκτιμήσει το Η’ Συνέδριο του 2015, «λειτουργεί ως υπηρέτης του μεγάλου χρηματοπιστωτικού Κεφαλαίου και ως μηχανισμός εξαθλίωσης των λαών». Κατά συνέπεια, δεν συμφωνούμε με λογικές εθνικιστικές και ξενοφοβικές που διατυπώθηκαν από μερίδα οπαδών του Brexit, τόσο στο ίδιο το Συντηρητικό Κόμμα, όσο και από συμμάχους του έξω από αυτό, όπως ο Νάιτζελ Φάρατζ. Αντίθετα, τάσσεται υπέρ μιας νέας μορφής πανευρωπαϊκής συνεργασίας, «στη βάση της εθνικής κυριαρχίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης και της διεθνούς αλληλεγγύης των λαών». (Θ’ Συνέδριο Χ.Δ. 2019)
  9. Η πολιτική του νεοφιλελευθερισμού και της λιτότητας, που προάγεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση, είναι μια πολιτική κατεξοχήν αντιχριστιανική, η οποία στο όνομα του ελεύθερου ανταγωνισμού, θεμελίου της Ε.Ε. ήδη με βάση την ιδρυτική συνθήκη της Ρώμης, εγκαθιδρύει το νόμο της ζούγκλας και του κοινωνικού δαρβινισμού, ευνοεί την κυριαρχία των ισχυρών επί των «ελαχίστων», τον πλουτισμό μιας μικρής μειοψηφίας εχόντων σε βάρος των πολλών και την αποδυνάμωση του κοινωνικού Κράτους που κατοχυρώνει την αξιοπρεπή διαβίωση των πολιτών.
  10. Με αυτές τις επισημάνσεις η Χ.Δ. εκτιμά το αποτέλεσμα των βρετανικών εκλογών καταρχήν ως μια θετική εξέλιξη, η οποία θα μπορούσε να είναι αφετηρία για την αντικατάσταση της Ε.Ε. από μια καινούργια δομή πανευρωπαϊκής συνεργασίας, στη βάση της εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας, της διεθνούς αλληλεγγύης και της κοινωνικής δικαιοσύνης.

Από το Γραφείο Τύπου της Χ.Δ.

“Ευρωπαϊκή Ένωση: μύθοι και πραγματικότητα”- Εκδήλωση στη Θεσσαλονίκη

“Ευρωπαϊκή Ένωση: μύθοι και πραγματικότητα”- Εκδήλωση στη Θεσσαλονίκη

Η Εφημερίδα ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ οργανώνει εκδήλωση την Τετάρτη  20  Νοεμβρίου  2019  στις 7 μ.μ.  στο Πολυδύναμο Κέντρο Νεότητας Δήμου Νεάπολης, Ζάκκα 25, (είσοδος από Διδυμοτείχου, παράλληλη στη Δαβάκη) με θέμα:

«Ευρωπαϊκή Ένωση: μύθοι και πραγματικότητα;»

Εισηγητές:

  • Δέσποινα Χαραλαμπίδου, Περιφερειακή Σύμβουλος Κεντρικής Μακεδονίας
  • Κώστας Χρυσόγονος, Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου Νομικής Σχολής ΑΠΘ, πρώην ευρωβουλευτής
  • Μανώλης Μηλιαράκης , φυσικός – επίτιμος πρόεδρος της Χριστιανικής Δημοκρατίας

Details

Μεταναστευτικό: Μόνη η Ελλάδα

Μεταναστευτικό: Μόνη η Ελλάδα

“ΠΟΝΤΙΟΣ ΠΙΛΑΤΟΣ” Η Ε.Ε.

του ΗΡΑΚΛΗ ΚΑΝΑΚΑΚΗ*

Η Ευρώπη των πεντακοσίων και πλέον εκατομμυρίων κατοίκων αφήνει τη μικρή Ελλάδα να διαχειριστεί μόνη της το προσφυγικό-μεταναστευτικό, οι διαστάσεις του οποίου την έχουν ξεπεράσει και διαμορφώνονται συνθήκες εθνικής τραγωδίας.
Αντί να αναλάβει τις ευθύνες που της αναλογούν, ως ένας από τους φυσικούς αυτουργούς που το δημιουργούν (οι άλλοι είναι ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, Ρωσία) και να εφαρμόσει δίκαιη και αναλογική κατανομή των προσφύγων-μεταναστών σε όλες τις χώρες τις Ε.Ε. (αποτελούν
λιγότερο του 1% του πληθυσμού της), προκαλεί με τον ποντιο-πιλατισμό και τον απύθμενο ψευτο-ανθρωπισμό της.
Μόνον αφελείς και ευρωπαρμένοι δεν το βλέπουν.
Αποδέχεται το κλείσιμο των συνόρων των κρατών-μελών της, το οποίο δεν είναι σημερινό φαινόμενο. Και το 1973-74 ως αντίδραση στην πετρελαϊκή κρίση οι περισσότερες δυτικο-ευρωπαϊκές χώρες απαγόρευσαν την οικονομική μετανάστευση.
Σε μία επίδειξη φαρισαϊσμού χρεώνει την ύψωση τειχών στην Ευρωπαϊκή Λαϊκιστική Ριζοσπαστική Δεξιά (Λ.Ρ.Δ.) λες και αυτή παίρνει τις αποφάσεις. Πολύ πριν η Λ.Ρ.Δ. κερδίσει σημαντική εκλογική στήριξη η δυτικο-ευρωπαϊκή πολιτική, μετατοπίσθηκε προς τα δεξιά από την κυρίαρχη Δεξιά, ως συνέπεια της νεοσυντηρητικής επιλογής στο εσωτερικό της. Η δε Αριστερά αποδείχτηκε ανίκανη
όχι μόνο να σταματήσει τη στροφή αλλά και εξαιρετικά συνεργάσιμη υποστηρίζοντάς την. Ο Ορμπάν, πρωθυπουργός της Ουγγαρίας, είναι ηγέτης του Fidesz (ΟΥΓΓΡΙΚΉ ΈΝΩΣΗ ΠΟΛΙΤΏΝ), το οποίο ταξινομείται ως «συντηρητικό» και «κεντροδεξιό» κόμμα. Το ακροδεξιό κόμμα στην Ουγγαρία είναι το Jobbik (Κίνημα για μία καλύτερη Ουγγαρία). Ο Ορμπάν χρησιμοποιεί ακροδεξιά ρητορική, για να νικήσει τον ανταγωνισμό από το Jobbik

Σήμερα η Ε.Ε. δεν απειλείται από την αυξητική υποστήριξη σε ακροδεξιούς πολιτικούς,αλλά από την αυξανόμενη υποστήριξη των ελίτ στην ακροδεξιά πολιτική. Κι όταν κατάφεραν ακροδεξιοί να συμμετάσχουν στην εξουσία, ήταν τα σκυλιά που γάβγιζαν, αλλά δεν δάγκωναν. Τελευταίο «σκυλί» που ξεδοντιάστηκε είναι ο ηγέτης της ιταλικής «Λίγκας» του Βορρά Ματέο Σαλβίνι.

Όπως μετέδωσε το πρακτορείο «Ρόιτερ», πριν λίγες ημέρες, έμαθε τα «όριά του» και έδωσε όρκο πίστης στο Ευρώ. Συγκεκριμένα, μεταξύ άλλων, δήλωσε: «Το λέω μια για πάντα και ελπίζω στο κόμμα μου κανένας να μη θέσει ξανά αυτό το θέμα. Η Λίγκα δεν σκέπτεται την έξοδο της Ιταλίας από το Ευρώ ή την Ευρωπαϊκή Ένωση…»
Κι ενώ έτσι έχουν τα ευρωπαϊκά πράγματα, τα νησιά υποδοχής έχουν μετατραπεί σε απέραντες προσφυγουπόλεις και οι κάτοικοί τους θυμωμένοι έχουν χάσει την πρόσβαση σε χωράφια τους και σε χώρους που άλλοτε κυκλοφορούσαν, εξαιτίας της αυξημένης παραβατικότητας που καταγράφεται. Στη δε ηπειρωτική Ελλάδα δεν υπάρχει περιοχή χωρίς αντιδράσεις στο ενδεχόμενο εγκατάστασης προσφύγων και μεταναστών.
Το εύκολο και στον πειρασμό αυτό πέφτουν πολλοί, είναι η επιδερμική «ανάγνωση» των διαμαρτυριών, που δεν επιτρέπει να δεις σωστά την αγωνία των ανθρώπων να ζουν ασφαλείς και να κινούνται άφοβα στις πλατείες και στους δρόμους. Το εύκολο είναι να
τους χαρακτηρίσεις «Χρυσαυγίτες» και «Ακροδεξιούς» και να προσχωρήσεις στην αντίληψη ότι κάτι τρέχει, αλλά δεν είναι σημαντικό και να συμφωνήσεις στη σημερινή αυτοκαταστροφική πορεία, που διέξοδο έχει την εθνική τραγωδία. Στο ίδιο αποτέλεσμα οδηγούν και οι όποιοι εξωραϊσμοί διαχειριστικού χαρακτήρα.
Το δύσκολο είναι η Κυβέρνηση και τα κόμματα της Αντιπολίτευσης να σοβαρευτούν και να συναινέσουν σε μία πολιτική
που θα εμπεδώσει στους πολίτες το αίσθημα ασφάλειας. Το δικαίωμα να μη νιώθουν ότι βρίσκονται σε κατάσταση ιδιότυπης ομηρείας και να καταγγείλουν την Ε.Ε. ότι είναι αυτή που υψώνει τα τείχη στα θύματα της δικής της πολιτικής.
Είναι αυτή η δήθεν αλληλέγγυα, που έγνοια της είναι πώς θα κρατήσει την αυλή της «καθαρή», αλλά πονά για το όνειδος των καταυλισμών τύπου Μόρια.
Είναι αλήθεια ότι η Κυβέρνηση Μητσοτάκη πιάστηκε ανέτοιμη. Τώρα προσπαθεί, πελαγωμένη, να δρομολογήσει διαδικασίες μίας εξορθολογισμένης διαχείρισης του προβλήματος που δεν είναι λύση.
Αλλά και η ΣΥΡΙΖΑΐικη «Αριστερά» να κάνει την αυτοκριτική της, γιατί ως Κυβέρνηση, η συνηγορία της υπέρ της ανθρωπιάς αποδείχτηκε αφερέγγυα, δημιουργώντας καταυλισμούς της ντροπής και διευκολύνοντας τη δημοφιλία του μισαλλόδοξου λόγου.

* Πρωτοσέλιδο άρθρο του φύλλου 1044 της 31ης Οκτωβρίου 2019