Γεννήθηκε το 1957 στην Αθήνα και μεγάλωσε στου Γκύζη. Παρακολούθησε μαθήματα Νομικής στη Θεσσαλονίκη και Φιλολογίας στο Ρέθυμνο. Στα φοιτητικά χρόνια υπήρξε μέλος της Χριστιανοσοσιαλιστικής Σπουδαστικής Κίνησης και την εκπροσώπησε στις σχολές που σπούδαζε, όπως επίσης και στα πανσπουδαστικά συνέδρια και κεντρικά συμβούλια της ΦΕΑΠΘ και ΕΦΕΕ. Ίδρυσε στη Θεσσαλονίκη, ως τμήμα του Φοιτητικού Ομίλου Θεάτρου Κινηματογράφου (ΦΟΘΚ), την ομάδα για Καραγκιόζη το ’76-’77.

Στις αρχές της δεκαετίας του ’80 (μετά την διεύθυνση απ’ τον ίδιο του περιοδικού Σημάδια) συμμετείχε πρωτεργατικά στη δημιουργία, μαζί με τον ιδρυτή του αείμνηστο θεολόγο Παναγιώτη Νέλλα, του κλασσικού πλέον περιοδικού σπουδής στην  Παράδοση Σύναξη. Μετά τη θητεία του στο Ναυτικό, στη βάση της Σούδας -και ενώ ενυμφεύθη και συν τω χρόνω απέκτησε τέκνα άρρεν και θήλυ- δέχθηκε να είναι με τη Μελίνα Μερκούρη υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος Αθηναίων το 1990. Κατόπιν, επί πενταετία και άνω, συνεργάστηκε ως παραγωγός ραδιοφώνου στό τέταρτο πρόγραμμα και στό ξεκίνημα του Ραδιοσταθμού της Εκκλησίας της Ελλάδος (ως παραγωγός και σύμβουλος).

Από τα μέσα της δεκαετίας του ’90 ασχολήθηκε συστηματικότερα με το Θέατρο Σκιών, δίνοντας παραστάσεις σε όλη την Ελλάδα και στο εξωτερικό (Γερμανία, Η.Π.Α., Καναδά). Ήταν αντιπρόεδρος του Συλλόγου Φίλων  του  Καραγκιόζη ως και τον θάνατο του ιδρυτή και προέδρου του Μάνθου Αθηναίου στα 2009. Αρθρογραφεί επί δεκαετίες ποικιλώνυμα στην εφημερίδα Χριστιανική, είναι παλαιό μέλος της Κ.Ε. και του Π.Γ. της Χριστιανικής Δημοκρατίας, ενώ στις αρχές της δεκαετίας του 2010 διετέλεσε αντιπρόεδρός της. Τα τελευταία χρόνια, μετά το 2015 ειδικεύεται στη συγγραφή και κυκλοφορία του περιοδικού ΚαραγκιοζοΛόγιον, ενώ είναι μέλος του Δ.Σ. του Πανελληνίου Σωματείου Θεάτρου Σκιών και παράλληλα συντάκτης του περιοδικού του.

Παρ’όλον  ότι  θεωρεί  σπουδαιότερη  μορφή του Νέου Ελληνισμού τον Γεώργιο Καραϊσκάκη, παραμένει αθεράπευτα Στελλόβιος και Αεκτζής, ενώ παρακολούθησε  στο γήπεδο  της Λεωφόρου, όντας Γκυζιώτης, τα ματς του Παναθηναϊκού, ειδικά το 3-0 επί του Ερυθρού Αστέρα από το κιγκλίδωμα του αγωνιστικού χώρου (θα μείνει αξέχαστο)! Ασχολείται κατ’ εξακολούθηση με την μελέτη της νεώτερης ελληνικής ποίησης και λογοτεχνίας. Παλαμάς (χωρίς να ξεχνά τους άλλους δύο Μεσολογγίτες Μαλακάση και Γκόρπα), Ρίτσος, Ελύτης αλλά και Καρούζος, Σαχτούρης, Εγγονόπου­ λος- Κόντογλου, Πεντζίκης, Παπαδιαμάντης, Γρανίτσας  και  Παπαντωνίου.  Αδιαφορεί  για τη λεγόμεvη  σύγχρονη  παραγωγή νεοελληνικών μυθιστορημάτων  εκτός  ίσως από  τους λίγο  φίλους του μακαρίτες  πια  και αξιομακάριστους Χρήστο Βακαλόπουλο και Κωστή  Παπαγιώργη !

Τα   τελευταία   χρόνια   δεν  βλέπει  τηλεόραση, δεν   μετέχει   στο   διαδίκτυο, παρακολουθεί  παλαιά γουέστερν του Χωκς, του Στάρτζες, του Πέκινπα, του Λεόνε, ενώ θεωρεί παρανοϊκό να παθιάζεται κανείς με τον κινηματογράφο τη στιγμή που δεν υπάρχουν πια οι Ιταλοί νεορεαλιστές, ο Μπέργκμαν και φυσικά ο μοναδικής μεγαλοφυίας Αντρέϊ Αρσέvιεβιτς Ταρκόφσκι! Εξυπονοείται ότι «λατρεύει» τον αξεπέραστο και παγκόσμιο Φιοντόρ. Μιχαήλοβιτς Ντοστογιέφσκι, μελετά τον σπουδαίο «υπερσύγχρονο» φιλόσοφο Νικολάϊ Μπερντιάγεφ, ενώ  δεν  πολυασχολείται  με  την «μεταφυσική», απορεί με τις δυτικόφερτες μόδες του ανατολισμού (γιόγκα κ.λπ.) τη στιγμή που υπάρχουν οι Μυστικοί πατέρες της καθ’ ημάς Ανατολής, όπως ο Καβάσιλας, ο Γρηγόριος Παλαμάς, ο Μάξιμος Ομολογητ

ής,  ο Ισαάκ Σύρος, ο Ιωάννης

της Κλίμακος και οι νεώτεροι Ρώσσοι, Βαλκάνιοι και Ρωμηοί στάρετς!

Δεν ταξειδεύει σε χάϊ και μαστ προορισμούς, αποφεύγει τις ξένες κουζίνες γιατί υπάρχει ακόμα φριγαδέλι Αγρινιώτικο, δεν πολυελπίζει  να εκλεγεί, αλλά ούτε και θα σκάσει για τούτο. Μια προσπάθεια φτάνει! Ή μήπως όχι;