Είδαμε κι εμείς χτες κάποια… χαρακτηριστικά αποσπάσματα από την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών. Τους Ολυμπιακούς στη σύγχρονη εποχή τους επανέφερε ο βαρώνος Πιέρ ντε Κουπερτέν το 1936, με άνευ ετέρου καραμπινάτα ναζιστικά χαρακτηριστικά και συνθηματολογία (άλλωστε, ήταν κι ο ίδιος φιλοναζιστής), οπότε εξαρχής δεν περιμέναμε πολλά. Ωστόσο, αυτό ήταν το κάτι άλλο: το βασικό δρώμενο με τον βαθέως κυανού χρώματος Διόνυσο και τις drag queens εμφανώς ήθελε να μας μιλήσει για αυτό που λέγεται “γκέι κουλτούρα”, “ορατότητα των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων” και εντάσσεται ασφαλώς στην Woke κουλτούρα. Ωστόσο, συχνά έχει γραφτεί ότι η πλειοψηφία του γαλλικού λαού δεν αποδέχεται ως έχει τη συγκεκριμένη κουλτούρα (Wokeism), που θεωρεί γενικά φερμένη από τις ΉΠΑ και αλλότρια προς τη δική της. Η κυρίαρχη ωστόσο νεοφιλελεύθερη κουλτούρα του ακραίου κέντρου το προβάλλει αυτό ως θέμα ισότητας. Κι εδώ ταιριάζει αυτό που έλεγε παλιότερα με άλλη αφορμή ο Φρανσουά-Ρενέ ντε Σατωμπριάν: “το πραγματικό είδωλο των Γάλλων δεν είναι η ελευθερία αλλά η ισότητα. Η ισότητα όμως έχει μυστικούς δεσμούς με το δεσποτισμό”.
Και ο μεγάλος Αμερικανός κοινωνιολόγος Κρίστοφερ Λας είχε γράψει στο τελευταίο του έργο τα εξής:
“Οι πολιτιστικοί πόλεμοι που έχουν ξεσπάσει στην Αμερική [σ.σ.: και όχι μόνο] μετά τη δεκαετία του ’60 κατανοούνται καλύτερα ως μια μορφή πάλης των τάξεων, όπου μια πεφωτισμένη ελίτ επιδιώκει όχι τόσο να επιβάλει τις αξίες της στην πλειοψηφία (μια πλειοψηφία που θεωρείται αθεράπευτα ρατσιστική, σεξιστική, επαρχιώτικη και ξενοφοβική), πολύ λιγότερο να πείσει την πλειοψηφία μέσω ενός έλλογου δημόσιου διάλογου, όσο να δημιουργήσει μια νέα ηθική και διανοητική τάξη, οι όροι της οποίας δίνονται από τις ίδιες τις ελίτ”.
Φαίνεται γενικότερα ότι όσο αυτό που λέγεται στη νεότερη (αλλά και στη χριστιανική) κοινωνιολογία “κοινωνικό πρόβλημα” θα οξύνεται, όσο η ανισοκατανομή του εισοδήματος θα αυξάνεται -και αυξάνεται… προοδευτικά από την εποχή του Ρόναλντ Ρήγκαν-, όσο οι γενιές των σημερινών ανήλικων θα σκέφτονται να μην παν καν στο πανεπιστήμιο λόγω και του υπέρογκου κόστους αλλά να κυνηγήσουν χειρωνακτικές εργασίες (η μισή Γενιά Ζ στις ΉΠΑ π.χ. το σκέφτεται αυτό σήμερα), τόσο θα υπερπροβάλλονται ζητήματα μειονοτικά και θα δίνονται με τη σέσουλα δικαιώματα “ισότητας στο γάμο και την οικογένεια” και άλλα συναφή. Αν μπορέσει μάλιστα η διεθνής των πλουτοκρατών να επιτύχει τον εσωτερικό διχασμό της ολοένα και αυξανόμενης εξαθλιωμένης τάξης των εργαζομένων, αυτό θα είναι αναμφίβολα το μεγαλύτερο επίτευγμά της.

Παρά τη συντριβή του κόμματός του στις Ευρωεκλογές της 7ης Ιουνίου και στον 1ο γύρο των βουλευτικών εκλογών που ακολούθησαν στις 30 Ιουνίου, ο Γάλλος Πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν…νεκραναστήθηκε. Στον πρώτο γύρο των εκλογών, όπου καταμετρήθηκαν τα πσοοστά των πολιτικών δυνάμεων σε όλη τη χώρα, η παράταξη του Μακρόν είχε έρθει 3η, με ποσοστό 21,28%. Πρώτο ήταν το κόμμα της Μαριν Λεπέν με 33.21 με δεύτερο σε ψήφους το “νέο λαϊκό μέτωπο”  της Αριστεράς με 28,21%. Στον 2ο γύρο όπου και κρίθηκε η κατανομή των εδρών, τα πράγματα αντιστράφηκαν. Λόγω του εκλογικού συστήματος, αλλά και της προτροπής της ηγεσίας της Αριστεράς να καταψηφιστούν οι υποψήφιοι του κόμματος Λεπέν που διεκδικούσαν εκλογή στον 2ο γύρο. Το κόμμα Λεπέν αύξησε κατά πολύ τη δύναμή σε σχέση με την εκλογή του 2022, αλλά ήρθε 3ο σε έδρες. Δεύτερη ήρθε η παράταξη Μακρόν και πρώτη η Αριστερά, χωρίς ωστόσο κανείς να ελέγχει την απόλυτη πλειοψηφία.    Details

Η αιφνιδιαστική απόφαση του Γάλλου Προέδρου Εμμανουέλ Μακρόν, μετά την ήττα του κόμματός του στις Ευρωεκλογές, να διαλύσει την Εθνοσυνέλευση και να προκηρύξει βουλευτικές εκλογές εγείρει πολλά ερωτηματικά. Φαινομενικά, ο κ. Μακρόν επέδειξε σεβασμό στην εκδήλωση της λαϊκής βούλησης, ενόψει της δυσαρμονίας της σύνθεσης της διαλυμένης Βουλής του 2022 με τη λαϊκή ψήφο. Ποιος είναι όμως ο πραγματικός λόγος; Ποικίλες είναι οι εικασίες: 

Ενόψει της ραγδαίας φθοράς του κόμματός του, ο κ. Μακρόν επιχειρεί να προλάβει τα χειρότερα. Ακόμα και με το ενδεχόμενο “συγκατοίκησης” με τον κ. Μπαρντελά, υποψήφιο πρωθυπουργό του κόμματος του “Εθνικού Συναγερμού” της Μαρίν Λεπέν, εάν το κόμμα αυτό συγκεντρώσει πλειοψηφία. Με βάση το γαλλικό σύνταγμα, ο Πρόεδρος διατηρεί ενισχυμένες εξουσίες στην άμυνα και εξωτερική πολιτική. “Συγκατοίκηση” αντιπάλων Προέδρων και Πρωθυπουργών έχει ξαναγίνει, με δεξιές κυβερνήσεις επί προδρίας Μιτεράν και σοσιαλιστική κυβέρνηση επί προεδρίας Σιράκ. Πάντοτε με φθορά της παράταξης του Πρωθυπουργού και κερδισμένη αυτή του Προέδρου. Οπότε, ενόψει των προεδρικών εκλογών του 2027, όπου δεν του επιτρέπεται να είναι υποψήφιος αφού συμπληρώνει δεύτερη θητεία, ο κ. Μακρόν ελπίζει ότι ενδεχόμενη κυβέρνηση του “Εθνικού Συναγερμού” θα υποστεί τέτοια φθορά, ώστε να ανακοπεί το ευνοϊκό ρεύμα. Δημιουργώντας εγκαίρως τις προϋποθέσεις τις εκλογές εκείνες να κερδίσει ο υποψήφιος του δικού του κόμματος.

Ότι η συστημική Δεξιά αποδέχεται το ενδεχόμενο συγκυβέρνησης με την παράταξη Λεπέν προκύπτει και από διαφαινόμενη στροφή ΜΜΕ που θεωρούνται κοντινά στο “(Προεδρικό) Μέγαρο των Ηλυσίων” σε θέσεις ευνοϊκότερες για τον “Εθνικό Συναγερμό”. Ενδεχομένως, οι ιθύνουσες τάξεις της χώρας επιθυμούν να ενσωματώσουν την ακροδεξιά, στο βαθμό που ο οικονομικός νεοφιλελευθερισμός και η ατομοκρατούμενη καταναλωτική κοινωνία δεν είναι ασυμβίβαστα με τις φοβίες, την ανασφάλεια και τις λογικές μίσους στις οποίες αυτή στηρίζεται. Ήδη, ο κ. Μπαρντελά επιχειρεί να αποστασιοποιηθεί από φιλολαϊκές θέσεις, όπως η επαναφορά του 60ού έτους ως συνταξιοδοτικού ορίου.

Η Αριστερά συγκρότησε “Λαϊκό Μέτωπο” προς απόκρουση της ανόδου της Ακροδεξιάς. Όμως, προκειμένου να επέλθει σύγκλιση, στρογγύλεψαν αρκετές από τις θέσεις τους οι επιμέρους συνιστώσες. Με βάση τις δημοσκοπήσεις, είναι απίθανο να πετύχουν πλειοψηφία στη νέα Εθνοσυνέλευση.

Στην περίπτωση που δεν σχηματισθεί νέα πλειοψηφία, ο Μακρόν πιθανόν ελπίζει να επιβιώσει και να ελέγξει τις εξελίξεις σχηματίζοντας κυβέρνηση τεχνοκρατών.

Δεν θεωρείται απίθανο, σε περίπτωση συντριπτικής επιτυχίας του “Εθνικού Συναγερμού”, ο τελευταίος, προκειμένου να αποφύγει τη φθορά, να αρνηθεί να μετάσχει σε κυβέρνηση και να αξιώσει παραίτηση του Προέδρου. Στην περίπτωση αυτή, δεν αποκλείεται ο Μακρόν, να πραγματοποιήσει “ηρωική έξοδο”, όπως έκανε και ο Ντε Γκωλ το 1969. Όμως, ο Ντε Γκωλ είχε χάσει ένα δημοψήφισμα. Δεν είχε υποστεί συντριπτική εκλογική ήττα…

  

  • ΑΠΟ ΤΟ 43% ΤΟ 2010 ΜΟΛΙΣ 29% ΤΩΝ ΓΑΛΛΩΝ ΔΗΛΩΝΕ ΤΟ 2020 ΟΤΙ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΟΥΣΕ ΝΑ ΣΥΝΔΕΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΡΩΜΑΙΟΚΑΘΟΛΙΚΙΣΜΟ

Όπως επισημαίνει το ενημερωτικό δελτίο της 11.4.2024 του γαλλικού περιοδικού “Τεμουανιάζ Κρετιέν” μεγάλη είναι η πτώση του ποσοστού του πληθυσμού της χώρας αυτής που εξακολουθεί να δηλώνει ότι συνδέεται με το ρωμαιοκαθολικό δόγμα το 2020 σε σχέση με το 2010. Σύμφωνα με μελέτη του Εθνικού Ινστιτούτου Δημογραφικών Μελετών που δημοσιεύτηκε πέρσι, μόλις το 29% των Γάλλων δήλωνε ότι συνδέεται με τον ρωμαιοκαθολικισμό. Έναντι ποσοστού 43% που δήλωνε το ίδιο το 2010. ¨Όσες επιφυλάξεις και αν υπάρχουν για την ακρίβεια των δημοσκοπικών ευρημάτων, οι πραγματικοί αριθμοί είναι το ίδιο αμείλικτοι, αφού οι βαπτίσεις μειώθηκαν από 400.000 το χρόνο το 2000, σε 200.000 το 2019. Σε προηγούμενη πρόσφατη ανάρτησή μας είχαμε παρουσιάσει ανάλογα στοιχεία του κοινωνιολόγου Εμμανουέλ Τοντ στο περιοδικό Elucid, όπου φαίνεται η πτωτική πορεία του ποσοστού των βαπτίσεων επί των γεννησεων, των ρωμαιοκαθολικών γάμων επί του συνόλου των γάμων, των ταφών επί του συνόλου των θανάτων, αφού όλο και περισσότεροι προσχωρούν στην αποτέφρωση. 

Το διάγραμμα για τη Γαλλία που ανάρτησε το Elucid στην παρουσίαση της συνέντευξης του Εμμανουέλ Τοντ. Με πορτοκαλί χρώμα η διαμόρφωση από το 1950 στο 2020 των ποσοστών των βαπτίσεων επί των γεννήσεων (γαλάζια καμπύλη), των ρ/κ γάμων επί του συνόλου (πορτοκαλί), των ταφών επί του συνόλου των θανάτων (γκρι). Σημειώνεται το έτος 2013 ως νομοθέτηση του γάμου ομοφύλων, που εκεί αποκλήθηκε “γάμος για όλους”. Η χρονική περίοδος πέρα από το 2013 αποκαλείται “μηδενικό στάδιο της θρησκείας”, με την έννοια της ολοκληρωτικής κατάρρευσης και εκμηδένισης της επιρροής της.

  Ο Τοντ μοιάζει να επιβεβαιώνεται και ως προς τη θέση του ότι ο λεγόμενος “γάμος ομοφύλων” αποτελεί ορόσημο για την αποχριστιανοποίηση μιας κοινωνίας. Στη Γαλλία νομοθετήθηκε το 2013, τη δεκαετία της ΄μεγάλης πτώσης του απόλυτου αριθμού των βαπτίσεων, όπως και της κατάρρευσης του ποσοσστού της σύνδεσης του γαλλικού πληθυσμού με την πάλαι ποτέ επικρατούσα θρησκεία της χώρας. Το 1950, το 70% των γάμων ήταν θρησκευτικοί, πάνω από το 90% των νεογέννητων βαπτιζόταν στη ρωμαιοκαθολική εκκλησία, το 100% των τεθνεώτων θαβόταν στα κοιμητήρια… Προηγήθηκε η σταδιακή αποκοπή από τις παραδόσεις, για να ακολουθήσει η κατάρρευση και της αίσθησης της σύνδεσης με τον ρωμαιοκαθολικισμό.

Μένει να δούμε κατά πόσο η παρούσα δεκαετία της νομοθέτησης του “γάμου ομοφύλων” στην Ελλάδα θα συνοδευτεί με ανάλογη άνοδο του ποσοστού αποξένωσης από την εδώ επικρατούσα θρησκεία.

Συνεχίζονται για τέσσερις μέρες οι εκδηλώσεις διαμαρτυρίας για το φόνο 17χρονου Ναέλ από αστυνομικό. Ο 17χρονος, τον οποίο είχαν σταματήσει αστυνομικοί για έλεγχο ενώ οδηγούσε, επιχείρησε να επιταχύνει και να διαφύγει και γι’ αυτό πυροβολήθηκεστι στήθος. Ο αστυνομικός επιχείρησε να προβάλει τον ισχυρισμό ότι ήταν σε νόμιμη άμυνα, αλλά τα βίντεο από το περιστατικό δείχνουν ότι αυτός και ο συνάδελφός του στέκονταν στο πλάι του αυτοκινήτου και δεν διέτρεχαν κανένα κίνδυνο.       Details

  • ΧΥΔΑΙΟ ΥΒΡΕΟΛΟΓΙΟ “ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ” ΤΗΛΕΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗ ΣΕ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΕΠΕΙΔΗ ΑΣΚΗΣΕ ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΤΟΝ ΟΛΙΓΑΡΧΗ ΠΡΩΗΝ ΕΡΓΟΔΟΤΗ ΤΟΥ

Το φαινόμενο των Ολιγαρχών που εκτός από την οικονομική ζωή μιας χώρας ελέγχουν και τα ΜΜΕ και κατ’ επέκταση την πολιτική ζωή δεν είναι μόνον ελληνικό. Η παντοδυναμία τους τούς δίνει απύθμενο θράσος, όπως δείχνει το πρωτοφανές επεισόδιο ανάμεσα στον τηλεπαρουσιαστή Σιρίλ Ανουνά και τον εκλεγμένο 22χρονο βουλευτή της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης Λουί Μπουαγιάρ της “Ανυπότακτης Γαλλίας” , στον αέρα του τηλεοπτικού σταθμού C-8 του μεγαλοεπιχειρηματία και καναλάρχη Βενσέν Μπολορέ.      Details

Όπως είναι γνωστό, ο Γάλλος Πρόεδρος Μακρόν επανεκλέχτηκε για δεύτερη θητεία, όμως το κόμμα του και οι σύμμαχοί του κατάφεραν να κερδίσουν μόνο σχετική πλειοψηφία στις βουλευτικές εκλογές που ακολούθησαν, με 250 έδρες επί 577, πολύ μακριά από την απόλυτη πλειοψηφία των 288 εδρών. Σύμφωνα με το γαλλικό Σύνταγμα, η κυβέρνηση υπό τον πρωθυπουργό που ορίζεται από τον Πρόεδρο, δεν είναι υποχρεωμένη να ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης από την Εθνοσυνέλευση. Αυτή ήταν η επιλογή της κυβέρνησης της πρωθυπουργού Ελιζαμπέτ Μπορν. Για το λόγο αυτό, η “Νέα Λαϊκή, Οικολογική και Κοινωνική Ενότητα” (NUPES) ο συνασπισμός των κομμάτων της Αριστεράς (Ανυπότακτη Γαλλία, Σοσιαλιστές, Κομμουνιστές και Οικολόγοι), που ήρθε 2ος στις βουλευτικές εκλογές, υπέβαλε πρόταση δυσπιστίας. Η πρόταση απορρίφθηκε επειδή η υπόλοιπη αντιπολίτευση δεν καλυπτόταν από το σκεπτικό. Έτσι, επιβιώνει προς το παρόν η Κυβέρνηση Μπορν, αφού η Αντιπολίτευση δεν μπορεί να συνενωθεί για να τη ρίξει.       Details

Η σημασία του αποτελέσματος του 1ου γύρου των γαλλικών βουλευτικών εκλογών ξεπερνά τα όρια της Γαλλίας. Στη χώρα με τη δεύτερη πιο ισχυρή οικονομία στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αναδείχθηκε σε πρωταγωνιστικό ρόλο πολιτική πρόταση η οποία αμφισβητεί ανοιχτά τον νεοφιλελεύθερο μονόδρομο της αποδόμησης του Κοινωνικού Κράτους και της υπερσυγκέντρωσης του πλούτου στα χέρια λίγων εις βάρος όλο και πιο πολλών. Και που ταυτόχρονα υποστηρίζει ότι η λαϊκή βούληση, όπως εκφράζεται από τις εκλεγμένες κυβερνήσεις, είναι επικρατέστερη των λεγόμενων ευρωπαϊκών συνθηκών και των εντολών της γραφειοκρατίας των Βρυξελλών.       Details

  • Η “ΚΥΡΙΑΡΧΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ” ΚΑΤΕΒΑΙΝΕΙ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΜΕ ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟΝ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟ ΤΟΥ ΝΤΕ ΓΚΩΛ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ ΤΟΥ ΖΩΡΕΣ

Ο 49χρονος Ζωρζ (Τζόρτζε) Κουζμάνοβιτς γεννήθηκε στο Βελιγράδι, από Σέρβο πατέρα και Γαλλίδα μητέρα. Σε ηλικία 7 ετών η οικογένειά του μετανάστευσε στη Γαλλία. Σε νεαρή ηλικία ο Κουζμάνοβιτς στρατεύθηκε πολιτικά στην εξωκοινοβουλευτική Αριστερά. Ταυτόχρονα, υπηρέτησε στο γαλλικό στρατό ως επαγγελματικό στέλεχος για μια δεκαετία περίπου, ακόμα και σε πολεμικά μέτωπα όπως στο Αφγανιστάν. Το 2005 γνωρίστηκε με τον Ζαν Λυκ Μελανσόν, όταν ακόμα εκπροσωπούσε μειοψηφική τάση στο Σοσιαλιστικό Κόμμα της Γαλλίας. Όταν ο Μελανσόν αυτονομήθηκε, έγινε από τους βασικούς συνεργάτες του και σύμβουλός του σε θέματα εξωτερικής πολιτικής. Στα πρώτα χρόνια της δημιουργίας της “Ανυπότακτης Γαλλίας”, συνέβαλε ουσιαστικά ώστε η παράταξη αυτή να αναδείξει τον πατριωτισμό, που έχει εγκαταλειφθεί από το πολιτικό σύστημα και μονοπωλείται από την Ακροδεξιά. Με δική του εισήγηση οι τρίχρωμες εθνικές σημαίες άρχισαν να προβάλλονται στις συγκεντρώσεις του κόμματος και να ψάλλεται η Μασσαλιώτιδα. Ο Κουζμάνοβιτς εισηγήθηκε σκληρή στάση απέναντι σε ΝΑΤΟ και Ευρωπαϊκή Ένωση και διάλογο με τη Ρωσία και τη Συρία, της οποίας την κυβέρνηση θεωρεί εν δυνάμει σύμμαχο στον αγώνα κατά του “Ισλαμικού Κράτους”. Details

Ο κ. Εμμανουέλ Μακρόν εκλέχθηκε Πρόεδρος κατά τον 2ο γύρο των προεδρικών εκλογών της Γαλλίας στις 24 Απριλίου για δεύτερη θητεία. Ταυτόχρονα όμως, βάσει δημοσκόπησης στο διάστημα 15-16 Απριλίου της εταιρίας CEVIPOF για την εφημερίδα Λε Μοντ (Le Monde) η οποία τον στηρίζει, το 56% των πολιτών θεωρεί τον απολογισμό της 1ης πενταετίας κακό, το 69% ότι κατά το χρόνο της διακυβέρνησής του η κατάσταση της χώρας υποβαθμίστηκε, το 51% ότι το πρόγραμμά του είναι επικίνδυνο και το 72% ότι εξυπηρετεί κυρίως τα συμφέροντα των προνομιούχων… Το παράδοξο αναδεικνύει η μηνιαία εφημερίδα “Λε Μοντ Ντιπλοματίκ” (Le Monde Diplomatique) στο κύριο άρθρο της του Μαΐου.   Details