Του Απόστολου Παπαδημητρίου
Έσπευσαν κάποιοι να καταγγείλουν την αγριότητα των Ισραηλινών κατά των Παλαιστινίων και δέχθηκαν ενορχηστρωμένη την επίθεση ότι μεροληπτούν υπέρ τρομοκρατών. Δικαιολογούν πολλοί την εισβολή ως ανταπόδοση της άγριας σφαγής πολιτών του Ισραήλ από άνδρες της Χαμάς. Αλλά ο μωσαϊκός νόμος, που αμφιβάλλω αν έχει πλέον ισχύ στο Ισραήλ, εντέλλεται «οφθαλμόν αντί οφθαλμού». Στην περίπτωση της εισβολής στη Γάζα έχουμε επιχείρηση, στην οποία οι παράπλευρες, όπως αποκαλούνται, απώλειες αμάχων είναι τρομερές. Και βέβαια εμείς, καθισμένοι στις αναπαυτικές πολυθρόνες, μετρούμε τον αριθμό των νεκρών από τα εχθρικά πυρά και μόνο. Οι θάνατοι παιδιών υποσιτισμένων ή από έλλειψη φαρμάκων και καθαρού νερού είναι εκτός στατιστικής μέτρησης. Η αναμενόμενη αυξημένη θνησιμότητας αυτών που θα καταστούν πρόσφυγες εντός της λωρίδας της Γάζας ή σε άλλη περιοχή, σύμφωνα με τις αποφάσεις των ισχυρών, δεν μας εγγίζει. Η Χαμάς για το σύνολο του δυτικού κόσμου είναι τρομοκρατική οργάνωση και το Ισραήλ δικαιούται να «αμυνθεί»! Βέβαια δεν γίνεται λόγος για τα εγκλήματα των Ισραηλινών στις περιοχές Σάμπρα και Σατίλα του Λιβάνου (1982), όταν «χριστιανοί» Μαρωνίτες πιστοί στον Πάπα εισέβαλαν σε στρατόπεδο Παλαιστινίων και προέβησαν σε σφαγή 3.000 αμάχων, ενώ το στρατόπεδο είχαν περικυκλώσει ισραηλινές δυνάμεις, ώστε να αποτρέψουν τη διαφυγή! Δεν θυμάται κανείς στον δυτικό κόσμο τη δήλωση του Αριέλ Σαρόν σχετικά με τον τελικό σκοπό των Ισραηλινών, που είναι η εκδίωξη του συνόλου των Παλαιστινίων από την πατρίδα τους. Δεν βλέπει το τείχος του αίσχους, που κρατά τους Παλαιστίνιους σε ανοικτή φυλακή. Έγιναν κατά καιρούς εξεγέρσεις των Παλαιστινίων (1η και 2η Ιντιφάντα) με θύματα τόσο Παλαιστίνιους όσο και Ισραηλινούς σε δυσαναλογία βέβαια. Ελάχιστα αναλύθηκαν οι λόγοι των εξεγέρσεων. Ελαχιστότατα γνωρίζουμε για τη συμπεριφορά των εποίκων Εβραίων έναντι των Παλαιστινίων. Και ασφαλώς δεν υπάρχει περίπτωση να προβληθεί από δυτικό τηλεοπτικό σταθμό η θαυμαστή για το θάρρος της ομιλία του Γεδεών Λεβή, δημοσιογράφου ισραηλινής εφημερίδας, στους Εβραίους των ΗΠΑ. Σ’ αυτήν με περισσό θάρρος πρόβαλε την άθλια διαβίωση των Παλαιστινίων στα «γκέτο» και την άκρως ανάρμοστη συμπεριφορά των Ισραηλινών έναντί τους.
Ο Λεβή τόνισε εντυπωσιακά ότι η ολόθερμη στήριξη του Ισραήλ από τη Δύση δεν ευνοεί μακροπρόθεσμα το Ισραήλ, οι πολίτες του οποίου, απόγονοι εκείνων, που υπέστησαν τη φρικτή βία των ναζιστών, σχηματίζουν την άποψη ότι έχουν το δικαίωμα να ασκούν βία με το ατιμώρητο λόγω της ισχύος τους! Αλλά στην ιστορία δεν είναι πάντοτε ίδιοι οι ισχυροί. Η άσκηση αρνησικυρίας, βέτο στα ελληνικά, των ΗΠΑ σε ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφάλειας του ΟΗΕ μαρτυρεί την πλήρη κάλυψη του Ισραήλ από την ισχυρή αμερικανική δύναμη. Ποιος όμως είναι πράγματι ο ισχυρός; Οι ΗΠΑ ή οι πανίσχυροι τραπεζικοί οίκοι εβραϊκών οικογενειών; Ποιοι οι λόγοι να εκφράζουν τόση συμπάθεια όλες οι δυτικές κυβερνήσεις προς το Ισραήλ. Είναι η συμπόνοια προς κατατρεγμένο λαό ή ένδειξη υποταγής στον πανίσχυρο οικονομικό παράγοντα, στον οποίο πρωταγωνιστούν πρόσωπα εβραϊκής εθνότητας; Ψιλά γράμματα αυτά για τους πολυπράγμονες πολιτικούς αναλυτές!
Οι άνδρες της Χαμάς ασφαλώς δεν είναι αγγελούδια. Κατά τον Ισραηλινό πρωθυπουργό δεν διαφέρουν σε τίποτε από τους δολοφόνους του ISIS. Η ενέργειά τους εισβολής και σφαγής αμάχων προβάλλει ως εύλογο τον παραλληλισμό. Υπάρχει όμως τρομακτική διαφορά. Οι δολοφόνοι του ISIS, μισθοφορικός στρατός φανατικών μουσουλμάνων, οργανωμένος από ισλαμικές χώρες με την αμέριστη συμπαράσταση της Δύσης και του πάντοτε εκ του παρασκηνίου δρώντος Ισραήλ, χαρακτηρίστηκε αρχικά στρατός απελευθερωτικός του λαού της Συρίας. Εκεί διέπραξαν άγρια εγκλήματα, ακόμη και με σταυρικό θάνατο! Τρομοκράτες χαρακτηρίστηκαν οι του ISIS, όταν ξέφυγαν από τον έλεγχο και δολοφόνησαν, μάλιστα τελετουργικά και δημόσια, εκπροσώπους του δυτικού κόσμου, που διέδιδαν, ως τότε ψευδείς ειδήσεις, φέικ νιούς, χαρακτηρίζοντας τον Άσαντ στυγνό δολοφόνο και άγριο καταπιεστή του λαού του! Μοναδικός λόγος της διασποράς του ψεύδους στην κοινή γνώμη του δυτικού κόσμου ήταν η επιλογή της Συρίας να συνταχθεί με τη Ρωσία, χάρη στην οποία βέβαια και διατηρείται ο Άσαντ στην εξουσία. Η Ρωσία πάντως ακροβατεί. Προσεγγίζει και την Τουρκία, εχθρό της Συρίας και κύριο υποστηρικτή του ISIS σε ανθρώπινο δυναμικό και παροχή υπηρεσιών στα μετόπισθεν. Αποφεύγει να αποτρέψει την επιθετικότητά της και η Τουρκία εισβάλλει στη Συρία για «ειρηνικό» σκοπό, όπως και με τον «Αττίλα» (1974). Βέβαια κύριος στόχος είναι οι Κούρδοι της χώρας. Τα δίκαια αυτού του λαού ποιος θα υπερασπιστεί; Ουδείς έχει συμφέρον!
Οι της Χαμάς αυτοπροβάλλονται ως εκπρόσωποι ενός λαού καταπιεσμένου. Μήπως όμως παίζουν το παιχνίδι του Ισραήλ; Η αντίδρασή τους πάντως συνιστά δευτερογενή βία σε σχέση προς την πρωτογενή, την οποία υφίσταται ο λαός τους. Βέβαια η θρησκευτική τους πίστη τους δικαιώνει, αφού επιβάλλει τον «ιερό» πόλεμο κατά των απίστων. Ο θρησκευτικός φανατισμός αποτελεί διαχρονικά πολεμική κινητήρια δύναμη. Όμως οι κυβερνήσεις των δυτικών χωρών εξακολουθούν να προκαλούν τους μουσουλμάνους, ενώ παράλληλα φαίνεται να διευκολύνουν τη μετανάστευσή τους. Θα ικανοποιήσουν την επιθυμία του Ισραήλ να ξεφορτωθεί μέρος των Παλαιστινίων, που θα διαμοιραστεί στις ευρωπαϊκές δυτικές χώρες; Θα είναι απτή απόδειξη του ποιος είναι ο κυρίαρχος.
Και ο ισραηλινός λαός υποφέρει. Στην ανασφάλειά του προστίθεται πλέον και η καταβαράθρωση του προσκυνηματικού τουρισμού. Αλλά οι ισχυροί δεν νοιάζονται για τους λαούς. Να ευχηθούμε καλά Χριστούγεννα. Ίσως κάποτε συνειδητοποιήσουμε τα αίτια της κακοδαιμονίας μας.
«ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ»
